เรื่องนี้ดูเเล้วที่ญี่ปุุ่น เตรียมทิทชู่ซับน้ำตาได้เลยค่ะ

//www.youtube.com/watch?v=wznwFdLGmco

//www.mysoju.com/tokyo-tower/

แวะมาเยี่ยม ดร. ด้วยความคิดถึงค่ะ

ขอบคุณครับพี่รัตน์ที่เป็นแฟนพันธุ์แท้ของบล็อกนี้ติดตามอ่านและเขียนแสดงความคิดเห็นมาตลอด

ไม่มีโอกาสที่จะได้ดูซีรีย์จากทางเอเชียเลยค่ะ
ถ้าได้ดูเรื่องนี้คงต้องแอบดูคนเดียวที่บ้าน
เพราะน้ำตานองแน่ ๆ
คุณชีวประภาสบายดีนะึคะ

ผมสบายดีครับ ขอบคุณคุณกอล์ฟที่แวะมาเยี่ยมเยียนกัน

สถานการณ์การเมืองที่ล่อแหลมตอนนี้ทำให้คนส่วนใหญ่ติดตามข่าวการเคลื่อนไหวของกลุ่มพันธมิตรฯ การกดดันให้รัฐบาลสมัครลาออก ละครซีรี่ย์เรื่องนี้จึงงดออกอากาศบางช่วงเพราะจะมีข่าวด่วนแทรกเป็นระยะๆ

ผมเลือกละครซีรี่ย์ญี่ปุ่นดู เรื่องไหนมีชู้หรือคิดแย่งแฟนคนอื่นอันนี้จะไม่เสียเวลาดู ละครแบบนั้นไม่ได้เป็นแบบอย่างที่จะเสียเวลาดูเพราะดูไปนานๆจะซึมซับความคิดที่เป็นมิจฉาทิฏฐิแล้วคิดว่านี่เป็นเรื่องธรรมดาที่ทำกันในสังคมกลายเป็นวิถีประชา(norms)

แต่ยอมรับอย่างหนึ่งว่าผู้กำกับและคนเขียนบทชาวญี่ปุ่นจะเก่งเรื่องเขียนละครหรือหนังสือในแนว sentimental หลายๆเรื่องตอนแรกก็ดูธรรมดาๆ หรือตลกอยู่ดีๆ แต่พอขมวดปมตอนท้ายให้คนดูคิดตาม เขามีวิธีเรียกอารมณ์คนดูให้มีส่วนร่วม..แล้วสุดท้ายน้ำตาไหลออกมาเอง เรื่องของชีวิตผู้คนเหมือนกันทั่วโลกครับ เรามีความรัก ความผูกพันกับคนและสถานที่บางแห่ง ความรู้สึกแบบนี้เป็นเหมือนกันทั่วโลก ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ชาติไหน เผ่าพันธุ์ไหน

มารอติดตามเรื่องราวค่ะ
บ้านเมืองไม่สงบ ดูละครไม่ได้อรรถรส
รออ่านจากบล็อกของ ดร. ดีกว่า

วันนี้มีโอกาสได้ดูละคร "โตเกียวทาวเวอร์" อีกครั้ง ละครสะท้อนภาพผู้ชายญี่ปุ่นทั่วไปของจริงว่ามีบุคลิกอย่างไร ถ้าใครหลงใหลได้ปลื้มผู้ชายญี่ปุ่นบุคลิก "โกโบริ" เชื่อว่าคงเหมือนงมเข็มในมหาสมุทรทีเดียว

ผู้ชายญี่ปุ่นโดยทั่วไปจะมีลักษณะเหมือน "มะซาย่า" ตัวเอกของเรื่อง ที่ดูแล้วไม่ค่อยเรียบร้อย ไม่สนใจเรื่องภายในบ้าน ไม่ค่อยสนใจคำว่า "ความผูกพันในครอบครัว" เท่าไหร่

ละครพยายามชี้ให้คนดูย้อนกลับมาดูว่า...บรรดาลูกๆเคยคิดถึงหัวอกแม่ ในความรักที่แม่คนหนึ่งที่มีต่อลูกบ้างไหม? แม่ขี้บ่น แม่จู้จี้ เป็นเพราะแม่ห่วงใย แม่รักและหวังดีต่อลูก บางทีแม่ก็ติดภาพของลูกในวัยเด็กมาตลอดเวลาและมองลูกว่าเป็นเด็กในสายตาแม่ตลอดไป

ตอนที่มีแม่บ่นให้เราฟัง ตอนที่มีแม่อยู่กับเรา เราเคยคิดจะทำอะไรให้ช่วงเวลาที่แม่อยู่กับเราเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดบ้างไหม? ทำโดยที่เมื่อตอนที่แม่ไม่อยู่กับเราแล้ว...ทุกครั้งที่เราหวนกลับมานึกถึงเหตุการณ์ดีๆที่เราทำกับแม่แล้วเราปลาบปลื้มใจ เราภูมิใจ

เห็นสิ่งในนิยายเรื่องนี้บอกกับคนดูก็คือ

"ไม่ว่าลูกจะทำตัวให้แม่เสียใจขนาดไหนก็ตาม...
ลูกก็ยังเป็นลูกของแม่เสมอ
แม่มีความสุขที่เห็นลูกกลับมาหาแม่
จะมาเมื่อไหร่ก็ได้...แม่มีความสุขเสมอที่ได้เห็นหน้าลูก"

"ตอนที่ยังมีแม่อยู่กับเรา...เราอาจจะไม่เคยรู้สึกว่าเราขาดอะไรในชีวิตไป

จนกระทั่งวันที่แม่จากไป....เวลาผ่านไปหลายปี เราอยากจะกินอาหารอร่อยรสชาติที่แม่ทำ ไม่ว่าเราจะนึกอยากกินอย่างไร...เราก็ไม่มีโอกาสจะได้กินอีก ถึงวันนั้นเราจะรู้ว่าเวลาที่อยู่กับแม่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด"

เห็นภาพสวยๆของโตเกียวทาวเวอร์ในฉากของละครนี้แล้วทำให้นึกถึงบรรยากาศในโตเกียวยามค่ำคืนและเวลากลางวันที่สวยแตกต่างกัน

ละครมักสร้างบรรยากาศการพลัดพรากให้คนดูลุ้นกันว่าพระเอกจะได้เจอกับนางเอกไหม?

การได้เห็นโตเกียวทาวเวอร์ตอนที่ไฟดับพร้อมกันจะมีความสุขด้วยกันตลอดไป...

ความสุขอยู่ได้ไม่นาน...ก็มีเหตุให้ความสุขโบยบินไป