เครดิตภาพ Kitsune จาก //image.blog.livedoor.jp/japminwa/imgs/c/a/cadd9f26.JPG

--------------------------------------------------------------------------------

ปฐมบทของทริปนี้เริ่มกันจริงๆจังๆที่วันนี้ วันนี้วันเดียวไปมาหลายที่มากๆ แต่ละที่ก็สวยๆมีอะไรให้ถ่ายเต็มไปหมด เลยลงเอยด้วยการต้องทำบล็อคแยกแต่ละสถานที่ออกไป เอาเฉพาะรูปที่เลือกๆมาแล้วเฉพาะวันนี้วันเดียวมีรูปเป็นร้อยเลยทีเดียว -"-

เช้าวันที่สองในฮอกไกโดตื่นกันแต่เช้าเช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรมเดิมแล้วไปเช็คอินที่ Toyoko inn แทน ยังเข้าห้องไม่ได้ก็ฝากกระเป๋าไว้ที่ล็อบบี้แล้ววิ่งออกมาขึ้นรถไฟกันเลยตารางวันนี้คุณพี่ชายจัดไว้แน่นเอี๊ยดต้องรักษาเวลากันหน่อย


งานเทศกาลหิมะของซัปโปโรจะเริ่มต้นแล้วตั้งแต่วันนี้ ดั้งนั้นคนก็คงจะคึกคักขึ้นเรื่อยๆ โรงแรมในแถบนี้ช่วงวันเทศกาลค่าชาร์จเพิ่มต่อคนต่อคืนอย่างต่ำๆก็หมื่นเยน ใครซี้ซั้วมาอาจเป๋าแฟบได้โดยไม่รู้ตัว


สำหรับวันนี้จะใช้บัตรนี้เป็นหลัก เป็น one-day pass ใช้ขึ้นพวกรถไฟที่ไม่ใช่ JR คุณพี่ชายหาข้อมูลมาอย่างดีคำนวนมาเรียบร้อยแล้วว่าแพลนวันนี้ต้องใช้ไอ้นี่แหล่ะ คุ้ม


เป้าหมายสำหรับครึ่งเช้าของวันนี้คือ Ishiya chocolate factory ที่ผลิต Shiroi koibito อันแสนจะโด่งดัง (จขบ น่ะไม่ได้ชอบมากขนาดนั้น แต่เห็นคนอื่นๆชอบกันจังเจ้าช็อคโกแลตนี่) นั่งหลับบนรถไฟกันมาจากซัปโปโร ลงมาที่สถานีอะไรก็ไม่รู้ มัวแต่วิ่งตามคุณพี่ชายไม่ทันดูชื่อสถานีมาเลย โผล่ออกมานอกสถานีที่นี่หิมะตกขาวโพลนสมใจ


อยู่ตรงสถานีซัปโปโรหิมะไม่ค่อยสะใจเท่าไหร่ มาที่นี่นี่เอากันให้เบื่อไปเลย ขาวโพลน ขาวสนิท ขาวทุกตารางเมตร


หิมะตกอยู่ตลอดและปริมาณก็ไม่น้อยเลย จริงๆถ้ามีร่มกางก็ใช้บังหิมะไม่ให้ปลิวเข้าตาได้อ่ะนะ แต่งานนี้ไม่ได้พกติดตัวมาด้วยแบบว่ามันเกะกะเวลาถ่ายรูป


เป้าหมายอยู่ข้างหน้านี้แล้ว ตึกอิฐสีแดงนี่ล่ะ (รูปร่างแบบนี้นี่นึกถึงปราสาทแดงที่จุฬาเลยแฮะ ไม่ได้กลับไปหลายปีแล้วสิเนี่ย)


จากรั้วทางเข้าก็จะเห็นหอนาฬิกา(ไม่รู้ว่าคนอื่นเรียกยังไง ขอเรียกอย่างนี้ละกัน)โผล่มาต้อนรับกันแล้ว รั้วเหล็กทรงนี้เวลามีหิมะเกาะๆนี่ให้ความรู้สึกสวยดีจัง


ผ่านรั้วเข้ามาแล้วก็ถ่ายรูปกันนิดนึงก่อนจะเข้าตัวอาคารไปชมภายในโรงงาน


ตัวตึกตรงทางเข้าซื้อบัตรจะเป็นสีน้ำตาลๆ แล้วที่ขอบระเบียงก็จะประดับหุ่นรูปตุ๊กตาหิมะอย่างนี้ไว้รายรอบเลย สีแดงๆดูตัดกับหิมะขาวๆทำให้บรรยากาศดูสดใสขึ้นมาหน่อย


