พลัดถิ่น กิน เที่ยว ช้อปฯ ไปกับรักครั้งสุดท้าย
Group Blog
 
All blogs
 
ยินดีด้วยกับชัยชนะบนคราบน้ำตาของชาวไทยอีก 60 กว่าล้านคน

ดูข่าววันนี้ด้วยความเศร้าใจ ภาพของการกระทำที่ไม่น่าเกิดได้จากน้ำมือคนไทย ภาพของคนเสื้อแดงที่บุกรุกเข้าไปยืนโบกธง ชู 2 นิ้ว ชูกำปั้น แสดงท่าทางของผู้มีชัยชนะในสงคราม...

สงครามเผาบ้านเกิดเมืองนอน และชีวิตพี่น้องคนไทยตาดำๆ ด้วยกัน




จากนี้ไปเมืองพัทยาจะมีเรื่องเล่าขานเป็นตำนานใหม่ ว่าเป็นดินแดนที่เกิดเหตุน่าอับอายของแผ่นดินไทย ข่าวกระฉ่อนไปทั่วโลกด้วยภาพการบุกรุกยึดสถานที่เอกชนอันเป็นที่จัดการประชุมระดับภูมิภาคของโลก โดยมีผู้นำประเทศอาเซียนทุกคนเป็นสักขีพยาน

ประเทศไทยนับจากนี้ก็จะเป็นดินแดนต้องห้ามสำหรับนักลงทุน นักธุรกิจ นักท่องเที่ยว เพราะมีพยานหลักฐานบ่งชี้ให้เห็นว่า ที่นี่ไม่มีความปลอดภัยให้ อย่าว่าแต่ประชาชนคนธรรมดาเลย ขนาดผู้นำประเทศอาเซียนทุกคน ตลอดจนผู้นำรัฐบาลไทยยังเอาตัวแทบไม่รอดมาแล้ว

เป้าหมายของผู้สั่งการมี 2 อย่าง

1. ให้รัฐบาลนี้ล้มไป แล้วคนของตัวเองขึ้นเป็นรัฐบาล ออกกฎหมายให้ตัวเองพ้นผิดจากเรื่องยึดทรัพย์ และคดีที่หนีอยู่

2. หากล้มรัฐบาลนี้ไม่ได้ ก็ให้คนเสื้อแดงยั่วยุให้เกิดการปะทะ เมื่อเกิดความรุนแรงขึ้น รัฐบาลจะต้องประกาศภาวะฉุกเฉิน ทักษิณจะใช้เป็นข้ออ้างในการลี้ภัยทางการเมือง และจัดตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นขึ้นในต่างประเทศ

งานนี้ใครได้อะไร

คนเสื้อแดงได้เศษเงินที่แนบมากับกล่องข้าว (ใช้ได้ซักกี่วันเชียว จะบอกให้ว่า ทักษิณซื้อเป็ดที่ลอนดอนกินและหอบกลับมาแจกครม.สมัยนั้น ราคาต่อเป็ด 1 ตัวยังเยอะกว่านี้อีก) คนที่ไม่ได้อย่าน้อยใจ เพราะคุณมาด้วยใจ มาด้วยตาที่ถูกปิดจากข้อมูลข่าวสาร ลองเดินเข้าไปหาแกนนำ คุณอาจจะได้ข้าวกล่องพิเศษแบบเดียวกัน

แกนนำได้เงินในฐานะผู้ดำเนินการให้ทักษิณ จนร่ำรวยมีบ้าน มีรถ มีทรัพย์สินมากมาย คุ้มค่ากับน้ำลายที่เสียไป

ส่วนทักษิณได้กลับมาสยายปีกอำนาจทางการเมือง กลับมาบริหารจัดการแปลงประเทศไทยให้เป็นทุน (ชินวัตร)

เฉพาะที่โกงกินไปก่อนหน้านี้ หากรัฐบาลทหารยึดเอามาแบ่งให้พวกเสื้อแดง เค้าก็จะได้มีชีวิตที่ดีกว่านี้ ป่านนี้อาจจะไม่สนใจคำพูดทักษิณเลยก็ได้

น่าเศร้าที่เศษธุลีเงินของคนอย่างทักษิณกลับเอามาซื้อคนในประเทศไทยให้ทำร้าย ทำลายบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองได้มากมายถึงเพียงนี้

ว่าแต่... มันคุ้มกันหรือไม่

ที่ต่อแต่นี้ไป จะไม่มีใครอยากมาเยี่ยมเยือน เพราะความป่าเถื่อนที่ได้เห็น คนที่ทำเรื่องท่องเที่ยวเตรียมตัวหยุดกิจการ พักผ่อนระยะยาว

ต่อแต่นี้ไป จะไม่มีใครอยากมาลงทุน เพราะต้องคอยลุ้นว่าอยู่ๆ จะเกิดเหตุแบบนี้อีกหรือไม่ คนที่ค้าขายกับต่างชาติเตรียมตัวปิดกิจการ ให้พนักงานพักร้อนถาวร

