เห็นน้ำท่วม แผ่นดินไหว เห็นภูเขาไฟระเบิด เรากลัวภัยพิบัติ กลัวตกนรก กลัวไม่ได้ขึ้นสวรรค์ จนกระทั่ง กลัวไม่รวย กลัวไม่สวย กลัวไม่เด่น กลัวไม่ดัง กลัวไม่ดี..พอ เราก็เลยไปวัด เอาตังค์ใส่ซอง, เราก็เลยไปคลีนิก เอาตังค์ใส่มือหมอ, เราก็เลยเอาตังค์ใส่มือบางคน...แล้วเอาตังค์กลับมา..มากกว่า.. เราก็เลยเอาตังค์ใส่มือลูก ๆ ของเรา... ไม่ได้ว่า ให้เลิกใส่บาตร ไม่ได้บอกให้เลิกไปวัด ไม่ได้แนะนำให้งดการบริจาค มันก็ดีอยู่แล้ว.. แต่อยากจะบอก...ในวันหนึ่ง ๆ เราพูดดี ๆ กับเพื่อนร่วมงาน (ที่ชอบถากถาง) บ้างหรือเปล่า เราคิดดี ๆ กับ หัวหน้างาน (ที่งี่เง่าสุดทน) บ้างไหม เรามีเวลา พูดคุยกับเด็ก ๆ ของเรา (อย่างเข้าใจเขา) สัดนิดไหม เราเห็นคนทำของหล่น เราอายที่จะเรียกเขา หรือไม่ เราเห็นชายเมาเหล้า รังแกยายแก่ ๆ เราเคยโทรศัพท์แจ้งตำรวจ ไหม เราคิดว่าเรามีเกียรติและเก่งกาจ เราก็เลยคิด พูด ทำ และแสดง ให้ใคร ๆ เห็นว่าเราแน่...และอยู่สูง ผู้อื่นนั้นต่ำ ไม่ฉลาด ไม่ดีพอ.... เราก็เลยคิด พูด ทำ และแสดง ให้ใคร ๆ เห็นว่าคนอื่นนั้นแย่...และอยู่ต่ำ เราบอกว่าเรารักหมา...สุดจิตสุดใจ เราเคยเอาอาหารที่เหลือทิ้ง..ในบ้าน..ไปให้หมาข้างถนน หมาในซอย ที่แสนสกปรกหรือไม่ เรารังเกียจและเดียดฉันท์หมาขนรุ่งริ่ง ขี้เรื้อนเต็มตัวหรือเปล่า เราบอกว่าเราเกลียดการโกง...กิน เราทำงาน เราอู้งานหรือไม่ เราเคยแซงคิวซื้อของ,เข้าห้องน้ำหรือไม่ ร้านค้าทอนเงินเกินมา เรากระเสือกกระสนเอากลับไปให้เขาหรือไม่ เรากลับรถไปเส้นห้ามกลับหรือไม่ เราเบียดเขาไปในช่องทางของคนอื่น เพื่อแทรกหรือไม่ เราเห็นหัวหน้างานทำผิดเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ..เราอยู่นิ่ง ๆ หรือเปล่า แล้วเรา...ชะเลีย..หัวหน้า..คนนั้นนะแหละเพื่อให้ได้ผลประเมินดี ๆ หรือไม่ เราบอกว่าเราเป็นคนดี ...จริงหรือ... เราบอกว่าเรารักธรรมชาติ... ซื้อของ หนึ่งชิ้น เราใช้ถุงหรือเปล่า แล้ว สองชิ้นละ สามชิ้นละ... เราจอดรถซื้อของ เราดับเครื่องหรือไม่..หรือว่ามันร้อนเกินไป... กลับจากทำงานมา เราเปิดไฟทุกดวง ที่มันมีสวิตซ์..เพราะว่ามันมืดเกินไปสำหรับเรา เราซื้อโทรศัพท์ใหม่ทุกครั้ง ที่เราคิดเอาว่า...ของเรามันเอาท์ซะแล้ว เราไปเที่ยวธรรมชาติมากมาย..ขับรถไปกับแฟนสองคน..หนึ่งคันหนึ่งคู่..ไปกันกลุ่มใหญ่ ดูเท่ห์ชะมัด แล้วบอกว่าเรารักมัน...สุด ๆ.... (ถ้าทำบุญกับคนไกลตัวอยู่แล้ว ก็อย่าลืมทำบุญ ทำดี กับคนใกล้ตัว คนที่เดินผ่าน คนที่อยู่บ้านข้าง ๆ หรือ คนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยหละ ถึงจะอยู่ตรงข้ามกัน แต่ก็ใกล้แค่เงยหน้ามองนะ) "ร่างกายมนุษย์เป็นสิ่งมีค่า แต่ก็ยังเปราะบาง ไม่ง่ายนักที่จะได้เกิดเป็นมนุษย์" จากหนังสือเรื่อง "ชั่วขณะสุดท้ายแห่งชีวิต" ทะไลลามะ ปล. มูลนิธีสร้างสรรค์เด็ก เบอร์โทรเหตุฉุกเฉิน 1669,191 มูลนิธิสงเคราะห์เด็กยากจน มูลนิธีเพื่อการรักษาสุนัขจรจัด ...ฯลฯ..
Free TextEditor
Create Date : 20 กันยายน 2554 | | |
|
Last Update : 20 กันยายน 2555 9:22:56 น. |
| |
Counter : 561 Pageviews. |
| |
|
|