★===> ฟ้าหลังฝน..... มันต้องสดใสแบบนี้ (((ร้านเล็ก ๆ... แต่ภูมิใจใหญ่ ๆ...))) <===★ ....... เหน็ดเหนื่อยมานานค่ะ..... มาถึงตอนนี้ก็ยังเหนื่อยอยู่นะคะ.... แถมบางทีเหนื่อยหนักกว่าเดิมด้วยซ้ำ.... แต่มันคนละความรู้สึกกันจากเมื่อก่อน ( 2 อาทิตย์ที่แล้ว) ลิบลับเลยค่ะ ....... มาวันนี้ต่อให้เหนื่อยแค่ไหน อิชั้นก็ยอมสู้ตายค่ะ..... ยินดีที่จะเหนื่อย ๆ ๆ ๆ ๆ .... แบบนี้ต่อไปทุก ๆ วันเลยค่ะ ....... เพราะมาวันนี้ มันเป็นความเหนื่อยที่อิชั้นชื่นนนนนนนนนน...... ใจ และปลื้มใจสุด ๆ แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลยล่ะค่ะ..... ....... ช่วงนี้กิจการกำลังไปได้สวยค่ะ.... ทุกอย่างค่อย ๆ ดีขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ.... และต้องดีขึ้นอีกเรื่อย ๆ ค่ะ..... ....... ทั้งกิจการดำน้ำ และร้านอินเตอร์เน็ต (ที่เพิ่งเปิดได้อาทิตย์กว่า ๆ) ตอนนี้ลูกค้ามากมายเลยค่ะ... ความเหน็ดเหนื่อยที่สะสม ประดังประเดมาหายเป็นปลิดทิ้งเลยค่ะ.... ....... ถึงแม้ว่าจะเหนื่อยขึ้นอีกเท่า.... 2 เท่า... และหลายเท่ากับการรับลูกค้า และการเตรียมงานต่าง ๆ ก็ตาม..... และอิชั้นคิดว่ามันไม่เข้าท่า ดูแล้วฮวงจุ้ยไม่สมพงษ์กะร้านเราสักเท่าไหร่..... ด้านหน้าที่หันหน้าออกทะเลมันมืด อับ ทึบแสง ไม่มีหน้าต่าง ไม่มีช่องลม ไม่มีรูรับแสง และมันมองไม่เห็น มองไม่ออกเลยว่าร้านเราทำมาหากินอะไร.... แล้วแบบนี้ลูกค้าที่ไหนจะเข้ามา.... ++++ สภาพร้านเดิมที่ยังไม่ได้ทุบกำแพงด้านหน้า ++++  ...... พอดีตอนนั้นนึกถึงหน้าพี่บ่าวค่ะ เลยจัดการทุบซ๊า... อิอิ...  ....... จากนั้นอิชั้นก็ออกความคิดว่า.... กำแพงส่วนที่เหลือนี้ เราควรจะทาสีเป็นรูปธงดำน้ำ ให้มันเต็มกำแพงไปเลย.... ใครผ่านไป ผ่านมา หรือนั่งเรือเข้ามาจะได้เห็นแต่ไกล.... เอาให้อันเบ้อเริ่มไปเลย.... รับรองว่ามันต้องสวยสะดุดตา แล้วได้ผลแน่ ๆ ..... และที่สำคัญใหญ่ที่สุดคือ.... เราต้องทำให้มันใหญ่กว่าร้านคู่แข็ง ซึ่งอยู่ห่างออกไปแค่สัก 10 เมตรเห็นจะได้.... ...... พูดไปก็เหมือนเดิมค่ะ..... คุยกะพวกศิลปินนี่ต้องทำใจ.... แบบว่าค่อยลงมือทำตอนมีอารมณ์ (ศิลปิน) ว่างั้นเหอะ.... ...... เมื่อเห็นว่า ท่าทางถ้ารอพี่บ่าวคงไม่ต้องทำแน่.... อิชั้นก็แจ้นลงเรือ ขึ้นฝั่งไปซื้อสีน้ำมัน ทินเนอร์ พู่กัน อุปกรณ์พร้อมสรรพเอง (ก็ได้วะ).... กลับมาถึงก็ลงมือทันที ไม่ต้องให้เวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์.... ถ้าไม่รีบวันนี้ แล้วจะทำเมื่อไหร่.... เพราะช่วงนี้ทั้งหาดยังไม่มีร้านไหนเปิดสักร้าน..... ดังนั้น เราต้องรีบชิงตลาด ต้องรีบกอบโกยก่อนที่ร้านใหญ่ ๆ จะเปิด....  ......นั่งทาสีจนหลังขดหลังแข็ง..... ทาจนมืดค่ำดึกดื่น.... ปวดหลัง ปวดขาสุด ๆ เลยค่ะ ยืนยืดขา เดินแทบไม่เป็นผู้เป็นคน..... แต่เมื่อมองดูแล้ว มันอิ่มใจ มันเป็นความภูมิใจ..... เห็นแล้วหายเหนื่อยค่ะ.....  ...... ค่อย ๆ ทยอยทาได้วันละสีค่ะ.... เพราะต้องทำอย่างอื่นไปพลาง ๆ ด้วยค่ะ..... ตอนแรกพี่บ่าวตั้งใจจะใช้ห้องที่ทุบกำแพงนี่ไว้เป็นห้องเก็บชุดดำน้ำ....แล้วจะทำร้านเน็ตอีกโซนนึง ที่เป็นหลังคาจากรั่ว ๆ นั่น แล้วก็ไม่มีผนัง เป็นลานโล่ง ๆ .... อิชั้นก็ยังนึกภาพไม่ออกว่าเวลาฝนตกทีจะทำยังไง แล้ววัน ๆ นึง ต้องคอยยกคอมพ์เข้า-ยกออกกันตลอดแบบนี้ ท่าทางจะไม่หนุกหนานแน่ ๆ ค่ะ..... ...... สุดท้ายเลยสรุปได้ว่า ใช้ห้องนี้ (ที่ทลายกำแพง) เป็นส่วนของร้านเน็ตดีกว่า.... น่าจะสวย และเหมาะเหม็งค่ะ.... ได้ความดังนั้น อิชั้นและพี่บ่าวก็จัดแจง (รอน) บรรจงสร้างโต๊ะวางคอมพ์ฯ กันขึ้นมา 1 ตัวค่ะ.... เอาแบบเป็นโต๊ะยาวเลย.... ทำง่าย สะดวก ที่สำคัญประหยัดดีค่ะ.... อิอิ  ....... จากนั้นอิชั้นก็ไอเดียบรรเจิด เข้าในเมืองไปซื้อผ้ามาประดับตกแต่งค่ะ.... แบบว่านึกถึงโต๊ะประชุมตอนที่ทำงานบริษัท และเวลาที่เค้าจัดสัมมนาน่ะค่ะ..... 5555555555555555 ....... ที่สำคัญ มันจะช่วยปกปิดความจนของร้านเราได้เป็นอย่างดีค่ะ......  เย็บเสร็จ จับจีบเสร็จ ก็จัดแจงบรรเลงต่อเลยค่ะ.....  แท่นนน... แทนนนน... แท๊นนนนน.... โต๊ะคอมพ์ฯ สุดสวยของอิชั้นเสร็จแล้วค่ะ.... หน้าตาคุ้น ๆ ไม๊คะ.... อิอิ  ช่างเป็นร้านอินเตอร์เน็ตที่บรรยากาศดีที่ซู๊ดดดดด.... เลยใช่ม๊า..... 55555555  ....... หลังจากเสร็จจากโต๊ะแล้ว.... ต่อไปก็จัดการหน้าตาในร้านต่อค่ะ.... ตอนแรกคุยกะพี่บ่าวไว้ว่า... น่าจะทำฝ้าเพดานให้สวยงาม ด้วยการไปซื้อแผ่นไม้ไผ่สานสวย ๆ มาติด หรือไม่ก็แผ่นฝ้า... ....... ไป ๆ มา ๆ อิชั้นก็ตัดสินใจ (เอาเอง) ว่า... ซื้อผ้าสีแจ๋น ๆ มาติดแทนดีกว่า.... ประหยัด ทำง่าย ไม่ยุ่งยาก สะดวก รวดเร็ว..... แล้วมันน่าจะเหมาะกับบรรยากาศชายทะเลดีนะ... เวลาลมพัด มันก็จะพริ้วไหว... สวยงาม... อิอิ ........ ขึ้นไปติดผ้ายกหน้าที่ให้พี่บ่าวไปเลยค่ะ.... อิชั้นไม่สามารถค่ะ.... ที่จริงก็สามารถนะคะ แต่คาน และเสาน่ะ มันไม่สามารถรับน่ำหนักอิชั้นได้ต่างหากค่ะ.... อิชั้นเลยไม่ขอเสี่ยงค่ะ.... เดี๋ยวจะพังครืนนนน... มันทั้งร้าน.. 55555555555  ........ ขั้นตอนการตกแต่ง และออกแบบน่ะ.... เป็นหน้าที่อิชั้นเอง......  ........ เป็นไงคะ สีฝ้าเพดานร้านอิชั้น.... จ๊าบสุด ๆ.... 55555555  เมื่อทำงานมาก ๆ มันก็เหนื่อย มันก็เครียดค่ะ..... แถมอากาศก็ร้อนด้วย..... คนมันเลยกลายเป็นบ้าได้เอาง่าย ๆ ค่ะ..... อิอิ   พอทาสีนี้เสร็จ มีแต่คนเดินเข้ามาทัก.... เข้ามาบอกว่า สวยจัง เห็นแต่ไกลเลย.... ร้านแจ่มขึ้นเอยะเลย.... อิชั้นก็ยิ้มหน้าบานยิ่งกว่ากระด้งสิคะงานนี้.... อิอิ.... ก็คิดเอง ทำเองแบบนี้.... เห็นทีจะอดชื่นใจไม่ได้ค่ะ.... เน๊อะ ๆ  ..... วัน ๆ ส่วนใหญ่อิชั้นก็หมดไปกับการทาสี.... ทาสี.... และทาสีค่ะ.... แรก ๆ ก็แสบจมูก ปวดหัว หายใจไม่ออกกับกลิ่นสี ทินเนอร์....  แต่พอบ่อย ๆ เข้าชักจะชินค่ะ แล้วรู้สึกจะติดใจ 5555555555.... มาตอนนี้... ถ้าวันไหนไม่ได้กลิ่นสี ไม่ได้กลิ่นทินเนอร์ รู้สึกจะกินข้าวไม่ลง.... หงุดหงิด เซื่องซึม 5555555555555..... (เอ๊ะ ! รึเราจะติดทินเนอร์ซะแล้ว... อิอิ) ...... นอกจากนี้ว่าง ๆ ก็ปลูกดอกไม้.... ปลูกผักไว้กินเองด้วยค่ะ..... แบบว่าไม่ค่อยงกเลยเน๊อะ.... อิอิ  ...... ตอนแรก ๆ ผักอิชั้นก็งามสะพรั่งค่ะ.... แต่ไป ๆ มา ๆ เอ๊... ทำไมผักตูหายไปไหนหมดว๊า.... ที่ไหนได้ เห็นจะ..จะกะตาเลยค่ะ....คนเดินมาเตะกอตะไคร้อิชั้นกระจาย หงายท้องลงไปนอนแอ้งแม๊ง.... เหอ ๆ.... เดือดร้อนอิชั้นอีก ต้องทำรั้วกั้นค่ะ.... ไม่งั้นผักไม่ทันโต ได้กินแน่ ๆ...  หรือช่วงฝนชุก ๆ หน่อย.... ก็เดินไปหาเห็ดมาผัดกินค่ะ.... แต่ก่อนกินต้องให้กองพิสูจน์หลักฐานมาลองชิมก่อนนะคะ.... แบบว่าอิชั้นกลัวตายค่ะ.... เผื่อไปเจอเห็ดเมา.... เหอ ๆ  ..... ทั้งหมดนี้.... ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่ร้านเล็ก ๆ ธรรมดา ๆ ไม่ได้ทำจากวัสดุชั้นดี ราคาแพง ๆ เทียบกับใครเค้าไม่ได้.... ไม่ได้ใหญ่โต หรูหราอะไร แต่มันคือความภาคภูมิใจอันยิ่งใหญ่สำหรับอิชั้นและพี่บ่าวอย่างที่สุดเลยล่ะค่ะ..... อย่างน้อยมันก็คือผลงานที่เราตั้งใจทุ่มเท ร่วมแรงร่วมใจกันจนมาได้ถึงขนาดนี้.... และมันจะเป็นรากฐานที่แข็งแกร่งสำหรับเราต่อไปในอนาคตอันใกล้นี้ค่ะ..... ....... ความภาคภูมิใจอีกอย่างนะคะ คือ ใครมาที่ร้านอิชั้นแล้วทุกคนต่างยิ้มแย้ม มีความสุขออกไปกันทั้งนั้นค่ะ..... อิอิ เพราะร้านอิชั้นนี่สร้างคู่รักมาแล้วมากมายนับไม่ถ้วนค่ะ.... อย่างเมื่อกี๊ก็อีก 1 คู่.... สด ๆ ร้อน ๆ ค่ะ... พอดีฝนตกหนักสุด ๆ เลยค่ะ แล้วเค้าเป็นลูกค้าที่มาเล่นเน็ต เหลือติดฝนอยู่ในร้านชาย 1... หญิง 1... พอดิบพอดี.... ฝนตกกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์มาก ๆ ค่ะ .... สาดเข้าเครื่องคอมพ์หมดเลย.... อิชั้นกะพี่บ่าวเลยต้องปิดร้านชั่วคราวค่ะ... แล้วหนุ่มสาวคู่นี้ก็ติดฝนอยู่ในร้านอิชั้นค่ะ.... อิอิ (เหมือนหนังไทยเลยมะ) อิชั้นมองหน้ากะพี่บ่าว แล้วบอกว่า.... คอยดูนะ ร้านเราจะสร้างคู่รักอีก 1 คู่ ไม่เชื่อคอนดู๊....... สักพักยังไม่ทันขาดคำ.... หนุ่มนั่นก็เขยิบมาหาสาว แล้วถามไถ่ทำความรู้จัก.... สักพักทั้งคู่ก็ฝ่าสายฝนกระหน่ำออกไปนั่งเกยเข่าทำความรู้จักกันที่บาร์ข้าง ๆ ต่อ.... อิชั้นก็เดาว่า พรุ่งนี้คู่นี้ต้องมาเล่นเน็ตพร้อมกันแน่ ๆ ..... เพราะเมื่อวานก็มีคล้าย ๆ แบบนี้ มานั่งรอเล่นเน็ตสักพัก เล่นเน็ตเสร็จก็กลับไปด้วยกัน.... แล้ววันนี้ก็มาพร้อมกัน.... แถมผู้ชายออกค่าเน็ตให้ด้วย.... เหอ ๆ... ใจดีจัง.... วันก่อนก็มีลูกค้ามาเรียนดำน้ำ.... 2 สาว... กับ 2 หนุ่ม.... หน้าตาดีทั้งหมด.... อิชั้นก็พูดเล่น ๆ กับพี่บ่าวว่า... แหม เข้าคู่พอดีเลยวุ๊ย... มีหวังงานนี้เกิดปิ๊งกันอีกแน่ ๆ ลองไปดำน้ำด้วยกันแบบนี้.... ตอนเย็น 2 คู่ ก็ชื่นมื่นกลับมา.... แล้วก็นัดแนะกันว่าคืนนี้มาเจอกันที่บาร์นะ.... ตอนเช้าก็มาพร้อมกัน.... ตอนเย็นก็กลับพร้อมกันทั้ง 4 คน..... 2 วันต่อมา อิชั้นผ่านไปเห็น.... เหลือกันทีละ 2 คน (หนุ่ม-สาว)... แล้วก็จูงมือกันเดิน ติดกันเป็นปาท่องโก๋..... อิอิ.... น่ารักน่าชังเชียวค่ะ ก็จะเป็นแบบนี้หลายต่อคู่แล้วค่ะ..... อู๊ยยย... ตาร้อน... อิอิ ที่จริงวันนั้นอิชั้นกะพี่บ่าวไม่รู้เลยสักนิดค่ะ ว่าเป็นวันลอยกระทง..... พอดีสาย ๆ คนขับเรือมาถามว่า... วันนี้จะไปเที่ยวลอยกระทงที่ไหนกัน..... เท่านั้นล่ะค่ะ อิชั้นก็กรี๊ดดดเลยค่ะ ต๊ายยยย....