|
|
|
The land before time - ญาติไดโนเสาร์เจ้าเล่ห์
เมื่อคืนผมกำลังขับรถกลับบ้าน วิทยุเปิดเพลงๆหนึ่ง แค่อินโทรผมก็คิดถึงหนังเรื่องหนึ่งขึ้นมา
the land before time เป็นหนังการ์ตูนเรื่องยาวเรื่องแรกๆที่มาเข้าฉายในบ้านเรา จำได้ว่าตอนนั้นผมอยู่ ม.ต้น ต้องย่องๆไปดูเพียงลำพังเพราะพวกเพื่อนๆมันไม่ยอมดูการ์ตูนกันแล้ว (ถ้ารู้ยังจะมีมาล้อกันอีกนะ ) จำได้ว่าชอบทั้งเรื่องทั้งเพลง หนังจบต้องรีบไปซื้อเพลงประกอบเพลงนี้มาทันที
เนื้อหาง่ายดายมาก ในยุคไดโนเสาร์เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ มีลูกไดโนเสาร์ทั้งหมด 5 ตัวพลัดหลงกับผู้ปกครอง ในสภาพแผ่นดินที่เต็มไปด้วยภัยพิบัติต่างๆ พวกเขาตกลงใจกันว่าจะเดินทางไปค้นหา ดินแดนแห่งความหวัง - The Great valley ที่แม่ของหนึ่งในกลุ่มนั้นเล่าให้ฟัง
ทั้งนี้เพื่อนตัวเล็กทั้ง 5 แตกต่างกันทั้งรูปลักษณ์ (คือตัวละพันธ์ ) และอุปนิสัย จึงมีทั้งการทะเลาะกัน งอนกันถึงขั้นแยกทาง อีกทั้ง The Great valley ของพวกเขาก็ไม่มีอะไรยืนยันได้มากกว่าคำพูดของเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น แต่ที่พวกเขามีคือ "ความเชื่อมั่น" ของกันและกัน และเมื่อถึงจุดหนึ่งก็พร้อมจะช่วยเหลือกันอย่างสุดความสามารถ - ตอนเด็กผมดูสนุกไปกับพวกเขาทั้งหลายแต่เมื่อได้มาคิดดูอีกครั้ง ผมรู้สึกว่าหนังบอกอะไรผมมากกว่าที่เคยรู้สึก
เราทุกคนคงจะมี The Great valley ของตัวเอง และแต่ละคนอาจจะแตกต่างกันไป บางคน The Great valley เป็นเรื่องสมถะจนน่านับถือ แต่บางคน The Great valley อาจจะยิ่งใหญ่จนไปทำลาย The Great valley ของใครอีกหลายๆคน
ผมอ่านนิตยสาร ต.คน ฉบับยายไฮ สุดท้ายแกก็ได้ที่ดินที่จมอยู่ใต้ผืนน้ำนานเกือบ 30 ปีคืนมา ความหวังของยายก็แค่อยากจะผลิกฟื้นผืนดินนี้ให้ดีดังเดิม แต่ทั้งนี้ก็หาความร่วมมือกับเพื่อนบ้านและลูกหลานที่สมัครใจเข้าไปทำงานในเมืองได้น้อยเต็มทน - ผมได้อ่านเรื่องราวแล้วก็ซึมไป
The Great valley ของบางคนก็ใหญ่โตจนผมสงสารและของใครบางคนก็สมถะจนน่านับถือ
ครับ - ไดโนเสาร์จิ๋วทั้ง 5 คือ ไอ้ตีนจิ๋ว - littlefoot / ซีร่า / ดักซี่ / เพทรี่ และ สไปท์ ต่างก็มีกันและกันในการเดินทางไปสู่ The Great valley ของพวกเขา - และผมก็เชื่อว่า The Great valley ของเราทุกคนก็เช่นกัน.......ยากที่จะไปเพียงลำพังได้
เพลง if we hold on together ดังก้องในรถ ผมคิดถึงลูกไดโนเสาร์ทั้งหมด 5 ตัวเดิน(และบิน)เคียงข้างกันไปจนถึงเป้าหมาย
Dont lose your way With each passing day
You've come so far Don't throw it away
Live believing Dreams are for weaving
Wonders are waiting to start Live your story
Faith, hope & glory
Hold to the truth in your heart
If we hold on together
I know our dreams will never die
Dreams see us through to forever
Where clouds roll by
For you and i
Souls in the wind Must learn how to bend
Seek out a star Hold on to the end
Valley, mountain There is a fountain
Washes our tears all away Words are swaying
Somebody is praying Please let us come home to stay
When we are out there in the dark Well dream about the sun
In the dark well feel the light Warm our hearts, everyone
If we hold on together
I know our dreams will never die
Dreams see us through to forever
As high as souls can fly
The clouds roll by
For you and i
| Create Date : 08 ธันวาคม 2550 | | |
| Last Update : 8 ธันวาคม 2550 10:52:23 น. |
| Counter : 5132 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
Trees Lounge - สุรานั้นแปลว่าเหล้า....
ผมไม่ได้ตามข่าวเท่าไรแต่ถามเพื่อนมันบอกว่าว่าตกลงว่าตอนนี้ พรบ. เรื่องโฆษณาเหล้าก็ตกไป และเรื่องอายุผู้ซื้อก็ยังต้องถกเถียงกันอยู่
Trees Lounge เป็นหนังว่าด้วยร้านเหล้าแห่งหนึ่งและผู้คนต่างๆในเมืองนั้นที่ได้อาศัยมันเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจหลังจากการงาน กีฬา ครอบครัว ฯลฯ
ผมเองริดื่มเหล้าครั้งแรกแค่ ม.4 เท่านั้น จำได้ว่าไปกินที่หอเพื่อนครับ เหล้าขาวผสมน้ำแดงซะด้วย สักเกือบสิบคนได้คืนนั้น ห้องมันก็เล็กนิดเดียวไม่รู้ยัดกันเข้าไปได้ไง ผมน่ะเมากลิ้งไม่รู้เรื่องตั้งแต่แก้วแรก - 10 ปีหลังจากนั้น ทุกครั้งที่เพื่อนชวนผมก็แทบไม่เคยขัด จนมาเลิกดื่มเมื่ออายุ 25
Trees Lounge -หนังอินดี้เล็กๆ แต่ได้รับคำชมมากมาย
ตัวหนังทำออกมาง่ายๆ เซตฉากในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่งชื่อว่า วัลลี่ย์ สตรีมValley Stream โดยมีทอมมี่เป็นศูนย์กลางของเรื่อง เขาเป็นหนุ่มวัย 30 แก่ๆที่ดูจะเอาดีอะไรไม่ได้ ถูกไล่ออกจากงาน เมียก็ไปอยู่กับร๊อบเจ้านายเก่า พี่ชายก็ไม่ค่อยเข้ากัน ต้องไปขับรถขายไอติมแทนลุงที่เพิ่งเสียไป เพื่อนฝูงแต่ละคนก็มีปัญหา เจอรี่ย์ คนนี้ก็เข้ากับลูกสาวไม่ได้ ไมค์ ที่เมียคอยแต่หอบผ้าหนีอยู่เรื่อย (เพราะมัวแต่มานั่งกินเหล้า) แม้กระทั้งจอร์จก็ชอบบ่นถึงวีรกรรมตัวเองสมัยเวียดนามจนเพื่อนฝูงเบื่อหน่าย
หนังเรื่องนี้ได้ สตีฟ บุสเซมี่ มากำกับและเขียนบทเองเขาบอกว่าเรื่องราวทั้งหมดก็เป็นเรื่องของชาวบ้านแถวๆบ้านเกิดเขานั่นแหละ หนังจึงออกมาดูจริงใจอย่างมากสำหรับผม ทั้งๆที่หนังก็จบแบบไม่จบ คือพอ จอร์จ เขาหัวใจวายไปคาแก้วเหล้า หนังก็จบเอาดื้อๆ
โกวเล้ง - นักเขียนผู้โด่งดังทั้งฝีมือการเขียนและเป็นนักดื่มเหล้าอย่างฉกาจ เคยพูดไว้อย่างคมคายไว้ว่า - ผมมิใช่ชื่นชอบสุรา ผมเพียงชื่นชอบบรรยากาศในวงสุรา - จะด้วยเป็นแฟนโกวเล้งอย่างเหนียวแน่นหรือไม่ก็ตาม ถึงเลิกดื่มแล้ว ทุกวันนี้ผมก็ไปกับเพื่อนๆทุกครั้งที่มันลากไปตั้งวงตามสถานที่ต่างๆ (ยิ่งที่เล่นเพลงร๊อคมันส์ๆด้วยยิ่งชอบ หุหุ)
หนังเรื่องนี้มีศูนย์กลางอยู่ร้านเหล้าประจำเมือง ผมมาดูอีกครั้งเพิ่งสังเกตว่า ไม่ว่าข้างนอกใครจะมีปัญหาอะไร ทุกอย่างจะถูกทิ้งไว้ ทุกคนพากันพูดจาไปเรื่อย แม้จะมีการแซวๆกันสนุกๆบ้าง ทั้งเรื่องมีฉากเกือบๆจะชกกันครั้งเดียว- แม้แต่ ร๊อบเองต้นเรื่องตั้งท่าจะชกทอมมี่ให้ตาย มาเจอกันในบาร์กลับเสนอจะเลี้ยงเบียร์ให้ซะอีก
เหล้าแก้ว ไม่เอาน้ำแข็งนะ มันหนัก!!! - มุขแบบนี้มีให้เห็นทั้งเรื่อง
ครับ ผมดื่มเหล้าเป็นตั้งแต่อายุ 15 มาเลิกดื่มตอนอายุ 25 แต่หลังจากนั้นก็ยังไปเฮฮากับเพื่อนๆแทบทุกสัปดาห์พอมาดูหนังเรื่องนี้ก็เหมือนเจอเพื่อนเก่า - หนังมันไม่มีอะไรหรอกครับ ก็เหมือนเรื่องในวงเหล้านั้นแหละ บางคนบ่นเรื่องแฟน นินทาเจ้านาย ด่าว่าทักษิณ มีปัญหากับนโยบายสงครามของจอร์จ บุช( อันนี้ผมเอง ) ถึงเวลาก็พากันส่งเพื่อนๆที่เมาหมดสภาพกลับบ้าน
