นวนิยายโดย : ลักษณะปรีชา

สำนักพิมพ์ : ชูการ์บีท

รายละเอียด

ป่วนคนอื่นมามากพอประสบพบรักหญิงงาม หนุ่มทรงเสน่ห์ช่างป่วนจึงต้องปิดเรื่องรักของตัวเองให้มิดชนิดที่คนอื่นรู้กันทั่ว

มหาเสน่ห์ฟื้นขึ้นมาพบว่าอยู่ในโรงพยาบาลที่ประเทศไทยโดยได้รับความช่วยเหลือจาก งามระยับ ครั้งแรกที่ได้พบแม้คุ้นหน้าแต่ก็ไม่รู้ว่าเคยเจอที่ไหนทว่ากลิ่นหอมจากตัวสาวเจ้าทำให้เขามิอาจปล่อยมือครั้นจำได้ว่าเป็นคนเดียวกับที่ฝาก ‘รอยรัก’ ที่หูมหาเสน่ห์ก็พร้อมเป็นหนุ่มตกยากให้เธอดูแลหนุ่มหล่อรั่วจึงปฏิบัติการเก็บความกะล่อน ซ่อนความรั่ว หวังพิชิตใจสาว

ชีวิตของตลกสาวเบอร์สองประจำคณะลิเกของงามระยับเต็มไปด้วยเรื่องน่าเบื่อหน่ายหลังม่านทีไร ก็มีฉากนางเอกกับตลกสาวแย่งพระเอกให้ดูอยู่ทุกวัน จะกระทั่งได้พบเขาผู้ชายที่ประทับอยู่ในความรู้สึก ตั้งแต่วันที่เธอฝาก ‘รอยรัก’ เอาไว้แต่คราวนี้เป็นเขาที่ฝากรอยรักไว้ทั่วตัว...ไม่ต่างจากงูนิสัยเหมือนหมาที่เธอฝันเปี๊ยบ!

เรื่องย่อเพิ่มเติม

ชีวิตของมหาเสน่ห์ ...หนุ่มหล่อเจ้าเสน่ห์สมชื่อ นั้นเคยช่วย...(ป่วน)ความรักของพี่ชายทั้งสองคนมากมาย...เรียกได้ว่านับไม่ถ้วนเลยกับความวุ่นของเขาแม้กระทั่งพี่ชายทั้ง ๒ แต่งงานมีลูกเมียไปแล้วมหาเสน่ห์ก็ยังสร้างเรื่องวุ่นวายให้ไม่หยุดหย่อน...ความรักของมหาเสน่ห์จึงต้องมีการเอาคืน...เอ้ย ! ช่วยเหลือกลับคืนบ้าง...

มหาเสน่ห์ถูกทำลายขนาดหนักและมาฟื้นอยู่ที่ประเทศไทย...ที่นี่ทำให้เขาได้พบกับ ‘เธอ’ ผู้ซึ่งเคยพบกับมาตั้งแต่เด็กแล้วครั้งหนึ่งและเคยมีเรื่องทะเลาะกันจนถึงขั้นกัดหู เสียด้วย...และในครั้งนี้เธอก็เป็นผู้ช่วยเหลือเขา ... หนุ่มหล่อรั่วอย่างมหาเสน่ห์จึงจำต้องหลอกลวงหญิงสาว ว่าเป็นคนธรรมดา ไม่ใช่คนร่ำรวยที่ไหน หวังพิชิตใจและใกล้ชิดสาวเจ้า...

งามระยับดาราตลกเบอร์สาวจากคณะลิเก จำต้องปั่นป่วนเมื่อให้ความช่วยเหลือหนุ่มปริศนาที่ถูกทำร้ายอย่างมหาเสน่ห์...และเขาก็มาทำให้หัวใจของเธอต้องปั่นป่วน

และในความรักครั้งนี้...หนุ่มหล่อรั่วอย่างมหาเสน่ห์ก็มีภาคีกามเทพคอยช่วยเหลือมากมายไม่ว่าจะเป็น พี่ชายทั้ง ๒ พี่สะใภ้ทั้ง ๒ พ่อ แม่ พี่สาวทั้ง ๕ ลูกสาวบุญธรรมหลานชาย น้า ลูกน้า...

ความรักของหนุ่มหล่อรั่วแห่งฟาเบรกลาสกับ นางเอกลิเกสาว จะจบลงอย่างไรล่ะ ?