จากตรงทางเข้านี่ก็เห็น Shiroi Koibito Park แล้ว ภาพนี้ยังกะในหนังเมืองนอกแน่ะ(ก็เมืองนอกจริงๆอ่ะนะ) สวนแบบฝรั่ง ตึกแบบฝรั่ง หิมะขาวโพลนเชียว


ตรงนี้มีทำเป็นเนินๆกั้นตาข่ายเอาไว้ให้คนมาไถลมาเล่นกันด้วย เห็นแว้บๆก็จะนั่งคล้ายๆยางรถแล้วไถลลงมาตามเนินน่ะนะ (แต่ไม่รู้เสียตังค์หรือเปล่า)


อีกสักภาพก่อนเข้าตัวตึก หิมะตกแรงขึ้นๆอยู่ตลอดเลย ขนาดว่าถ่ายรูปมาเห็นเม็ดหิมะกันจะๆขนาดนี้โดยไม่ต้องรีทัช ปกติอยู่โตเกียวพยาย๊ามพยายามยังไงก็ไม่เคยถ่ายติดหิมะชัดๆมาเลยสักที(หิมะตกน้อยไปนั่นเอง)


ระหว่างที่ จขบ มัวแต่ถ่ายรูปคุณพี่ชายก็ไปจัดการซื้อตั๋วอะไรให้เสร็จสรรพ ตั๋วที่นี่เป็นเล่มๆมาเลยแต่ละเล่มมี ID เฉพาะที่ท้ายเล่มมีใบสมัครทำงานที่นี่ด้วย ส่วน Shiroi Koibito หนึ่งซองนั่นเค้าแถมมาให้คนละอันตอนซื้อตั๋ว สามคนหิวๆซัดหมดอย่างรวดเร็ว(ยังไม่ได้ทานข้าวเช้ามาเลย)


ในตัวโรงงานที่ให้เดินชมนี้ตกแต่งได้สวยเลยล่ะ สไตล์แบบฝรั่งๆมีของกระจุ๊กกระจิ๊กตามทางเต็มไปหมด อย่างนี่เป็นโมเดลจำลองของโรงงานช็อคโกแลตแห่งนี้ ใหญ่ไม่เบาเลยนะเนี่ย (แถมของจริงก็สวยอีกตะหาก)


บรรยากาศในนี้เหมือนเดินอยู่ในโรงแรมหรูๆเลยล่ะ อากาศอบอุ่นกำลังดี แสงไฟสีส้มๆสลัวๆ เดินๆไปมีน้ำพุน้ำตกอะไรตกแต่งเป็นระยะๆ


ไฮไลท์อย่างนึงของการเยี่ยมชมโรงงานน่าจะอยู่ที่ตรงนี้ เป็นจุดที่ให้เราดูกรรมวิธีการผลิต Shiroi Koibito กันแบบตัวเป็นๆไม่มีสแตนอิน (ที่จอภาพด้านขวามีรูป จขบ อยู่ด้วยล่ะ ^^ )


ตัวอย่างเห็นกันจะๆเลยว่าผลิต ใส่ซองอะไรกันยังไง แอบเห็นถังขยะด้านหลังน่าเสียด๊ายน่าเสียดาย คงเป็นพวกที่ไม่ผ่าน QC เลยโดนทิ้ง นึกถึงตอนที่เคยไปส่องร้าน Krispy cream เลยอ่ะ แค่มีโดนัทชิ้นนึงไม่พลิกกลับตอนลงทอดก็โดนพนักงานโยนทิ้งถังขยะไปเลย ก็นะ QC ดีแต่อดเสียดายไม่ได้อ่ะ ของยังกินได้อยู่


เดินกันมาจนถึง Cafe (ที่ผูกขาดมีอยู่แห่งเดียวในนี้) เลยแวะพักหาอะไรรองท้องกันซะหน่อย อากาศหนาวๆนี่ยิ่งหิ๊วหิว จากคาเฟ่ตรงนี้จะมองไปเห็นวิวได้ไกลๆด้วย แต่ที่นั่งฝั่งหน้าต่างน่ะมัน premium อยากนั่งต้องต่อคิวรอโต๊ะก่อนหน้าจิบชาและชื่นชมธรรมชาติจนพอใจซะก่อน


เผอิญว่าตารางเที่ยวมันแน่นไม่มีเวลาไปนั่งรอเฉยๆ สามคนเลยนั่งกันโต๊ะห่างออกมาหน่อยมองไปก็เห็นวิวได้เหมือนกัน สั่งขนมกันมาคนละอย่าง สำหรับ จขบ เป็นเค้กนี่แหล่ะ ก็หวานๆอร่อยดี รองท้องไปได้หน่อยนึง


กินกันแล้วก็ไม่มีนั่งเรื่อยเปื่อยต่อ รีบไปเช็คบิลออกทันที ตอนจะออกเนี่ยร้านคนแน่นพอควรเลย โต๊ะใหญ่ๆนี่ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะคนไทยด้วยล่ะ มาทริปนี้เจอคนไทยทุกแห่งเลยตั้งแต่บนเครื่องบิน สถานที่ท่องเที่ยว ยันที่โรงแรม คนไทยมาเที่ยวเทศกาลนี้กันเยอะจริงๆ (จขบ ก็หนึ่งในนั้น ไม่ต่างกัน)


เดินต่อมาถึงช่วงสุดท้ายของชั้นนี้แล้ว บังเอิญเจอดาราดังเลยขอถ่ายรูปคู่ซะหน่อย หลังๆมาเนี่ยการ์ตูนญี่ปุ่นถูกนำไปทำเป็น Animation เยอะ สงสัยจะเริ่มหมดมุกการ์ตูนฝรั่งแล้ว(ทำมาหมดทุกอย่างแล้วนั่้นเอง) อย่าง Astroboy นี่ก็ถูกนำไปสร้างเป็น 3D movie ดังใหญ่แล้วเนี่ย


แว่บมาดูที่ห้องแถวๆนั้น เจอของเล่นเก่าๆให้ระลึกความหลังกันเพียบเลย


มองไปมองมาแต่ละตัวคุ้นหน้าคุ้นตา เคยเห็นเคยเล่นมาสมัยยังเป็นเด็กทั้งนั้นเลยเนี่ย โดราเอมอนเอย คีทาโร่เอย อยากบอกว่าเพราะอ่านโดราเอมอนมาแต่เด็กๆ(ยันปัจจุบัน)นี่แหล่ะ ทำให้เลือกมาเรียนที่ประเทศนี้ แบบว่าประเทศอื่นๆมันรู้สึกเฉยๆไม่ได้รู้สึกสนใจอยากไปอยู่เป็นพิเศษ แต่พอเป็นญี่ปุ่นเนี่ยมันเกิดความรู้สึกว่าอยากจะมาเห็นอยากมาสัมผัสเองกับตัวจริงๆว่ามันเป็นอย่างที่เราอ่านมาในการ์ตูนตั้งแต่เด็กๆหรือเปล่า ส่วนนึงเพราะความรู้สึกตรงนี้ล่ะที่ทำให้ตัดสินใจมาเรียนต่อที่นี่จนบัดนี้


ไม่เอาละ ห้องรวมการ์ตูนเก่าๆนี่มันกับดักเช็คอายุกันชัดๆเลย ไปต่อดีกว่าเดินลงมาชั้นล่างใกล้ทางออกแล้วเจอเจ้านี่เข้า ที่เห็นเป็นตัวเล็กๆสีชมพูๆคือตัว Sea Angel จริงๆมีสองชนิดด้วยคือ Clione กับ Kurione แต่ที่ถ่ายมาได้คือตัวไหนไม่รู้เหมือนกัน แบบว่ามันตัวติ๊ดเดียวเอง ชอบว่าเค้าเข้าใจจัดสีจัดแสงดี ทำพื้นเป็นสีฟ้าส่องไฟสีชมพู ทำให้เห็นเจ้าตัวชมพูนี่เด่นขึ้น


ด่านสุดท้ายของการชมโรงงาน(in door)จริงๆแล้ว ร้านขายของฝาก จริงๆตรงนี้คุณแม่ท่าทางอยากซื้อมากแต่โดนคุณพี่ชายปรามไว้ก่อน เพราะเจ้านี่น่ะอยู่ฮอกไกโดจะซื้อตอนไหนก็ได้ ซื้อตอนนี้ก็แบกเกะกะเปล่าๆ (ในทริปนี้ ดูคุณแม่จะถูกใจโรงงานช็อคนี่ที่สุดเลยล่ะ แสดงอาการติดใจอย่างเห็นได้ชัด)


จบการทัศนศึกษาในโรงงานก็มาถึงสุดท้ายท้ายสุดกับการชม Shiroi Koibito Park ที่มีเกริ่นๆไว้นิดนึงตอนแรกๆ โรงงานนี้เป็นอะไรที่สวยประทับใจจริงๆอ่ะ ตัวตึกเอย การตกแต่งด้านนอกด้านในเอย ดูดีไปซะหมด แถมยังสะอาดเอี่ยม ตรงส่วนการผลิตเองก็เรียบร้อยสวยงาม อย่างนี้สิถึงจะสมเป็นสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดัง ขนาดพวกเฉยๆอย่าง จขบ ยังรู้สึกเลยว่ามานี่ไม่ผิดหวังจริงๆ (ต้องขอบคุณคุณพี่ชายที่จัดทริปมานี่ให้)


ถ่ายหอนาฬิกากลางฉากสวนที่เต็มไปด้วยหิมะอย่างนี้ก็สวยดีอยู่ แต่จะเริ่ดมากๆถ้าด้านล่างเป็นหิมะขาวโพลน แล้วท้องฟ้าเป็นสีฟ้าใสแจ๋ว (แล้วมันจะเป็นไปได้ไหมล่ะเนี่ย) ถ้าวันไหนฟ้าใสๆสวยๆนี่หอนี่คงดูสวยเด่นไม่เบาเลย


หมดสวนนี่ก็จะออกจากที่นี่แล้วเลยถ่ายรูปกันให้เต็มที่เป็นครั้งสุดท้าย จริงๆก็พยายามตัดรูปออกไปบ้างแล้วนะ แต่ที่นี่มันสวยจริงๆอ่ะตัดใจไม่ลง บล็อคเลยรูปอย่างเพียบ ทางด้านนี้เป็นบ้านหลังเล็กๆต่างๆรวมถึงบ้านต้นไม้ด้วย น่าจะให้ลองขึ้นไปด้านบนด้วยนะเนี่ย อยากลองอยู่บนบ้านต้นไม้สักครั้งนึงจัง


บางแห่งในสวนมีการประดับเป็นโครงๆรูปกวางลากเลื่อนไว้ด้วย เดาว่าพอฟ้ามืดน่าจะมีการเปิดไฟ ต้องออกมาสวยแน่ๆเลย เสียดายว่าไม่ได้อยู่ถึงเย็นเลยไม่มีโอกาสเห็นสวนสวยๆนี่ตอนประดับไฟ


ตั้งแต่เข้าไปจนออกมานี่ หิมะไม่หยุดตกเลยแถมดูเหมือนจะตกหนักขึ้นๆเรื่อยๆ จริงๆมีร่มให้ยืมไว้ตอนเดินชมสวนแต่ลองใช้แล้วเกะกะสุดๆแถมถ่ายรูปก็ดูไม่สวยเลยไม่เอาดีกว่า มาทั้งทีขอตากหิมะ(แต่ฮู้ดคลุมหัวไว้)ให้เต็มที่เลย ครั้งนึงในชีวิต ตึกที่นี่ด้านนอกจะต้องมีหุ่นตุ๊กตาหิมะประดับไว้ตลอดแนวเลย ชอบๆน่ารักดี


และแล้วก็ถึงเวลาต้องไปต่อจริงๆแล้ว ขอช็อตสุดท้ายกับรั้วด้านหน้า ตอนเข้าไม่ทันสังเกตเลยว่าที่เห็นรั้วทองๆเนี่ยทำเป็นรูปแมวคู่รักสัญลักษณ์ของที่นี่ด้วย ขนาดอยู่ที่โรงงานนี่ไม่ถึงสองชั่วโมงยังได้รูปมาขนาดนี้ ถ้ามีเวลาค่อยๆเดินชมล่ะก็คงจะยิ่งเจออะไรน่ารักๆอีกเยอะเลย


เสียดายนิดหน่อยว่าต้องไปแล้ว อันนี้แถมเป็นภาพปั๊มน้ำมันข้างๆโรงงาน เห็นหิมะตกขนาดนี้แล้วก็อดนึกไม่ได้ว่าต้องมีมาตรการกันน้ำมันแข็งตัวหรือเปล่านะ อันนี้สงสัยจริงๆเพราะน้ำมันมะพร้าวที่อุตส่าห์เอามาจากไทยกะมาหมักผม วางไว้ในห้องน้ำ(ที่โตเกียว)ไม่นานพอจะใช้ปรากฏมันจับตัวเป็นก้อนแข็งเลย


บล็อคเที่ยวโรงงานช็อคโกแลตเป็นอันจบเท่านี้เอง นั่งรถไฟไปที่หมายต่อไปได้


งานนี้รูปเยอะทำซะเหนื่อยเลย แต่ช้าก่อนนี่เพิ่งผ่านไปแค่ครึ่งวันเอง อีกครึ่งวันที่เหลือยังมีโปรแกรมไปต่ออีกหลายที่ อ่านต่อในบล็อคถัด(ๆ)ไปเลยค่า ^^

--------------------------------------------------------------------------------

ภาพส่วนใหญ่ถ่ายจาก Canon Kiss X3 และเลนส์ EF-S 15-85mm F/3.5-5.6 IS USM มีบางภาพจาก Nikon Coolpix P5100 เป็นคอมแพ็คของพี่ชาย ภาพ(เกือบ)ทั้งหมดถูก คร็อป/ปรับแสงและสี/ย่อUSM/ใส่โลโก้ ด้วย PS

อย่าแปลกใจไปว่าทำไมสปีดชัตเตอร์เร็วขนาดนั้น แบบว่าตั้งแต่จับกล้องมา ถ่ายที่โตเกียวตลอดแดดไม่ค่อยจะมี ใช้ ISO800 ได้นี่หรูแล้ว เลยติดแบบนั้นมาว่าตั้งโหมด Av รูรับแสงกว้างสุดและ ISO800 ยืนไว้ก่อนถ้าภาพเบลอค่อยเพิ่มอีก แต่มานี่แดดก็ไม่มีเหมือนกันแต่คงเพราะหิมะมันขาวโพลนสปีดเลยพุ่งกระฉูด กว่า จขบ จะเริ่มรู้ตัวเรื่องนี้แล้วปรับ ISO ลดลงมาก็หลังจากนี้ไปอีกล่ะค่า


เครดิตภาพ Kitsune จาก //image.blog.livedoor.jp/japminwa/imgs/c/a/cadd9f26.JPG

--------------------------------------------------------------------------------

รวมลิงค์บล็อคทั้งหมดของทริป

1. Hokkaido Winter 2010 @1st day: จาก Haneda สู่ Shin-chitose เหนื่อยๆมาแวะกินราเม็งแล้วพักกันเดี๋ยวนึง
2. Hokkaido Winter 2010 @2nd day: Ishiya Chocolate Factory มาดูวิธีทำ Shiroi Koibito Chocolate กัน
3. Hokkaido Winter 2010 @2nd day: หนาวๆกับ Yuki-daruma ที่ Otaru แวะกินข้าวปลาดิบสุดโปรด
4. Hokkaido Winter 2010 @2nd day: Otaru Orgel House แหล่งรวมหีบเพลงสารพัดชนิด
5. Hokkaido Winter 2010 @2nd day: Famous candle light in Otaru
6. Hokkaido Winter 2010 @2nd day: แวะไป Sapporo TV Tower กับ Odori Snow Festival แล้วเข้านอน
7. Hokkaido Winter 2010 @3rd day: รถไฟขบวนพิเศษสวนสัตว์ Asahiyama และพาเหรดเพนกวินที่รอคอย >.<
8. Hokkaido Winter 2010 @3rd day: สัตว์โลก(ฤดูหนาว)น่ารัก นำเสนอโดยสวนสัตว์ Asahiyama ^^
9. Hokkaido Winter 2010 @3rd day: Nanda Biking บุฟเฟ่ต์สุดอลังการ และ Ice festival @Susukino
10. Hokkaido Winter 2010 @4th day: เก็บตก Sapporo Clock Tower และ Odori Snow Festival แบบ full version
11. Hokkaido Winter 2010 @4th day: หิมะขาวโพลนที่ Kaitaku-no-mura และ Mt. Moiwa ที่อดขึ้นไปดูวิวกลางคืน
12. Hokkaido Winter 2010 @5th day: สุดท้ายกับ Government Office Building และ Thailand, the champion ^_^
13. Hokkaido Winter 2010: รวบรวมผลงานแกะสลักหิมะจากการแข่งขันที่ Odori Snow Festival

>> ดูรายการบล็อคอัพใหม่ทั้งหมด

Create Date : 20 มีนาคม 2553
Last Update : 2 เมษายน 2553 22:00:29 น.		3 comments
Counter : 6180 Pageviews.
Share Tweet