รักก็คือรัก ไม่มีอะไรมากหรือน้อยไปกว่านั้น#คือรัก ดวงตะวัน
|
|||
๑๐๖ - ฟ้ากระจ่างดาว ; กิ่งฉัตร - ฟ้ากระจ่างดาว นวนิยายโดย : กิ่งฉัตร สำนักพิมพ์ : อรุณ รายละเอียด หญิงสาวแหงนมองท้องฟ้า ด้วยความประหลาดใจ นึกถึงคืนหนึ่งเมื่อสิบกว่าปีก่อน วันที่ซมซานหนีออกมาจากบ้านแม่ นึกถึงเมื่อสองคืนก่อนที่ดาวเริ่มส่องแสงแข่งกับเดือน...
สองคืนนั้นกับคืนนี้ต่างกันลิบลับ ต่าง...แม้ว่าจะเป็นท้องฟ้าเดิม ดาวดวงเดิม หากวินาทีนี้เมื่อก้าวไปกับชายหนุ่มมีคณากลับไม่รู้สึกเจ็บปวด หวาดกลัว หรือคุมแค้นแต่อย่างไรทุกย่างก้าวมีแต่ความมั่นใจและอบอุ่น ความมั่นใจแปลกๆ เกิดขึ้นอย่างที่ไม่เคยรู้สึกว่าทุกย่างก้าวต่อไปนี้ หล่อนคงไม่ต้องเดินอย่างเดียวดายคงไม่ต้องเดินอย่างอ้างว้าง...
เรื่องย่อเพิ่มเติม ชีวิตในวัยเยาว์จวบจนวัยรุ่นของ มีคณานั่นช่างรันทดและน่าสงสารเหลือเกิน... เมื่อหล่อนถูกเลี้ยงดูโดยป้าซึ่งเป็นครู ได้รับการเลี้ยงแบบครู ทำให้ไม่ได้รับความรักเท่าที่ควรเมื่อมีคณาดั้นด้นกลับไปหาแม่ ก็ต้องพบกับพ่อเลี้ยง ผู้ต่ำทราม มีความคิดกับผู้หญิงแบบผิดๆ...ว่าลูกสาวต้องขายตัวส่งเงินเลี้ยงครอบครัว เป็นการตอบแทนพระคุณ...และมีคณาก็เกือบที่จะต้องขายตัวเสียแล้ว... ด้วยปมเมื่อครั้งนานเนาของมีคณานี่เองทำให้เธอเลือกที่จะเป็นนักข่าว...เพื่อตีแผ่ความจริงในสังคมและหวังอย่างยิ่งว่าการค้าประเวณีจะหมดไป ...อีกทั้งยังบังเกิดเป็นความอคติที่มีคณามีต่อผู้ชายทุกๆ คน... เมื่อสันติ หลานชายที่ยังเยาว์อยู่ จำต้องมาอยู่กับเธอที่กรุงเทพฯมีคณาก็ไม่ลงรอยกับสันติเท่าไรนัก และต้องทะเลาะกันบ่อยครั้งส่วนหนึ่งมาจากการเลี้ยงดูสันติ และส่วนหนึ่งก็มาจากความอคติของมีคณาเอง.. มาถึงวันนี้...อคติของมีคณาจะถูกทลายไปไหมเมื่อเธอได้พบกับแหล่งข่าวแสนดีอย่าง หิรัณย์ สารวัตรหนุ่มผู้มีความรักที่แท้จริงให้กับเธออย่างบริสุทธิ์ใจ...สารวัตรหิรัณย์จะสามารถลบล้างอคติภายในใจของนักข่าวสาวมีปม นาม มีคณา ผู้นี้ได้หรือไม่!
ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน อารมณ์อยากอ่านแนวดราม่า...อุ้มสมเลยหยิบเรื่องนี้มาอ่านซ้ำและรีวิว ...กอปรกับ ฟ้ากระจ่างดาว ฉบับละคร กำลังดังและเป็นที่พูดถึงกันมาก...แต่อุ้มสมก็ไม่ได้ดู สำหรับเรื่องย่อนี่ก็คิดว่านักอ่านหลายๆท่านคงจะรู้อยู่แล้ว ...นางเอกคือ มีคณา เป็นนักข่าวของสยามสาร สายอาชญากรรมการค้าประเวณี เพราะเธอมีปมตั้งแต่เด็ก ทั้งพ่อแท้ๆ ทิ้งไปพ่อเลี้ยงยังคิดจะจับเธอขายตัวอีก น้องชายก็เทวดาเหลือหลาย ทำให้เธอมีปมและกลายเป็นอคติกับผู้ชาย จนกระทั่งเธอได้มาเจอกับสารวัตรหิรัณย์ ผู้ชายแสนดีที่ทำให้ท้องฟ้าอันมืดมนของเธอ กลับมาสว่างไสวด้วยประกายดาวดังเดิม เป็นเล่มสุดท้ายในซีรีส์ สามทหารเสือสาว ของคุณกิ่งฉัตร ส่วนตัวอุ้มสม นั้นแอบรักพี่เสียดายน้องระหว่าง มนต์จันทรา และ ฟ้ากระจ่างดาว เพราะชอบมากๆ ทั้ง ๒ เรื่องเลยแต่คงให้คะแนนความรักกับมนต์จันทราเพิ่มนิดหน่อย ...แต่ถึงอย่างไร ฟ้ากระจ่างดาวก็เป็นนวนิยายที่เปี่ยมไปด้วยสาระ และความหวานละมุน เปิดเรื่องมาอารมณ์เศร้า บังเกิดทันที...เข้าใจความรู้สึก ของ มีคณา นะ สงสารเธอมาก เธออยู่กับมั่นสิน ผู้เป็นป้าซึ่งเป็นครู ป้ามั่นสิน ก็เลี้ยงมีคณา แบบครูสอนลูกศิษย์ไม่เคยกอด ปลอบโยน มีคณาเลยสักนิด จนมีคณาโหยหาความรัก ต้องกลับไปหาแม่...และกับเจอหนักยิ่งกว่าเดิมอีก ! ณจุดนี้เกลียดตาพ่อเลี้ยงของมีคณา มากมายผู้เขียนเขียนได้ดี...สื่อถือความคิดของคนเหนือ ที่ไม่มีการศึกษามากสาวเหนือถูกส่งค้าประเวณีบ่อยโดยความเต็มใจของคนในครอบครัวเอง...พ่อเลี้ยงมีคณามีความคิดที่ว่าผู้หญิงเป็นทาสผู้ชาย ต้องรับใช้ผู้ชาย ไม่มีสิทธิ์ออกเสียง และถ้าไม่ขายตัวก็ถือว่าอกตัญญู ไม่ยอมส่งเสียครอบครัว ! ด้วยเหตุนี้ ยิ่งทำให้นางเอกพยายามทำตัวเองให้ได้ดีไต่เต้าจนเป็นนักข่าวได้สำเร็จ...ให้มันรู้ว่า ผู้หญิงอย่างเธอ และผู้หญิงปัจจุบัน ไม่จำเป็นต้องเป็นทาสรองมือรองตีนผู้ชาย...แล้วนางเอกก็ดันมีอคติกับผู้ชายทุกคนด้วย ยิ่งเธอจำต้องรับหลานชาย...อย่างสันติ มาอยู่กับเธอ ด้วย ก็ยิ่งเป็นเรื่องเข้าไปใหญ่ เพราะสันติสดแสนจะร้ายกาจด่าเธอเอา ด่าเธอเอา จนแทบจะไม่นับว่ามีคณาเป็นป้าทั้งนี้ทั้งนั้นก็เหตุมาจากากรปลูกฝังจากปู่และพ่อของสันติ นั่นเองให้คิดว่าผู้หญิงเป็นทาส สุดท้ายต้องขายตัวหาเงินเลี้ยงครอบครัวอยู่ดีจะบอกว่าตอนอ่านนี่เกลียดสันติมากมาย เด็กนรกจริงๆ คนนี้ ถ้าอุ้มสมเป็นมีคณานะคงไม่ทนขนาดนี้แน่ๆ ...ทั้งสรรหาคำมาด่ามีคณา ไม่ว่าจะเป็น อีป้าแก่แร้งทึ้งอีขี้เหนียว บลาๆ แล้วยังไปว่าลูกสาวครูใหญ่อีกว่าโตขึ้นก็ต้องเป็นกะหรี่ ...โอยเหลือทนกับเด็กคนนี้ แต่ก็เข้าใจนะว่าสันติถูกสอนมาแบบไหน...และเมื่ออ่านไปเรื่อยๆเห็นว่าเด็กคนนี้พัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น ก็นับว่า สันติกลายเป็นเด็กชายที่น่ารักเลยแหละ...แอบสงสารสันติ ด้วย ตอนที่มีคณา ตัดสินว่าสันติเป็นฝ่ายผิด...ด้วยความอคติคือเข้าใจความรู้สึกของเด็กนะ...ถ้าเจอแบบนี้ แต่ใช่ว่าเรื่องนี้จะมีแค่โทนเศร้าหดหู่ อย่างเดียวนะครับ...เพราะองค์ประกอบสำคัญของนิยายเรื่องนี้ ที่ทำให้เรื่องดูหวานอบอุ่น ก็คือ สารวัตรหิรัณย์...พระเอกนั่นเอง สารวัตรหิรัณย์ หรือฉายา สารวัตรขยันยิ้มเป็นผู้ชายที่น่ารักจริงๆ ครับ และพร้อมที่จะรอวันที่มีคณาเปิดใจรับรักเขา พิสูจน์ให้เห็นว่าโลกใบนี้ไม่ได้มีแต่ผู้ชายเลวๆ อย่างที่มีคณาเลยพบเคยเจอ เป็นความรักแบบค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป ชอบมากมายที่สารวัตรขยันส่งดอกส้มมาให้มีคณาทุกวัน สงสารตัวละครที่เป็นผู้หญิงในเรื่องนี้หลายๆ คนเลยครับ ล้วนแต่ถูกกระทำ เพียงเพราะเป็นผู้หญิง ทั้ง มีคณา...ธิดา...บานเช้า...ธารา...โดยเฉพาะตอนสุดท้ายใกล้จบ ฉากอันน่าสะเทือนใจระหว่าง สันติ กับ ธิดา ผู้เป็นน้าหลานชายเห็นธิดาเป็นเพียง กะหรี่หมดสภาพ โอย สงสารธิดา และ มีคณา จริง ๆ...ทำเอามีคณาปรี๊ดแตก ...อบรมสันติไปชุดใหญ่ ...เศร้า และสะเทือนใจจริงๆ ครับ การนำมาอ่านซ้ำในครั้งนี้...เรียกได้ว่ามีความชอบยิ่งกว่าครั้งก่อนเยอะเลยละครับ ...คงเป็นเพราะว่าเราโตขึ้น อายุมากขึ้นมาอีก ... ต้องฟ้ามืดมนสักเพียงใด...ก็ย่อมมีแสงสว่างจากดวงดาวอยู่ดี... อุ้มสม ๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๖ น่าจะอ่านนานแล้วค่ะ
และตอนน้ดูละครอย่างตั้งใจ โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 13 กรกฎาคม 2556 เวลา:21:24:48 น.
ถ้าในนิยาย ชอบมายาตวันที่สุดค่ะ นางเอกตลกดี แต่ถ้าละครนี่ไม่ได้ดู
เลยค่ะ โดย: Sab Zab' วันที่: 14 กรกฎาคม 2556 เวลา:9:31:46 น.
ชอบฉากสะเทือนใจของธิดากับสันติมากค่ะ น้ำตาหยดเลยล่ะ ฉากนั้น ตอนแรกนี่อ่านๆ อยู่อยากจะเข้าไปในนิยายไปเตะเจ้าสันติซักป๊าบสองป๊าบ เด็กอะไร ปากคอเราะร้ายเหลือเกิน
โดย: ~*Sing Praise*~ วันที่: 15 กรกฎาคม 2556 เวลา:7:43:53 น.
อ่านเรื่องนี้หลายรอบมากๆ ชอบดราม่าแต่จบมีความสุข เรื่องนี้ัมันสะท้อนสังคมสุดๆ อย่างน้อยเด็กสันติก็เป็นหนึ่งตัวอย่างให้เห็นความเป็นเด็ก เหมือนกับผ้าขาวจริงๆ จะเอาอะไรไปป้ายมันก็เป็นไปอย่างนั้น ก็เหมือนกับการเลี้ยงดู เลี้ยงดูมาเป็นแบบไหน เด็กก็เป็นแบบนั้น แล้วเรื่องนี้รักมีคณามากๆ เป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งสุดๆ เห็นด้วยว่าเรื่องนี้มันไม่ได้หดหู่อย่างเดียว มันมีความอบอุ่นที่ได้รับจากสารวัตรหิรัญจริงๆ เรื่องนี้ชอบมากๆค่ะ
โดย: moony_pl IP: 110.168.193.102 วันที่: 15 กรกฎาคม 2556 เวลา:12:54:03 น.
ได้ดูจากละครก่อนครับ
เพิ่งเห็นที่ห้องสมุดเหมือนกัน เดี๋ยวไปหามาอ่านบ้างดีกว่า โดย: สามปอยหลวง วันที่: 15 กรกฎาคม 2556 เวลา:19:52:33 น.
เรื่องนี้ ชอบความเป็นไป ของป้า-หลาน มาก
เป็นพัฒนาการที่ชัดเจน ชวนให้ซาบซึ้ง โดย: Serverlus วันที่: 15 กรกฎาคม 2556 เวลา:23:08:50 น.
เล่มนี้อ่านเมื่อนานมาแล้วอะจ้ะ ตั้งแต่ตีพิมพ์ครั้งแรกเลยละมั้ง ?
ชอบมาก ๆ อะน้า แต่พอเป็นละครไม่มีโอกาสได้ดูเลย โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 16 กรกฎาคม 2556 เวลา:21:57:01 น.
คุณพุดน้ำบุศย์ ... นิยายของพี่ปุ้ย จี๊ดสุดสำหรับผมคงเป็น "ลำเนาลม"
คุณเหมือนพระจันทร์ ไว้จะหาโอกาสดูฉบับละครมั่งครับ คุณAneem นิยายก็สนุกครับป๋ม แนะนำ ...ดีใจที่เจอะเจอคุณAneem ในบล็อกอีกคราครับ คุณSab Zab แหะๆ ตรงกันข้ามเลยครับ กลับชอบมายาตวันน้อยที่สุดในชุด คุณ~*Sing Praise*~ เห็นด้วยเลยครับ ถ้าผมเป็นมีคณา คงไม่ทันถึงขนาดนั้นแ่ๆ คุณmoony_pl ความน่ารักของพระเอก ทำให้เรื่องไม่ดูหนักมาก ยังมีโทนเบาๆ หวานๆ คุณสามปอยหลวง แนะนำเลยครับอาจารย์ คุณServerlus ชอบเรื่องราวของป้าหลานคู่นี้เช่นกันครับ คุณหวานเย็นผสมโซดา เช่นกันครับ ไม่ค่อยได้ดูฉบับละครเลย โดย: อุ้มสม วันที่: 17 กรกฎาคม 2556 เวลา:21:27:54 น.
|
อุ้มสม
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 231 คน [?] แฟนเพจ "อุ้มสม" Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
ส่วนตัวอ่านนานแล้วค่ะ ชอบแต่ไม่จี๊ดมาก