อิอิ ไม่ใช้งกหรอกค่ะ

แต่ทุกอย่างมันต้องใช้ให้คุ้ม

เห็นด้วย ๆ ค่ะ เค้าไม่ได้เรียกงก เรียกว่ารู้จักใช้จ๊ะ

เคยเห็นหนังสือคุณวานวานมานานแล้ว เพิ่งได้อ่านจริงๆก็ในบลอคนี้เอง ขอบคุณมากๆเลยค่ะที่เอามาให้อ่านกัน

ขออนุญาตแอดบลอคนะคะ

เอิ๊กๆ

อ่านเเล้วรู้สึกเหมือนตัวเองเลย

การ์ตูนน่ารักดีค่ะ ชอบ ๆ

เขาเรียกว่า รู้จักใช้ เหอๆๆ ใช้จนหยดสุดท้าย ใช้จนกากทิชชู่แทบหลุดลงมากองอ่ะ เหอะๆๆๆ

ฮาดีอ่าจารย์ เหมือนนัทเลยไอตงทิชชู่ โดนๆ

แบบว่ามันเป็นเคล็ดลับการประหยัดอย่างหนึ่ง จะเรียกว่าโรคจิตหรือเปล่านะ ใช้เปลืองมากกระดาษทิชชู่ ดังนั้นถ้าสามารถใช้ประโยชน์ได้มากครั้งเท่าไหร่ยิ่งดี เช่น เช็ดหน้าแล้วอาจนำมาเช็ดโต๊ะอีก เช็ดของแล้วก็มาเช็ดรองเท้าที่ไม่ได้ขัดอีก เฮ้อ ซกมก จริง ๆ 555555555

แม่โสมมีอาการทุกอย่าง ที่วานวานเป็นเลยค่ะ

เหมือนข้าพเจ้าทุกประการ -*- ต่อต้านคนที่หาว่างก สู้ๆ

งืม มะได้เรียกงกหรอกคร้า เรียกประหยัด มัธยัส เน๊อะ งิงิ ^_^

โห อ่านตอนนี้แล้วนึกถึงพี่สาวเลย ใช่เลย

อยู่ใกล้พี่มาก ๆ เลยเริ่มมีนิสัยประหยัดขึ้นมาบ้าง ซึ่งก็ดีกับเงินในกระเป๋า และยังช่วยประหยัดทรัพยากรสิ่งแวดล้อมด้วยนะ

เห็นด้วย แบบนี้ไม่ใช่งกเสียหน่อย

เกินไปป่าวฮะ

คนประหยัดก็ยังเงี้ยแหละ คิดอะไรมาก หนังสือของพี่วานวานสนุกมากเลย เข้าใจง่าย เขียนแบบวัยรุ่นมาก เพราะพี่เขาเป็นวัยรุ่นไม่ใช่หรอ