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

สำหรับนวนิยายเรื่อง“อุบัติสิเน่หา”ที่อุ้มสมจะมารีวิวในวันนี้...ตอนแรกอุ้มสมไม่คิดว่าจะได้อ่านเรื่องนี้ รวมทั้ง ๒เล่มแรกในชุดนี้เลยนะครับ...แต่พอมาอ่านปกหลังแล้วเหตุที่ทำให้อุ้มสมอยากอ่านเรื่องนี้ขึ้นมาทันทีเพราะ...มีเรื่องราวของโรงลิเกนางเอกเล่นลิเกเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย...คือนานทีจะเจอแนวๆ นี้ แหะๆ(ส่วนใหญ่จะพบแต่ในละคร...เรื่องของลิเก)

เรื่องย่อก็ประมาณว่าพระเอก...มหาเสน่ห์ เนี่ยถูกใครก็ไม่รู้ลอบทำร้าย แล้วมาฟื้นอยู่ที่ประเทศไทยได้นางเอกคอยช่วยเหลือ...แล้วพระเอกก็ปิ๊งรักงามระยับที่สวยผิดจากตอนเด็กที่เคยพบกันมากมาย นางเอกก็เป็นตัวตลกของคณะลิเกแห่งหนึ่ง...ซึ่งนางก็ไม่ได้เต็มใจนักที่นี้พอทั้งสองได้มาเจอกัน...ก็อุบติความรักที่มาพร้อมกันเรื่องวุ่นวายมากมายทั้งความเข้าใจผิดกัน พ่อแง่แม่งอน รักรั่วๆ อีกทั้งยังมีภาคีกามเทพของพระเอกมากมาย...ก็ตอนความรักของพี่ๆเจ้าตัวเล่นไปป่วนมามาก ! ...

เรื่องนี้เป็นเล่มที่๓ ในชุด ‘มาเฟีย เสี่ย ป๋า’ครับ...โดยทั้ง ๒ เล่มแรกคือ “ม่านรักลวงใจ”เรื่องของมาเฟีย...มหาโชค “อสูรเสี่ยงรัก” เรื่องของ เสี่ย...มหาลาภนั้นอุ้มสมไม่ได้อ่านครับ เพราะอย่างที่บอกอุ้มสมมาสนใจเอาที่เล่มนี้มากกว่า...ซึ่งก็อ่านได้รู้เรื่องครับไม่จำเป็นต้องอ่านครบทุกเรื่องเลย เพราะเวลาของการเดินเรื่องไม่ได้คาบเกี่ยวกัน

ชื่อตัวละครทางฝั่งพระเอกนี่ก็แปลกน่าดู...ทั้งมหาโชค มหาลาภ มหาเสน่ห์ มหาเศรษฐี มหาศาล ฯลฯ เรียกได้ว่าหยิบชื่อสารพัดมงคลที่ไม่ค่อยมีใครใช้กันทั้งนั้นเลย...ส่วนชื่อตัวละครฝั่งนางเอกก็แปลกไม่แพ้ป๋ามหาเสน่ห์นักหรอกด้วยความที่เป็นคณะลิเก อ่ะนะ...งามระยับ เคียงธารา เคียงพสุธา

และส่วนของนักเขียนท่านนี้...ลักษณะปรีชา...นั้นมีอีกนามปากกาหนึ่งก็คือ“ทักษาวารี”ที่นักอ่านคอโรมานซ์ไทยหลายท่านน่าจะคุ้นเคยดี...ตอนแรกแอบลังเลนิดหน่อยเพราะนักอ่านท่านนึงเคยรีวิวไว้ในบล็อกถึงเรื่องฉากเรตที่มีมากมายเหลือหลายแต่ด้วยความอยากอ่าน เรื่องนี้มาก ก็เลยขอลองหน่อยละกัน...อีกอย่างมาอยู่ที่ค่ายชูการ์บีท (สถาพรบุคส์) ฉากเรตก็ไม่น่าจะมากเท่าของอินเลิฟ...

เปิดฉากมา...โอว์...ป๋าเหน่! พระเอกของเราฝันทะลึ่งแท้... นายฝันว่า “ดาราพรรณราย” ลูกบุญธรรมสาววัยหกขวบ(ชื่อแม่หนูดาราพรรณราย นี่ก็ติดลิเกนะ ฮ่าๆ สงสัยกะให้เข้ากับ(ว่าที่)แม่บุญธรรม) กำลังจู๋จี๋กับ “เปลวสุริยัน” (ชื่อลิเกด้วยฮ่าๆ)ลูกชายของน้าชายมหาเสน่ห์เอง

“ยังเก็บจามิของน้องไว้ให้พี่ใช่มั้ยมันยังไม่เป็นของใครใช่มั้ย”

“ของน้องยังดีอยู่ค่ะแล้วปิกาจูของพี่จ๋าล่ะคะ”

โอว์...จามิ กับ ปิกาจู...

สำหรับคาแรคเตอร์ของพระเอก...มหาเสน่ห์หรือ “ป๋าเหน่” นั้น ก็หล่อ เจ้าเสน่ห์สมชื่อเลยครับ อีกทั้งยังพกความทะลึ่งทะเล้น กะล่อนเจ้าเล่ห์ มาเต็มกระบุง บางครั้งก็แสดงความกะล่อนจะถึงขั้นบ้าและกลายเป็น “หล่อรั่ว” อย่างไม่ห่วงหล่อเลยทีเดียว ...นี่ละ เสน่ห์ของมหาเสน่ห์แต่เห็นอย่างนี้ก็ขี้งอนใช่เลยนะ งอนพี่ชายทั้งสองนานมาก แล้วยังงอนนางเอกอีก(แต่ก็ยังสู้เธอไม่ได้...)

