★ ☆ ~ จน.... เครียด.... กินน้ำเกลือ.... ~ ☆ ★ ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณทุก ๆ คนมาก ๆ ก่อนเลยนะคะ ที่ยังคิดถึงและแวะมาเยี่ยมกันเสมอค่ะ ...... ขอโทษด้วยนะคะ ที่ช่วงนี้หายหัวและหายตัวไป.... ไม่ได้แวะไปทักทายทุก ๆ คนตอบน่ะค่ะ.... และคงจะหายไปอีกสักพักนึงนะคะ.... พอดีช่วงนี้ป่วยค่ะ... เพิ่งออกจากโรงพยาบาลมาเมื่อวานเย็นค่ะ.... แบบว่านอนที่บ้านมานาน มันเบื่อ ๆ น่ะค่ะ เลยอยากเปลี่ยนบรรยากาศไปนอนห้องแอร์ที่โรงพยาบาลบ้างน่ะค่ะ.... ..... อีกอย่างเบื่อกับข้าวที่บ้านเหลือเกิน.... เลยแวะไปนอนกินน้ำเกลือเล่น ๆ แก้เซ็งสัก 3-4 ขวดค่ะ... เหอ ๆ  ที่จริงอาการก็เริ่ม ๆ เป็นมา 3-4 วันก่อนนั้นแล้วล่ะค่ะ แต่ก็พยายามทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ปล่อยมันไป... กะว่าเดี๋ยวก็คงจะหาย เลยไม่ได้สนใจอะไร.... แต่นับวัน.... นับวัน มันก็ชักรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ .... ...... จนหัวค่ำวันที่ 7.... ขณะที่กำลังเดิน ๆ อยู่ที่ฟิวเจอร์ฯ รังสิต... ก็เริ่มคลื่นไล้ เวียนหัว หน้ามืด ปวดท้องอย่างรุนแรง จนตาพร่ามัว มองอะไรไม่ค่อยเห็นแล้ว.... ...... (เป็นเรื่องปรกติค่ะ ที่เวลาอิชั้นปวดท้องที่ไร มันจะจู่ ๆ ก็ปวดจี๊ดดดด แล้วจู่ ๆ ก็วูบบบบ...ไปเลย) ...... แต่คราวนี้ยังไม่ทันจะเป็นลมค่ะ เพียงแค่อยากจะอาเจียน.... แบบว่าไม่ไหวแล้ว รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ.... เกือบไม่ทัน.... ...... นั่งรถตู้กลับบ้าน ต้องพกถุงก๊อบแก๊บขึ้นไปด้วย.... เพราะมันจะออกมาตอนไหน เราบังคับ และห้ามมันไม่อยู่เลย..... กลับถึงบ้าน.... เอาอีกแล้ว.... เวียนหัว ปวดท้อง อาเจียนไปอีก 4-5รอบ.... ...... กะแล้วว่าวันนี้ต้องไม่ไหวแน่ ๆ เลย... แบบว่าอาการเริ่มรู้ตัวแล้วค่ะ ว่าต้องแย่... แต่ก็ยังพยายามฝืนอยู่ ไม่บอกให้ใครรู้.... ...... กลางดึก.... 5 ทุ่มกว่า ๆ.... อาเจียนออกมาอีก 5-6 รอบ จนเริ่มหมดแรง... เดินไม่ไหวแล้ว แทบจะคลานมาเข้าห้องน้ำ.... แล้วมันไม่มีอะไรจะออกมาแล้ว มันยิ่งเหนื่อย ยิ่งทรมานมาก ๆ..... มือไม้อ่อน หมดแรง ลุกไม่ไหว นอนสลบอยู่หน้าห้องน้ำ.... ตะโกนเรียกพี่สาวก็ไม่มีแรงจะเรียก.... พี่สาวก็ดันเปิดทีวีดัง เลยไม่ได้ยินอีก... ..... รอจนกระทั่งพี่สาวออกมาจะอาบน้ำ.... ทันทีที่เห็นอิชั้นนอนกองอยู่หน้าห้องน้ำ และในห้องน้ำมีแต่เศษอาหาร มีแต่ที่อิชั้นอาเจียนไว้... .... หึหึ... อิชั้นล่ะซึ้งเหลือเกินค่ะ.... ลุกตูยังลุกไม่ไหว.... สุดท้ายอิชั้นต้องจำใจลุกเพื่อจะล้างห้องน้ำ.... ทันใดนั้นก็ล้มโครมมมมม.... กลิ้งอยู่ในห้องน้ำ คราวนี้ พี่สาวจึงนึกขึ้นได้ว่า.... ต้องไปหาหมอค่ะ ...... โทรเรียกแท็กซี่แถวบ้านให้ไปส่งที่โรงพยาบาล..... ตอนเที่ยงคืน ไปถึงนอนรอหมอสักพัก.... ฉีดยาไป 3 ขนาน.... รอดูอาการสักครึ่งชั่วโมง.... น่าจะดีขึ้น... แต่เปล่าเลย... อิชั้นปวดท้องไม่หาย ใจจะขาดแล้ว... มันแย่ยิ่งกว่าเดิมซะอีก... เหมือนว่ายามันไปบีบหัวใจ มันจุก ยิ่งปวดท้อง ใจสั่นมาก ๆ ใจมันจะขาดให้ได้เลยอ่ะ.... สักพัก.... หมอสั่งให้ฉีดยาอีก 1 เข็ม... ประมาณ 5 นาที หมอบอกว่าเดี๋ยวคงดีขึ้น.... แต่พูดยังไม่ทันขาดคำ..... อ๊วกก..กกกกก..กกกกกก.. . กก....กกกกกก........ กระจายไปยังเตียงข้าง ๆ .... แล้วก็ อ้วกกกกกก.... ..... หมอตะโกนว่า... แอดมิท เตียง 3 เลย... ทันใดนั้น ก็ออกมาอีกหลายระลอก จนใจจะขาด.... เจ็บในท้อง เจ็บซี่โครงไปหมด.... พยาบาลวิ่งเอาถุงมาให้รอง.... แล้วก็ออกมาอีก 3-4 รอบ แอดมิทเตียง 3 ด่วนเลย ด่วน ๆ ๆ ... แอดมิท เตียง 3 เลย คนไข้ไม่ไหวแล้ว.... ญาติคุณอมรรัตน์อยู่ไหนครับ คุณหมอตะโกนลั่นห้องฉุกเฉิน.... ..... สักพักก็เคลียร์เรื่องห้อง เรื่องเตียงเสร็จก็เข็นอิชั้นขึ้นไปห้องพัก.... ..... คราวนี้ไม่เพียงแค่ออกข้างบนอย่างเดียวสิคะ ข้างล่างก็ออกด้วย.... ...... เดี๋ยวถ่าย เดี๋ยวอาเจียน.... จนอิชั้นสลบเหมือด ไม่มีแรงแล้ว.... ทั้งพยาบาล ทั้งญาติ ช่วยกันหิ้วปีกกันยกใหญ่.... ...... หิ้วขึ้นเตียง.... อ้าววว ปวดท้อง.... หิ้วลงเตียงไปห้องน้ำ.... พอไปห้องน้ำ อ้าววว... อาเจียนอีก... พออาเจียนเสร็จ.... หิ้วขึ้นเตียง.... อุ๊ย ปวดท้อง.... หิ้วลงเตียง.... วนไป วนมาแบบนี้จนอิชั้นจะตายแล้ว... ลากถูลู่ถูกัง.... จนพยาบาลบอกว่า... นอนถ่ายบนเตียงเลยดีกว่านะคะ.... โอ๊ยยย... ตายสิคะ ไม่เอาหรอกค่ะ...อิชั้นไม่ยอมแน่ ๆ ... ถึงจะไม่ไหวยังไง จะแย่ จะหมดสภาพแค่ไหน... อิชั้นก็ยังอาย ยังหน้าบางนะคะ.... พยาบาลเอายามาฉีกอีก 1 เข็ม.... ตัวพรุนแล้วค่ะ .....แล้วความลำบากก็เพิ่มเป็นทวีคูณ เมื่อคุณพยาบาลเอาน้ำเกลือมาให้อีก.... คราวนนี้จะไป จะมาที ต้องมีภาระเพิ่มขึ้น ยุ่งยากมากขึ้น.... เฮ้ออออ..... ...... ทุกครั้งที่ฉี่ หรือถ่าย หรืออาเจียน มันจะทรมานมาก ๆ .... แบบว่าร่างกายสูญเสียพลังงานไปมากแล้ว พอมีการขับถ่าย หรือมีอะไรออกจากนร่างกาย ทุกครั้งมันจะวูบบบบ หน้ามืด แบบว่ามันยิ่งหมดแรงเข้าไปอีก.... ...... กว่าอาการจะสงบลงได้ ก็เล่นเอาคนเฝ้าคางเหลือง แย่ไปตาม ๆ กันค่ะ..... ช่วงตี 2 ตี 3... หลังจากคนเฝ้ารับไปแล้ว.... อิชั้นจะอาเจียน จะทำอะไรแต่ละที จึงเกรงใจยิ่งนัก... ไม่กล้าเรียก.... อิชั้นจึงเอื้อมไปหยิบกระโถน..... วูบ..... กลิ้งตกเตียง ลงไปนอนแอ้งแม๊ง.... กะพื้น... คนเฝ้าก็ไม่ตื่นค่ะ.... อิชั้นต้องตะกายขึ้นเตียงเอง... แล้วก็ อ้วกกกกกกกก....กก..ก.กก... อีก 4-5 รอบ.... เช้ามืด.... พยาบาลมาฉีดยาอีก 1 เข็ม.... พร้อมเปลี่ยนน้ำเกลือขวดใหม่.... ตอนแรกอิชั้นคิดว่า... จะได้กลับบ้านตอนเช้า ที่ไหนได้... หมอยังไม่ให้กลับ.... เพราะอาการยังไม่ดีขึ้นเท่าที่ควร.... ต้องนอนรอดูอาการ และให้น้ำเกลือต่ออีกวัน.... ..... คืนแรก น้องสาวอยู่เฝ้า.... กลับไปตอนเช้า เพราะมีคนใจดี มีเมตตา ขึ้นเครื่องมาจากกระบี่ มาเฝ้าแทน.... สุดยอดเลย... มาได้ไง.... กำลังหลับ ๆ อยู่.... ตื่นมาตกใจหมดเลย ไม่รู้หรอกว่า เมื่อคืนน้องสาวอิชั้นโทรไปบอก.... เกรงใจมาก ๆ .... ยังใจดี อุตส่าห์บินมาเฝ้าไข้ถึงขอบเตียง.... น่ารักที่สุดในโลกเลยค่ะ ...... 2 คืน ผ่านไป.... อิชั้นเริ่มเอะใจ และเป็นกังวลยิ่งนัก เรื่องค่าโรงพยาบาล ใครจะจ่าย.... เพราะลำพังตัวอิชั้นเองน่ะ ไม่ต้องพูดถึงหรอก... ไม่มีปัญญาอยู่แล้ว ...... อิชั้นจึงเริ่มกังวล .... เพราะ ร.พ.เอกชน... แล้ว ร.พ. นี้น่ะ ขึ้นชื่อเรื่องแพงอยู่แล้วด้วย.... ที่สำคัญประกันสังคมก็ไม่มี ทุกอย่างต้องจ่ายเอง.... ทั้งหมด ...... ตอนแรกก็ไม่กะว่าจะมาที่ร.พ. นี้หรอก แต่คลินิกแถวบ้านปิดหมดแล้ว... และอิชั้นเคยรักษาที่นี่มาตลอด (ตอนมีประกันสังคม).... จึงจำใจต้องมา.... ก็ไม่กะว่าน่าจะแพงมากมายอะไรหรอกมั๊ง.... เพราะกะว่าจะไม่นอนค้าง... ...... ไอ้ครั้นจะไม่เอาห้องพิเศษ ก็เกรงใจและสงสารคนเฝ้าค่ะ.... ห้องรวม 6 เตียง จะไม่มีที่สำหรับคนเฝ้า... เลยต้องตัดใจเลือกห้องพิเศษ.... (ห้องคู่เต็มหมดแล้ว) โอ๊วววววว.... ลมจะใส่.... อิชั้นจะตายแล้วค่ะ.... เมื่อพยาบาลเอายอดเงินที่ต้องจ่ายมาให้.... พร้อมเน้นว่า.... นี่ยอดคร่าว ๆ ของเมื่อวานนะคะ ยังไม่รวมของวันนี้ค่ะ... ทั้งหมด 8,613 ค่ะ ...... ปวดหัวตึ๊บเลยค่ะอิชั้น.... น้ำตาร่วงเลยค่ะ..... เครียดขึ้นสมองทันทีค่ะ กลุ้มเลยงานนี้.... ตายแน่ ๆ เลยตู.... จะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายวะ.... แค่ค่ารถมาร.พ. ยังไม่มีปัญญาจ่ายเลย ....... ตอนนั้นอิชั้นอยากออกจากร.พ. ขึ้นมาทันทีเลยค่ะ.... นี่ขนาดยังไม่รวมของวันนี้ ยัง 8,000 กว่า แล้วถ้ารวมยอดทั้งหมด ไม่เป็นหมื่นหรอวะเนี่ย.... ตายแน่ ๆ เลย.... ....... จน..... เครียด..... กินน้ำเกลือ..... จน..... เครียด..... กินน้ำเกลือ..... ........ สรุปเลยดีกว่าค่ะ...... เริ่มปวดหัวแล้วค่ะ.... และยังปวดแขนที่ให้น้ำเกลือไม่หาย... บวมตุ่ยเลย.... ++++ งานนี้ พี่สาวอิชั้นสมทบทุนมาให้ 3,000 บาท นอกนั้น เป็นฝีมือและน้ำใจของหนุ่มกระบี่ทั้งหมดค่ะ ++++ งานนี้ทำงานใช้หนี้อีกอานเลยค่ะ..... เฮ้อออ... เงินเดือนทั้งเดือนยังไม่ได้ครึ่งนึงค่าร.พ.เล๊ยยย... ยังไงซะ...อิชั้นตื้นตันใจ และซาบซึ้งใจเหลือเกินค่ะ.... ขอบคุณมาก ๆ ขอบคุณทุก ๆ คน ที่เป็นห่วงใย และช่วยเหลืออิชั้นในครั้งนี้เป็นอย่างดีค่ะ.... ขอบคุณมาก ๆ จากใจคนสวยค่ะ..... อิอิ ...... เสียดายที่ลืมบอกให้น้องสาวเอากล้องมาให้ที่ร.พ. ค่ะ... เลยไม่ได้ถ่ายรูปตอนอุบาทว์ ๆ ไว้ดูเล่นเป็นขวัญตาเลยค่ะ.... แบบว่าเห็นตอนสวย ๆ มาเยอะแล้ว อยากดูตอนที่มันทุเรศ ๆ บ้าง... อิอิ... หึหึ... เหอ ๆ ..... วันนี้มาทำงานค่ะ แต่มึน ๆ เวียนหัว ยังไม่หายค่ะ.... เลยแวะมาส่งข่าวให้พ่อแม่ พี่น้อง มิตรรักแฟนบล็อกให้ทราบกันค่ะ.... ยังไงก็ขอพักผ่อนสักระยะนึงก่อนนะคะ.... ถ้าหายดีแล้ว จะแวะไปจุ๊บ ๆ ถึงบ้านเลยค่ะ.... ..... ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ สำหรับความห่วงใย ที่มีให้กันเสมอ..... ป.ล. อาการครั้งนี้ สรุปแล้วก็โรคเดิม ๆ ที่เคยเป็น... ก็คือ ลำไส้อักเสบ และติดเชื้อ.... เนื่องจากจน.... เครียด... เอ๊ย ๆ ไม่ใช่ค่ะ... เนื่องจาก พักผ่อนไม่เพียงพอ นอนไม่หลับ และไม่หลับไม่นอน ก็มาจากเครียดนั่นล่ะ... เมื่อร่างกายอ่อนแอ ลำไส้ก็อ่อนแอตามไปด้วย.... และเป็นจังหวะ ที่กินอาหารที่มีเชื้อโรคเจือปนเข้าไปพอดี.... ( ทั้ง ๆ ที่กินตั้งหลายคน แต่ไม่มีใครเป็น) .... ก็เลยเป็นประการะชะนี เอ๊ย ฉะนี้ล่ะค่ะ... ขอบ๊อกกก... +++ จนนน... เครียดดดด.... กินน้ำเกลือ.... จนนน... +++ 
ไม่ต้องเครียดครับ ยังผลดีจากการที่คุณได้เข้าโรงพยาบาลครับ = น้ำหนักลดลง
 โดย: ชลสิทธิ์ (ชลสิทธิ์
 ) วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:16:40:09 น.ขอให้หายป่วยไวๆนะคะคุณรัตน์ เป็นกำลังใจอีกคน
  ว่าแต่ว่า...หนุ่มกระบี่ นี่ใครอ่ะ เล่าสู่กันฟังมั่งสิคะ น่ารักจัง อุตส่าห์บินมาเยี่ยม โดย: PANDIN
วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:16:55:00 น.โห น่าสงสารจังเลยอ่ะ คุณรัตน์ ตอนนี้เป็นงัยมั่ง หายดีอะยัง ...... เป็นห่วงนะเนี่ย งี้น้ำหนักไม่ลดฮวบฮาบเลยรึเนี่ย ....
ว่าแล้วชลก้อต้องขอลาไปคลอดก่อนนะ .... ไว้อีกสามเดือนเจอกันใหม่จ้า แล้วจะเอารูปเจ้าตัวเล็กมาให้ดูนะ .... รักษาสุขภาพด้วยนะคะ  โดย: หนูชล
วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:20:49:58 น.หายเร็วๆ นะน้องรัตน์ ป่วยไช้ ไม่สบายก็ต้องพักผ่อนเยอะๆ เอาไว้แข็งแรงแล้วเดี๋ยวเรืองงาน เรื่องบล็อกค่อยทำทีหลัง ...
แต่อ่านแล้วเรื่องกลิ้งจากเตียง อ่านแล้วรุ้สึกเหมือนกายกรรมเปียงยางเลยนะ  โดย: JewNid
วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:13:06:12 น. สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ฝากสายลมปลิวไปบอก กับดอกไม้ที่สดสวย ส่งกลิ่นหอมลอยไปด้วย กับสายลมช่วยพัดพา เมฆน้อยๆลอยตามลม เดินทางจนสุดปลายฟ้า พัดกลิ่นหอมให้ลอยมา ให้รู้ว่าคิดถึง ห่วงใย เธอ ** มีความสุขกับวันสุดท้ายของการทำงานนะจ้า ** ปล. หายเร็วๆๆนะจ้า คนเก่งที่หนึ่งเลยย  โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:13:54:54 น. ลุงกล้วยขอให้หายไวๆ นะครับ ถ้าพอมีแรงลุงกล้วยส่งเพื่อนอาออกกำลังเป็นเพื่อนนะครับ โดย: ลุงกล้วย
วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:15:27:16 น.พาแม่ ไปสยามพาราก้อนนนจ้า..
สบายดีน๊า... โดย: oatzinger (oatzinger
) วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:17:33:01 น.
โดย: icebridy
วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:17:42:07 น.อาหารเป็นพิษเลยยยยยยย
มีช่วงหนึ่งพี่เข้ารพ.ทุกปี จนต้องคิดทำประกันชีวิตแบบประกันสุขภาพ แต่พอทำปุ๊บมันก็ดันไม่เป็นอะไรซะงั้น  อือม์...พี่ก็ไม่ค่อยเข้าใจคนที่เค้าเอาแต่ด่าอย่างเดียวเหมือนกันแหละจ้ะ  โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:18:08:54 น.อย่าเครียดมาค่ะ.. เดี๋ยวจะพาลหายช้า.. ยังงัยก็ขอให้หายป่วยไวๆนะคะ   โดย: King of Alan
วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:20:25:28 น.หายป่วยไวๆน่ะจ๊ะน้องรัตน์ พี่ก็ว่าน้องรัตน์หายไปไหน
พักผ่อนมากๆน่ะจ๊ะ โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK
วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:1:02:55 น.อืม หายเร็วๆนะครับแล้วขอให้ไม่เป็นอีก
โดย: ดาบฯ IP: 203.188.24.91 วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:11:21:39 น.
 สวัสดีวันแม่ตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า วันนี้เป็นอะไรก้อไม่รู้ นั่งหน้าจอคอมก็ไม่หาย ทำยังไงดีรู้สึกไม่สบาย คงจะป่วยเป็นโรค ** คิดถึงเธอ ** ** มีความสุขในวันหยุดพักผ่อนนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:15:10:25 น.จ๊ะเอ๋ ... มาทักทายจ่ะน้องรัตน์ สุขสันต์วันแม่นะคะ
ขอให้มีความสุขมากๆๆ จ้า ...  โดย: ตะกร้าหวายสีขาว
วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:20:45:19 น.หายเร็วๆน่ะค่ะ.....
อาการเป็นเหมือนเพื่อนคนหนึ๋งของนู๋ฝนเลยค่ะ....คงไม่เท่าคุณรัตน์ค่ะ แต่ก็แย่เอาการค่ะ ตกลงนอนไปคืนหนึ่งค่ะ งัยก็พักผ่อนบางน่ะค่ะ รักษาสุขภาพค่ะ ออกกำลังกายบ้าง ร่างกายจะได้แข็งแรงค่ะ  โดย: Harmonic Major
วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:22:29:32 น.สุขสันต์วันแม่นะค่ะ
มีความสุขมากๆ ในทุกวันกับคนที่คุณรักค่ะ โดย: เกิดมาแค่ได้รักกัน (ไม่มีใครรู้
) วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:22:44:12 น.สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า คิดถึงเธอจัง อยากบอกดังดัง ห่วงใยเธอจัง อยากบอกจริงๆ ขอเธอได้รู้ถึงความรู้สึกที่เป็นอยู่ และสัมผัสได้ว่า ห่วงใย คิดถึง เธอ ** มีความสุขกับคนที่คุณรักในวันหยุดพักผ่อนนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:14:30:27 น.ขอบคุณในความรู้สึกดีๆ ที่มอบให้บ้านบัดดี้ ใน 1 ปีที่ผ่านมา
  โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ
 วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:15:58:36 น.แหม่.... เป็นขนาดนี้ยังมีอารมณ์ขันนะคะ
จน...เครียด...กินน้ำเกลือ มันก็ยิ่ง...จน...ยิ่ง...เครียด...กินน้ำเกลือไปใหญ่สิค่ะ เลิกๆๆๆๆ.....  เอาใจช่วยนะคะ หายเร็วๆ มีแรงฮึดสู้สิ่งต่างๆ เร็วนะคะ เป็นกำลังใจให้ ก็ให้กันไปมาอย่างนี้แหละเนาะ ชีวิตต้องสู้ๆๆๆ ฮึบๆๆๆ กลับมาเร็วๆ ล่ะ หายไปนาน คิดถึงนะคะ..... โดย: ยิ้มปริศนา
วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:23:07:13 น.โอ้............ดีขึ้นหรือยังเอ่ยน้องรัตน์
ดีจังเลยเนอะมีคนใจดีมาดูแล ฉาๆๆๆๆๆๆ พี่แป๋มยุ่งจนปวดหัวเลยค่ะ งานถมจนเลยหัวเลยจ้า ขอบคุณที่แวะไปคิดถึงพี่แป๋มคนสวยนะคะ  โดย: หยิ๋งแป๋ม
วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:1:41:16 น.ดูแลสุขภาพด้วยน๊า
โหเพิ่มน้ำเกลือตั้ง 3-4 ขวด เหอๆๆๆๆๆ โดย: ผู้หญิงใจดี
วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:9:40:25 น.เป็นกำลังใจคุณรันต์ค่ะ
รักษาสุขภาพนะค่ะ อ่านแล้วตกใจมากค่ะ โดย: โลกส่วนตัว
วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:11:26:52 น.แวะมาเยี่ยมพี่ฉาวคร้าบบบบ ...
คิดถึงที่สูดดดด โดย: เกิดมาแค่ได้รักกัน (ไม่มีใครรู้
) วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:13:53:52 น. สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์นะจ้า คิดถึงเพื่อน bloggang ประมาณล้านเจ็ด แต่ไม่อาจแวะหาทุกคนไหว จึงเลือกหาเฉพาะคนพิเศษกว่าใคร คนพิเศษนั่นใช่ใครที่ใหน นอกจากเธอ ** มีความสุขกับวันแรกของการทำงานนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:16:14:38 น....พี่เจนนี่แวะมาทักทายค่ะ ไม่ได้แวะมาหาซะหลายวัน ( พอดีช่วงนี้ ไม่ค่อยสบายนะคะ ท้องใส่ปั่นป่วน อิอิ ).....
....ไม่ทราบว่า วันแม่ที่ผ่านมา พาคุณแม่ไปเที่ยวที่ไหนมาบ้างหรือเปล่าเอ่ย.... โดย: สาวอิตาลี
วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:16:35:07 น.วันนร้ปวดหัว มึน และเพลียมาก ๆ เลยค่ะ....
ขอบคุณทุก ๆ คนมาก ๆ นะคะ ที่ยังคิดถึงกันเสมอ... สัญญา... ค่ะ.. ว่าจะไปเยี่ยมทุก ๆ คนนะคะ... แต่ขอเวลานิดนึงนะคะ .... ถ้ารักกันแล้ว.... รอหน่อยนะคะ โดย: largeface
วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:11:21:28 น.ดูแลตัวเองมากๆ นะคะน้องรัตน์
ไว้สบายดีแล้วค่อยมาทักทายกัน ^^ ...  โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie
 ) วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:15:50:12 น.แข็งแรงไว ๆ นะจ๊ะ...จะได้มีแรงเล่าเรื่องสนุก ๆ ให้เพื่อน ๆ ฟัง
โดย: nissan4848 (nissan4848
) วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:20:34:53 น. สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ไม่ว่าจะเธอจะอยู่ที่ไหน เธอก็อยู่ใกล้ ๆ ในใจฉัน อยู่ในความคิดถึง ห่วงใย เพราะทุกวันมีเธอในใจฉันเสมอไป ** มีความสุขมากๆๆในวันนี้นะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 16 สิงหาคม 2549 เวลา:14:18:52 น. |
largeface
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] บางครั้ง..... เปรี้ยวอย่างมะนาว.... บางคราว..... หวานปานน้ำผึ้ง.... บางที..... ก็ทะลึ่งอย่าบอกใคร... อิอิ     
Group Blog All Blog
Friends Blog
|
||||||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||||||
