|
ชีวิตเปลี่ยนแปลงภายหลังออกกำลังกาย
เมื่อตอนหัวค่ำดูรายการ "แผ่นดินไท" เขานำเสนอชีวิตของคนสี่คนทีใช้กีฬาในการเปลี่ยนแปลงชีวิตในทางที่ดีขึ้น
ผู้ชายรายหนึ่งเป็นโรครูมาตอยด์...แต่เพราะเขาต้องการเอาชนะโรคนี้ เขาจึงหันมาเล่นกีฬาขี่จักรยานเสือภูเขา ระยะทางที่คิดว่าเขาทำได้แค่ไม่กี่กิโลเมตร กลายเป็นว่าเขาพัฒนาตนเองจนสามารถขี่จักรยานข้าม ๔ ประเทศคือ ไทย ลาว กัมพูชา และปลายทางที่เวียดนาม เขาใช้เวลา ๓ อาทิตย์ในการขี่จักรยานเสือภูเขาระยะทางกว่า ๑ พันกิโลเมตรสำเร็จ และจากการเอาชนะตนเองสำเร็จจากการเล่นกีฬาเสือภูเขาทำให้เขาได้รับพลังใจที่สามารถเอาชนะโรคที่คุกคามเขา กลับมาเป็นกำลังให้แก่ครอบครัวต่อไป
พี่นงค์พงาที่ป่วยด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว...หมอบอกกับพี่เขาเมื่อ ๑๐ ปีก่อนว่าคงมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน ๖ เดือน จากเดิมที่เหมือนไม่มีความหวังในชีวิตแล้ว แต่พี่นงค์พงากับสู้ชีวิตด้วยการหันมาออกกำลังกาย จากการที่สามารถขยับร่างกายได้ พี่นงค์พงาหันมาวิ่ง เพิ่มระยะทางเรื่อยๆ จนกลายเป็นว่า มาราธอนเป็นกีฬาโปรดปรานของพี่นงค์พงาไป สุขภาพแข็งแรง และเอาชนะโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวสำเร็จ และมีชีวิตอยู่ต่อมาจนถึงวันนี้ ทุกวันนี้พี่นงค์พงายังคงรักที่จะวิ่งมาราธอนเป็นประจำ พี่นงค์พงาให้สัมภาษณ์รายการว่า ทุกวันนี้พี่เขาไม่ได้วิ่งเพื่อเอาชนะใคร แต่วิ่งเพื่อเอาชนะตัวเอง เมื่อเอาชนะตัวเองได้ เหรียญต่างๆก็จะได้เอง และกีฬาทำให้พี่เขามีชีวิตอยู่รอดถึงวันนี้
คุณสมชาย ดวงแก้ว (ผมเคยเขียนเอาไว้ในบล็อกเมื่อปีที่แล้ว) นักว่ายน้ำที่ไม่มีแขน แต่สามารถคว้าเหรียญทองในกีฬาว่ายน้ำท่าผีเสื้อสำหรับคนพิการ คุณสมชายบอกว่า กีฬาทำให้คนทั่วไปเห็นคุณค่าในตัวเขาแม้ว่าเขาจะเกิดมาพิการ
นักกีฬาฟันดาบคนพิการหญิงทีมชาติไทย...เธอประสบอุบัติเหตุจนไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายส่วนล่างได้ เธอเคยร้องไห้มาตลอดทีเห็นตนเองเป็นคนพิการ เคยคิดฆ่าตัวตาย แต่เมื่อได้สติ...เธอหยุดความคิดที่โง่เขลาแบบนี้ เธอเริ่มหันมาออกกำลังกาย....และในทึ่สุดเธอก็แสดงให้คนอื่นเห็นว่าแม้เธอจะพิการเธอก็ยังสามารถแสดงฝีมือให้คนปกติเห็นว่าคนพิการทำอะไรได้มากมาย
กีฬาเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผู้คน เพราะสุขภาพที่ดีย่อมนำมาซึ่งชีวิตที่ผาสุก....แต่คนไทยจำนวนมาก (กว่า ๕๐ % ของคนไทยไม่ได้ออกกำลังกายสม่ำเสมอ) กลับมองว่าไม่มีเวลาออกกำลังกาย
สมัยเด็กๆเคยเรียนวิชาสุขศึกษาที่กล่าวว่า
"จิตแจ่มใส อยู่ในกายอันผาสุก"
ผมยอมรับว่าจริง....ตอนที่เราเจ็บป่วย ทำให้เรามองว่า สุขภาพเป็นสมบัติที่มีค่า ถ้ามันพังลงไปแล้ว...ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย เดินหน้าทำอะไรต่อไม่ได้ เท่ากับทุกอย่างหยุดนิ่งไปเฉยๆ
คนเราถ้าเราไม่คิดรักตัวเอง ไม่คิดเสริมสร้างสุขภาพให้แข็งแรง แล้วใครจะมารักเรา เรื่องแบบนี้จะให้คนอื่นมาออกกำลังกายทดแทนกัน...ก็ทำไม่ได้เช่นกัน
Create Date : 30 กรกฎาคม 2551 |
Last Update : 30 กรกฎาคม 2551 21:49:06 น. |
|
2 comments
|
Counter : 568 Pageviews. |
|
|
|
โดย: รัตตมณี (kulratt ) วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:8:15:40 น. |
|
|
|
โดย: ชีวประภา วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:20:15:35 น. |
|
|
|
| |
|
|
พี่รัตน์มีปัญหาเกี่ยวกับหัวไหล่ขวามาตั้งแต่ประสบอุบัติเหตุ
ทางรถยนต์ ทำกายภาพบำบัดมานานค่ะ
คุณหมอแนะนำให้ออกกำลังเบาๆ เช่นกัน
ขอบคุณ ดร. ที่มีข้อแนะนำดีๆเกี่ยวกับสุขภาพมาฝากค่ะ