บทที่ 6 ทันทีที่ประตูลิฟต์ผู้บริหารเปิดออก นายน้อย ที่เพิ่งถูกเอ่ยถึงกำลังก้าวนำคนอื่นออกมาจากลิฟต์ติดตามมาด้วยคนสนิทสองคนสองสไตล์ หนึ่งคือ ต้าฟง หัวหน้าบอดี้การ์ดซึ่งรู้ใจนายน้อยที่สุด เพราะถูกฝึกและโตมาด้วยกันต้าฟงเป็นเสมือนเงาของนายน้อย เขาเห็นทุกเรื่องที่เกิดขึ้นกับผู้เป็นนายนอกจากความเคารพที่ให้แล้วยังมีความเห็นใจและสงสารนายที่สุด เช่นเดียวกับ เอรอน เจย์ ที่แม้รู้จักนายน้อยทีหลังต้าฟง แต่ก็เป็นอีกคนที่เทิดทูนทำงานให้นายน้อยไม่ใช่เพียงเพราะเป็นนายจ้าง แต่เพราะผู้ชายคนนี้เป็นผู้มีพระคุณที่ดึงเขาออกมาจากนรกความจน ให้ชีวิตใหม่ เขาจึงใช้ความรู้ความสามารถที่มีทำงานเป็นผู้จัดการส่วนตัวที่รับผิดชอบงานทุกอย่างที่ไม่ใช่งานของต้าฟง ห้านาทีที่นายขอหมดแล้วเอเจย์รีบตอบมา ฉันมีเวลาอีกกี่ชั่วโมงนายน้อยเร่งรัดชายหนุ่มหน้าเอเชียที่มือหนึ่งหิ้วกระเป๋าเอกสารอีกมือถือเท็บเลตพยายามเลื่อนดูข้อมูลในนั้นแต่ไม่ค่อยสะดวกนักต้องยืมมือต้าฟงช่วยนับมั้ย คนที่ถูกเรียกว่า ต้าฟง ยื่นมือให้รับมุกนายน้อยแต่สีหน้ายังวางขรึมจริงจังในขณะที่เอรอนตีหน้ายักษ์ใส่แล้วโยนกระเป๋าเอกสารไปให้ถือแทนเพื่อสะดวกในการไล่ดูข้อมูลในเท็บเลตที่ดูเหมือนค่อนข้างจะยุ่งเหยิง นายน้อยมีเวลาราวหกชั่วโมงครึ่งก่อนขึ้นเครื่องแต่ระหว่างนี้ยังมีนัดที่ต้องไปคุยกับคู่ค้าอีก หนึ่ง สองราย...เอ๊ยสามรายส่วนนัดอื่นๆ ก็... ยกเลิกไปซะนั่นคือสาเหตุที่ทำให้ตารางงานที่เอรอนจัดการดูยุ่งเหยิง ขอเวลาหกชั่วโมงนั้นคืนฉันนะแม้เอ่ยคำว่าขอแต่แต่น้ำเสียงและการแสดงออกบ่งบอกชัดเจนว่าสั่ง ฉันยังมีของที่จะต้องไปซื้ออีกนิดหน่อย หกชั่วโมงนี่ไม่หน่อยแล้วมั้งครับนายเอรอนประชดกลายๆ แต่ก็เป็นอันตกลงตามนั้น สรุปหนึ่งอาทิตย์ต่อจากนี้นายน้อยงดรับงานลาพักร้อนตั้งแต่นาทีนี้ ตามนั้น...บอกกับเอรอนก่อนจะหันมาทางต้าฟง นายไปเตรียมตัวรอได้แล้วฉันเข้ามาเซ็นเอกสารแผ่นสองแผ่นก็จะออกไปเลย ครับต้าฟงโค้งศีรษะรับคำสั่ง ก่อนจะโยนกระเป๋าในมือคืนให้เจ้าของ เอาของนายคืนไป ของสำคัญนะโว้ยโยนได้ไง เอรอนได้แต่โวยวายตามหลังอีกฝ่ายที่โบกมือให้แล้วจึงรีบเดินตามนายน้อยซึ่งตรงไปทางห้องผู้บริหาร ก้าวไปเปิดประตูให้ หวัดดีเควิน คำทักทายดังสวนมาจากในห้อง ทำเอานายน้อยที่กำลังจะก้าวเข้าห้องชะงัก ไม่พูดทักทายพ่อหน่อยหรือไอ้ลูกชาย คิ้วคมเข้มนั้นขมวดทันทีในยามที่เจอเรื่องรบกวนใจ... คุณมาที่นี่ทำไมเควินไม่เคยเรียกคนตรงหน้าว่าพ่อสักครั้งอย่างน้อยก็นับตั้งแต่วันที่เขาได้เห็นว่าพ่อที่เขาฝันถึงมาโดยตลอด ไม่ใช่คนที่จะสอนสิ่งดีๆให้ลูก พ่อรู้จักแต่สอนให้เขาเรียนรู้การทำร้ายคน เพื่อปกป้องอาณาจักรของตัวเองเพื่อทำให้ตัวเองรู้สึกปลอดภัย พ่อสอนให้เขาแข็งแกร่งแต่สำหรับเขาพ่อคือคนอ่อนแอที่สุด ฉันรู้ว่าแกเกลียดขี้หน้าฉันฉันก็เลยมาให้แกเห็นซะหน่อย มันเป็นความสุขของฉัน แกไม่รู้รึไงผู้เป็นพ่อพูดอย่างนี้เสมอ ไม่เคยถนอมน้ำใจ และนั่นทำให้เทียนคงได้แต่ส่ายหน้าและถอนหายใจ มองนายน้อยอย่างอ้อนวอนขออย่าให้ถือสาหาความกับคนปากร้ายตรงหน้า ก็สมใจคุณแล้วนี่เควินตอบน้ำเสียงราบเรียบออกแนวเย็นชาเสียด้วยซ้ำ นั่นทำให้เทียนคงสบายใจได้บ้างแต่กลับสร้างความผิดหวังให้นิคไม่น้อย ถ้าหมดธุระแล้วก็เชิญกลับไปได้ ผมจะทำงาน ใครบอกว่าฉันหมดธุระ...จริงๆแล้วฉันมาที่นี่เพื่อจะมาบอกข่าวดีของฉันกับแก แต่ข่าวนี้คงเป็นข่าวร้ายของแกละนะ สิ่งที่นิคพูดดูจะดึงความสนใจของเควินได้ไม่น้อยเพราะเขารู้ดีว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ประเภทที่จะขู่คนพร่ำเพรื่อ แกจำพวกซินเยียร์ที่ฉันเคยสั่งให้แกไปฆ่าล้างครัวพวกมันได้มั้ย เควินจำทุกคนที่เขาเคยทำร้ายตามคำสั่งผู้ชายคนนี้ได้ป่านนี้พวกเขาคงไปมีความสุขที่ไหนสักที่แล้วที่หลุดพ้นผู้ชายอย่างคุณไปได้ งั้นเหรอนิคยิ้มหยัน แววตาดูแคลนความโง่เขลาของลูกชาย หนีไปนรกน่ะสิไม่ว่า คุณหมายความว่ายังไง ก็หมายความว่าแกโหดที่ไม่ฆ่าพวกซินเยียร์แกเอาทุกอย่างมาจากพวกนั้น เพื่อแลกกับชีวิตพวกมันใช่มั้ยแกบอกว่านั่นคือทางออกเดียว พวกนั้นเชื่อแกยกทุกอย่างให้ฉันโดยที่ตัวเองแทบไม่เหลืออะไร เพื่อแลกกับชีวิตใหม่แกคงภูมิใจที่รักษาสี่ชีวิตได้? เอรอนมองสบตาเทียนคงทั้งสองภาวนาให้นายน้อยอดทนนิ่งให้ถึงที่สุด แกคงคิดว่าพวกนั้นสำนึกบุญคุณแกป่านนี้คงไปอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาตามประสาครอบครัวอบอุ่นสินะ แกคิดจริงๆเหรอว่าคนที่ไม่มีเงิน ไม่มีบารมีแล้ว จะสามารถใช้ชีวิตต่อไปได้ คนอย่างคุณไม่มีวันเข้าใจคำว่าชีวิตมีค่ากว่าทรัพย์สินใดๆสุดท้ายเควินก็อดไม่ได้ที่จะโต้ตอบ คนที่บูชาแค่วัตถุอย่างคุณคงไม่มีวันเข้าใจหรอก งั้นเหรอยิ้มหยันความคิดไม่เข้าท่าของลูกชาย แต่ดูเหมือนนายและนางซินเยียร์จะไม่คิดเหมือนแกเมื่อไม่กี่เดือนก่อน สองคนนั้นยิงตัวตายหนีความเมตตาที่แกให้ไปแล้ว ตอนนี้ยังเหลือลูกสาวกับลูกชายฉันได้ข่าวมาว่าสองคนนี้แค้นแกมาก คิดว่าคงไม่วางมือง่ายๆคนของฉันเพิ่งได้ยินมาว่าสองคนนั่นบินไปขอความช่วยเหลือกับญาติฝ่ายแม่ที่เมืองไทย ดูเหมือนจะเป็นนักการเมืองใหญ่พวกนั้นเข้ามาสืบเรื่องของฉัน แกมองเห็นความยุ่งยากอะไรมั้ยเควินเห็นสิ่งที่ฉันพยายามเตือนแกมั้ย นิคเดินเข้าหาลูกชายที่ยังคงยืนนิ่งไม่โต้ตอบ นั่นยิ่งเป็นการเพิ่มโทสะให้คนใจร้อนอย่างเขาที่แสดงออกโดยการปัดของที่อยู่บนโต๊ะทิ้ง แล้วหันมาตวาดใส่ลูกชาย ฉันบอกแกแล้วใช่มั้ยความเมตตาไม่ได้ทำให้ยืนอยู่ตรงนี้ได้ แกต้องฆ่าล้างโคตรพวกมันนั่นต่างหากที่จะยุติทุกอย่างได้! บรรยากาศในห้องเงียบไปหลังคำตวาดทุกคนจ้องมองปฏิกิริยาของเควินซึ่งยังคงไม่วางตาจากบิดา ราวกับจะตอกย้ำว่าเขายังยืนกรานความเชื่อเดิม ไม่ใช่เพราะความเมตตาของแกหรอกเหรอที่ทำให้แกต้องยอมทำทุกอย่างที่ฉันสั่ง นั่นคือความจริงที่เควินเจ็บปวดและมันอาจจะจริงอย่างที่นิคพูดไว้ ถึงจะรู้อย่างนั้นแต่เขาก็เป็นคนอย่างนั้นไม่ได้ แกจะทำตัวอ่อนแอไปถึงเมื่อไหร่เควินความอ่อนแอไม่ได้ทำให้แกอยู่รอด บนเส้นทางสายนี้!ถ้าแกยังเป็นอย่างนี้สักวันแกจะต้องตายเหมือนหมาข้างถนน! ดวงตากร้าวกระด้างจ้องมองลูกชายราวกับจะกินเลือดกินเนื้อหากมีมีดยาวในมือเควินเชื่อนักว่าผู้ชายคนนี้คงฟันใส่เขาเหมือนที่เคยทำมาแล้วเมื่อหลายปีก่อนเหตุผลเพียงแค่เขาไม่ยอมใช้ดาบเล่มนั้นทำร้ายคนอื่นผู้ชายที่เขาควรจะเรียกว่าพ่อคนนี้กลับตวัดดาบนั้นใส่ตัวเขาดีที่เทียนคงเข้ามาดึงตัวเขาออกไปได้ทัน ไม่อย่างนั้นคอคงขาดไปแล้วแต่กระนั้นปลายดาบก็ยังตัดผ่านเนื้อต้นแขนขวาลึกจนถึงกระดูก เลือดไหลอาบแต่ผู้ชายคนนั้นไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง เป็นเทียนคงที่พาเขาส่งโรงพยาบาล คอยดูแลในขณะที่คนที่สร้างรอยแผล ไม่แม้แต่จะเอ่ยถึงมัน คราวนี้คุณหมดธุระแล้วใช่มั้ย เควินข่มโทสะลงได้ เอ่ยพลางเบือนหน้าหนีงั้นก็เชิญคุณกลับไปได้แล้ว อย่าเพิ่งรีบไล่ฉันนักสินานๆ ฉันแวะมาหาแกที ก็ต้องเอาให้คุ้มหน่อย เอรอนและเทียนคงเห็นชัดว่านายใหญ่พยายามยั่วให้นายน้อยของตนโกรธราวกับว่าความโกรธของลูกชายคืออาหารอันโอชะของผู้เป็นพ่อ ฉันจะมาบอกแกว่าฉันจะไปเมืองไทยไม่เพียงแค่เควินเท่านั้นที่ตกใจ เทียนคงก็เช่นเดียวกันคาดการณ์ไม่ถูกว่านายใหญ่คิดจะทำอะไร เพราะก่อนหน้านี้นายเพิ่งบอกว่าให้ชาคริตไปจัดการฉันจะไปจัดการพวกซินเยียร์ให้หมด เพื่อความสบายใจ แกมีอะไรจะฝากไปถึงคนทางนั้นบ้างมั้ย...ไม่สินะเพราะแกกำลังจะไปที่นั่นเหมือนกัน เควินยังไม่เข้าใจว่าผู้ชายโรคจิตตรงหน้าจะมาไม้ไหนอีกจึงยังคงนิ่งเฉย ฉันไม่ได้หมายถึงพวกซินเยียร์หรอกพวกนั้นฉันจัดการเองได้ฉันหมายถึงเด็กที่แกแวะไปหาทุกครั้งที่มีโอกาสนั่นต่างหาก ยังไงเราก็ได้กลับไทยพร้อมกันแล้วแนะนำให้ฉันรู้จักเธอหน่อยสิ อย่ายุ่งกับ...คราวนี้ได้ผลอย่างที่นิคต้องการ เพราะเควินกำลังก้าวเข้าหาเขา แววตากระด้างเอาจริง อย่ายุ่งกับ?...พูดมาสิยื่นหน้าเข้าใกล้อย่างท้าทาย ทั้งที่รู้ทุกสิ่งที่อยู่ในใจเควิน แกคงหมายถึงแม่หนูเบลล์ แกจะโกรธอะไร ฉันก็แค่มาถามดูฉันรับปากกับแกแล้วไง ตราบใดที่แกยังทำงานรับใช้ฉัน ฉันก็จะไม่ทำอะไรเด็กนั่น อย่าทำหน้าตาน่ากลัวอย่างนั้นสิเควิน ขืนแม่หนูเบลล์มาเห็นเข้าคงได้ตกใจแย่ กี่ปีแล้วนะที่แกรับเป็นพี่ชายที่แสนดีของเด็กชลิตานั่น ตอนนี้เด็กนั่นโตเป็นสาวแล้วสิทำไมไม่รับมาอยู่ที่นี่ด้วยกันล่ะ ถ้าแกไม่ชอบเวกัส ก็พาไปที่รัฐอื่นก็ได้ฉันไม่เข้าใจ ทำไมแกต้องให้เด็กนั่นต้องอยู่ไกลตาแกด้วย แกไปหาได้ปีละกี่ครั้งกันเชียวเด็กนั่นคงเหงาแย่ เควินไม่ตอบโต้แต่มือที่ทิ้งไว้ข้างตัวกำแน่นเช่นเดียวกับอาการขบกรามจนขึ้นสัน ท่าทางนั้นดูจะสร้างความพอใจให้กับผู้เป็นบิดาไม่น้อยเจ้าพ่อกาสิโนหัวเราะลงลูกคออย่างสะใจ ถ้าเป็นฉันรักมากขนาดนั้น ฉันลากมาทำเมียแล้ว นิคยังไม่หยุดยั่วโทสะลูกชาย หรือแกไม่กล้าฉันทำให้มั้ย ผมต้องทำยังไงเควินพูดแทรกขึ้น ก่อนที่นิคจะพร่ำสิ่งที่เขาเกลียดออกมาอีกคุณอยากได้อะไรจากผมอีก อะไรนะนิคเข้าใจความหมายของคำถามเมื่อครู่ แต่ก็ยังคงแกล้งยียวน เมื่อกี้แกว่าอะไรนะ ผมต้องทำยังไงคุณถึงจะเลิกยุ่งกับเบลล์ซะที วัฏจักรเดิมวนกลับมานิคไล่ต้อนเควินเหมือนเมื่อในอดีตเอาจุดอ่อนเดิมของเขาออกมาบีบเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการคุณอยากได้อะไรจากผมอีก... เทียนคงสะท้อนใจนี่สินะสิ่งที่นายวางแผนไว้ แกล้งทำเป็นมองไม่เห็นสิ่งที่นายน้อยทำมาโดยตลอดก็เพื่อวันนี้ วันที่จะใช้หมากที่ชื่อ ชลิตาบังคับให้เควินเดินไปตามทางที่ต้องการ แกเรียกร้องเองนะเควินนิคยิ้มสาสมใจ ในขณะที่อีกฝ่ายหันมามองแววตากร้าวและไม่ต่อรองอีกแล้วเพราะเขารู้ดีว่ามันเปล่าประโยชน์ แกต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่ฉันเลือกให้ เพื่อต่อยอดธุรกิจของเรา แล้วฉันจะทำเหมือนมองไม่เห็นแม่เด็กเบลล์นั่นจริงๆอย่างที่แกต้องการ...แกจะทำยังไงกับเด็กนั่นก็เรื่องของแกฉันจะไม่เอาเด็กนั่นมาเป็นหมากในกระดานฉันอีก เอรอนรู้ว่านายน้อยพยายามตามหาหนทางที่จะให้นายใหญ่เลิกยุ่งกับชลิตามานานแล้วนี่เป็นโอกาส แต่ปัญหาอยู่ที่ว่านายน้อยของพวกเขาก็ไม่เคยคิดจะอยากทำร้ายใครอีกโดยเฉพาะผู้หญิงที่ต้องมาแต่งงานเพราะธุรกิจ ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร... เควินถามในที่สุด สำคัญด้วยเหรอเพราะสุดท้ายแกก็มีแค่ทางเลือกเดียว ถ้าแกยังอยากปกป้องคนที่แกคิดว่าแกติดหนี้ชีวิตนิคยังคงไม่หยุดพูดเสียดแทงใจลูกชาย หรือแกว่าไม่จริง? ถ้าผมยอมนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่คุณจะเอ่ยชื่อเบลล์? นั่นหมายถึงเลิกยุ่งเกี่ยวในทุกเรื่องถ้าคุณแตะต้องเบลล์อีก ผมนี่แหล่ะจะทำให้คุณสูญเสียทุกอย่างที่คุณรักเหมือนกัน! หึ ขู่เป็นแล้วนี่นิคดูพึงพอใจกับท่าทีของลูกชาย เขาชอบที่จะให้เควินเป็นอย่างนั้น แต่ก็ยังอ่อนหัดแต่เอาเถอะแค่แกทำให้ได้สักครึ่งสิ่งที่ฉันทำกับพวกโยธินพิทักษ์ก็นับว่าแกเก่งแล้วใจอ่อนอย่างแกจะมีปัญญาทำอะไรได้ ตราบใดที่แกยังมีเด็กเบลล์นั่นเป็นจุดอ่อนแกไม่มีทางทำอะไรฉันได้! คำยอกย้อนนั้นเป็นความจริงแค่เห็นแววตาข่มขู่ของนิคในเวลานี้เควินก็ได้แต่กำมือแน่น แต่ก็อย่างที่บอกฉันเป็นคนรักษาสัญญา ฉันให้เวลาแกตัดสินใจอีกหน่อยกลับไปถามความเห็นของแม่หนูเบลล์แกก่อนก็ได้ แล้วค่อยมาให้คำตอบฉัน คุณจะทำยังไงกับพวกซินเยียร์ แน่ใจนะว่าแกอยากรู้คำตอบ ปล่อยพวกเขาไป เควินบอก แกขอข้อแลกเปลี่ยนเพิ่ม? นิคมองสบตาอ่านใจลูกชาย ก็ได้ ฉันให้แกอย่างที่ขอ แต่เรื่องที่ฉันจะให้แกทำก็ต้องยากขึ้นด้วย คำพูดของนิคหยุดลงชั่วครู่เพราะเขามองออกไปที่นอกประตูเห็นชาคริตยืนอยู่ จึงส่งสัญญาณให้เข้ามา นิคดูไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้ผิดกับเควิน เขารู้สึกกังวลเพราะเมื่อครู่บทสนทนามีการเอ่ยถึงชลิตารวมถึงตระกูลโยธินพิทักษ์ รอก่อน ฉันทำธุระกับน้องชายแกแป๊บหนึ่งก่อนนิคบอกชาคริต แล้วจึงหันกลับมาที่เควินอีกครั้ง เพื่อบอกสิ่งที่คุยค้างต่อเงื่อนไขของฉันคือ แกจะต้องทำยังไงก็ได้ให้เหมยฮัว หยางยอมแต่งงานกับแก ดูเหมือนทุกคนในห้องจะรู้จักผู้หญิงที่ถูกเอ่ยชื่อโดยเฉพาะกับเควิน เขาหันหน้าไปทางพี่ชายบุญธรรมที่มีสีหน้าตกใจ ก่อนจะเบือนหน้ากลับมาที่นิค ทีแรกฉันแค่จะให้แกยอมแต่งส่วนเรื่องจัดการให้เหมยฮัวตกลง ฉันจะทำเอง พอแกขอเงื่อนไขเพิ่มฉันเลยให้แกแสดงฝีมือจีบเหมยฮัวเองดีกว่านิคพร่ำพูดโดยไม่สนใจปฏิกิริยาของคนอื่นๆ ในห้องโดยเฉพาะชาคริตที่เวลานี้มีสีหน้าตกใจแต่ก็พยายามซ่อนไว้ แต่คนที่สังเกตก็มองเห็น คุณไม่รู้จริงๆหรือว่าชาคริตชอบเหมยฮัว... คำพูดนั้นบ่งบอกว่าเควินที่เหมือนไม่ได้ใส่ใจใครกลับรู้สิ่งที่พี่ชายคิดโดยที่อีกฝ่ายไม่ต้องบอก คุณไม่เคยสนใจไม่เคยสังเกตเลยหรือไงว่าทุกครั้งที่คุณให้ไปฮ่องกง ชาคริตจะดีใจทุกครั้งที่กลับมาจะพูดถึงคุณหนูหยาง แกชอบเหมยฮัวเหรอชาคริต นิคถามไม่อ้อมค้อมซึ่งทำเอาคนจะตอบอ้ำอึ้งไปครู่หนึ่งว่าไงแกชอบเหมยฮัวอย่างที่เควินมันบอกจริงเหรอ ทุกสายตารอคอยคำตอบจากชาคริตซึ่งยังคงนิ่งอยู่อย่างนั้นครู่หนึ่ง เหมือนพยายามไตร่ตรองหาคำตอบ เปล่าครับ...ผมไม่อาจเอื้อมหรอกครับแล้วอีกอย่าง คุณหนูหยางก็ไม่มีทางจะชอบผมแต่ถ้าเป็นนายน้อยตระกูลรีฟส์ก็ไม่แน่หรอกครับทั้งสองคนคู่ควรกันเหมือนกิ่งทองใบหยก ถ้าดองกันได้ก็น่ายินดี ทุกคนในห้องรู้ว่านั่นเป็นคำตอบที่ชาคริตพูดเพื่อให้นิคพอใจแต่มันไม่ใช่คำตอบที่จริง เห็นมะ แค่นี้ก็หมดปัญหา...นิคเบือนหน้ากลับมาที่ลูกชาย ปัญหาเหลือแค่ แกจะทำยังไงให้เหมยฮัวตกหลุมรักแกเพราะต่อให้ฉันออกปากขอลูกสาวจากเจ้าสัวหยางไว้ แต่สุดท้ายถ้าเหมยฮัวปฏิเสธทุกอย่างเป็นอันจบเพราะเจ้าสัวหยางเคยให้คำสัญญากับภรรยาที่เสียไปว่าจะไม่บังคับลูกสาวคนเดียวให้แต่งงานกับคนที่เธอไม่ได้รักซึ่งบอกตรงๆ ฉันค่อนข้างหงุดหงิดกับเรื่องนี้แต่ก็ต้องเคารพการตัดสินใจของเจ้าสัว คุณหนูหยางเป็นคนโชคดีที่มีพ่อประเสริฐและเป็นคนดีมาก อาจใช่ เจ้าสัวหยางเป็นคนดีผิดกับฉัน นิคยิ้มรับคำดูแคลนที่ลูกชายว่ากระทบ เพราะฉะนั้นแกจำใส่กะโหลกไว้ให้ดีเควิน ถ้าแกทำไม่สำเร็จจะต้องมีคนรับผิดชอบและมีคนต้องโชคร้ายแล้วแกก็น่าจะรู้ว่าคนคนนั้นที่ฉันเลือกไว้แล้วเป็นใคร นั่นคือคำขู่สุดท้ายก่อนที่นิคจะเดินออกไปจากห้องพร้อมเทียนคงโดยมีชาคริตรีบตามออกไป ทิ้งเควินไว้กับความโกรธที่อัดอั้นในอกเอรอนเองก็ได้แต่ยืนนิ่ง คิดว่าจะต้องพูดอะไรออกไป แต่ยังไม่ทันจะได้ทำเขาก็ต้องสะดุ้งเมื่อนายน้อยเลือกที่จะระบายความโกรธโดยซัดเปรี้ยงเข้าที่โต๊ะเต็มแรง โธ่โว้ย! นั่นคือคำสบถที่ต้าฟงซึ่งเพิ่งเปิดประตูเข้ามาทันได้ยินเขาเบือนหน้าสบตาเอรอน ต่างรู้สึกสงสารนายน้อย แต่ไม่รู้ว่าจะช่วยอย่างไรนอกจากยืนอยู่ข้างๆ อย่างที่เคยทำ รอให้นายน้อยที่กำลังท้อแท้สิ้นหวังเงยหน้าขึ้นอีกครั้งเพราะพวกเขาเชื่อเสมอว่านายน้อยของพวกเขาไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้อะไรง่ายๆไม่อย่างนั้น นายน้อยคงยอมแพ้ไปนานแล้ว ฉันต้องการรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับเหมยฮัวหยาง จัดการให้ด้วย เควินบอกเอรอนเมื่อพาตัวเองออกมาจากความโกรธได้ในที่สุด ครับ ทนายหนุ่มตอบรับแววตามีกังวลครุ่นคิดก่อนจะตัดสินใจถามสิ่งที่คาใจนายน้อยคิดจะแต่งงานเพื่อธุรกิจจริงเหรอครับ ทั้งที่พยายามเลี่ยงเรื่องนี้มาโดยตลอดผมไม่คิดว่านายน้อยจะยอม ต้าฟงเองก็ตกใจ คำถามของลูกน้องยิ่งทำให้เควินนึกสมเพชตัวเองสุดท้ายเขาก็คงเป็นคนอ่อนแออย่างที่ผู้ชายคนนั้นบอกผู้ชายที่เขาจะไม่มีวันเรียกว่าพ่อแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์ทางสายเลือดขาดลงเพราะไม่อย่างนั้นเขาคงสามารถหยิบปืนมาระเบิดสมองผู้ชายที่เขาเกลียดนั้นได้โดยไม่ต้องคิดอะไรมากอย่างที่ผู้ชายคนนั้นท้าทาย คนอย่างฉันมีทางเลือกไม่มากนักหรอกนะ ถ้าต้องเลือกระหว่างน้องเบลล์กับผู้หญิงคนอื่นพวกนายก็น่าจะรู้ว่าฉันจะเลือกใคร... | 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 70 คน [
ชาคริตอีกคน ที่น่ากลัวว่า จะซ่อนอะไรไว้ใต้การยอมตามนิคตลอด ถึงที่สุด จะระเบิดออกมายังไง