เจอแบบนี่เข้าไป

ก็ทำเอาอารมณ์เสียไปเลยเหมือนกันเน๊อะ

ที่เมืองไทยก็มี งานบริการแท้ๆ แต่ทำเหมือนเราไปขอเค้าฟรีๆ เซ็ง

อย่างงี้ก็แย่จังน้า บางทีเราก็เคยเจอเหมือนกันค่ะ พอออกจากร้านก็เซ็งไปหมดเลย เฮ้อ

น่าน...อ่านแล้วคุ้นๆ เหมือนเคยโดนค่ะ

เอ่อ จริงๆ แล้วไม่สายหรอกนะคะ
วันเกิดวันนี้ล่ะค่ะ 17 เม.ย. แต่ว่าอ้อนหน่ะ
เห่อฉลองไปก่อนเพราะว่าเป็นเวลาพอดี
ที่ได้กลับบ้านช่วงสงกรานต์หน่ะค่ะ

ขอบคุณที่อวยพรวันเกิดให้กันนะคะ
คารวะหนึ่งจอกค่ะ

อ่านแล้วโดน เคยเจอเหมือนวานวานทั้ง 3 แบบเลย
เจออย่างนี้ บอกคำเดียว เซ็ง

ตัวเองเคยเจอแบบวานวานด้วย
และเพราะทำงานด้านบริการอยู่เช่นกัน ...ก็เลยรู้สึกค่อนข้างมากเป็นพิเศษ
และพยายามจะบอกให้น้องๆ ที่เป็นด่านแรกรับลูกค้า ไม่ทำแบบนี้แหละ ...

ผมไปซื้อ "ความทุกข์แห่งสรวงสวรรค์" มาแล้วคร้าบบบ อ่านไปได้ราว 70 หน้าแล้ว เรียบง่าย งดงาม ลุ่มลึก สะท้อนประสบการณืและความละเอียดอ่อนของผู้ประพันธ์ได้เป็นอย่างดี

"ความทุกข์แห่งสรวงสวรรค์"
อ่านจบแล้วชอบหรือไม่ชอบอย่างไรมาบอกเล่าเก้าสิบกันด้วยนะครับ
ลองติดตามหนังสือของนักเขียนท่านนี้อีกหน่อย
หรือตามอ่านในกระทู้พันทิปก็ได้
ผมขอไปแปลแล้วแปะไว้หลายตอนเหมือนกัน
(ถนนนักเขียน-เรื่องแปล)

หรืออ่านในบล้อกผมก็ได้เหมือนกัน
(บทความของหลิวยง)

แวะมาอ่านผลงานของวาน วาน เหมือนเดิมค่ะ ^_^

อึม มันแล้วแต่คนจริงๆนะ และงานพวกบริการ ก็ใช่ว่าจะทำได้ทุกคน อย่างน้อย การจะทำงานพวกนี้ให้ได้ดี คงต้องคิดเอาใจเขามาใส่ใจเราให้เป็นก่อนมั้ง

แหม เพิ่งเคยเห็นวานวานอารมณ์บ่นซีเรียสนะเนี่ย

เพิ่งเห็นบทสัมภาษณ์อาจารย์เบียร์แหละคับ ไม่เอามาลงบลอกด้วยละ

เมื่อวานซื้อ ไม่ไปทำงานได้ไหมเนี่ย
เป็นของขวัญวันเกิดเพื่อนค่ะ
หวังว่าเพื่อนจะชอบนะ :)

เจอบ่อยเลยคร่า
คิดแบบเดียวกะ wan wan เลยด้วย

ไม่เคยเจอเค้าทำหน้าแบบนี้กัน หรือไม่ก็ทำแต่เราไม่มองก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าถ้าได้รับการบริการอย่างเต็มใจเราจะรู้สึกดีมากๆเลย ถึงแม้ว่านั่นจะเป็นอาชีพของเค้าก็เถอะ พวกที่บริการดีๆเท่าที่จำได้คือเห็นในงานหนังสือค่ะ บริการยอดเยี่ยม

(ถ้าบริการไม่ยอดเยี่ยมคงเป็นกระเป๋ารถเมล์นี่แหละ)

เคยเจอแหละเหมือนตัวเองเลยอ่ะ
กราบ