อ้อ - บันทึกไว้หน่อยว่าถ้าดื่มเหล้ามากๆแล้วเนี่ยเช้ามาผมยังไม่เคยมีอะไรมาบรรเทาอาการแฮ้งค์ได้เลยจริงๆนะ อย่าไปเชื่อโฆษณายาอะไรทั้งนั้น ทางแก้คือก่อนนอนถ้ายังพอมีสติให้กินอะไรให้มากๆเข้าไว้ ข้าวผัดหรือบะหมี่ก็ได้เพราะมันจะเข้าไปดูด L.ก.ฮ พอช่วยได้มากนะ แล้วก็ถ้ากินเหล้าไปแยะๆตึงหน้าตึงตาสุดๆ เอาเบียร์เย็นๆตามสักหน่อยจะช่วยให้สดชื่นได้มากเลยครับ แต่ต้องเอาเบียร์ตบหลังนะ เพราะถ้าเบียร์นำตามด้วยเหล้าแล้วนี่กลับกัน คือคุณจะเมาจนลืมทางกลับบ้านเลยล่ะ
กลับมาต้นเรื่อง - ผมเองคิดว่าการที่คนสักคนจะดื่มเหล้า เชื่อเถอะว่าการโฆษณามีส่วนน้อยมากสังคมรอบข้างต่างหากที่จะมีผล รวมทั้งตัวของเขาเองด้วยว่าจะตัดสินใจอย่างไร ส่วนเรื่องอายุให้ดื่มน่ะ 18 ก็ดีแล้วถ้าคุณไว้ใจให้เขามีสิทธิ์ลงมติได้ว่าใครควรจะเป็นนายกฯประเทสไทย - เขาก็ควรเลือกได้เหมือนกันว่าตัวเขาเองเนี่ยจะดื่มเหล้าได้หรือไม่
สุดท้ายผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ทอมมี่เขาจะเอายังไงกับชีวิตต่อไป และเพื่อนเขาแต่ละคนจะแก้ปัญหาอย่างไร แต่ก็เหมือนกันน่ะครับ ผมก็ไม่มีปัญญาไปแก้ปัญหาให้เพื่อนๆแต่ละคนในวงเหล้าที่เล่าสู่กันฟังได้ ลำพังของตัวเองบางอย่างก็ไม่รู้จะแก้ยังไงเหมือนกัน ในสังคมแบบนี้ - แต่เราก็รับฟังซึ่งกันและกันนะครับ และพุดปลอบใจ ตลกเฮฮา ให้เวลานี้พักพ่อนอย่างเต็มที่
ผ่านคืนนี้ไป พรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกทีครับ
| Create Date : 03 ธันวาคม 2550 | | |
| Last Update : 3 ธันวาคม 2550 15:49:53 น. |
| Counter : 1136 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
November rain - ปลายฝน ตกหนาว
สายฝนที่ตกมาในช่วงเวลาเดือนนี้ ทำให้ผมคิดถึงเพลงๆหนึ่งขึ้นมา
Gun 'N Rose เป็นวงร๊อคที่ช่วงวัยรุ่นผมหลงไหลมาก เพลงของพวกเขามีทั้งฮาร์ดร๊อค / พั๊งค์รัอค / เฮฟวีเมลตัล / โฟล์ก / และเพลง November rain นี้เป็นบัลลาดที่เพราะสุดบรรยาย แต่งเนื้อร้องและทำนองโดยนักร้องนำ W Aex Rose
เดือนพฤจิกายนน่ะต้นหน้าหนาว อากาศมันเริ่มเย็นอยู่แล้ว ยิ่งมีสายฝนโปรยลงมาก็ยิ่งเหน็บหนาวเป็นเท่าตัว
เนื้อหาของเพลงพูดถึงความเงียบเหงา / ผิดหวัง ในรูปแบบที่ผมชอบ แต่ยอมรับว่าการเจอสภาพเช่นนั้นเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงยาก ประโยคที่แสดงให้เห็นถึงความรักที่อาจจางหาย we both know hearts can change / สัจธรรมแห่งความรักบางอย่างที่อาจเกิดขึ้นกับพวกเราได้เสมอ no one's really sure who's lettin' go today....Walking away / ตั้งคำถามถึงความรู้สึกลึกๆที่บางคนในสังคมเมืองอาจจะไม่รู้ว่าตัวเองมี Do you need some time...all alone - ใช่แล้วล่ะ - คุณไม่เคยเหรอ ที่อยากอยู่เพียงลำพัง
ในนิตยสารฉบับหนึ่งบอกว่า โรสได้ไอเดียมาจากเรื่องสั้นชื่อ Without you ของ Del James เนื้อหาออกจะสับสนวุ่นวายในจิตใจของตัวละคร เหมือนดังเนื้อเพลงที่ดูจะปนเปไปในความรู้สึกทั้งยอมรับ / ผิดหวัง / เข้าใจโลก / ต่อต้าน / และบทสรุปที่มีเหตุผล
ความรักก็งี้ บางทีก็มีแง่มุมที่สวยงาม I could rest my head Just knowin' that you were mine / บางทีเจ็บปวดจน I know it's hard to keep an open heart / บางทีก็สับสนจนปัญญา And when your fears subside - shadows still remain / แต่ผมก็เชื่อเช่นกันว่าแม้ในความมืดมิดก็ยังมีทางออก So never mind the darkness - We still can find a way
