๗๑. โดมทอง // วราภา

โดมทอง

นวนิยายโดย : วราภา

สำนักพิมพ์ : เพื่อนดี

รายละเอียด

โดมทอง...ประติมากรรมที่สง่างามและน่าทึ่งมันตั้งตระหง่านยืนหยัดอยู่เหนือเนินเขาอย่างทระนง ประกาศศักดาและความเป็นหนึ่งเท่าที่ความสามารถของหัวคิดและน้ำมือมนุษย์จะบันดาลให้เป็นไปได้...

เวลาที่โมทองสวยเกินกว่าพรรณนาคือยามรุ่งสางที่พระอาทิตย์เพิ่งเริ่มจะทอแสงและค่ำคืน...เวลาที่ดวงจันทร์ผ่องสกาวอยู่เหนือยอดโดมทอง มันเหมือนกับภาพเนรมิตแต่ก็คือความจริงที่ทุกคนนำไปกล่าวขวัญถึง...ไม่รู้จักจบจักสิ้น !

โดมทอง...อนุสรณ์แห่งความถวิลหาและวันเวลาแห่งการรอคอย กับเรื่องราวที่นานแสนนานมาแล้วของความรัก

ความรัก...สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่จีรังยั่งยืนสร้างวิญญาณหนึ่งให้รอคอยอีกดวงหนึ่ง อย่างเหนียวแน่น...ยาวนาน จนเป็นตำนาน ‘ชายลึกลับ’ ผู้ขับรถม้าแห่งโดมทอง

เรื่องย่อเพิ่มเติม

เพราะผิดหวังในรักที่มีให้กับพิชย์ ด้วยฝ่ายชายต้องแต่งงานกับฝ่ายหญิงที่ชาติตระกูลดีกว่าเธอ ... วิรงรองจึงต้องทำใจกับความเจ็บปวดในครั้งนี้ให้ได้ ไม่มีอีกแล้ว ไม่มี “พลับพลึง”คนนั้นอีกแล้ว ด้วยเหตุนี้วิรงรองจึงเดินทางไปยัง “โดมทอง” เพื่อหนี หนีหนีหน้าพิชย์...

เพราะเข้าใจว่าเธอคนนั้นคือผู้หญิงไม่ดีเป็นแค่ดอกพลับพลึงริมทาง ทำตัวไร้ค่า ทำให้ อดิศวร์ ศิโรดม ไม่ชอบวิรงรองเอาเสียเลย...แต่จะปฏิเสธหัวใจตัวเองได้อย่างไรว่าเสี้ยวหนึ่งของใจเขาก็เผลอรักวิรงรองเช่นกัน และเขาจะไม่มีวันให้วิรงรองไปจากโดมทอง...เพื่อแย่งพิชย์ไปจากพิณทอง หลานสาวของอดิศวร์เอง

โชคร้ายของวิรงรองเสียจริง...ที่เจ้าหล่อนดันหน้าเหมือนพลับพลึง น้องสาวของ ท่านผู้หญิงสรรักษ์ ไกรณรงค์ ผู้ที่ท่านผู้หญิงแสนจะชิงชังนักชิงชังหนาเพราะแม่พลับพลึงนั้นรักอยู่กับ พระยาสรรักษ์ไกรณรงค์ ผู้เป็นสามีของท่านผู้หญิงโดยแม่พลับพลึงนั้นได้หายตัวไปอย่างลึกลับเมื่อหลายสิบปีก่อนและไม่มีใครรู้ว่าแม่พลับพลึงไปไหน เมื่อท่านผู้หญิงพบหน้าวิรงรองก็รู้สึกชิงชังในทันใดและต้องการให้อดิศวร์หลานรักไล่วิรงรองไปจาก “โดมทอง” ให้เร็วที่สุด

และอีกสาเหตุสำคัญที่ทำให้อดิศวร์เป็นหลานรักของท่านผู้หญิงก็เพราะอดิศวร์มีใบหน้าเหมือนกับพระยาสรรักษ์ไกรณรงค์ไม่ผิดเพี้ยน

นอกจากนั้นยังมีปริศนาของชายลึกลับผู้ขับรถม้าในคืนวันเพ็ญที่วิรงรองพบเห็น...แล้วชายลึกลับผู้นั้นเป็นใครกันละ?

ที่“โดมทอง” แห่งนี้ดูเหมือนจะมีแต่เพียง อุษา ที่ญาติดีกับวิรงรองอุษานั้นเป็นคนที่คอยดูแลท่านผู้หญิงมาตลอด และอุษาก็โตมาที่ “โดมทอง” นี่ละอุษารักอยู่กับ พันธุ์สูรย์ ซึ่งเป็นเพียงลูกคนใช้ทำให้อดิศวร์และท่านผู้หญิงไม่พอใจจนพันธุ์สูรย์ต้องออกไปจาก “โดมทอง” และได้รู้จักกับวิรงรองวิรงรองจึงประสงค์ที่จะทำให้อุษาและพันธุ์สูรย์สมหวังในรัก

ในขณะที่แสงแข น้องสาวของอุษากลับไม่ชอบหน้าวิรงรองเอาเสียเลย เพราะแสงแขหลงรักคุณอดิศวร์มานานและเกรงว่าวิรงรองจะมาแย่งอดิศวร์ไป แสงแขจึงหาทางกลั่นแกล้งวิรงรองต่างๆ นานาจนลามไปถึงขั้นชีวิต

แล้วความรักของสาวน้อยวิรงรองกับหนุ่มใหญ่ผู้แสนจะเย็นชา ร้ายกาจ ที่เกิดขึ้น ณ “โดมทอง”จะดำเนินต่อไปอย่างไรละ

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

พบเรื่องนี้โดยบังเอิญที่ห้องสมุดเทศบาลจึงยืมมาอ่านเสียเลย เพราะเห็นทีเซอร์เวอร์ชั่นล่าสุด (วีรภาพ-เปรี้ยวทัศนียา-ยุ้ย จีรนันท์) นั้นดูน่ากลัว และน่าดูมากๆอุ้มสมจึงลองอ่านดูในฉบับนิยายเสียเลย

ก่อนอ่านนั้นสิ่งที่อุ้มสมตั้งความหวังไว้คือเรื่องนี้คงเป็นนิยายโกธิค ลึกลับ มีภูผีวิญญาณและที่สำคัญบทท่านผู้หญิงย่าคงจะเด่นน่าดู เพราะเห็นฉบับละครกล่าวขานบทนี้ไว้มาก...แต่กลับผิดคาดและรู้สึกผิดหวังนิดหน่อย !

ในส่วนครึ่งแรกส่วนตัวอุ้มสมไม่ค่อยจะชอบเสียเท่าไหร่ รู้สึกว่าเนือยๆ น่าเบื่อ ประการหนึ่งคือมันผิดคาดจากที่อุ้มสมคิดไว้โดยสิ้นเชิง โดมทอง เป็นนวนิยายโรแมนติค ดราม่าหาได้ใช่แนวโกธิค น่ากลัวๆ ไม่ จะเน้นเรื่องความรักและหยิบความรักมาเป็นประเด็นหลักเสียมากกว่า ส่วนเรื่องลึกลับ วิญญาณ ก็มีแบบเล็กๆน้อยๆนิดๆ หน่อยๆ ไม่ได้เน้นมาก

อีกประการหนึ่งคือตัวละครหลักค่อนข้างเยอะไม่ว่าจะเป็นอดิศวร์ วิรงรอง ท่านผู้หญิง อุษา แสงแข พันธุ์สูรย์ พิชย์ พิณทอง อนิรุทธิ์เจ้าภูไท เจ้าลานนา พลับพลึง ท่านเจ้าคุณ เป็นต้น ทำให้ครึ่งแรกจะปูพื้นหลังของตัวละครเยอะหน่อย

แต่ของจริงอยู่ที่ครึ่งหลังน่ะสิ!

พออ่านครึ่งแรกๆไปไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะชอบเรื่องนี้ ติดจะกลัวว่าอ่านจะไม่จบด้วยซ้ำ ในส่วนของพระเอกนั้นชื่อ“อดิศวร์” อุ้มสมก็เผลออ่านเผลอเรียกเป็น “อดิศวร” ทุกทีเลยละ จากเล่มแรกที่แลจะไม่ค่อยชอบพระเอก ที่ดูดุเสียเหลือเกิน ใจร้ายและเย็นชา เป็นที่สุดสมแล้วที่นางเอกเรียกลับหลังว่าท่านเคาน์ พอมาเล่ม ๒ บทจะหวานกับนางเอกก็หวานเลี่ยนมดขึ้น น่ารักน่าหยิกเสียเหลือเกิน สำหรับใครที่กระหายนิยายรักหวานๆแบบโบราณ พระเอกออกจะอายุเยอะกว่านางเอกนิดหน่อย แต่น่ารัก ไม่ปากว่ามือถึงน่าจะชอบเรื่องนี้...โดมทองครับ

แอบกระซิบว่าถึงพระเอกที่ครึ่งแรกไม่ค่อยชอบ มารู้สึกดีตอนครึ่งหลังที่ทำหวานใส่วิรงรอง(นางเอก) แต่ถึงอย่างไรอุ้มสมก็ชอบคู่รองมากกว่าสร้างสีสันให้กับเรื่องเยอะและไม่ทำให้น่าเบื่อ ก็คือคู่ของ พันธุ์สูรย์+อุษาและคู่ของ อนิรุทธิ์+เจ้าลานนา (คู่หลังอยากให้บทเยอะกว่านี้ คงจะสนุกมากต่อปากต่อคำกันน่าดู)

สรุปว่าชอบในระดับหนึ่งนะครับเรื่องนี้...ถือว่าครึ่งหลังไม่ทำให้ผิดหวังและทำให้ชอบยิ่งกว่าเดิม

อุ้มสม

๑๖ เมษายน ๒๕๕๖




Create Date : 16 เมษายน 2556
Last Update : 16 เมษายน 2556 11:23:39 น.
Counter : 6336 Pageviews.

7 comments
  
ของวราภา อ่านน้อยมาก เรื่องนี้ก็ยังไม่ได้อ่านเช่นกัน
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 16 เมษายน 2556 เวลา:12:02:47 น.
  
ชอบงานเขียนของวราภานะ เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่ชอบเช่นกัน
โดย: ชบาหลอด วันที่: 16 เมษายน 2556 เวลา:12:35:10 น.
  
เรื่องนี้อ่านแล้วคะ ชอบตรงความลึกลับของเรื่อง แต่เบื่อตรงเรื่องความเข้าใจผิดของพระเอกนางเอก เนื้อเรื่องเหมาะกับการเป็นละครหลังข่าวมาก นิยายคุณวราภาชอบ ดอกไม้สีม่วง และ วันนี้ที่รอยคอย มากที่สุด
โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 16 เมษายน 2556 เวลา:12:47:42 น.
  
เล่มนี้เคยเกือบจะซื้อค่ะ แต่นึกว่าน่ากลัวก็เลยไม่ได้ซื้อไปค่ะ
โดย: Sab Zab' วันที่: 16 เมษายน 2556 เวลา:13:10:03 น.
  
คุณพุดน้ำบุศย์ ของวราภาอ่านไม่กี่เล่มเช่นกันครับ

คุณพี่ชบาหลอด

คุณกล้ายางสีขาว เห็นด้วยเลยครับๆ

คุณSab Zab ไม่ค่อยน่ากลัวเลยละครับ
โดย: อุ้มสม วันที่: 17 เมษายน 2556 เวลา:10:14:17 น.
  
เล่มนี้หวานเย็นเคยดูละครค่ะ ค่อนข้างจะติดนะคะ แต่ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 17 เมษายน 2556 เวลา:18:18:06 น.
  
เล่มนี้ร้านของผมก็มีขายนะ เข้าไปดูที่//www.bookseven.com
ลองพิมพ์ชื่อหนังสือที่ร้านผมก็จะเจอ ขายถูก
โดย: bookseven IP: 14.207.31.115 วันที่: 9 ตุลาคม 2556 เวลา:21:52:11 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อุ้มสม
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 231 คน [?]



แฟนเพจ "อุ้มสม"
เมษายน 2556

 
5
11
13
15
18
19
20
26
30
 
 
All Blog