ไม่จริ๊งงงงง... ไม่จริง... วันนี้ลอยกระทงเหรอนี่.... โอ๊ววววว... ตั้งตัวไม่ติดค่ะ งงเลย ก็พี่บ่าวบอกว่าวันที่ 13 ค่ะ... เหอ ๆ อิชั้นก็เจอจนหมดใจ แล้วแบบว่าเราเพิ่งคุยกันน่ะค่ะว่า ปีนี้ที่บ้านแม่คงบ่นแย่เลย เพราะอิชั้นไม่อยู่ ไม่มีใครทำกระทงขาย คงขาดรายได้ไปแยะ.... เหอ ๆ ...... เมื่อตั้งสติได้..... อิชั้นก็บึ่ง ๆ เข้าเมืองเลยค่ะ ไปตลาดซื้อดอกไม้ ธูป-เทียน อุปกรณ์ทำกระทงค่ะ.... ตั้งใจว่าจะมาทำขาย หาเงินจ่ายค่าน้ำสักหน่อย.... โดยนัดแนะกะคนเรือให้ไปตัดต้นกล้วยกะใบตองให้หน่อย เดี่ยวเลี้ยงเหล้าขาวขวดนึง..... อิอิ ....... กลับจากในเมืองของก็บ่าย 3..... อิชั้นก็ไม่รอรี และรีรอค่ะ.... ทิ้งงานทุกอย่างเร่งทำกระทงเลยค่ะ เดี๋ยวไม่ทันขาย.... เพราะตอนแรกกะว่าจะเอาไปฝากวางขายไว้ที่บาร์ข้าง ๆ.... แต่พอดี เค้าไปสั่งมาจากไหนมารู้เพียบเลย....  งานนี้เรา 2 คนจึงต้องไปฝากขายอีกบาร์นึง ที่รู้จักกันค่ะ.....  แต่.... โอ้... อนิจจา... บาร์นี้อยู่หน้ารีสอร์ท ที่ทางรีสอร์ทเค้าก็ทำมาวางขายเหมือนกันค่ะ.... เหอ ๆ.... งานนี้กระทงชนกันโครมเบ่อเร่อ..... แถมกระทงมีชุกกว่าคนลอยค่ะ..... มิหนำซ้ำ ไอ้ที่ขายได้ ก็สูญค่ะ...ยันป่านนี้ยังไม่ได้เงินสักแดงเดียว.... กรรมเวร ...... เรา 2 คน จึงต้องหอบกระทงไปเดินเร่ขายกันหน้าหาด ที่เค้าจัดปาร์ตี้กันค่ะ..... ยิ่งเดินไปกระทงยิ่งชนกันตายค่ะ.... เหอ ๆ.... จากแรก ๆ ขายใบละ 100 ลดเหลือ 50 บาท.... ขายไปขายมา พี่แกดันต่อ 3 ใบ 100.... เฮ้อ.... ไม่เห็นใจคนนั่งหลังขดหลังแข็งเลยค่ะ..... พี่แกต่อกันยังกะซื้อเสื้อคอกระเช้าตามตลัดนัดเลยแฮะ.... แต่ก็ต้องกลั้นใจ กัดลิ้นตัวเองขายไปค่ะ..... อย่างน้อยขอเอาทุนคืน ขายให้หมด ๆ ดีกว่า เหลือหอบกลับบ้านมาเร่ลอยกันเองค่ะ.... เหอ ๆ.... จากนั้นก็เหลือกลับมาลอยกันเอง 1 ใบค่ะ.... ปีนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตค่ะ ที่ได้ลอยกระทงในทะเล.... อู๊วววว ตื่นเต้นชะมัดเลยค่ะ  ที่น่าตื่นเต้นอีกอย่างในวันลอยกระทงปีนี้ก็คือ.... ไม่เคยคิดเลยว่าอิชึ้นจะมีโอกาสได้เห็นการลอยโคมเป็นสด ๆ ร้อน ๆ เป็นครั้งแรกค่ะ.... เหอ ๆ.... ตอนแรกนึกว่าจะมีแต่แถวเชียงใหม่ซะอีก ที่ไหนได้ ที่กระบี่ ก็นิยมลอยโคมเหมือนกันแฮะ.... โดยเฉพาะพวกฝรั่งนี่ รู้สึกว่าจะตื่นเต้นกันน่าดูเลยค่ะ....  เสียดายชะมัด ถ้ารู้แต่แรกว่าอันละ 30 บาท อิชั้นก็ซื้อมาขายแล้วล่ะค่ะ.... อิอิ (ความงกไม่เคยปราณีใคร)  ..... แรกเริ่มเดิมที ก่อนที่อิชั้นจะมาอยู่ที่นี่.... พี่บ่าวก็บอกแล้วล่ะว่า กลางคืนอาจจะหนวกหูหน่อยนะ เพราะมีบาร์อยู่ใกล้ ๆ จะเสียงดังหน่อย... ต้องทำใจเพราะตะเองปรกติก็หลับยาก แล้วนอนดึกอยู่แล้ว ก็คงไม่มีปัญหาเท่าไหร่ ..... อิชั้นก็โอ๊ยยยย... สบายมากอยู่แล้ว ดีซะอีก จะได้ไม่เหงา..... ปรกติก็นอนดึกอยู่แล้ว.... ไม่มีปัญหาแน่ ๆ แต่พอเอาเข้าจริง..... ฮ่วย..!!.. แม่งแบบนี้ไม่เรียกว่าใกล้ ๆ แล้วนะเนี่ย..... แบบนี้มันเรียกว่าติดเลยนะ.... ติดชนิดที่ว่า หลังคาเกยกันเลยง่ะ..... ใกล้ตรงไหนวะ.... ที่บ้านตูเรียกติดโคด ๆ..... หรือโคดจะติดกันชนิดที่ว่า เกือบจะเป็นหลังเดียวกันแว้วววววว..... สนั่น หวั่นไหวค่ะ..... ประสาทจะเสียค่ะ.... ตี 2 ก็แล้ว.... ตี 3 ก็แล้ว.... ยังไม่เลิกค่ะ.... เฮ้ออออ... โทษใครไม่ได้เล๊ยยยยงานนี้.... ตูเสือกมาอยู่ข้างมันเอง.... เฮ้อ..... นับแต่วันที่มาอยู่วันแรก ยันป่านนี้.... ไม่เคยมีวันไหนเลยค่ะที่อิชั้นจะหลับตาได้ลง.... แบบชาวบ้านเค้า.... นู่นอ่ะ กว่าจะหลับก็ 6-7 โมงเช้า.... ตื่นอีกทีก็เกือบ 10 โมง.... แถมช่วงนี้ก็หลับ ๆ ตื่น ๆ ด้วย เพราะลูกค้าจะมาตลอด แล้วมันเวลาทำงานของชาวบ้านชาวช่องเค้า เสียงก็ดังอีก....  ยิ่งมาตอนนี้ อิชั้นเปิดอินเตอร์เน็ต คาเฟ่..... พอช่วงเย็น ๆ ที่รีสอร์ทเปิดไฟปุ๊บ.... บาร์นี้ก็จัดแจงเลยค่ะ.... สนั่น บึ้ม ๆ แล้วเป็นเพลงประเภทแรง ๆ ร็อค ๆ บ้า ๆ บอ ๆ ซึ่งมันขัดกะบรรยากาศลมพัดเย็น ๆ เสียงคลื่นเพราะ ๆ อย่างแรง..... ขนาดลูกค้าที่มาเล่นเน็ตฯ ยังหนีเลยค่ะ.... แบบว่าเค้าเปิดเพลงไล่ลูกค้าอิชั้นประจำเลยค่ะ.... พอเพลงดังปุ๊บ.... ลูกค้าก็จะบอกอิชั้นว่า....... ยู ช่วยปิดเพลงหน่อยได้ไม๊ มันเสียงดังมาก พออิชั้นบอกว่าไม่ได้เปิด..... เค้าก็จะถามว่าแล้วใครเปิด งั้น.... ยู สามารถไปบอกให้เค้าเบา ๆ เพลงหน่อยได้ไม๊.... ...... พออิชั้นตอบว่า.... ไม่สามารถ.... ลูกค้าก็ส่ายหัว แล้วค่อย ๆ ปิดเว็บแต่ละหน้า.... แล้วลุกขึ้นมาบอกอิชั้นว่า.... Finish.... เหอ ๆ เป็นแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าค่ะ..... ช่วงเย็น ๆ.... อิชั้นเลยขาดรายได้ไปเยอะเลยค่ะ.... แล้วช่วงนี้เหนื่อยแสนจะเหนื่อย.... เหนื๊อยยยยย.... เหนื่อย..... แต่อิชั้นก็ยังหลับไม่ลงอยู่ดีค่ะ.... มันน่าโมโหมาก ๆ นะคะ.... เวลาที่เราเหนื่อยสุด ๆ แต่ไม่ได้พักเนี่ย..... แต่จะไปโทษเค้าก็ไม่ได้..... เราต่างทำมาหากิน..... เค้าก็ทำงานของเค้า ซึ่งมันเวลาสวนทางกับเรา.... ก็ต้องเข้าใจ และทำใจค่ะ.... แต่ที่จริง มันไม่ต้องเปิดดังขนาดนั้นก็ได้นี่นา..... เหอ ๆ  อีกปัญหาใหญ่ก็คือ.... เรื่องขยะ... ที่ไม่รู้ว่าจะเอาไปทิ้ง หรือกำจัดยังไง.... ตอนนี้ก็ใช้วิธีแยกใส่ถุงดำไว้ พอหมักได้ที่หลาย ๆ ถุงเข้า ก็เหมาเรืออีก 400 บาท และค่ารถ 3 ล้ออีก 100 บาท ขึ้นไปทิ้งบนฝั่ง... เฮ้ออออ.... ตอนนี้ก็ทำได้ดีที่สุดแค่นี้ล่ะค่ะ.... กลุ้มใจ....  ส่วนบาร์ข้าง ๆ (อีกแล้วครับทั่น).... ก็เอามากองตรงหลังบ้านอิชั้น แถมยังเอาพวกเศษขยะ เศษอาหารเน่า ๆ เทลงบนพื้นดินอีกง่ะ.... เหม็นตลบอบอวล เน่าโคด ๆ.... โดยเฉพาะเวลาที่ลมพัดแต่ละที.... ทั่นผู้ชมเอ๊ยยย.... กลิ่นมาดาม เห็นสลดใจเลยล่ะค่ะ.....  แล้วลูกค้าก็มาเยอะมาก ๆ เลยค่ะ..... แบบว่างงไปหมดแล้ว..... ทำอะไรไม่ค่อยถูกค่ะ.... สมองเบลอไปหมดแล้วค่ะ..... ...... ตอนนี้เริ่มมีเงินเข้ามา.... ก็เลยเร่งอยากทำร้านให้เสร็จให้เรียบร้อยค่ะ..... เพราะร้านอื่นเริ่มเปิดกันบ้างแล้ว.... เริ่มมีคู่แข่ง.... แล้วความงกเนี่ย มันไม่เข้าใครออกใคร ถึงเวลาที่มันมาเข้าตาเนี่ย.... เห็นอะไรก็มองเป็นเงินเป็นทองไปหมดค่ะ.... อิชั้นเลยอยู่นิ่งไม่ได้.... ต้องเร่ง ต้องทำ.....  ช่วงนี้นักท่องเที่ยวเยอะขึ้นทุกวัน เลยอยากซ่อมร้าน ต่อเติมให้มันสวยงามเรียบร้อยสักที.... อยากขาย อยากทำทุกอย่าง อยากดึงลูกค้าไว้ให้อยู่ตรงนี้..... เพราะโซนที่อิชั้นอยู่นี่ แทบไม่มีอะไรดึงดูดสักเท่าไหร่..... ดังนั้นเราต้องเริ่มเป็นผู้นำ.... ต้องรีบแบ่งตลาดมาก่อน..... ระยะนี้กำลังอยู่ในช่วงสร้างเนื้อสร้างตัว..... เร่งทำเงินใช้หนี้ค่ะ.... ทุกอย่างต้องจบ ต้องเสร็จก่อนปีใหม่.... เพราะอิชั้นวางแผนไว้แล้วค่ะว่า.... ปีใหม่นี้ ทุกอย่างต้องลงตัว.... แล้วต้องมีเงินเหลือเก็บสักที..... ถึงจะเหนื่อยแค่ไหนก็ต้องทนค่ะ.... ทนต่อไปอีกอึดนึง (อึดยาวหน่อย)....  พยายามสูดลมหายใจเข้าไปให้เต็ม ๆ ปอดค่ะ.... แล้วฮึดสู้ขึ้นใหม่.... ยิ้มรับกับมัน.... อดทน... อีกนิดเพื่อวันข้างหน้าที่สดใส.... ที่กำลังรออิชั้นอยู่ค่ะ..... ตอนนี้ความสำเร็จระยะแรก ยืนโบกมือไหว ๆ และส่งยิ้มให้อิชั้นรออยู่ตรงหน้านี่แล้วค่ะ...... ...... ขอบคุณมากมายสำหรับทุก ๆ แรงใจ... ทุก ๆ กำลังใจ.... ทุก ๆ คน... ทุก ๆ โอกาส... และทุก ๆ ปัญหา..... ที่ทำให้อิชั้นยิ้มได้และเข็มแข็งในวันนี้.... และทำให้อิชั้นพร้อมที่จะก้าวเดินต่อไปอย่างมั่นคง..... แม้ว่าหนทางข้างหน้าจะมีขวากหนาม ภยันตรายต่าง ๆ อีกมากมายขวางกั้นอยู่ก็ตาม..... ...... ขอบคุณเงินทุกบาททุกสตางค์จากผู้มีอุปการคุณทุก ๆ ท่าน ที่หยิบยื่นเข้ามาช่วยเหลือ เพื่อใช้เป็นทุนในการทำร้าน และเพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้องมาจนทุกวันนี้.... อิชั้นไม่เคยลืมบุญคุณเลยแม้แต่สลึงเดียว..... และจะรีบตั้งหน้าตั้งตาทำงานใช้หนี้ให้ครบทุกบาททุกสตางค์เลยค่ะ..... สัญญา... ขอเวลาอีกนิดนึงนะจ๊ะ ..... และขอขอบคุณพี่บ่าวที่แสนดี...(หรือคุณไกด์สุดหล่อ).... ที่พร้อมจะยืนเคียงข้างอิชั้นเสมอ....และคอยเป็นกำลังใจให้อิชั้นยิ้มได้... แม้ว่าเราอาจจะล้มลุกคลุกคลานกันบ้างก็ตาม..... ..... ขอขอบคุณ..... ขอบคุณ.... และขอบคุณจากใจค่ะ....  (((หน้าร้านอิชั้นค่ะ.... ที่ตรงนี้พร้อมที่จะรอต้อนรับผู้มาเยือนทุกท่านเสมอค่ะ))) 
เป็นกำลังใจให้นะคะ
 ขอให้ประสพความสำเร็จอย่างที่หวังไว้ค่ะ  โดย: spaceship
 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:32:11 น.เห็นม๊า ฟ้าหลังฝนน๊า ... กับคนดีๆ ขยัน รับรองเลย ... เดี๋ยวกลับไปแล้วเผื่อมีโอกาสน๊าอาจจะได้แวะไปเยี่ยมเยือนจ้า
โดย: JewNid
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:28:01 น.วิคมาเยี่ยมค่ะ
ต้องขอบอกอีกหนว่าภูมิใจในตัวคุณรัตน์มากค่ะ เก่งจริงๆ นี่แหละ working woman ตัวจริง ไม่ต้องรอให้ใครมาให้รางวัลสตรีดีเด่นแห่งปีเลยค่ะ เห็นที่คุณรัตน์ทำมาแต่ต้นแล้วชื่นชมมากๆ ค่ะ ทั้งเก่ง ทั้งอดทน งานศิลป์งานช่างทำได้ทุกอย่าง วิคอ่านแล้วถามตัวเองว่าถ้าเป้นไรจะทำได้อย่างงี้มั๊ย คำตอบคือคงไม่ได้ค่ะ คงนั่งร้องไห้ นั่งเรือหอบผ้าผ่อนกลับฝั่งตั้งแต่วันแรกๆ แล้วมั๊ง เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้มีลูกค้าเยอะๆ ค่ะ อย่าลืมส่งข่าวเรื่อยๆ นะคะ วิคก็จะมาเยี่ยมเรื่อยๆ ค่ะ โชคดีค่ะ  โดย: the Vicky
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:08:40 น. สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า คิดถึงเธอเพียงไรก็ไม่รู้ ลองคิดดูเอาสองคูณ เอาศูนย์หาร ผลลัพธ์นี้คือความคิดถึงตลอดกาล นานเท่านานเพียงใดไม่เคยลืม ** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงเสมอมากนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:23:04 น.น้องรัตน์จ๋าน้องเก่งมากๆเลยทำคนเดียวแทบจะทุกอย่าง
ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างรัตน์จะอึดได้ขนาดนั้น ทั้งงานแบบใช้กำลัง งานใช้ฝีมือหนูรัตน์เราเป็นหมดเลย พี่ขอเป็นกำลังใจให้ร้านของน้องเจริญรุ่งเรืองต่อไปน่ะจ๊ะ มีลูกค้าเยอะ พี่ว่าน่ะร้านที่เอาขยะมาทิ้งที่ร้านเรา เราน่าจะเก็บเงินน่ะ หรือไม่ก็รับจ้างเอาไปทิ้งให้ ไหนๆเราก็ต้องเอาขยะของเราไปทิ้งอยู่แล้วนี่นา  โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:25:58 น.บรรยากาศสุดยอดเลยค่ะน้องรัตน์ พี่นับถือจริง ๆ กับความตั้งใจ ความมานะบากบั่น กับอุปสรรค สู้ๆๆๆๆๆๆ
ไอ้ร้านข้าง ๆ น่ะ เอาระเบิดไปวางซะเลยเป็นไง...พูดเล่นค่ะ...เห็นแก่ตัวจัง เบื่อคนแบบนี้ในสังคมมาก... เข้ามาคุยบ่อย ๆ นะ คิดถึงน่ะ...  โดย: nissan4848
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:7:24:02 น.โอ๊ววว เริ่ดค่ะ ผู้หญิงอย่างเรานอกจากสวยแล้วยังเก่งอีกชิมิเคอะ
 วันหลังเค้าไปเล่นเนตร้านตัวเองหาคู่บ้างดีกว่า อิอิช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยและมิกเซอร์ก็แพงขึ้นทุกวัน (เกี่ยวกันมะนี่) รักษาสุขภาพด้วยนะคะ โดย: ก้อนหินก้อนหนึ่ง
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:02:53 น.สวัสดีจ้ะน้องรัตน์
ตามมาเยี่ยมเยียนและเมียงมองความเป็นไปของน้องรัตน์จ้ะ เก่งมาก ๆ เลย ขอให้น้องรัตน์ประสบความสำเร็จอย่างที่ใจหวังนะจ๊ะ พี่ยังแอบหวังอยู่ว่าจะมีโอกาสไปเยี่ยมน้องรัตน์ที่กระบี่บ้าง ^_^ โดย: พิม IP: 58.9.111.150 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:25:10 น.
สู้ๆๆๆจ้าน้องรัตน์
ก่อนอ่านตอบก่อนเพราะไฟฟ้าพี่ดับ เดี๋ยวเครื่องสำรองไฟจะหยุดทำงาน เรื่อง มสธ. ข้อสอบคนละชุดค่ะ มสธ. จะออกใหม่ทุกเทอม เพราะอาจารย์ได้ค่าออกข้อสอบใหม่รวมทั้งการตรวจด้วยค่ะ สู้ๆๆค่ะ เดี๋ยวมาอ่านใหม่นะ โดย: หยิ๋งแป๋ม
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:07:29 น.
โดย: about_love
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:45:55 น.หวัดดีจ้าน้องรัตน์ บล็อกวันนี้มีฝนตกด้วย ^^ ร้านข้างๆนี่กวนประสาทจังนิ
 เป็นกำลังใจน้องรัตน์อีกคนค่ะ ขอให้ที่ร้านกิจการรุ่งเรืองนะคะ  //ได้ลอยโคมด้วย พี่อยากลอยโคมจัง ไม่เคยลองเลย คิดถึงเช่นกันค่ะ ^^โดย: ตะกร้าหวายสีขาว
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:30:54 น. โดย: N_BEE810
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:04:50 น.ดีใจด้วยนะคะที่กิจการเป็นไปด้วยดี
ไว้สักวันหนึ่งคงมีโอกาสไปนั่งเล่นเน็ตแบบมีทะเลเป็นฉากหลัังที่ร้านนะคะ โดย: rebel
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:19:44 น.... นุชแวะมาทักทายค่ะขยันจริง ๆ ...
โดย: Vannessa (Vannessa
) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:30:14 น.เป็นกำลังใจให้น้องรัตน์เสมอ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ลูกค้าเยอะๆ รวยๆๆๆๆๆๆๆ โดย: yadegari
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:43:22 น. โดย: icebridy
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:46:54 น.ฝากนิยายชวนฝันสยองเกล้า ไว้ในอ้อมใจพี่น้องด้วยนะจ๊า
  ชุมชนแซบ แสบเกินพิกัด ! - ตอน 2 ชุมชนแซบ แสบเกินพิกัด ! โดย: โสมรัศมี
วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:0:20:27 น.แล้วจะไปอุดหนุนอินเตอร์เน็ท นะคะ
เกียมตัวไว้ให้ดีๆ รอฝรั่งจะยกพวกไปถล่ม นะคะ  โดย: แตนต่อย
วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:45:22 น.เอ่อ แล้วผักสวนครัวที่ปลูกนั่นมันจะโตทันแกงมั๊ยว๊า
จะได้ไม่เปลืองขนซื้อไปไง งกไม่แพ้กัน อิๆ โดย: แตนต่อย
วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:49:48 น.ยินดีด้วยนะคะคุณรัตน์
เห็นร้านแล้วเป็นปลื้มแทนค่ะ ขอให้เฮงๆๆๆรวยๆๆๆนะคะ สู้ๆๆอย่าท้อนะคะ ฟ้าหลังฝนงดงามเสมอค่ะ โดย: prncess
วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:09:07 น.ยินดีด้วยขอให้ประสบความสำเร็จนะคะ
working woman จิงๆ เลย ว่างๆ แวะไปเที่ยวได้อ๊ะป่าวคะเนี่ย  โดย: i_nookae
วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:52:37 น.สวัสดีค่ะคุณรัตน์...
ขอชมในความเป็นหญิงเหล็กของคุณ เก่งมากค่ะ ขอให้ประสบความสำเร็จ และพบกับความสุขตลอดไปค่ะ...  โดย: Maihom (Maihom
) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:12:48:04 น.ดีใจด้วยนะคะ คุณรัตน์ ..... เหนื่อยแต่มีความสุขใช่มะ .... เป็นกะลังใจให้น๊า ....
ว่าแต่หน้าแพ้ไรอยู่ป่าวคะ .... เมื่อก่อนเคยเห็นเป็นอยู่ทีนึงใช่ป่ะ ดูแลตัวเองดีดีนะ .... เป็นห่วงค่า โดย: หนูชล IP: 203.149.12.130 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:23:42 น.
ร้านเน็ตสวยมากจ๊ะ บรรยากาศดี้ดี
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล๊อกจ้า โดย: maxpal
วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:22:09 น.สวัสดีค่ะเก่งจังเลยค่ะแวะมาเยี่ยมและมาให้กำลังใจนะคะบรรยากาศดีมากเลยค่ะสู้ๆนะคะ หลับฝันดีค่ะ
โดย: oryzaja
วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:19:39 น.เยี่ยมมากเลยค่ะทำเองทุกอย่างเลย
วันพ่อใกล้เข้ามา เลยมาชวนให้ไปลงนามถวายพระพรพ่อหลวงของเราค่ะ ลงนามคลิกที่นี่ค่ะ โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ
วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:31:36 น.อ่านแล้วชื่นใจจังเลยค่ะคุณรัตน์
ภูมิใจและดีใจมากๆ เลยด้วยล่ะ มันบอกไม่ถูก อะไรที่เราสร้างมาเอง แล้วกำลังออกดอกออกผลเนี่ย มันน่ายินดีที่สุดค่ะ บรรยากาศทำเลตรงร้านคุณรัตน์สวยใช่ย่อยค่ะ ชอบมากๆ แต่ทำไม ร้านข้างๆ ต้องทำขนาดนั้นด้วยนะ โดยเฉพาะเรื่องขยะ ทนไม่ได้จริงๆค่ะ แบบนี้เรียกเห็นแก่ตัวหรือเปล่าเนี่ย ทิ้งเกลื่อนกลาด เอาแต่ขายอย่างเดียว ไม่มีจิตนึกรักธรรมชาติเอาซะเลย หงุดหงิดใจแทนค่ะ สู้สู้ค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอ นับถือในความตั้งใจคุณรัตน์ค่ะ โดย: บุหงามลาซอ
วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:9:29:14 น.โอ.. สาวแกร่งลงมือทำเองแบบนี้ รุ่งแน่ๆครับเอาใจช่วยๆๆๆ
รวยทั้งเงิน และความสุขเน้อ.. โดย: แร้ไฟ
วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:17:29:23 น.ยินดีด้วยจ้า คุณรัตน์ ในที่สุดที่ลงทุน ลงแรง ก็คุ้มจนลืมความเหนื่อยเลยนะคะ ปลื้มใจแทนด้วยจริงๆ
ปล.เป็นร้านเน็ตที่วิวดีและสวยมากจริงๆ เห็นแล้วอยากไปนั่งหน้าคอมฯที่ร้านคุณจัง...คิดถึงค่ะ โดย: PANDIN
วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:17:48:24 น.อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้รู้ถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างแลละทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ โอ้จอร์จ มันยอดมากเลยค่ะ คุณรัตน์ เป็นร้าเน็ตที่โรแมนติดสุดๆ นั่งเล่นเน็ตไป ได้มองทะเลไป ฮิ้ว ว ว ชอบรูปพระอาทิตย์ตกที่หาดต้นไทรจังค่ะ มีโอกาสได้เห็นพระอาทิตย์ตกดินแทบทุกวันเลย แค่นี้ก็ได้กำไรชีวิตแล้วค่ะ ปล.ถ้ามีโอกาสลงใต้เมื่อไหร่ รับรองได้ ไปเยี่ยมเยียนแน่นอนค่ะ โดย: Little_Lek
วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:19:51:22 น.ช้าๆ แต่ว่า มั่นคง นะครับ
เห็นแล้วอดชื่นชมไม่ได้ พี่เอง ยังไม่มีความพยายามเท่าน้องเลยครับ นับถือจริงๆ โดย: กุมภีน
วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:19:55:41 น.ช่วงนี้แย่ ๆ หน่อยค่ะ....
มัวแต่งกจนลืมดูแลตัวเอง.... ไม่มีเวลากินข้าวเลย.... อาการของโรคเก่าเลยกำเริบเสิบสานค่ะ.... เมื่อคืนก็อาเจียนทั้งคืน ไม่ได้นอนเลย.... เช้าก็ต้องตื่นทำอาหารให้ลูกค้าไปดำน้ำ.... ((แบบว่างกอีกนั่นล่ะค่ะ... ไม่ยอมสั่งของรีสอร์ท)) วันนี้ทั้งวัน กินอะไรก็คลื่นไส้ จะอาเจียนตลอดเลย.... แสบ ๆ ท้องตลอดเลย ไม่ว่าจะหิว หรืออิ่ม....  เฮ้อออออออ.... ขอบคุณทุก ๆ กำลังใจอย่างสุดซึ้งเลยค่ะ..... แล้วจะแวะไปเยี่ยมนะคะ....  โดย: largeface
วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:22:41:18 น.น้องรัตน์เป็นไงบ้างเอ่ย ช่วงนี้พี่ยุ่งมากๆ เลยไม่ค่อยได้แวะเยี่ยมบ้านใครเลย แต่นึกถึงน้องรัตน์นะคะ เห็นคอมเมนต์ทีไรก็ยิ้มค่ะ พูดจริงๆ นะ ถึงเราจะคุยผ่านบล็อคกันไม่กี่หน แต่นึกถึงตอนน้องรัตน์พยายามพิมพ์บทสวดส่งให้ตั้งหลายรอบกว่าจะสำเร็จแล้วก็ซึ้งน้ำใจมากๆ ค่ะ
หวังว่าจะได้มีโอกาสไปเยี่ยมน้องรัตน์บ้างสักวันนะคะ จริงๆ อยากจะแอบขอที่อยู่ด้วย ไม่รู้ว่าถ้าให้ส่งทางหลังไมค์พันทิปจะรบกวนหรือเปล่า เผื่อว่าอาจจะเขียนโปสการ์ดไปหาค่ะ (เดี๋ยวว่าจะไปซื้อโปสการ์ดสวยๆ จากญี่ปุ่นสักหน่อย) ตามแต่สะดวกนะคะ ถ้าหากยุ่งๆ ก็ไม่เป็นไรค่ะ ว่างๆ ก็ทักทายกันเรื่อยๆ เนอะ ^^ take care ka โดย: อุรัสยา
วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:23:18:09 น.ว้าว ยินดีด้วยค่ะคุณรันต์ ดีใจด้วยนะคะ  โดย: Sweety-around-the-world
วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:23:44:53 น.โห .... น้องรัตน์สุดยอดเลย พี่นับถือในความอดทน หนักเอาเบาสู้
ขยันขันแข็ง อย่างนี้อีกไม่นานต้องรวยแน่ ๆเลย ขอให้มีลูกค้าเยอะ ๆทั้งร้านเน็ตและดำน้ำนะจ๊ะ ไอเดียก็แสนบรรเจิดอีกต่างหาก ชอบผ้าคลุมโต๊ะคอมฯ กับฝ้าเพดานจังเลย เสื้อคลุมที่ใส่ตอนทาสีก็เท่ห์ซ้า ทำงานหนักยังไงก็ต้องรักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ ขอให้หายป่วยเร็ว ๆจ้ะ โดย: พี่แพท ล๊อคอินไม่ได้ IP: 221.128.109.44 วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:23:45:11 น.
เก่งมากๆๆเลยค่ะ..
อย่าหักโหมนะคะ..รักษาสุขภาพด้วยค่ะ.. โดย: ว่าน IP: 58.8.167.244 วันที่: 2 ธันวาคม 2549 เวลา:0:44:45 น.
 สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ฉันคิดถึง ทุกวันวันละพันหน ฉันห่วงใย จนหมดใจไม่แปรผัน ฉันเฝ้าดู แลเธอ อยู่ทุกวัน ฉันชอบจันทร์ถึงอาทิตย์ที่มีเธอ ** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงเสมอนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 2 ธันวาคม 2549 เวลา:1:28:07 น.ร้านบรรยากาศดีมากเลยครับ น่าจะไปอยู่ดีจัง ขอให้ดวงดีขึ้นในปี 50 นะครับ
โดย: sak (psak28
) วันที่: 2 ธันวาคม 2549 เวลา:11:36:39 น.หายป่วยเร็ว ๆจ้ะ โดย: ตื่นเต้นswiss IP: 84.72.14.171 วันที่: 2 ธันวาคม 2549 เวลา:14:27:27 น.
งานนะทำแล้วได้ตังค์นะคะ...ใครก็ชอบ...แต่ต้องดูแลสุขภาพตัวเองด้วย มันไม่คุ้มกับที่ต้องไปนอนโรงพยาบาลนะคะ...พักผ่อนบ้าง...อย่าหักโหม...เป็นห่วงจ้ะ
โดย: nissan4848
วันที่: 2 ธันวาคม 2549 เวลา:20:44:37 น. สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า คิดถึงเธอเสมอนะคนดี คิดถึงทุกนาทีที่เหงา ห่วงใยแม้เวลาจะผันผ่าน ก็ไม่วาย คิดถึง ห่วงใย เธอ ** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงเสมอนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:3:21:16 น.เอาการ เอา งาน แถม ขี้โม้ ขนาดนี้ สงสัย จนอีกยาวเลย ตู เหอๆๆๆ
โดย: พี่เกียรติ จอมป่วน IP: 202.158.21.102 วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:8:37:41 น.
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด............
ชื่นใจ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีใจ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มีแรงอีกแยะเลยค่า...... เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เมื่อกี๊ พี่แจม (สีน้ำฟ้า) โทรมาบอกว่าผลสอบ มสธ. ออกแล้วนะ เช็ครึยัง.... เท่านั้นล่ะ อิชั้นก็แจ้น ๆๆๆๆๆๆๆๆ..... (((เพราะเมื่อคืนยังเช็คอยู่เลย ไม่ออกสักที))) ...... กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.... ผลที่ออก...... ผ่านทุกวิชาค๊า.... เย่ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.... ดีใจมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..... ไมท่ได้อ่านหนังสือเลย.... ตอนสอบเครียดมาก.... พยายามรวบรวมความรู้ที่มีอยู่ทั้งหมด.... มาใช้ในการเดา และการใช้ความน่าจะเป็น สุดท้ายยยยยยยยยยยยยย..... ดีใจ ๆๆๆๆๆ.... ค๊า.... ......................................... ส่วนพี่บ่าวไม่ผ่านวิชานึงค่ะ.... ถือว่าน่าดีใจมากๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เช่นกันค๊า..... เพราะไม่อ่านหนังสือกันเลย..... โดย: largeface
วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:13:17:09 น. สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า หอบช่อดอกไม้มาแสนไกล พร้อมด้วยกลิ่นไอแสนละมุน กับคำสองคำที่แสนอบอุ่น ว่า...คิดถึง ห่วงใย...เธอ ** มีความสุขกับคนที่คุณรักเสมอนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:1:01:42 น.เห็นแล้วน่าสนุกจังเลยค่ะ....
ขอให้ร่างกายแข็งแรงน่ะจ๊ะ  โดย: Harmonic Major
วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:11:18:46 น.ยินดีกับผลสอบด้วยนะจ๊ะน้องรัตน์
ตอนนี้หายปวดท้องรึยังเอ่ย อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดลูกสาวพี่แพทจ้ะ  โดย: พี่แพทจ้า IP: 221.128.106.164 วันที่: 5 ธันวาคม 2549 เวลา:1:17:45 น.
 สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า . . แม้จะอยู่ห่างไกลสักเพียงใหน ..ฉันจะฝากความคิดถึงไว้ตรงปลายฟ้า ..ยามที่เธอแหงนมองในบางเวลา ..เธอจะได้รับรู้ว่ามีคนคอยคิดถึง ห่วงใย เธอ ** มีความสุขกับคนที่คุณรักเสมอนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 5 ธันวาคม 2549 เวลา:2:36:54 น. อรุณสวัสดิ์ครับคุณรัตน์ ไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะครับ แต่ก็เป็นห่วงนะครับ แต่ตอนนี้ได้ยินข่าวดีเช่นนี้ ลุงกล้วยขอให้เจริญรุ่งเรืองมากยิ่งขึ้นไปนะครับ สองคนกับพี่บ่าวเหนื่อยหน่อยนะครับ ตอนนี้อีกหน่อยพอทุกอย่างเข้าที่ก็จะดีขึ้นนะครับ ขอให้มีความสุขและความสำเร็จนะครับคุณรัตน์ โดย: ลุงกล้วย
วันที่: 5 ธันวาคม 2549 เวลา:5:36:01 น.สุขสันต์วันพ่อค่ะน้องรัตน์
มาทักทายส่งความคิดถึงในวันพิเศษๆ ค่ะ โดย: อุรัสยา
วันที่: 5 ธันวาคม 2549 เวลา:14:47:21 น.เก่งจริงๆครับ
ยกตำแหน่ง working woman ตัวจรืงให้เลย ขอให้กิจการเฮง เฮง เฮง นะครับ ไว้ถ้าได้ลงไปแถวนั้น จะแวะไปรบกวนแน่ๆ โดย: กุมภีน
วันที่: 5 ธันวาคม 2549 เวลา:17:50:29 น.อาจารย์ตรวจข้อสอบลืมแว่นแหง๋ๆเลยอ่ะ อิๆ
โดย: แหม่มกะปิสวิส IP: 84.72.14.171 วันที่: 6 ธันวาคม 2549 เวลา:3:06:36 น.
 สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า อยากเขียนคำว่า "รัก" ใส่ท้องฟ้า เขียนคำว่า "คิดถึง" ต่อเอาไว้ คำที่สามคือคำว่า "ห่วงใย" ฝากเอาไว้บนฟ้า...ไว้ให้เธอ ยามใดที่เธอมองบนท้องฟ้า ไม่ว่าจะวัน..เวลา..ไหน จะได้เก็บเอาไว้เป็นกำลังใจ รัก..คิดถึง..ห่วงใย..มีให้เธอ ** มีความสุขกับคนที่คุณรักเสมอนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 6 ธันวาคม 2549 เวลา:3:15:25 น.พายุเข้ารึป่าวคะน้องรัตน์
ดูแลตัวเองดีๆ น๊า ^^ ...  โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie
) วันที่: 6 ธันวาคม 2549 เวลา:8:46:53 น.แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ
คุณรัตน์เล่าเรื่องได้สนุกน่าติดตามมากๆเลยค่ะ  โดย: ทูน่าค่ะ
วันที่: 6 ธันวาคม 2549 เวลา:10:52:48 น.ดีจัง ... ร้านเริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นๆๆๆๆ
นี่แหละครับ ผลจากความอุตสาหะ วิริยะ พากเพียร แต่ อืมมม ทำงานหนักๆ ก็ยังดูแข็งแรงสมบูรณ์ดีอยู่เนอะ ขอบคุณที่ไปเฝ้าบ้านให้จ้า ....  โดย: สะเทื้อน
วันที่: 6 ธันวาคม 2549 เวลา:18:23:53 น. สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ขอแค่คิดถึง เพียงเสี้ยวหนึ่งของหัวใจ ขอแค่ความห่วงใย ยามที่เราต้องห่างไกลกัน ขอแค่ความห่วงหา ตลอดเวลาอย่าได้แปรผัน ขอแค่ความผูกพัน มีให้แก่กันเท่านั้นพอ ** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงเสมอนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:2:15:23 น.แวะมาทักทายหลังจากหายไปนาน งานยุ่งๆ
Take care นะคะ โดย: i_nookae
วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:22:30:54 น. สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า จะเนิ่นนานผ่านวันยังฝันถึง เธอเป็นเพื่อนอยู่ในใจไม่เคยขืน แม้ว่าฟ้าจะเปลี่ยนสีทุกวันคืน ใจคงมั่นไม่แปรเปลี่ยนไปจากเธอ ** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงเสมอนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 8 ธันวาคม 2549 เวลา:4:02:24 น.ดีใจกับผลสอบด้วยนะคะคุณรัตน์ ขยันจังเลยนะคะ ทั้งเรียน ทั้งทำงาน สุดยอดจริงๆเลยค่ะคุณ แต่อย่าลิมสุขภาพนะคะคุณ งานกำลังดี ถ้าป่วยคงแย่เลย กินข้าวและพักผ่อนเยอะๆน๊า
โดย: PANDIN
วันที่: 8 ธันวาคม 2549 เวลา:11:31:35 น. จ๊ะเอ๋ๆๆ ๆ น้องรัตน์ต้องพักผ่อน กะทานเยอะๆๆ ๆ ด้วยนะคะ แอบบ บ กระซิบบ บ ฝันดีนะคะ จุ๊บบ บ โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ
) วันที่: 8 ธันวาคม 2549 เวลา:23:01:36 น. สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า คิดถึง ห่วงใย แค่ไหน ก็ไม่อาจจะไปหา เพราะไกลกันเกือบครึ่งฟ้า ทำได้แค่มาทักทายเธอ ** มีความสุขกับวันหยุดพักผ่อนนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 9 ธันวาคม 2549 เวลา:16:08:54 น.สวัสดีคะ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล๊อกนะคะวาฬเป็นคนกระบี่ เกิดที่กระบี่ ช่วงนี้มาเรียนที่บางกอกคะ แอบอิจฉาที่ได้ทำงานที่กระบี่คะ อ่านเรื่องที่เขียนแล้วเอาใจช่วยด้วยคนนะคะ อิอิ ไปที่ร้านคุณรัตน์แล้วมีคู่จิงป่าวจะได้ไปมั่ง
ป.ล.รูปวิวสวยนะคะ ปีใหม่จะกลับบ้านอีกคะ โดย: คุเรจัง (วาฬอันดามัน
) วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:12:21:34 น.อัพเดทข้อมูลอย่างรวดเร็ว พลางคิดในใจ แหม๋ ชักอยากไปใช้บริการร้านเน็ท แล้วก็ร้านดำน้ำของคุณรปภ ซะแล้วสิ เผื่อจา อิอิ.......
โดย: joblovenuk
วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:13:38:44 น. สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ไม่มี message กิ๊บเก๋ ไม่มีข้อความเท่ๆ จะส่งให้ แต่ฉันมีความคิดถึง+ความห่วงใย พร้อมจะมอบให้เธอทุก เวลา ** มีความสุขกับวันแรกของการทำงานนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 11 ธันวาคม 2549 เวลา:4:13:00 น.น้องรัตน์ ที่รัก
ไม่ได้มาเยี่ยมหนูเสียนาน ...งานยุ่งค่ะ พี่ดาวก็เลยห่าเหินเน็ตไปโดยปริยาย แต่คิดถึงหนูนะ ขอให้หัวใจแข็งแรงของหนูและ วิธีการมองโลก...ทำให้ high season ปีนี้ น้องรัตน์ มีคนมาใช้บริการเยอะๆ ปากต่อปากนะคะ ....พี่เชื่อว่า ทุกๆวันต่อจากนี้ จะเป็นของน้องรัตน์ ค่ะ สุขภาพเป็นอย่างไรบ้างคะหนู .... ทำงานหนักอย่างนี้ พยายามนอนให้หลับ ดีกว่านะคะ คนเก่ง บุญรักษานะคะ ดูแลสุขภาพด้วย ตอนนี้พี่ดาวเดี้ยงอยู่ค่ะ สะโพกเคลื่อน แย่ไปเหมือนกัน กำลังดูแลตัวเองอย่างสุดๆ ค่ะ ขอให้ น้องรัตน์ สุขใจ สุขกายหายเหนื่อย หัวใจแข็งแรง...เงินทองไหลมาเทมา นะคะ คนเก่ง คิดถึงน้องรัตน์เสมอ โดย: ประกายดาว
วันที่: 11 ธันวาคม 2549 เวลา:8:26:14 น.ชอบมากคะ...ขอเป็นกำลังใจ...สู้ๆ
โดย: un IP: 61.7.143.246 วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:17:54:12 น.
|
largeface
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] บางครั้ง..... เปรี้ยวอย่างมะนาว.... บางคราว..... หวานปานน้ำผึ้ง.... บางที..... ก็ทะลึ่งอย่าบอกใคร... อิอิ     
Group Blog All Blog
Friends Blog
|
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
เป็นห่วงจ้า
มาบอกราตรีสวัสดิ์ค่ะ ฝันดีน่ะจ๊ะ