แต่ก็มีบทสรุปที่ดีว่า Don't ya think that you need somebody / Don't ya think that you need someone เราต่างก็ต้องการใครสักคนทั้งนั้น ในบางห้วง หรือ ช่วงเวลา
When I look into your eyes
I can see a love restrained
But darlin' when I hold you
Don't you know I feel the same
'Cause nothin' lasts forever
And we both know hearts can change
And it's hard to hold a candle
In the cold November rain
We've been through this such a long long time
Just tryin' to kill the pain
But lovers always come and lovers always go
And no one's really sure who's lettin' go today
Walking away
If we could take the time to lay it on the line
I could rest my head
Just knowin' that you were mine
All mine
So if you want to love me
Then darlin' don't refrain
Or I'll just end up walkin'
In the cold November rain
Do you need some time...on your own
Do you need some time...all alone
Everybody needs some time...on their own
Don't you know you need some time...all alone
I know it's hard to keep an open heart
When even friends seem out to harm you
But if you could heal a broken heart
Wouldn't time be out to charm you
Sometimes I need some time...on my own
Sometimes I need some time...all alone
Everybody needs some time...on their own
Don't you know you need some time...all alone
And when your fears subside
And shadows still remain
I know that you can love me
When there's no one left to blame
So never mind the darkness
We still can find a way
'Cause nothin' lasts forever
Even cold November rain
Don't ya think that you need somebody
Don't ya think that you need someone
Everybody needs somebody
You're not the only one
You're not the only one
| Create Date : 30 พฤศจิกายน 2550 | | |
| Last Update : 30 พฤศจิกายน 2550 12:23:51 น. |
| Counter : 1933 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
PI - พาย - นิพพานผ่านตัวเลข
คัมภีร์ของทุกๆศาสนา ต่างยืนยันตรงกันว่าโลกในยุคปัจจุบันและต่อไปในอนาคตจะอยู่ในช่วง"ขาลง"เสื่อมถอยไปเรื่อยๆ
Pi - Faith of Chaos ปกดีวีดีที่ผมมีเป็นแบบนี้
หนังว่าด้วยเรื่องราวของ แม๊กซ์ อัจฉริยะนักคณิตศาตร์ชาวยิวคนหนึ่ง ซึ่งเชื่อมั่นว่าเขาและเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ประดิษฐ์มาเองจะไขความลับบางอย่างได้ แม๊กซ์ใช้ความสามารถทางคำนวณของเขาวิเคาระห์และตั้งทฤษฎีที่ว่า"ทุกๆอย่างในโลก สามารถแทนค่าด้วยตัวเลข" และเอาแนวคิดนี้มาตีค่าตลาดหุ้นวอลสตรีตที่เขาถือว่า"เป็นสัตว์ร้ายตัวใหญ่ที่ส่งเสียงก้องโลก - มือนับล้านๆทำงาน กลืนจิตใจคนเป็นพันล้าน"
