|
|
ความสุขในการทำงาน
เมื่อปีที่แล้วตอนกลับจากญี่ปุ่นใหม่ๆ ผมใช้เวลาแต่ละวันหมดไปกับการคอยดูช่างมาซ่อมแซมสภาพบ้านผมในขณะที่รอผลการพิจารณาวิทยานิพนธ์จากอาจารย์ที่ปรึกษา การเป็นคนว่างงานหลายเดือน...เป็นอย่างไร?...ผมรับทราบดี การที่เราว่างงานเพราะเงื่อนไขเรื่องของวิทยานิพนธ์ที่ไม่สมบูรณ์ เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ เพราะถ้าเขาให้เราแก้ไขเนื้อหาวิทยานิพนธ์....ถ้าเราทำงานคงหาเวลามาแก้ไขเนื้อหาลำบาก การตัดสินใจเคลียร์เรื่องซ่อมบ้านให้เรียบร้อยระหว่างรอผลการพิจารณาวิทยานิพนธ์เป็นการตัดสินใจที่หลายคนอาจจะคิดว่าน่าจะหางานทำดีกว่าในระหว่างที่รอผลพิจารณาวิทยานิพนธ์
แต่ละคนต่างก็มีเหตุผลต่างกัน แต่สำหรับผม...ผมตัดสินใจรอบคอบแล้ว จึงเลือกที่จะว่างงานมากกว่านั่งทำงานแต่ไม่สามารถจัดการแก้ไขเนื้อหาวิทยานิพนธ์เพราะยุ่งกับงานมากจนเกินไป
พอบ้านซ่อมเรียบร้อยก็เป็นช่วงที่อาจารย์ยอมรับพิจารณาเนื้อหาวิทยานิพนธ์ ยอมให้ผมยื่นต่อคณะกรรมการพิจารณาเนื้อหาวิทยานิพนธ์ต่อไป
จังหวะนั้นมีงานที่ต้องการคนที่มีคุณสมบัติที่เราพอเหมาะกับงานนั้นเข้ามาพอดี
หลังจากผ่านขั้นตอนการกลั่นกรองสัมภาษณ์งานจนตกลงจ้างงานกันขึ้น ตอนนั้นมีความรู้สึกว่าจังหวะชีวิตของผู้คนบอกยากว่าเมื่อไหร่ที่ลงตัว? ไม่คาดมาก่อนว่าจะมีงานแบบนี้เข้ามาในเวลาที่ลงตัว
วันแรกที่ได้ทำงาน...มองว่างานที่จะทำเป็นงานท้าทาย มีโอกาสให้เราได้พิสูจน์ตัวเอง จนถึงตอนนี้ก็ยังรู้สึกว่างานเป็นแบบนั้น เพียงแต่ความหนักของงานทำให้เวลาส่วนตัว การได้ทำในสิ่งที่เรารักอย่างเช่น ขีดๆเขียนๆแสดงความคิดเห็น หายไป ทำให้เกิดคำถามขึ้นมาว่านี่คือชีวิตการทำงานที่ตอบโจทย์ความต้องการแท้จริงของเราได้ตรงไหม?
นิยามความสุขในชีวิตของผู้คนอาจจะแตกต่างกัน สำหรับผม...ผมรู้สึกมานานแล้วว่าการมีเงินมากไม่ใช่ความสุขในชีวิตของผู้คนอย่างแท้จริง จริงอยู่เงินช่วยทำให้คนเรามีอำนาจในการใช้สอยมากขึ้น ชีวิตอาจจะสะดวกสบายขึ้น ได้รับการยอมรับจากสังคม แต่ก็ไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง ความสุขแบบนี้ไม่ยั่งยืน
การได้ทำในสิ่งที่ชอบ ไม่ว่าจะทำสิ่งเหล่านั้นเมื่อไหร่ ทุกครั้งที่ได้ทำสิ่งเหล่านั้นต่างมีความสุข นั่นต่างหากที่เป็นความสุขแท้จริงของผู้คนในการทำงาน การได้ทำในสิ่งทีเรารัก...เราไม่มีความเบื่อ แต่กลับมีความสุขที่ได้ทำสิ่งเหล่านั้นนานๆ
บางคนใช้เวลาค้นหาตัวเองอยู่นานแต่กลับไม่พบว่าตนเองชอบอะไรกันแน่ หลายคนโชคดีมาค้นพบในสิ่งที่ตัวเองรักและกลับลำทันก่อนที่เวลาจะสูญเปล่าไปกับการทำงานที่สุดท้ายพบว่าไม่ใช่งานที่ตัวเองรัก การค้นพบความชอบที่แท้จริงของตัวเราเอง และมีโอกาสได้ทำงานที่ตัวเองรัก ถือเป็นความโชคดี
ความสุขจะอยู่กับเรานานแค่ไหน...ขึ้นอยู่กับว่าเราเริ่มต้นด้วยความพอใจได้มากแค่ไหน ถ้าเรารักษาความพึงพอใจได้นาน....ความสุขก็จะอยู่กับเราไปได้นาน ตรงกันข้ามถ้าเราไม่เคยมีความพอใจ...ก็คงยากที่จะค้นพบความสุข
สิ่งทั้งหลายเริ่มต้นที่ใจและดับลงไปก็ที่ใจเช่นกัน
| Create Date : 13 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 14 ตุลาคม 2550 14:52:49 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 668 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: บัวลอย (newzapg  ) วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:0:38:49 น. |
|
|
|
| โดย: ชีวประภา วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:23:34:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
ไม่ได้แวะมาเยี่ยมเลย
อืม...
เห็นด้วยทุกประการค่ะ
ความสุขอยู่ที่ความพอใจจริงๆ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