ต่อแต่นี้ไป จะไม่มีใครพูดถึงเมืองไทยว่าเป็นเมืองแห่งรอยยิ้ม เพราะเหลือแต่ภาพพิมพ์แห่งการเข่นฆ่าและไล่ล่าเลือดเนื้อเดียวกัน คนที่อยู่บนแผ่นดินไทยต้องหาทางเอาตัวรอด ไม่ว่าจะรวมกันสู้ หรือ ยอมแพ้แก่ผู้ที่เหนือกว่า ก็ต้องเลือกกันเอาเอง

นี่คือ ชัยชนะบนคราบน้ำตาของชาวไทยอีก 60 กว่าล้านคน ที่คนเสื้อแดงภาคภูมิใจ




Create Date : 11 เมษายน 2552
Last Update : 11 เมษายน 2552 20:37:38 น. 13 comments
Counter : 1343 Pageviews.

 
กำลังบ่น ๆ กับแม่เหมือนกันค่ะเรื่องพวกแกนนำ
ดูสิอ้วนเอา อ้วนเอาผิดกับแรก ๆ เชียว
สงสัยว่าเงินดี กินอิ่มหมีพีมันกันเลยทีเดียว

รู้สึกเบื่อการเมืองมาก ๆ เฮ้อ ~


โดย: มุมที่เธอไม่เคยได้สัมผัส วันที่: 11 เมษายน 2552 เวลา:18:01:45 น.  

 
เฮ้อ เศร้าใจเหมือนกันค่ะ น่าสงสารเค้าจังนะค่ะคิดว่าตัวเองประกาศชัยชนะอยู่ หารู้ไม่ว่าการกระทำครั้งนี้มีแต่คนแพ้ ประเทศก็ยิ่งแพ้


โดย: วิสรา วันที่: 11 เมษายน 2552 เวลา:18:25:59 น.  

 
เศร้าใจมากค่ะ ดูข่าวไปอึดอัดไป ที่เราคนไทยตาดำ ต้องมารับกรรมการการกระทำที่เห็นบ้านเมืองไม่มีกฏหมายซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ตกลง ผบ.ตร. มีหน้าที่ทำอะไรเนี๊ย????


โดย: MJ_CHIC วันที่: 11 เมษายน 2552 เวลา:19:17:18 น.  

 
ถึงขนาดนั้นแล้วเหรอคะ ประเทศชาติบอบช้ำมากพอจนเกินเยียวยากันแล้วแต่ไม่ยอมหยุดจะเอาให้ได้
ตั้งแต่บินสนามบินคราวก่อนก็พยายามปิดหูปิดตาตัวเองเลิกดูข่าวไปเลยแหละค่ะ คิดอยู่เสมอว่าเมื่อเค้าไปปิดสนามบินแล้วชนะได้ อีกฝ่ายคงจะต้องใช้ไม้นี้ขึ้นมาบ้างซักวัน ผลัดกันปู้ยี้ปู้ยำประเทศชาติต่อไป
พูดแบบคนเสื้อไม่มีสีไม่เข้าข้างใครนะคะ

ไม่ได้อ่านข่าวแต่พอจะเดาเหตุการณ์ออก เป็นอะไรไปกันหมดแล้ว บ้านเมืองเราจะเข้ากลียุคจริงๆ แล้วเหรอ


คุณปารีสบายดีไหมคะ ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทาย
ตอนนี้ที่เซี่ยงไฮ้อากาศกำลังดีค่ะ


โดย: พื้นที่สีเขียว วันที่: 11 เมษายน 2552 เวลา:20:05:21 น.  

 
?????? At site
ขอบคุณสำหรับมทความดีดีครับวันผมมีเว็บไซค์เปิดตัวใหม่ มีชื่อว่า Diggเอาไว้ให้เพื่อนๆที่ต้องการคนเข้าิิblogเพิ่มขึ้น(พึ่งเปิดตัว)มีอะไรติชมได้นะครับ



โดย: prempcc วันที่: 11 เมษายน 2552 เวลา:20:38:48 น.  

 
วันนี้ทำงาน ไม่เป็นอันทำ คิดไม่ถึงคนไทยด้วยกันทำได้ขนาดนี้เพราะเศษเงินของใครๆที่เจ้าของ blogg พูด ทุกคนประนามว่าเป็นอันธพาล อย่างน้อยเราและอีกหลายคนจะจำเหตุการณ์นี้ไว้ แม่เราดูทีวีอยู่ที่บ้านบอกว่าไม่ไหวลูกแม่ปิดทีวีแล้ว แม่รับไม่ได้ รับไม่ได้ นี่คนอายุ 77 ปี พูดนะ ถึงเลือกตั้งอีกกี่ครั้งแม่ไม่เลือกพวกนี้อยู่แล้ว


โดย: suttanee IP: 58.147.21.144 วันที่: 11 เมษายน 2552 เวลา:21:17:07 น.  

 
ทีบล๊อคปลอบใจตัวเองไปงั้นแหละ
ที่บอกสาดดด ก็น้ำตานี่แหละคะ
นองหน้าเปรอะเลอะทั้งเมือง

สงสารเราสงสารชาติบ้านเมือง


โดย: GreenWitch วันที่: 11 เมษายน 2552 เวลา:21:31:58 น.  

 
สิบลูกห้าสิบแปดหยวนแล้วค่ะ เหอๆ ไม่ต่างจากสั่งถาดเล็กสองถาดเล้ย ไม่น่าเลย

เพื่อนของเพื่อนบล้อกคนหนึ่งไปร่วมอยู่ในวีรกรรมที่สาทรค่ะ


โดย: พื้นที่สีเขียว วันที่: 11 เมษายน 2552 เวลา:21:33:17 น.  

 
อ่านแล้วน้ำตาร่วงค่ะ เศร้ามาก


โดย: plely วันที่: 12 เมษายน 2552 เวลา:0:05:26 น.  

 
ที่คุณรู้สึกตอนนี้ก็เหมือนกับที่เราได้รับรู้ตอนพวกที่ยึดทำเนียบนั่นแหละไม่ต่างกันหรอกดีใจด้วยนะที่คุณๆทั้งหลายรู้สึกสักที...โธ่ถัง


โดย: เวรกรรมมีจริง IP: 124.120.34.143 วันที่: 12 เมษายน 2552 เวลา:0:45:52 น.  

 
คาดว่าคงดูข่าววันนี้ด้วยนะค่ะ
หดหู่ เศร้าใจ จังทำอะไรก้อไม่รู้....

สงกรานต์นี้คงเงียบเหงานะค่ะ แทนที่ประเทศชาติจะครึกครึ้น มีเงินแพร่สะพัด แบบนี้ใครเค้าจะมาเมืองไทยกัน.....

เบื่อ....

อ๊าว....มาเยี่ยมเข้าเรื่องดีกว่าค่ะ

ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ


โดย: ann_269 วันที่: 12 เมษายน 2552 เวลา:20:58:50 น.  

 
นานาจิตตัง
เอากันเข้าไป
แค้นชนะกันด้วยแค้น
แล้วมีความสุขหรือไฉน
ในเมื่อรู้ว่าไม่ดี
แล้วทำกันเพื่ออะไร
ถ้าการทำลายมีความสุข
ก็เอาเลย เอากันเข้าไป
ไม่รู้จะพูดยังไง .........
ประเทศชาติยับเยินหมดแล้ว


โดย: nathanon วันที่: 13 เมษายน 2552 เวลา:0:48:35 น.  

 
ประเทศเรากลายเป็นประเทศของโจรซะแล้วเนอะพี่ เพลงประกอบ ถูกใจคนไม่มีสี


โดย: sueko IP: 58.8.231.68 วันที่: 27 เมษายน 2552 เวลา:17:19:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

L@st love
Location :
Shenyang China

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?]




ที่ว่า พลัดถิ่น กิน เที่ยว ช้อปฯ ไปกับรักครั้งสุดท้าย เพราะรักครั้งนี้พาระหกระเหินไปโน่นมานี่ อยู่ตรงโน้นนิด ตรงนี้หน่อยไปเรื่อยเปื่อยค่ะ

จึงพอจะเข้าใจความรู้สึกของคนที่ต้องพลัดจากบ้านไปอยู่ถิ่นที่ไม่คุ้นเคย อาหารที่ชอบก็หาไม่ค่อยได้ ของที่เคยใช้ก็ไม่ค่อยอยากจะมีให้ซื้อ ฯลฯ

บล็อกนี้เลยถือกำเนิดขึ้นมาเมื่อวันที่ 13 ต.ค. 2549 เพราะคิดว่าอาจจะเป็นประโยชน์กับคนที่ตกอยู่ในสภาพเดียวกันบ้างไม่มากก็น้อยนะคะ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องทางจีนๆ ก็แหม...ทางตะวันตกน่ะ หาอะไรก็ง่ายอยู่แล้วนี่คะ รู้ภาษาอังกฤษซะอย่างไปไหนก็เอาตัวรอดได้

หลังจากแว่บไปเก็บความรู้ตามบล็อกตกแต่งต่างๆ แล้ว ปริมาณเทคโนโลยีในสายเลือดก็ค่อยเพิ่มขึ้นมาในระดับหนึ่ง ตอนนี้จึงมีบล็อกที่ทำสำเร็จหลายบล็อกเลยค่ะ (ขอบคุณป้ามดและอีกหลายท่านค่ะ)

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามา เชิญไปเที่ยว ชม ช้อปฯ และชิมด้วยกันเลยค่ะ มีคำแนะนำ ติ ชมอย่างไร ฝากข้อความมาได้เลยนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักและรับทุกความเห็นค่ะ





สงวนลิขสิทธิ์ ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

ภาพและบทความบนเวบไซต์แห่งนี้ จัดทำเพื่อเผยแพร่บนเวบ bloggang.com และ pantip.com เท่านั้น

"ห้ามนำภาพ ข้อความ หรือส่วนหนึ่งส่วนใดของภาพ และ/หรือ ข้อความในเวบไซต์แห่งนี้ไปใช้ก่อนได้รับอนุญาต หากละเมิดจะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด"
Friends' blogs
[Add L@st love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.