ค่าพาย (Pi) เป็นความลึกลับที่สุดอย่างหนึ่งในแวดวงคณิตศาตร์ ค่านี้สามารถนำมาแก้ปัญหาหลายๆอย่างได้ ใช้แทนค่าสัญลักษณ์ทางโบราณคดีได้มากมาย แต่ตัวของมันเองกลับหาสูตรแทนไม่ได้ ตัวของมันเองเป็นอตรรกยะ กระทั้งไม่มีใครรู้ว่าค่านี้มีจุดสิ้นสุดหรือไม่
เขาสามารถคำนวณการขึ้นลงของราคาหุ้นได้อย่างแม่นยำ จนเป็นที่หมายปองของหลายๆองค์กร ตั้งแต่บริษัทลงทุนขนาดยักษ์ที่ต้องการให้เขาคำนวรการลงทุนในตลาดหุ้นไปจนถึงองค์กรลับทางศาสนายิวที่เชื่อแม๊กซ์จะไขปัญหาที่คิดกันมานับพันปีได้
หนังปะปนกันอย่างบอกไม่ถูก ใช้ภาพขาวดำ / ตัดต่อแบบจั๊มคัต / มีบรรยากาศหนังไซไฟ / ภาพเซอร์รีล / ใช้กล้องแบบมือถือในบางช่วง / ดนตรีแบบเทคโนบีท / ความคลุมเครือของภาพกึ่งฝัน กึ่งจริง ทั้งภาพมันสมอง / การถูกจับจ้องมอง / เข็มฉีดยาแบบปืนกด
ในความเชื่อของศาสนาโบราณของเผ่ามายาปีสุดท้ายของมวลมนุษย์จะอยุ่ที่ปี 2012 / ความเชื่อของศาสนายิว - คริสต์ - อิสลาม ที่มีต้นตอคล้ายกันคืออีกไม่นานจะถึงเวลาการมาของพระเมซียะห์ / ในศาสนาพุทธเองก็ระบุไว้ว่าพุทธกาลครั้งนี้จะมีอายุ 5000 ปี และเมื่อเลยกึ่งพุทธกาล (ปีพ.ศ. 2500) มาแล้วทุกๆอย่างก็จะเสื่อมถอยลง แม้แต่ศาสนาพุทธเองก็ตาม
พูดง่ายๆก็คือ สังคมที่ผมและเราทั่วโลกกำลังอยู่กัน - กำลังเสื่อมทั้งจริยธรรมและศีลธรรมในความหมายของทุกศาสนา
แม๊กซ์กับชุดคอมพิวเตอร์ - และครั้งหนึ่งเขาเคยมองไปยังพระอาทิตย์จนมีอาการประหลาด
ขณะที่แม็กซ์กำลังค้นหาสัจธรรมบางอย่างผ่านค่าพาย - เขาถูกตีสนิททั้ง สมาชิกในองค์กรศาสนายิวที่ชักจูงเขาว่า Hebrew is all math.
It's all numbers ภาษาฮิบบูร์น่ะคือคณิตศาสตร์ มันเกี่ยวกับตัวเลขล้วนๆ และ Torah is just a long string of numbers / Some say that it's a code, sent to us from God. คัมภีร์โทร่าห์น่ะเป็นตัวเลขแถวยาวๆเลย บางคนบอกว่ามันคือรหัส มันส่งมาจากพระเจ้าพร้อมกับแทนค่าเลขให้ดู ส่วนอีกด้านบรรษัทยักษ์ใหญ่ก็ส่งคนมาให้ชิพคอมรุ่นใหม่ล่าสุดที่เขาจะตีความค่าพายออกมาให้ได้
แม๊กซ์ได้เลขมาค่าหนึ่ง เมื่อแรกเขาไม่สนใจ ซึ่งมันแทนความเคลื่อนไหวในตลาดหุ้นได้ถูกหมด และมีทีท่าจะแทนค่าต่างๆได้อีกมากมาย แต่กลายเป็นว่าเขากลับถุกตามล่าอย่างหนักทั้งทางฝ่ายโลกหรือแม้ทางฝ่ายศาสนาเองก็ตามที ที่ยอมทำทุกวิถีทางเพื่อให้เขาคายสูตรออกมาเพือเอาไปใช้ประโยชน์ในองค์กรตนเอง
ซอล นักคณิตศาตร์ชราผู้เป็นอาจารย์ของเขาเป็นคนเดียวที่หวังดีต่อเขาที่สุด กลับเตือนให้เขาระวังให้ดีในสิ่งที่ค้นพบ
"ฉันไม่สนใจตัวแกหรอก ที่ฉันสนน่ะ คือสิ่งที่อยู่ในสมองแกต่างหาก" ดาว์สัน ตัวแทนบริษัทนั้นตะคอกพร้อมกับเอาปืนจ่อหัวเขา
That the number in my head is the true name of God / It's the key to the Messianic age. - ในสมองของผมมีตัวเลขที่จะไขปริศนาของพระนามพระเจ้า / เป็นกุญแจจะไขสู่ยุคพระเมซียะย์ to the Garden of Eden ไปสู่สรวงสวรรค์อีเดน - แมกซ์ยืนยันกับบรรดาแรมไบชั้นสูงที่ช่วยเขาออกมา
แต่ผลลัพธ์กลับเป็นคำตะคอกอย่างบ้าคลั่งพอๆกันกับพวกตลาดหุ้น No - You are not pure. You cannot see God unless you are pure - ไม่ !!! ไม่มีทาง แกไม่บริสุทธิ์ แกไม่อาจเห็นพระองค์ได้ นอกจากแกจะบริสุทธิ์ (เหมือนฉัน) !!!
หนังเขียนบท / กำกับ โดย ดาเรน อารอนนอฟสกี้ - Darren Aronofsky ใช้สไตท์ของหนังอินดี้ของแท้ ถ่ายทำแค่ในห้อง ตรอกแคบๆ สวนสาธารณะเล็กๆ สถานนีรถไฟใต้ดินยามดึก ทุนสร้างแรกเริ่มน่ะ เห็นว่าแค่ไม่เกินแสนเหรียญ หนังยาวแค่ราวๆ 80 นาทีเศษ ออกฉาย 9 ปีก่อน แต่ทุกวันนี้เอามาดูก็ยังทันสมัย และได้อะไรใหม่ๆในบทสนทนาเสมอ
หนังใช้สัญลักษณ์แทนค่าเลขของจักรวาลอย่างสนุก ใครสนใจเรื่องนี้จะชอบมาก ตั้งแต่คัมภีร์โบราณของยิว ไปจนถึงก้นหอยและกระทั้งหมากโก๊ะ - "ชาวญี่ปุ่นน่ะ เชื่อว่าหมากโก๊ะคือจักรวาลที่ย่อส่วนลงมา เล่นกี่ล้านครั้งก็ไม่ซ้ำกันเด็ดขาด" ซอลสอนแม๊กซ์
ก้นหอยแทนค่าจักรวาล - ค้นหาค่าตำนานผ่านทางตัวเลข
ค่าพายมันสับสน เลขไม่คงที่ไปจนกัลปวสาน ค่าพายจะว่าไปเหมือนกับจุดสูงสุดของแต่ละศาสนาในแง่มุมของนักคณิตศาสตร์ - ถ้าทางศาสนาฮินดูก็คือปรมัน - การกลับไปร่วมกับพระพรหม ศาสนายิว - คริสต์ - อิสลาม ก็คือการเข้าไปร่วมกับพระเจ้า ส่วนศาสนาพุทธที่ผมนับถือก็คือนิพพาน
หนังพยายามสื่อออกมาว่าในยุคที่สับสนวุ่นวายนี้ ไม่เพียงแต่เราจะไม่ปล่อยวางกันเท่านั้น พอมีใครพบอะไรที่น่าจะนำไปสู่ทางหลุดพ้นหรือทำประโยชน์ให้แก่มนุษย์ชาติได้ ก็กลับแย่งกันอย่างบ้าคลั่งเพื่อจะเอามาใช้อย่างโลภโมโทสัน - ความศรัทธามันแปรเปลี่ยนจากเชื่อมั่นในสิ่งที่ดีงามไปเป็นอะไรที่สับสนวุ่นวายเหมือนกับชื่อหนังนั้นแหละ - Faith of Chaos
เลนนี่ ไมเยอร์ - กำลังชักจูงให้แม๊กซ์สนใจคิดค้นสูตรผ่านคัมภีร์โทร่าห์
ครับ - คัมภีร์ของทุกๆศาสนา ต่างยืนยันตรงกันว่าต่อไปในอนาคตสังคมจะเสื่อมถอยลงไปเรื่อยๆ - และทุกวันนี้อิสระเสรีแทบจะเป็นแค่ความฝัน ผมบางทีเหมือนถูกกำหมดชีวิตไว้ด้วยอะไรสักอย่าง รวมทั้งสังคมทั้งหมด - สงครามที่สะท้อนราคาน้ำมัน / การค้าเสรีที่ต้องปรับตัว / การขึ้น - ลง ของตลาดหุ้นที่เป็นข่าวทุกวัน / การแสดงความศรัทธาอย่างคลั่งศาสนาของทุกๆศาสนิกชน - คำถามอยู่ที่ว่าเราเอาแต่ยึดไว้ เมื่อไรเราจะปล่อยวางกันบ้าง
หนังเปิดเรื่องและจบเรื่องด้วยฉากเดียวกันคือ มีเด็กคนหนึ่งถือเครื่องคิดเลขไปลองฝีมือแม๊กซ์ ต้นเรื่องแม๊กซ์ซึ่งคิดได้เร็วกว่าเครื่องคิดเลขตอบได้ฉับไว แต่ฉากจบกลับเป็นตรงกันข้าม
How about 748 divided by 238? - เอา 748 หารด้วย 238 ได้เท่าไรแม๊กซ์
- I got it. What's the answer? แม๊กซ์กลับไม่สนใจ ตอบไปอย่างปล่อยวางว่า - ผมเข้าใจแล้ว อะไรล่ะคือคำตอบ ?
บางทีก็มีหลายๆสิ่งที่ไม่ต้องค้นหาคำตอบ - มันอยู่ในธรรมชาติ - หากเราต้องการจะเข้าถึงสิ่งที่ยิ่งใหญ่อย่างพระเจ้า หรือบรรลุนิพพานทางศาสนาพุทธที่ต้องทำก็คือปลดปล่อย ละวางตัวเองจากโลกีย์วิสัยทั้งหลาย ไม่ใช่พอมีหนทางอะไรมาก็คิดแต่จะเอามาใช้ประโยชน์เพื่อตอบสนองความโลภหรือศรัทธาที่ผิดเพี้ยนของตัวเอง
เท่าที่ผมมองหนังอยากจะบอกว่าตราบใดที่ให้ความโลภอย่างบริษัทหุ้น หรือความศรัทธาแบบบ้าคลั่งอย่างพระยิวในหนังครอบงำ ก็อย่าหวังถึงหนทางบรรลุในสิ่งใด
| Create Date : 26 พฤศจิกายน 2550 | | |
| Last Update : 26 พฤศจิกายน 2550 10:30:52 น. |
| Counter : 2277 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
Transamerica - ถ้าชายใช้นางสาว.....
ข่าวที่ สนช. ตกลงใจจะยื่นกฎหมายให้ผู้ชายที่แปลงเพศแล้วใช้นางสาวได้ ทำให้ผมคิดถึงหนังเรื่องหนึ่ง
ใบปิดสวยดีมากครับ บรี กำลังยืนลังเลว่า เธอควรจะเข้าห้องน้ำชายหรือหญิงดี
Transamerica - เป็นหนังอินดี้เล็กๆเรื่องหนึ่งที่ผมชอบมากๆ เนื้อหาพูดถึง สแตนลี่"บรี" เกย์ที่ใช้เวลาตลอดสิบปีเพื่อเดินเรื่องราวต่างๆอย่างถูกต้องตามกฎหมายในการที่จะได้ผ่าตัดแปลงเพศจากชายไปเป็นหญิงเสียที จนถึงเวลาเพียงสัปดาห์เดียวจะสมหวัง เขาได้รับรู้ว่าสมัยเรียนมัธยมเขาได้มีลูกไว้กับแฟนสาวของเขา และเด็กคนนั้นกำลังอยู่ในภาวะลำบาก
โทบี้ วัย 17 ปีลูกชายเธอได้พยายามติดต่อหาพ่อเพื่อมารับตัวเขาออกจากคุก เด็กคนนี้หนีพ่อเลี้ยงออกจากบ้าน ติดยาและขายตัวอยู่ข้างถนน แม่ของเขาฆ่าตัวตาย เป้าหมายในชีวิตของไอ้หนูคืออยากไปเป็นดาราหนังโป๊ที่แอลเอ
บรี - รีบเดินทางไปนิวยอร์คทันที บอกโทบี้ว่าเธอมาจากสังคมสงเคาระห์
กฎหมายทีว่าผมยินดีมาก แต่ไม่ใช่เพราะว่าอยากไปเปลี่ยนเองหรอกนะครับ ในฐานะLiberals - เสรีนิยม ผมเชื่อว่าเราทุกคนควรมีสิทธิเต็มที่ ที่จะนับถือเลือกศาสนา เลือกลัทธิทางการเมือง และเลือกเพศที่ต้องการ โดยที่รัฐไม่น่าจะมีข้อจำกัดอันใดในเรื่องเหล่านี้
การร่วมทางของสองพ่อ-ลูกก็เป็นเรื่องราวที่ทั้งคู่ได้เรียนรู้บางอย่าง ขั้นต้นบรีอยากส่งโทบี้กลับไปอยู่กับพ่อเลี้ยงแต่กลับพบว่าพ่อเลี้ยงนั้นแหละที่ละเมิดทางเพศลูกชายของเธอ ทั้งคู่จึง รอนแรมต่อไปยังแอลเอ โดนขโมยรถอีก จนต้องไปขอพึ่งบ้านพ่อแม่ของบรีซึ่งเป็นเศรษฐียิว โดยที่ตัวแม่ของบรียังรับไม่ได้เรื่องการแปลงเพศ
my poor stanly - สแตนลี่ที่น่าสงสารของฉัน แม่ของเธอคร่ำครวญ
"ไม่มีแสตนลี่อีกแล้ว แม่ มีแต่ บรี เท่านั้น" เธอยืนยัน
ไม่แค่ในหนัง ในสังคมจริงทั่วโลกเรื่องสิทธิเหล่านี้ยังอ่อนไหวต่อพวก Conservative ไม่น้อย บรีต้องเจอการเหยียดเล็กๆน้อยๆตลอดเรื่องทั้งจากคนแปลกจนถึงครอบครัวตัวเอง พวกชนชั้นกลางในเมืองน่ะ แย่มาก- ส่วนที่หนังเสียดสีได้ดีคือคนที่ให้ความเคารพ บรี ในฐานะ "ผู้หญิง" อย่างดีที่สุดกลับเป็นอินเดียแดงบ้านนอก ที่มาช่วยเหลือตอนทั้งคู่ลำบากและสอนให้โทบี้ได้โตขึ้นบ้าง
หนังเล่าเรื่องดีมาก หนังเล็กๆแต่ดุสนุกไปจนจบเรื่อง กำกับ / เขียนบท ดันแคน ทัคเกอร์ Duncan Tucker นำแสดงโดย เฟลิซิตี้ ฮอฟแมน - Felicity Huffman เป็นผู้หญิงนะครับ แต่เล่นเป็นกระเทยอยากแปลงเพศได้ดีมากๆ (โดยเฉพาะการดัดเสียง) จนได้รางวัลไปหลายตัวอย่าง ชนะลูกโลกทองคำ ชนะ Independent Spirit Awards (ไม่รู้ทับศัพท์ยังไง)เข้าชิงออสก้าร์
โดยเธอเคยพูดเล่นๆว่า - ฉันควรจะได้เข้าชิงในสาขานำชาย หรือนำหญิง ดีละ ?
ผมชอบอีกอย่างคือทั้งบทหนังและตัวเธอทำให้ "บรี" ดูเป็นผู้หญิงธรรมดาๆจริงๆ สุภาพเรียบร้อย ไม่มีวี๊ดว๊ายอะไรให้น่าเกลียดน่าชังเลยแม้แต่น้อย - ไอ้กรี๊ดๆกร๊าดๆนั้นน่ะ ผู้หญิงจริงๆหรือไม่จริงทำก็น่าเกลียดพอกันผมว่า
เฟลิซิตี้ ฮอฟแมน เล่นดีมากสลัดภาพหญิงมั่น ลินเนต จาก Desperate Housewives ได้หมดจรดงดงาม
เท่าที่ผมรู้ปัจจุบันหลายๆประเทศในยุโรปโดยเฉพาะแถบสแกนดิเนเวียได้มีกฎหมายให้ผู้ที่เปลี่ยนเพศใช้ชื่อนำได้แล้ว และการแต่งงานกับเพศเดียวกันทำได้อย่างถูกกฎหมาย แต่ในประเทศที่อ้างว่าเสรีสุดๆอย่างอเมริกาในหนังก็ระบุว่าทำได้แค่บางรัฐเท่านั้น และยังมีขบวนการบางอย่างอ้างทั้งหลักการปกครองและหลักศาสนามาคุกคามกลุ่มสนับสนุนอยู่ด้วย
หนังคงจบอย่างไม่สมใจใครหลายๆคน (ทำรายได้น้อยมาก)แต่ผมว่ามันจริงที่สุดแล้ว แม่ของบรีเสนอเงินจำนวนหนึ่งให้ เพื่อแลกกับโทบี้ แต่เอาเข้าจริงๆ โทบี้ก็เหมือนพ่อเขาที่ไม่ยอมเอาความสบายไว้ก่อน ดั้นด้นไปแอลเอไปเป็นพระเอกหนังโป๊ของพวกเกย์อย่างที่หวัง ส่วนบรีก็ได้ทำตามสิ่งที่ต่อสู้มาตลอดชีวิต - ในความเห็นหลายๆคนอาจเป็นทางเลือกที่เลวร้าย สิ้นคิดเต็มทน - แต่นั้นผมยอมให้แค่เป็นความคิดเห็นส่วนตัว กฎหมายส่วนรวมแล้ว แต่ละคนย่อมมีสิทธิจะเลือกทางเดินชีวิตของตนเอง
ผมเชื่อว่าเราควรเคารพการตัดสินใจของคนทุกคนในเรื่องที่เป็นส่วนตัวของเขา
ผมไม่รู้ว่าตกลงกฎหมายนี้มันจะผ่านไหม ก็เอาใจช่วยละกัน แล้วก็จะรอลุ้นกฎหมายอื่นๆ เช่นการอนุญาติให้เพศเดียวกันจดทะเบียนสมรสได้ มีสิทธิในทุกทางเท่ากับคู่สมรสต่างเพศ เช่นเรื่อง ภาษี สินทรัพย์ การรับอุปการะเด็ก เลือกตั้งคราวนี้พรรคไหนเอามาหาเสียงจะเทคะแนนให้เลยละ(จะมีไหมนี่ หุหุ)
ซีนท้ายเรื่องที่บรีนอนน้ำตาซึมในอ่างอาบน้ำและลูบร่างกายของเธอที่เป็น"หญิง"เต็มตัว เป็นซีนประทับใจของผมเลยล่ะครับ
| Create Date : 21 พฤศจิกายน 2550 | | |
| Last Update : 21 พฤศจิกายน 2550 13:28:59 น. |
| Counter : 1459 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [