นวนิยายโดย : เก้าแต้ม

สำนักพิมพ์ : พิมพ์คำ

รายละเอียด

ทันทีที่ช่างทองสาวแห่งเมืองเพชรได้สัมผัส ‘สร้อยนพเก้า’ อายุนับร้อยปี

เรื่องราวความรัก...ความแค้น...และความตายในอดีตก็ไหลรี่เข้าสู่สมองของหล่อน

อรณิชา ได้รับรู้และกลายเป็นผู้ที่ต้องไขปมเหตุการณ์ฆาตกรรมปริศนาในครั้งนั้น

แต่เรื่องไม่ง่ายเมื่อมันเกี่ยวพันกับการหายตัวไปเมื่อสามสิบปีก่อน

ของมารดา พศวัต นักธุรกิจหนุ่มเจ้าของร้านทองผู้ว่าจ้างช่างทองสาวให้ซ่อมสร้อยเส้นนั้น

เหตุการณ์เลวร้ายยิ่งขึ้นเมื่อปมในอดีตที่ซุกซ้อนไว้ถูกรื้อฟื้น

และฆาตกรที่ซ่อนตัวอยู่ถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง

อรณิชาจึงตกอยู่ในอันตราย...และคนที่จะช่วยได้มีเพียงพศวัตเท่านั้น

ทว่าความรักของทั้งคู่จะมีพลังพอที่จะฝ่าฟันอุปสรรคหรือไม่

หรือสร้อยนพเก้าจะยังมีมนตราทำให้ผุ้ครอบครองต้องพบกับจุดจบ

ดังที่มีผู้ตั้งจิตอธิษฐานไว้เมื่อร้อยปีที่ผ่านมา...

เรื่องย่อเพิ่มเติม

กว่าสามสิบปีที่ผ่านมา...พศวัต นักธุรกิจหนุ่มทายาทเจ้าของธุรกิจ “จีนเหวิน”ผู้ค้าทองคำที่ใหญ่แห่งหนึ่งในไทย เขาไม่เคยได้พบ นีรนุช ผู้เป็นแม่แท้ๆ เลยเพราะแม่ของเขาหายตัวไป ผู้คนต่างพากันเชื่อว่าแม่ของเขาหนีตามหนุ่มคนรับใช้ไป...แม้กระทั่งพศิน ผู้เป็นพ่อก็เชื่อเช่นนั้น...จึงมิแปลกอะไรที่พศวัตก็จะคิดแบบนั้นเช่นกัน และพาลเกลียดแม่แท้ๆ ไปทันทีและเพื่อให้คนรู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่โหยหาความรักจากแม่อีกแล้ว...พศวัตจึงคิดนำ“สร้อยทับทรวงนพเก้า” ที่นีรนุชใส่ก่อนจะหายตัวไป นำมาออกแสดงในงานแสดงอัญมณีที่จะถึง...แต่มันติดที่ว่าสร้อยทับทรวงนพเก้าชำรุดนี่สิ!

ทันทีที่อรณิชา ช่างทองสาวแห่งเมืองเพชร ได้สัมผัส สร้อยทับทรวงนพเก้าชิ้นนั้น...ที่หล่อนได้รับการว่าจ้างให้ซ่อมแซม...เรื่องราวในอดีตไม่ว่าจะเป็นความรัก...ความแค้น...ความตายก็เข้ามาสู่สมองของหล่อน ซึ่งก็คือเรื่องราวของนีรนุชผู้เป็นมารดาของพศวัต...ทว่าพศวัตก็หาว่าหล่อนเพ้อเจ้อ...อรณิชาจึงคิดจะสืบเรื่องราวความจริงว่าใครกันที่ทำให้นีรนุชหายตัวไป? ... และยิ่งพยายามค้นหาความจริงมากเท่าไรอรณิชาก็ตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นเท่านั้น !

ฆาตกรที่ซ่อนตัวอยู่ได้กลับมาหาเหยื่ออีกครั้ง...และครั้งนี้อรณิชาก็เป็นเหยื่อรายนั้น..ใครกันที่เป็นฆาตกร ใช่ นายเข้ม คนสวนเพียงคนเดียวจริงๆหรือ อีกทั้งยังพฤติกรรมน่าสงสัยของ อรุณี น้าสาวของพศวัตที่เลี้ยงดูพศวัตมาและรักพศวัตมาก และอรุณีก็ไม่ชอบขี้หน้าอรณิชามากเสียด้วย นอกจากนั้นยังมี อนุรุทธิ์ น้าชายของพศวัตที่พิการอย่างมีเงื่อนงำและรักเอ็นดูอรณิชามาก

ในขณะที่อรณิชาได้พบกับวิญญาณของผู้เป็นแม่ทว่าพศวัตก็ได้พบกับวิญญาณที่เกี่ยวข้องกับสร้อยทับทรวงนพเก้าเช่นกัน...จันอับหญิงสาวสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น ลูกสาวของ หมอผีบุญมี จอมขมังเวทผู้เชียวชาญไสยศาสตร์มนตร์ดำจันอับเห็นผิดเป็นชอบได้ใช้อาคมทำร้าย เพื่อนรักเพราะหลงรักชายคนเดียวกันจนต้องเสียผู้เป็นพ่อไป และลี้ภัยไปอยู่หมู่บ้านอื่น จนพบรักกับ สยาม ...จันอับเกี่ยวข้องอะไรกับเขา หรืออรณิชาล่ะ ?

แล้วความรักของพศวัตและอรณิชาจะเป็นอย่างไรต่อไปจะต้องพบกับหายนะดังคำสาปแช่งของหมอผีบุญมีเมื่อร้อยกว่าปีมาแล้วหรือไม่...

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

อุ้มสมอยากอ่านเรื่องนี้มากเลยละครับ...เป็นเพราะทั้งหน้าปกชื่อเรื่อง “นพเก้ามนตรา” ที่ชวนให้อ่าน อีกทั้งยังกระหายในแนวอัญมณีลึกลับอีกด้วย...

เรื่องย่อเป็นไปตามที่เล่าไว้ด้านบนเลยครับ...นางเอกเป็นช่างทองสาวจากเมืองเพชรจำต้องรับงานซ่อมแซมสร้อยทับทรวงนพเก้าของพระเอก...ซึ่งพระเอกก็มีปมที่แม่หายตัวไปตั้งแต่เขายังเยาว์และคนพากันพูดว่าแม่หนีตามผู้ชาย ทำให้พศวัต ไม่ชอบแม้แท้ๆ และเมื่ออรณิชาตกลงรับงานและพศวัตคิดจะนำสร้อยนพเก้ามาจัดแสดงนั้น คำสาปในอดีตก็เริ่มทำงานของมันอีกครั้ง

ชื่นชมผู้เขียนครับที่สร้างพล็อตได้สลับซับซ้อนมากมาย และทำออกมาได้ดี ผู้อ่านไม่งง...คือจะบอกว่าพลอตของเรื่องแสนจะซับซ้อนมากถึงมากที่สุดและมีหลายเหตุการณ์เลยครับ

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของพระนางความรัก การสืบหาความจริง...ฆาตกร

เรื่องราวในอดีตของนีรนุช และ พศินพ่อแม่ของพระเอก ทั้งการหายตัวไปของนีรนุช และปัญหาของนีรนุชกับพศินรวมไปถึงเรื่องในครอบครัว

เรื่องราวย้อนยุคของจันอับลูกสาวหมอผี ที่ใช้ชีวิตผิดพลาด และเกิดความอาฆาตพยาบาท อีกทั้งยังเป็นต้นเหตุแห่งคำสาปของสร้อยทับทรวงนพเก้าชิ้นนี้เพราะหมอผีบุญมีได้สาปแช่งก่อนตายเอาไว้ว่าหากใครได้ครอบครองสร้อยทับทรวงนพเก้าจะได้พบกับความหายนะความไม่ดี

โดยทั้งสามเหตุการณ์ที่ว่ามานี้ก็ล้วนแต่เกี่ยวข้องกันด้วย...ไม่ได้แตกแยกเป็นเอกเทศ เพราะล้วนเกิดจาก“สร้อยนพเก้ามนตรา” ...รวมไปถึงด้านมืดในใจคน

เปิดเรื่องมาอุ้มสมมีความรู้สึกว่าดำเนินเรื่องอืดไปหน่อยครับคือเน้นเรื่องพ่อแง่แม่งอนของพระนางมากเกินคือนางเอกก็ออกจะไม่พอใจพระเอกที่ใช้เงินจัดการไปเสียทุกเรื่องจนไม่อยากรับงานซ่อมแซมสร้อยทองให้พระเอก ก็มีเรื่องทะเลาะกับพ่อแง่แม่งอน...อยากให้นำเข้าเรื่องให้ไวมากกว่านี้เพราะกว่าที่นางเอกจะตกลงรับงาน แล้วสร้อยนพเก้าสำแดงอาถรรพณ์ออกมา ก็ปาไปเกือบๆหน้าที่ ๑๐๐ แล้ว

เรื่องราวในอดีตของแม่พระเอกนั้นนางเอกจะได้รับรู้ผ่านสร้อยทับทรวงนพเก้า และทำให้เธอต้องนอนหลับใหลไม่รู้สึกตัวเป็นเวลานานเลยล่ะ...เรื่องของนีรนุชก็สนุกชวนติดตามดีครับ...อ่านแล้วรู้สึกหงุดหงิดกับนีรนุช...เธอแสนดีมากนางเอกที่สุด...รู้ว่ารักน้อง แต่เธอจะยอมน้องไปถึงไหนกันคืออ่านแล้วอดรู้สึกไม่ได้ว่าอรุณีเป็นพี่สาวของนีรนุชกระมัง... อ่านบทแรกแล้วอุ้มสมรู้สึกสนใจในตัวละครอย่าง...อรุณี น้าสาวของพระเอกนี่คงจะเป็นผู้หญิงแกร่งน่าดู เพราะควบคุมบังเหียนของบริษัทเลี้ยงดูพระเอกเหมือนแม่คนที่สอง คงจะมีบทบาทสำคัญ (ในด้านดี)เป็นแน่...แต่ก็คาดเดาผิด เพราะอรุณีเป็นผู้ใหญ่ที่เกรียนได้อย่างร้ายกาจตั้งแต่วัยสาวจนแก่เลยทีเดียว

จะบอกว่าอุ้มสมแอบเดาออกตั้งแต่แรกเลยนะว่าใครกันที่เป็นตัวการใหญ่ ในเรื่องของนีรนุช...แม่พระเอกและไม่คิดว่าจะเดาถูกด้วย ฮ่าๆๆ ...

เรื่องฉากหวาน โรแมนติก ของพระนางก็มีบ้างพอเป็นกระษัย เพราะเรื่องนี้ไม่ได้เน้นเรื่องความรักมาก แต่เน้นเรื่องของอาถรรพ์และความจริงที่ซุกซ่อนอยู่ภายในสร้อยนพเก้ามนตรา

ความน่ากลัว...อือม์...ก็จัดว่าน่ากลัวระดับหนึ่ง แต่ก็ไม่น่ากลัวมากเพราะผีที่ปรากฏนั้นมาดีไม่ได้มาร้าย

อ่านจบแล้วก็อยู่ในเกณฑ์ดีชอบ...วางไม่ลง อยากอ่านให้จบไวๆ เพราะลุ้นเรื่องของการคลี่คลายความจริงทั้งหมด...อยากอ่านเรื่องที่เกี่ยวข้องกับอัญมณีของ “เก้าแต้ม” ต่อเพราะผู้เขียนมีแพลนจะเขียนอีก ๒ เรื่องคือ มายาไพลิน และ ทับทิมเสน่หา ซึ่งจะเกี่ยวข้องกับนพเก้ามนตรา เพียงเล็กน้อยเพราะผู้เขียนได้เปิดประเด็นไว้ว่า...สร้อยทับทรวงนพเก้านั้น จะประกอบไปด้วยอัญมณีนพเก้า ทั้ง ๙ ชนิด ... แต่ ไพลิน และ ทับทิมนั้นได้สูญหายไป...ซึ่งก็คงจะได้อ่านกันเร็วๆ นี้

คอลึกลับลองอ่านดูนะครับ

อุ้มสม

๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๖