เบื้องหลังการอ่าน  ประจำปี ๒๕๕๖ โดย อุ้มสม

สำหรับเบื้องหลังการอ่านในวันนี้ ก็เป็นตอนรองสุดท้าย แล้วละครับ ที่อุ้มสมได้สรุปการอ่านของตัวเองมาฝากเพื่อนๆ นักอ่าน (ตอนหน้า เป็นตอนสุดท้ายครับ อิอิ) และวันนี้อุ้มสมก็ได้คัดเลือก ๑๐ อันดับนิยายดราม่าในดวงใจ ประจำปี ๒๕๕๖ ที่อุ้มสมได้อ่านและรีวิวไป (คัดเลือกจาก ๑๖๔ เรื่อง เรื่องที่เคยอ่านนานแล้วแต่นำมาอ่านซ้ำรอบสองเพราะ ชอบไม่ได้นับ)

อุ้มสมขอบอกไว้เลยว่า ๑๐ อันดับนิยายรักโรแมนติก หรือ คอเมดี้ ที่อุ้มสมได้ทำการคัดเลือกไว้เมื่อรอบที่แล้ว อุ้มสมว่ายากที่จะคัดเลือกแล้ว (เพราะชอบแทบทุกเรื่อง ๕๕๕.) มารอบนี้ยิ่งเป็นแนวที่อุ้มสมชอบยิ่งนัก คือแนวดราม่า ยิ่งยากเข้าไปใหญ่ ขอบอกไว้เลยละกันครับ ว่าทั้ง ๒๕ เรื่องที่เข้ารอบ สุดยอดทุกเรื่องจริงๆ แนะนำทุกเรื่องเลยครับ แหะๆ...

มาดูเลยละกันครับ ว่าในรอบบลายออดิชั่น นวนิยายดราม่า ที่เข้ารอบทั้ง ๒๕ เรื่อง มีเรื่องอะไรบ้าง และใช่เรื่องที่คุณประทับใจเหมือนอุ้มสมมั้ย

๑. เพลิงฉิมพลี ; อุมาริการ์

๒. วงกตกุหลาบ ; อุธิยา

๓. วามเวหน ; ศรีสุรางค์

๔. มนตราลายหงส์ ; ศตรัศมิ์

๕. วังวนวิวาห์ ; ธุวดารา

๖. เพลงมาร ; นาถลดา

๗. ภริยา ; สุริยาทิศ

๘. ลำเนาลม ; กิ่งฉัตร

๙. ดั่งลมหวน ; ปิยะพร ศักดิ์เกษม

๑๐. มายาไฟในดวงตา ; อสิตา

๑๑.ฤกษ์สังหาร ; วรรณวรรธน์

๑๒. อย่าลืมฉัน ; ทมยันตี

๑๓.ขอเป็นเจ้าสาวสักครั้งให้ชื่นใจ ; วรรณวรรธน์

๑๔.โกกิลาเยี่ยมรุ่ง ; หมอกมุงเมือง

๑๕.สาวหลงยุค ; พงศกร

๑๖.มาแต่หิมพานต์ ; จินตวีร์ วิวัธน์

๑๗. คำรัก ; ดวงตะวัน

๑๘.ในสวนขวัญ ; ดวงตะวัน

๑๙. อาคม ; ชลนิล

๒๐.Zombie Prince…รักลวงใจ ; ปราณธร

๒๑. บัลลังก์รักครีษมายัน ; วรรณศุกร์

๒๒. เงารักซ่อนใจ ; ติญญา

๒๓. ผีเสื้อที่บินข้ามบึง ; อุรุดา โควินท์

๒๔. พรุ่งนี้ดาวยังพราวแสง ; ชลนิล

๒๕. คนที่อยู่ในฝัน ; สุริยาทิศ

รอบต่อมา รอบตัดเชือก (แอบยืมคำพี่พุดน้ำบุศย์มาใช้ ให้เครดิตสักหน่อย ๕๕๕.) ซึ่งอุ้มสมใช้วิธีแบทเทิล ดังเดิม และด้วยความที่นิยายแนวดราม่า เข้าชิงถึง ๒๕ เรื่อง จึงมีบางคู่ที่จำต้องแบทเทิลกันถึงสามเรื่อง ในหนึ่งคู่ครับผม...และยังมีอีกหนึ่งคู่ที่ประชันกันถึง ๔ เรื่องละครับ...

มาดูผลการตัดสินเลยครับ...

- ๑. ขอเริ่มจากคู่ที่ประชันกันถึงสามเรื่องนะครับ เริ่มจากคู่แรกเลย...เป็นคู่ที่อุ้มสมขอแหวกกฎโดยการนำงานของนักเขียนชั้นครูมาประชันด้วยละกัน คือ “มาแต่หิมพานต์” ของ “จินตวีร์ วิวัธน์” ประชันกับ “โกกิลาเยี่ยมรุ่ง” ของ “หมอกมุงเมือง” และ “วามเวหน” ของ “ศรีสุรางค์” เหตุที่อุ้มสมจับทั้งสามเรื่องมาประชันกัน เพราะทั้งสามเรื่องมีอะไรบางอย่างที่คล้ายกัน คือมาแต่หิมพานต์ คล้ายกับ วามเวหน ตรงที่ว่ามีเรื่องของป่าหิมพานต์มาเกี่ยวข้อง มาแต่ฯ มีนางไม้ ส่วนวามเวหน มีทั้งพญาครุฑ นาค เหรา เป็นต้น ส่วน วามเวหน และ โกกิลาเยี่ยมรุ่ง นั้นมีความคล้ายคลึงกันตรงที่ว่า มีเหตุการณ์ที่อิงสมัยพุทธกาล เรื่องราวของพระพุทธเจ้าบ้าง กล่าวคือวามเวหน ให้ความรู้สึกเหมือนนิทานชาดก ตรงเรื่องการทำกรรมของพระนาง จนต้องมาชดใช้กรรมหลายร้อยชาติ ส่วนโกกิลาเยี่ยมรุ่ง อันนี้อิงสมัยพุทธกาลเต็มๆ เป็นพีเรียดที่หาได้ยากมาก บุคคลที่มีอยู่จริงมีบทบาทหลายท่านเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็น พระพุทธเจ้า อหิงสกะ (องคุลิมาล) พระเจ้าปเสนทิโกศล เจ้าชายวิฑูทภะ เป็นต้น และจินตนิยายทั้งสามเรื่องนี้ ก็ได้อิงหลักธรรมคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไว้อีกด้วย เป็นงานคุณภาพชั้นเยี่ยมทั้งสามเรื่อง แล้วจะพิจารณายังไงดีล่ะ ถ้าเอาเกณฑ์ด้านภาษา ก็เขียนได้ไหลรื่นทั้งสาม ความงดงามด้านวรรณศิลป์ ภาษาสวยวิลิศมาหรา ทั้งสามเรื่องสอดแทรกบทกลอน อันไพเราะไว้ตลอดเรื่อง แต่ถ้าวัดจากความทรงจำของอุ้มสม เรื่องที่ความงามด้านวรรณศิลป์ยังติดตรึงใจอยู่ คงเป็น โกกิลาเยี่ยมรุ่ง กับ วามเวหน ดังนั้นอุ้มสมขอเลือกเรื่องที่ยังสอดแทรกไปด้วยความรักอันหวานละมุน จนทำให้คนอ่านอินได้ และรู้สึกเศร้าไปด้วยเช่นกัน อย่าง วามเวหน

