|
|
เรื่องของน้ำพุ
น้ำพุ เป็นหนังเกี่ยวกับวัยรุ่นเรื่องแรกในความทรงจำของผม
การเสียชีวิตเพราะเสพเฮโรอีนเกินขนาดของ วงศ์เมือง นันทขว้าง เมื่อ 20 ปีก่อนถือว่าเป็นเรื่องฮือฮามากเพราะ"น้ำพุ"ไม่ใช่แค่วัยรุ่นธรรมดา แต่เขาเป็นลูกชายคนเดียวของ สุวรรณี สุคนธา นักเขียนชื่อดังสมัยนั้น เริ่มต้นด้วยหนังสือ "เรื่องของน้ำพุ" ที่โด่งดังเป็นพลุแตก ปัญหายาเสพติดเป็นเรื่องระดับชาติมาทันที คำว่า"เด็กมีปัญหา" ที่เกิดขึ้นในเวลาต่อมา ก็อยู่บนบทสนทนาทุกหน้าหนังสือพิมพ์ จนกระทั้งมีการทำเป็นภาพยนตร์
หนังเปิดเรื่องแบบไม่ต้องลุ้น เพราะเอาฉากจบที่น้ำพุเสียชีวิตมาเป็นฉากเริ่มเรื่อง แล้วค่อยย้อนกลับไปถึงปัญหาต่างๆ ที่เด็กอายุไม่ถึง 18 ต้องรับมือกับมัน พ่อ-แม่หย่าร้างแยกทาง ทั้งบ้านมีแต่ แม่ - พี่สาวน้องสาว การคบเพื่อน การคบหญิงสาว เรื่องราวทั้งหมดที่เขาแทบจะไม่มีใครให้คำแนะนำเลย นอกจากเพื่อนฝูงวัยเดียวกัน
ภาพยนตร์ประสบความสำเร็จอย่างสูง ผกก. ยุทธนา มุกดาสนิท ได้เครดิตไปเต็มที่ ทีมนักแสดงได้แก่ ภัทราวดี มีชูธน เรวัติ พุทธินันท์ สุเชาว์ พงษ์วิไล แสดงได้ยอดเยี่ยม หนังทำรายได้ถึง 15 ล้านบาท หนังยังได้เข้าชิงรางวัลต่างๆในเทศกาลภาพยนตร์เอเซีย-แปซิฟิกครั้งที่ 29 หนึ่งในนั้นคือ ดารานำชายยอดเยี่ยมที่ "พี่หนุ่ย" อำพล ลำพูน เล่นได้ดีราวกับเกิดมาเพื่อรอเล่นบทนี้
แต่หลังจากนั้นภาพพจน์"เด็กมีปัญหา"ก็ติดตัวอำพลมาจนทุกวันนี้ จนเล่นบทอื่นแทบไม่ได้
หนังแสดงออกอย่างชัดเจนเรื่อง"เวลาที่ไม่มี" แม่กำลังรีบเดินออกบ้าน ลูกชายยืนรอที่ประตูบอกว่ามีเรื่องจะพูดด้วย ไว้ก่อนนะลูก แม่กำลังยุ่ง - แม่พูดขณะกำลังใส่รองเท้า น้ำพุพูดโพล่งออกไป "แม่ฮะ พุติดยา"
น้ำพุก็ใช่ว่าจะเป็นเด็กไม่รู้ผิดชอบ อย่างน้อยเขาก็กล้าสารภาพกับแม่และไปอดยาที่วัดถ้ำกระบอกมาแล้ว - จดหมายทั้ง 10 ฉบับที่น้ำพุเขียนถึงแม่ เมื่อคราวไปอดยา ที่ลงในหนังสือ"เรื่องของน้ำพุ" ผมอ่านแล้วก็รู้เลยว่าเขาอ่อนไหวแค่ไหน ถ้าเขาไม่เสียชีวิตไปก่อนจะต้องเป็นนักเขียนที่ดีได้แน่นอน - แต่การไปเลิกยาไม่ใช่ปัญหา เพราะทันทีที่เขากลับบ้านเขาก็เจอประสบการณ์เดิมๆที่ทำให้ต้องไปนั่งเหงาๆคนเดียวในห้อง
ปัญหาคือการไม่เข้าใจความรู้สึกของอีกฝ่าย แม่มุ่งทำงานจนเวลาจะไม่มีให้ ตัวเขาและแม่เหมือนกับมีอะไรมาคั้นกลาง ครั้นพอจะไปคุยกับพ่อซึ่งเป็นศิลปินจิตกรก็ใช้ภาษายากเสียจนเด็กอย่างเขาจะเข้าใจอะไรได้ - ทั้ง 2 ฝ่ายต่างคิดว่าตนเองทำดีที่สุดแล้ว แต่สำหรับเด็กบางคน มันไม่พอแค่ไปดูผลสอบด้วย หรือ กอดเขาเพียงบางเวลา
หนังออกฉายราวปี 2527 แต่เอามาดูในวันนี้ยังทันสมัย เพราะเสนอได้ตรงใจผมที่ระบุว่ายาเสพติดเป็นแค่ทางเลือก แม้มันจะผิดแต่อย่าลืมว่ามันต้องมีอะไรบางอย่าง ที่ทำให้เด็กวัยรุ่นหลายต่อหลายคนทุกยุคสมัยเลือกมันเป็นคำตอบที่จะหนีจากปัญหาที่เผชิญ
สำหรับผมที่ผ่านวัยรุ่นมาไม่นาน บอกได้เลยว่าเพื่อนผมทุกคนที่เอาตัวไปยุ่งกับยาเสพติดล้วนมีปัญหาครอบครัวทั้งนั้น การไปไล่อุ้มฆ่าพวกค้ายาเป็นแค่ปลายเหตุ เชื่อผมเถอะว่าต่อให้ยาเสพติดมันหมดโลกพวกเขาก็หาวิธีอื่นทำลายตัวเองได้อยู่ดี เพราะโลกนี้สำหรับพวกเขามันทั้งเงียบเหงาและว้าเหว่ - ผมไม่ได้บอกว่าให้ไปแก้ไขเรื่องครอบครัวพวกเขา แต่น่าจะมีที่ทางอื่นให้เด็กเหล่านี้มีทางออกมากกว่าไปสุมหัว หาทางแก้เองแบบไร้ทิศทาง สิบกว่าปีตั้งแต่ผมเป็นวัย Teen จนทุกวันนี้ผมรู้สึกว่าการแก้ปัญหาไม่เคยพัฒนาสักนิด
"น้ำพุ" เป็นหนังที่ช่วยทำให้ผมผ่านวัยรุ่นมาได้ แม้จะเกเรแต่ก็รู้ลิมิต และเป็นหนังที่สักวันหนึ่งถ้าผมเป็นพ่อคน ก็จะช่วยเตือนให้รู้ว่าเด็กไม่ได้เหมือนกันทุกคน
- "น้ำพุ" วงศ์เมือง นันทขว้าง เสียชีวิตเมื่ออายุ 18 ปี 2 เดือน 15 วัน
| Create Date : 23 กรกฎาคม 2550 |
| Last Update : 23 กรกฎาคม 2550 14:49:45 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 5424 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: What A Girl Wants... (picnic244  ) วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:15:40 น. |
|
|
|
| โดย: Bernadette วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:46:29 น. |
|
|
|
| โดย: mr.cozy วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:30:50 น. |
|
|
|
| โดย: แพร (bookofpear ) วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:16:50:59 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [