นวนิยายโดย : วรรณศุกร์

สำนักพิมพ์ : 1168

รายละเอียด

สิ่งที่โดดเด่นสะดุดตาที่สุดในเวลานั้นก็คือพระวรกายสูงโปร่ง

ในฉลองพระองค์อาภรณ์สีดำสนิททั้งชุด

กังสดาลชะงักฝีเท้าไปวูบหนึ่ง...หล่อนเตรียมพร้อมมาแล้วทั้งกายและใจ

ว่าตนเองจะต้องพบเจอสิ่งใดบ้างและควรรับมือกับสิ่งเหล่านั้นอย่างไร

ทว่า...ดวงพระเนตรคมกริบสีดำดุจถ่านคู่นั้นอยู่นอกเหนือการตระเตรียมของหล่อน !

ตลอดชีวิตของหญิงสาวสายตาแต่ละคู่ที่เคยจ้องมองหล่อนนั้น

บางครั้งดูถูกเหยียดหยามบางครั้งโลมเลียหยาบคาย

และบางครั้งกระหายหมายแข่งขัน

แต่ไม่เคยมีสายตาผู้ใดเหมือนกับพระเนตรของมหาบุรุษผู้นี้...

พระเนตรที่ราวกับจะสามารถทะลุเข้าไปถึง‘หัวใจที่ขาดวิ่น’ ของหล่อนได้ !

ถึงกระนั้นดวงตาของหล่อนก็สานสบอย่างคงมั่น

ขณะที่เท้าทั้งสองก้าวเดินไปหยุดถวายบังคมเบื้องพระพักตร์อย่างสง่างาม

พระวรกายสูงจึงทรงโค้งลงรับการคำนับของหล่อนเช่นกัน

‘หล่อน’ ที่ทรงเข้าพระทัยว่า คือ ‘เจ้าหญิงรัชทายาทแห่งปาลัตตี’

เรื่องย่อเพิ่มเติม

พระองค์คือกษัตริย์ผู้อาจหาญกล้าแห่งแคว้น‘วัจจารี’ ทรงพระนามว่า เจ้ามฤคราช มหาบุรุษผู้ทรงศักดิ์เจ้าของดวงเนตรคมกริบสีดำดุจถ่านและยังเอาแต่พระทัยตนเองเป็นที่สุด...และยังประสงค์ที่จะได้อภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงแห่งแคว้นปาลัตตีเพื่อขยายอำนาจ

ทว่าทางฝั่ง ‘ปาลัตตี’ ...แคว้นที่มีการปกครองแบบรัฏฐาเทวี...สตรีเป็นใหญ่เหนือบุรุษก็เกิดเหตุจลาจลขึ้นมาเสียก่อน ด้วยเกิดการลอบปลงพระชนม์ เจ้าหญิงจรัสจันทร์กัลยาโดยหาตัวคนร้ายไม่ได้พระชนนีจึงต้องวางแผนให้เจ้าหญิงจรัสจันทร์ทำทีเป็นไปเยือนยังวัจจารีทว่าแท้จริงแล้วเพื่อความปลอดภัยต่างหาก ...อีกทั้งยังทรงไปในนามนางกำนัล

ในชีวิตนี้ไม่มีอะไรจะทำให้เธอต้องเสียใจเท่ากับเรื่องที่เคยเผชิญมาครั้งอดีตอีกแล้วดังนั้น กังสดาล จึงตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งหัวหน้าองครักษ์หญิงให้ดีที่สุดปกป้องดวงจันทร์แห่งปาลัตตี...ด้วยเหตุนี้ กังสดาลจึงติดตามไปด้วยในนามของเจ้าหญิงจรัสจันทร์กัลยา

ที่นี่...วัจจารี ทำให้กังสดาลได้พบกับเจ้ามฤคราชองค์กษัตริย์ทรงภูษาดำ เจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ และแสนจะเอาแต่พระทัยอีกทั้งยังแววพระเนตรอันคมกริบที่จะทำให้กังสดาลต้องหวั่นไหวไปทุกครั้งความรักเริ่มเกิดขึ้นกับทั้งสองคน แต่ทว่าทั้งคู่จะรักกันได้อย่างไรในเมื่อกังสดาล เป็นเพียงองครักษ์หาได้ใช่เจ้าหญิงองค์จริงไม่...ถ้าหากองค์เจ้าทรงรู้ขึ้นมา จะกริ้วถึงเพียงไหนกัน !

ที่นี่...วัจจารีทำให้เจ้าหญิงจรัสจันทร์กัลยา ได้พบกับ ตยาคี ราชองครักษ์หนุ่มของเจ้ามฤคราชผู้หล่อเหลา และมีอิสตรีหลงใหลกันไปทั่วแคว้น ทั่ววังในชีวิตนี้ตยาคีพร้อมที่จะพลีถวายแด่องค์เจ้าแต่ทว่าตยาคีกลับมีจิตสิเน่หาต่อนางหน้ามนดุจดวงจันทรานางนั้น...นางที่เขาเข้าใจว่าเป็นเพียงนางกำนัลนามว่า“จันทรา” ...ตยาคีมิอาจไขว่คว้า ‘จันทรา’ มาครอบครองได้

แล้วเรื่องราวความรักของคนสองคู่ที่เกิดขึ้น ณ แคว้นวัจจารี...ในคืนวันครีษมายัน จะเป็นอย่างไร

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

อุ้มสมเคยอ่านงานของ “วรรณศุกร์”ก่อนหน้านี้มาแค่เรื่องเดียวคือ พระจันทร์หวานใจ ซึ่งก็ชอบมาก และทำให้อยากอ่านเล่มอื่นๆของผู้เขียนจนได้สอยมาจบเกือบจะครบทุกเล่มแล้ว...วันนี้อุ้มสมจึงหยิบยกนิยายแนวลิเกฝรั่งที่เพิ่งอ่านจบไปหมาดๆมารีวิว ซึ่งก็คือเรื่องนี้ “บัลลังก์รัก ครีษมายัน”

เรื่องย่อ ก็เป็นแนวลิเกฝรั่งเลยครับเมืองสองเมืองอยู่ใกล้กัน เมืองวัจจารีปกครองด้วยความปรีชาขององค์กษัตริย์ในขณะที่อีกเมือง...วัจจารี ปกครองแบบรัฏฐาเทวี สตรีเป็นใหญ่เหนือบุรุษ แล้วก็เกิดการปลงพระชนม์เจ้าหญิงจรัสจันทร์กัลยาแห่งเมืองปาลัตตีขึ้นพระชนนีจึงหาวิธีให้ธิดาปลอดภัยโดยการให้ไปยังวัจจารี...โดยสลับตัวกับองครักษ์สาวอย่างกังสดาลให้กังสดาลเป็นเจ้าหญิง และที่นั่น กังสดาลก็ได้พบกับเจ้ามฤคราช กษัตริย์หนุ่มความรักแบบผิดฝาผิดตัวของชายหนุ่มสองคู่...ได้ลิขิตขึ้น ณ ที่แห่งนี้

ความรู้สึกแรกที่ได้ยินชื่อเรื่องคือ...ชื่อเรื่องเป็นอะไรที่ไพเราะและอลังการมาก เป็นคำที่แปลกหูสะดุดตา ชวนให้อ่าน ซึ่งก็ไม่ทำให้ผิดหวังหากใครชอบแนวลิเกฝรั่ง ประเทศสมมติ เจ้าหญิงเจ้าชายก็ไม่น่าพลาดเรื่องนี้เลยละครับ

ในเรื่องของการดำเนินเรื่อง...เดินเรื่องได้ดีชวนติดตามตั้งแต่ต้นจนจบเลยครับ อีกทั้งยังสัมผัสได้ถึงความหวานทุกอณูโดยที่ไม่มีฉากเลิฟซีนเลยสักนิด !...เป็นโรแมนติกหวานซึ้งอีกเรื่องที่อุ้มสมประทับใจครับ

อุ้มสมชอบคู่ของพระนางอย่างเจ้ามฤคราชและ กังสดาล มากๆ ...พระเอกของเรา เจ้ามฤคราช แสนจะเอาแต่ใจตนเอง เจ้าเล่ห์ ใจร้อนที่ดวงตาคบกริบสีดำเป็นอาวุธที่จะกระชากใจกังสดาลไปเสียทุกครั้ง ชอบทุกฉากที่พระนางเจอกันได้ปะทะคารมกันระหว่าง องค์เจ้าแห่งวัจจารี และเจ้าหญิง(กำมะลอ)แห่งปาลัตตีซึ่งทำให้คนอ่านสัมผัสที่ความหวานได้ทีละนิด ทีละน้อย จนล้นเปี่ยมคู่พระนางนี่เป็นอะไรที่แสนจะประทับใจ อีกทั้งสีสันของเรื่องก็คืออุปนิสัยของเจ้ามฤคราชนั่นเอง ที่เอาแต่ใจพระองค์ เจ้าอารมณ์เป็นหนึ่งเจ้าเล่ห์ แสบ !

ในขณะที่กังสดาล นางเอกนั้นก็เป็นองครักษ์หญิงที่แสนจะเก่งกาจ กล้าหาญ และเท่ไม่เบา แต่พอมาเจอองค์มฤคราชเข้าเก่งที่ว่าเก่งก็มีอันต้องชะงักได้เหมือนกัน...

ในส่วนของคู่รองอย่างองครักษ์ตยาคี และองค์หญิงจรัสจันทร์กัลยา นั้นความรู้สึกของอุ้มสมคิดว่าดูจะราบเรียบไปนิดเมื่อเทียบกับคู่ของพระนางจึงทำให้ประทับใจคู่พระนางมากกว่าแต่คู่นี้ก็เป็นคู่ที่อุปสรรคนั้นหนักหนาเอาการเลย...ซึ่งก็ต้องชื่นชมในพระปรีชาขององค์มฤคราช ที่ช่วยองครักษ์ตยาคี

อีกสิ่งที่ทำให้ผู้อ่านอมยิ้มได้ก็คือความสัมพันธ์ระหว่างองค์มฤคราชและ องครักษ์ทั้งสามอย่าง ตยาคี ชาคร วสุธา นั้นเป็นมากกว่าเจ้านาย-ลูกน้องหากทว่าเหมือนกับ มิตรสหาย เสียมากกว่า ที่มักจะมีการหยอกล้อกันตลอดเวลา(แอบอยากอ่านเรื่องขององครักษ์อีกสองคนเหมือนกัน)

อ่านแล้ววางไม่ลงผู้เขียนใส่ปมชวนให้ลุ้นเป็นระยะๆ หรือบางคราก็มีอะไรที่พลิกผันเช่นเรื่องของคนร้ายในการลอบปลงพระชนม์เจ้าหญิงจรัสจันทร์กัลยารวมไปถึงเรื่องราวของ ‘อัคนิลีลา’ ที่อ่านแล้วอยากให้ถึงคืนนั้นไวๆเพราะอยากรู้ว่าเป็นอย่างไร

เมื่ออ่านตั้งแต่บทแรกเริ่มนั้นชอบไอเดียคนเขียน ที่เขียนเรื่องราวของแคว้นปาลัตตี ให้มีการปกครองแบบรัฏฐาเทวีการปกครองที่ผู้หญิงจะเป็นใหญ่เหนือผู้ชายทั้งปวงอุ้มสมรู้สึกว่าเป็นอะไรที่ค่อนข้างแปลกใหม่และไม่ค่อยได้พบเห็นสักเท่าไหร่ในนิยายแนวลิเกฝรั่งเช่นนี้ แต่มาสะดุดเอาตอนท้ายๆนิดหน่อย ไม่ค่อยชอบความโหดเกินของคนเมืองนี้น้า ที่จะจับองครักษ์ เสนาบดีชายทุกคนมาตัดตอนน่ะ...ออกอาการเสียวไส้ ฮ่าๆ

อีกสิ่งหนึ่งที่จะพูดไม่ได้เพราะเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้นิยายเรื่องนี้มีเสน่ห์ดึงดูดนักอ่านทุกคนให้ชื่นชอบก็คือเรื่องราวของการใช้ภาษานั่นเอง ...ต้องขอชื่นชมคุณวรรณศุกร์ครับที่ใช้โวหารวรรณศิลป์ได้งดงามและสละสลวยยิ่งนักคือไม่อยากเชื่อเลยครับว่าที่จะเป็นผลงานเรื่องแรกของผู้เขียนเลย ภาษาถ้อยคำที่ใช้ ล้วนแต่ไพเราะ มีเสน่ห์ และทำให้อ่านเพลินจนวางไม่ลงแล้วก็ยิ่งไม่อยากจะเชื่ออีกว่าผู้เขียนนั้นเรียนจบสายวิทย์มาแต่สันทัดภาษาไทยได้ถึงขนาดนี้

นอกจากนั้นผู้เขียนยังสอดแทรกบทกลอนคำประพันธ์อันไพเราะ ให้เข้ากับเนื้อเรื่องไว้อีกด้วยโดยเฉพาะบทนี้...ยิ่งทำให้เห็นความงามของเจ้าหญิงจรัสจันทร์กัลยา ชัดเจนขึ้นไปอีก

เมฆคล้อยลอยเลื่อนเคลื่อนฟ้า
จันทราจรัสแสงจำแลงไข
งามเลิศเลอสรรขวัญหทัย
องค์วิไล ‘จรัสจันทร์กัลยา’

(วรรณศุกร์)

นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นยังมีความหวานซึ้งของคู่พระนาง และความงดงามทางวรรณศิลป์อีกมากให้นักอ่านได้พิสูจน์ในนิยายเรื่องนี้...บัลลังก์รักครีษมายัน

อ่านจบแล้วไม่ผิดหวัง และติดใจงานของผู้เขียนมาก...ดีใจที่มีอยู่ในกองดองมากมาย...คงได้ทยอยอ่านล่ะครับ

อุ้มสม

๓๑ สิงหาคม๒๕๕๖