- ๒. ยังอยู่ในโหมดสามคู่อยู่นะครับ คือ “มนตราลายหงส์” ของ “ศตรัศมิ์” ประชันกับ “เงารักซ่อนใจ” ของ “ติญญา” และ “คนที่อยู่ในฝัน” ของ “สุริยาทิศ” สามเรื่องนี้ มีประเด็นความรักของตัวละครหลักคล้ายคลึงกัน คือ “การแอบรัก” ผู้เขียนถ่ายทอดการแอบรักของนางเอก (และนายเอก ในเรื่องสุดท้าย) ที่มีให้กับพระเอกได้อย่างจี๊ด เศร้า บีบคั้นหัวใจยิ่งนัก แหวนพลอย แอบรักพัสกร จากมนตราลายหงส์ ได้ซาบซึ้ง บริสุทธิ์ และพร้อมทำทุกอย่างเพื่อคนที่รัก ส่วนความรักที่ ปลายฝัน มีให้วายุ จาก เงารักซ่อนใจ เป็นความรักแบบว่า รักฝังลึก ติดจะงมงายเล็กน้อย ก็ตาวายุ พระเอกเนี่ย แสนจะร้ายกาจ เกรียน เข้าขั้นโง่ มาก และทำให้ปลายฝันต้องเจ็บช้ำระกำใจอยู่ตลอด อ่านแล้วมาเกลียดพระเอกด้วยกันครับ ๕๕๕. ส่วนเรื่องสุดท้าย คนที่อยู่ในฝัน เป็นนิยายวาย ที่แหวกแนวตลาด ทั้งยังไม่ขายฉากเซ็กซ์ เป็นวายที่สัมผัสได้ถึงความรักอันบริสุทธิ์ของ ชาเมธ และคุณชายโตมร ถ้าจะคัดเลือกทั้งสามเรื่องให้เหลือเพียงเรื่องเดียว...อือม์...คนที่อยู่ในฝัน นี่เอาจริงๆ อุ้มสมประทับใจในช่วงครึ่งแรกเป็นอย่างยิ่ง แต่ในครึ่งหลัง ความชอบเริ่มลดลงเล็กน้อย คือครึ่งแรกสนุกกว่าอ่ะ แต่โดยรวมแล้วซึ้ง จบดี ประทับใจ ต่อมาเงารักซ่อนใจ อย่างที่บอกว่าขัดใจกับพระเอก นี่ยังดีนะที่นางเอกยังโต้ตอบมั่ง แต่อยากให้ปลายฝันใจแข็งกว่านี้อีกนิดนึง มนตราลายหงส์นอกเหนือจากประเด็นแอบรัก ยังมีปมสืบสวนเล็กน้อย ทั้งยังชวนให้รู้สึกมีกำลังใจที่จะใช้ชีวิตต่อไป ไม่ย่อท่อต่ออุปสรรค ชอบทั้งพระเอกนางเอก รอบนี้อุ้มสมขอเลือกนิยายรักที่มากด้วยสาระอย่าง มนตราลายหงส์ ละกันครับ...เป็นอีกคู่ที่เลือกยากมาก เลยละครับ

- ๓. คู่นี้เป็นผลงานของนักเขียนรุ่นกลาง มากความสามารถจากค่ายอรุณ คือ “ลำเนาลม” ของ “กิ่งฉัตร” ประชันกับ “ดั่งลมหวน” ของ “ปิยะพร ศักดิ์เกษม” และ นักเขียนรุ่นกลางอีกท่านจากกรู๊ฟ พับลิชชิ่ง คือ “สาวหลงยุค” ของ “พงศกร” นี่ก็คนละแนวกันอีกแล้ว แต่จับทั้งสามเรื่องมาประชันกันเพราะเป็นนักเขียนรุ่นเดียวกัน ลำเนาลม เป็นดราม่าที่ได้กลิ่นอายไพรัชนิยาย เรื่องราวของนักเรียนไทยในต่างแดน เป็นงานดราม่าของกิ่งฉัตรที่อุ้มสมชอบมาก และขึ้นแท่นนวนิยายของกิ่งฉัตรที่ชอบเป็นอันดับต้นๆแล้ว ส่วนดั่งลมหวน กับ สาวหลงยุค นั้นก็คล้ายคลึงกันตรงที่มีการย้อนอดีต ดั่งลมหวนเป็นการค้นหาความจริง ซึ่งสนุกตามมาตรฐานของปิยะพร ส่วนสาวหลงยุคเป็นการที่สาวสวยทั้งสองยุคสลับตัวกัน อุ้มสมชอบพล็อตเรื่องสาวหลงยุคมากเลยนะ และประทับใจมากที่คุณหมอพงศกร นำนิทานทองอิน มาเป็นส่วนหนึ่งในการไขคดีในเรื่อง ชอบมาก คือแบบไอเดียผู้เขียนเริ่ดมาก งานนี้จึงเลือกลำบาก แต่ทั้งปิยะพร ศักดิ์เกษม และ พงศกร ก็ยังมีผลงานเรื่องอื่นนอกจากทั้งสองเรื่องนี้ที่อุ้มสมชอบมากกว่า รอบนี้อุ้มสมจึงขอเลือก ลำเนาลม

- ๔. มีถึง ๔ เรื่อง มาประชันกันเลยครับ และก็เป็นอีกคู่ที่มีนักเขียนชั้นครูมาเอี่ยวด้วย คือ “อย่าลืมฉัน” ของ “ทมยันตี” ประชันกับ “คำรัก” ของ “ดวงตะวัน” ตามด้วย “ในสวนขวัญ” ของ “ดวงตะวัน” เช่นกัน และ “Zombie Prince…รักลวงใจ” ของ “ปราณธร” ตัดเชือกรอบแรก ของเป็นทั้งสองเรื่อง ของดวงตะวัน ละกัน คือชอบมากทั้งสองเรื่อง ในสวนขวัญสะท้อนปัญหาครอบครัว หลายครอบครัว ในขณะที่คำรัก สะท้อนปัญหาสังคม ด้วยเช่นกัน แต่อุ้มสมชอบ ความดราม่า อารมณ์จาก คำรักมากกว่า เลยให้คำรักผ่านละกัน และเมื่อเทียบอีกสองเรื่อง ...ทั้งสามเรื่องนี้เป็นแนวดราม่า ที่บีบคั้นหัวใจ ดราม่าจัดเต็มทั้งสามเรื่อง อ่านแล้วให้อารมณ์ปวดใจแปล๊บๆ อย่าลืมฉัน งานเขียนชั้นครู เปิดเรื่องมาด้วยพระนางกลับมาเจอกันอีก ตามมาด้วยความดราม่าที่ละนิดๆ จนจัดเต็ม และจบสมหวัง ไม่เศร้า ส่วน คำรัก และ Zombie Prince…รักลวงใจ ตอนจบที่จะเรียกว่าจบเศร้าก็ว่าได้นะ แต่มันเศร้าอย่างสมเหตุสมผล อ่านจบแล้วเจ็บจี๊ด แต่น้ำตาไม่ค่อยจะไหล เพราะตัวละครหลักทั้งสองเรื่อง ไม่ใช่คนดีอะไร (สรัล จาก คำรัก อาจจะมีดีบ้าง แต่พูดตามตรง อุ้มสมไม่ชอบพระเอกคนนี้ ยิ่งกว่า สีหราช จาก Zombie Prince…รักลวงใจอีก ฮ่าๆ) และสองเรื่องสุดท้ายยังหยิบยกประเด็นบางอย่าง ที่สะท้อนสังคม และนิยายเรื่องอื่นไม่ค่อยกล้าเล่น คือ คำรัก สะท้อนถึงเรื่อง เพศที่สาม (ดวงตะวัน ก็เป็นนักเขียนกลุ่มน้อยนะ ที่กล้าหยิบยกเรื่องเหล่านี้มาเล่น ไม่ใช่แค่เรื่องคำรัก...) ส่วน Zombie Prince...รักลวงใจ ให้ตัวเอกสุดเท่เป็นทายาทราชายาเสพติดสุดเลว ให้อารมณ์หนักหน่วงทั้งสองเรื่อง ตระการตา นางเอก คำรัก ต้องเผชิญกับเรื่องราวที่เลวร้ายที่สุด ส่วน ปาณิสรา เป็นนางเอกที่แข็งแกร่ง เด็ดเดี่ยว การดำเนินเรื่อง คำรัก มีชั้นเชิง และชวนติดตามกว่า เพราะมีการเดินเรื่องผ่านจดหมายจากในอดีตด้วย แต่อย่างที่บอก อุ้มสมไม่ชอบสรัล จาก คำรัก อย่างแรง Zombie Prince...รักลวงใจ สะท้อนสังคม ชอบตอนที่นางเอกส่งพระเอกให้ไปสู่ภพภูมิที่ดี คำรัก อุ้มสมชอบประโยคหนึ่งในเรื่องมาก คือ “ในนาทีที่มีความสุขหรือนาทีที่เจ็บปวดสักแค่ไหนก็ยาวนานแค่หกสิบวินาทีเท่านั้น” เลือกยากแฮะ ...แต่ครั้งนี้ขอเลือก คำรัก ละกันครับ

- ๕. คู่นี้เป็นกระประชันระหว่าง พีเรียดดราม่ากึ่งพุทธกาล (พ.ศ.๒๕๐๐) “เพลิงฉิมพลี” ของ “อุมาริการ์” และ ดราม่าร่วมสมัยอย่าง “วงกตกุหลาบ” ของ “อุธิยา” เป็นอีกคู่ที่ทำใจลำบากที่จะตัดเรื่องใดเรื่องหนึ่งออก เพราะเพลิงฉิมพลี ก็ทำให้อุ้มสมมั่นใจฝีมือของอุมาริการ์ มากขึ้นไปอีก ส่วน วงกตกุหลาบ ก็ทำให้อุ้มสมประกาศตัวเป็นแฟนคลับอุธิยาเลยละ ติดใจฝีมือมาก เพลิงฉิมพลี ทั้งสองเรื่องต่างดราม่าจัดหนักทั้งคู่ วงกตกุหลาบ เป็นดราม่าแบบเชือดเฉือน ปะทะอารมณ์กันของตัวละคร ส่วนเพลิงฉิมพลี จะดราม่าที่ตัวนางเอก ที่จะทวงความบริสุทธิ์ให้ตัวเอง วงกตกุหลาบสร้างตัวละครได้มีเสน่ห์ สำนวนภาษาไหลลื่น ดราม่าจัดเต็ม ในขณะที่เพลิงฉิมพลี นอกจากภาษาสวยแล้ว การดำเนินเรื่องยังมีชั้นเชิง ลุ้นระทึก ชวนติดตามตลอดเรื่อง ครั้งนี้อุ้มสมจึงขอเลือกเรื่อง เพลิงฉิมพลี

- ๖. คู่ต่อมานี้คือ “วังวนวิวาห์” ของ “ธุวดารา” และ “ผีเสื้อที่บินข้ามบึง” ของ “อุรุดา โควินท์” เหตุที่อุ้มสมจับคู่ทั้งสองเรื่องนี้คือ เป็นดราม่าที่เริ่มต้นจากการแต่งงาน วังวนวิวาห์ บอกเล่าถึงความแตกร้าวในชีวิตคู่ของหลายตัวละคร ที่ส่งผลกระทบมากมาย จนเป็นวังวน ส่วนผีเสื้อที่บินข้ามบึง บอกเล่าถึงการใช้ชีวิตของนางเอก ว่าเธอจะทำอย่างไร หลังจากที่สูญเสียสามีไป การตั้งชื่อเรื่อง อุ้มสมให้คะแนนเต็มทั้งสองเรื่องเลยละกัน ทั้งการเล่นคำอย่าง วังวนวิวาห์ หรือการเปรียบเปรยนางเอกอย่าง ผีเสื้อที่บินข้ามบึง ชอบสำนวนภาษาใน ผีเสื้อที่บินข้ามบึง มากกว่า การที่ผู้เขียนให้นางเอกเล่าเรื่องนี้แบบ...มันดึงดูดมาก ทำให้นิยายที่พล็อตเรื่องธรรมดา มันไม่ธรรมดาเลยละ ส่วนวังวนวิวาห์ อุ้มสมประทับใจที่ผู้เขียนตีแผ่ เรื่องราวของ “ครอบครัว” ออกมาได้ดีมาก ตัวละครมีบทบาทสำคัญต่อเนื้อเรื่องทุกตัว และทำให้เรื่องเข้มข้นยิ่งขึ้น รอบนี้อุ้มสมเลยขอเลือก วังวนวิวาห์

- ๗. คู่นี้จากนักเขียนค่ายเดียวกันจากมายดรีม คือ “เพลงมาร” ของ “นาถลดา” และ “ภริยา” ของ “สุริยาทิศ” คือมันคนละแนว คนละโครงเรื่องกันเลยนะ แต่ทำไมอุ้มสมถึงจับคู่กันน่ะหรือ ? จะบอกว่าหาเรื่องอื่นๆ มาจับคู่ไม่ได้แล้ว ก็ว่าได้นะ ๕๕๕. แต่คือสองเรื่องนี้มีความหนาปึก เหมือนกัน รายละเอียดแน่นทั้งคู่ ทั้งยังมีตัวละครมากมาย ออกมาโลดแล่น ตั้งแต่สากกะเบือยันเรือไททานิคเลยทีเดียว อีกทั้งตัวนางเอกของทั้งสองเรื่อง คือ ทองธาร จาก เพลงมาร และ กิ่งจันทน์ จาก ภริยา ยังเป็นตัวละครสีเทาทั้งคู่ คือต่างก็มีด้านมืด แต่เพลงมารมีความสมเหตุสมผลมากกว่า เพลงมาร เป็น ดราม่าร่วมสมัยผสมผสานกับเรื่องราวในยุคสมัยก่อน ทั้งเรื่องแรงศรัทธา ความเชื่อ ส่วน ภริยา เป็นพีเรียดดราม่า ที่บอกเล่าถึงสตรีหลายนางในเรื่อง ที่ล้วนแต่เป็นเมีย เป็นภรรยา ที่ต่างกันไป รอบนี้อุ้มสมเลือก เพลงมาร

- ๘. คู่นี้เป็นงานของนักเขียนต่างค่ายคือ อรุณ และ 1168 ได้แก่ “มายาไฟในดวงตา” ของ “อสิตา” และ “บัลลังก์รักครีษมายัน” ของ “วรรณศุกร์” เรื่องแรก เป็นแฟนตาซีสุดอลังการ ส่วนเรื่องหลัง เป็นแนวลิเกฝรั่ง ภาษาสวย เรื่องหนึ่งเป็นแฟนตาซี เรื่องหนึ่งเป็นประเทศสมมติ ทำให้ผู้เขียนสามารถใส่จินตนาการตามไอเดียของตัวได้เต็มที่ บัลลังก์ครีษมายัน มีทั้งเรื่องการปกครอง การเมือง กฎหมาย รวมถึงค่ำคืนของอัคนิวลา ส่วน มายาไฟในดวงตา ที่มีทั้งยิปซี อาถรรพ์ในป่า การต่อสู้ ตำนาน ได้กลิ่นอายแบบไทยผสมผสานกับอินเดีย ครั้งนี้อุ้มสมจึงเลือก มายาไฟในดวงตา

- ๙. คู่นี้เลือกง่ายครับ ชิลๆ เพราะจากนักเขียนคนเดียวกันคือ “วรรณวรรธน์” ประกอบด้วย “ฤกษ์สังหาร” และ “ขอเป็นเจ้าสาวสักครั้งให้ชื่นใจ” เรื่องแรก เป็นแนวดราม่า ลึกลับ อิงศาสตร์ของโหราศาสตร์ รวมทั้งเรื่องการเมือง และคดีฆาตกรรม ข้อมูลทุกอย่าง “เป๊ะ” แบบว่าแค่อ่านงานของวรรณวรรธน์เรื่องแรกก็ติดใจแล้ว ส่วนอีกเรื่อง ฟังชื่อเรื่องแล้วดูเหมือนเป็นแนวตลก แต่ไม่เลยครับ ขอเป็นเจ้าสาวสักครั้งให้ชื่นใจ เป็นดราม่าร่วมสมัย แม้ว่าจะไม่เน้นเรื่องข้อมูลเหมือนงานอื่นๆ ของเจ้าป้า วรรณวรรธน์ คู่นี้เลือกไม่ยากครับ ยกให้ ฤกษ์สังหาร เลยครับ

- ๑๐. เป็นคู่สุดท้ายสำหรับแนวดราม่าแล้ว จากผลงานของนักเขียนคนเดียวกันคือ “ชลนิล” นั่นคือเรื่อง “อาคม” และ “พรุ่งนี้ดาวยังพราวแสง” คนละแนวกันเลยครับ อาคม เป็นดราม่า ลึกลับ มีกลิ่นอายไสยศาสตร์แบบไทยๆ พ่วงด้วยเรื่องของการเมือง (อารมณ์คล้ายๆ ฤกษ์สังหาร แต่อาคมเข้มข้นกว่า หนักหน่วงกว่า) นอกจากนั้นยังมีเรื่องความรัก ทั้งรักแบบคนรัก แบบพี่น้อง แบบพ่อแม่ เป็นต้น ส่วน พรุ่งนี้ดาวยังพราวแสง เป็นนิยายเล่มบางๆ ไม่กี่ตอนจบ แต่อ่านแล้วมันกินใจอุ้มสมมากมาย อ่านแล้วอิ่มเอมใจในความรักระหว่างเพื่อนของทุกตัวละคร อุ้มสมเลยขอเลือก พรุ่งนี้ดาวยังพราวแสง ครับ

นี่ละครับ ทั้ง ๑๐ อันดับ นิยายดราม่า ในดวงใจของอุ้มสม ประจำปี ๒๕๕๖ เลือกยากมากเลยละครับ อุ้มสมขอบอกอีกครั้งละกัน ว่าทั้ง ๒๔ เรื่องนี่ขอแนะนำจริงๆ เอาละ...มาสรุปเลยครับว่าทั้ง ๑๐ เรื่อง มีเรื่องใดบ้าง

๑. เพลิงฉิมพลี ; อุมาริการ์

๒. วามเวหน ; ศรีสุรางค์

๓. ลำเนาลม ; กิ่งฉัตร

๔. มนตราลายหงส์ ; ศตรัศมิ์

๕. วังวนวิวาห์ ; ธุวดารา

๖. เพลงมาร ; นาถลดา

๗. มายาไฟในดวงตา ; อสิตา

๘. ฤกษ์สังหาร ; วรรณวรรธน์

๙. คำรัก ; ดวงตะวัน

๑๐. พรุ่งนี้ดาวยังพราวแสง ; ชลนิล

เบื้องหลังการอ่าน ตอนหน้า...เป็นตอนสุดท้ายแล้วนะครับ ต่อไปจะได้กลับมารีวิวนิยายต่อเสียที ฮ่าๆๆ โดยในตอนหน้าอุ้มสมจะพูดถึง เรื่องของนวนิยายชุด ครับ

...โปรดติดตาม

อุ้มสม

๑๙ มกราคม ๒๕๕๗