ส่วนนางเอก...งามจนยับเอ้ย ! งามระยับนี่ก็เป็นดาวตลกที่สวยสดราวกับนางเอกลิเก เธอก็ออกจะสวย ดุ ... เธอมีอาการแปลกๆเสียด้วย ...แพ้ท้อง ชอบกินลูกชิ้นปิ้ง น้ำจิ้มเด็ดๆ เผ็ดๆ...อีกทั้งตอนท้องยังเซ็กซ์จัดอีกตะหาก ! พอกับสามีเชียว! ...ทำเอาคนอ่านอึ้งเลย ...แต่สิ่งที่ไม่ค่อยชอบในตัวงามระยับคือเธอออกจะงี่เง่าไปหน่อยงอนพระเอกง่ายเสียเหลือเกิน...ยิ่งตอนช่วงหลังที่กลับมางอนอีกรอบเพราะนางร้าย(กลับใจ) เป็นตัวแปรอีก...ก็ยิ่งรำคาญเธอ

ในเรื่องราวของความรักของพระนาง...อุ้มสมรู้สึกว่ามันเร็วไปนิดที่จะทำให้พระเอกนางเอกรักกันได้...ในช่วงต้นเรื่อง ผู้เขียนน่าจะใส่รายละเอียดให้มากกว่านี้ว่าทำไมพระเอกถึงรักนางเอกมาก...จะทำให้ผู้อ่านอินมากขึ้น

เรื่องของฉากเรต๑๘+ ก็มีบ้างเป็นระยะๆ นะครับ แต่ก็ไม่ถึงกับเรื่องว่านิยายใช้ฉากเซ็กซ์เป็นจุดขาย

เนื้อหาของเรื่องจัดว่าหนาพอสมควรเลยนะครับ (๕๘๒ หน้า) ทำให้มีเหตุการณ์เกิดขึ้นมากมาย ซึ่งโดยรวมจะเน้นความฮาหื่น คอเมดี้ อาทิ ฉากทำกับข้าว...สารพัดเมนูของพระเอก ที่สามารถเรียกขนานว่า"กับข้าวเพชฌฆาต" ได้เลย ...

พูดถึงมุขจีบสาวของพระเอก...นี่ก็บรมเชยเลยนะครับฮ่าๆๆ... “Pen Fan Gun ปากกาพัดลม ปืน” ...เป็นแฟนกัน...

ด้วยความที่เป็นโรมานซ์แบบคอเมดี้ดังนั้น ความสมจริงของเรื่อง...ก็อาจจะดูขาดหายไปบ้าง อย่างเช่นฉากที่เด็กๆหลอกผู้ใหญ่สำหรับจนสามารถพากันนั่งเครื่องบินจากสเปนมาไทยได้โดยไม่มีใครควบคุม...เหลือเชื่อ

ตัวประกอบที่ขโมยซีน...ก็มีทั้งทางฝั่งพระเอกและนางเอก แต่ตัวประกอบที่ขโมยซีน สร้างความประทับใจจากผู้อ่านไปเต็มๆก็คงเป็นตัวละครฝั่งพระเอกครับ ที่ทำเอาเราชอบมากมาย...

ทั้งคู่เล็กๆเด็ก อย่างพี่เปลวสุริยัน และน้องดาราพรรณราย ...แบบว่า เป็นคู่เด็กที่น่ารัก (๑๒ กับ ๖ ขวบ) และแก่แดดมากเลยตอนท้ายมีงอนกันด้วย ฮ่าๆ ชอบๆ เด็กแก่แดดอย่าง “มหาเศรษฐี”ที่แสนเจ้าเล่ห์เจ้าคารม เป็นที่สุด รวมไปถึงน้องชายอย่าง “มหาศาล”เด็กชายพูดน้อยแทบนับประโยคได้ และชอบดื่มนมเป็นที่สุด นี่ก็ชอบ โดยเฉพาะมหาเศรษฐี...ได้ใจอุ้มสมไปเต็มๆ เลย ชอบตอนที่เด็กๆ ถูกลักพาตัวไปมากมาย... เพลิดเพลินกับเด็กๆตัวน้อยเหล่านี้ที่สุด จนต่อยอดมาถึงตอนที่ทุกคนเล่นลิเก...เป็นลิเกตัวน้อยกัน

ใครที่ชอบอ่านนิยายที่มีเด็กเล็กๆมาเป็นตัวขโมยซีน...ก็ไม่น่าจะพลาดอุบัติสิเน่หา นะครับ

อ่านจบแล้ว...อือม์...โดยรวมก็จัดว่าโอเคนะครับชอบมากในระดับหนึ่ง อยากตามอ่าน ๒ เรื่องแรกเหมือนกัน..ถ้ามีโอกาสคงจะอ่าน “อสูรเสี่ยงรัก”...

อุ้มสม

๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๖