ชีวิตคือความไม่แน่นอนแต่ในความไม่แน่นอนของชีวิตเรากลับพบความสวยงามของชีวิต
Group Blog
 
All Blogs
 
Happy Work Place

เพื่อนสมาชิกบล็อกแก็งค์หลายๆคนคงอยู่ในวัยทำงาน...ชีวิตวัยทำงานคงเจอทั้งเรื่องที่ถูกใจและไม่ถูกใจ ปัญหาสภาพที่ทำงาน ปัญหาเรื่องของงาน ปัญหาเรื่องความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ฯลฯ.....หลายคนอาจจะอยู่ในสภาพทนอยู่...จนอยู่ทน

เวลาของวัยทำงานส่วนใหญ่หมดไปกับการทำงาน...ถ้าเพียงแต่ที่ทำงานเป็นสถานที่ซึ่งมีความสุข ผู้คนคงมีความสุขในการใช้ชีวิต

เมื่อวันพุธที่ ๙ กรกฎาคมผ่านมามีโอกาสได้ดูรายการ "แผ่นดินไท" ซึ่งเขานำเสนอเรื่อง Happy Work Place ดูแล้วชื่นชมที่ตัวเจ้าของกิจการหลายๆแห่งเขาสร้างบรรยากาศให้สถานที่ทำงานเป็นสถานที่น่าอยู่ เป็นที่ซึ่งพนักงานทำงานอย่างมีความสุข ถ้าเพียงแต่คนเรามีความสุขในการทำงาน ชีวิตด้านที่เหลือย่อมมีความสุขตามไปด้วย ผลลัพธ์ของงานที่พนักงานทำอย่างมีความสุขย่อมออกมาดีกว่าพนักงานทำไปเพราะสักแต่ว่าทำๆให้หมดไปวันๆ

ที่ทำงานที่แสนธรรมดาๆในนิคมอุตสาหกรรมแห่งหนึ่ง ตัวประธานบริษัทเอเชีย พรีซิชั่น ที่อายุยังไม่มาก เขาคิดของเขาได้วิเศษมากที่นึกถึงสภาพจิตใจของพนักงาน หาทางทำอย่างไรให้พนักงานรู้จักมีน้ำใจ แบ่งปันซึ่งกันและกัน สอนให้รับผิดชอบร่วมกัน เขาสร้างบรรยากาศให้สถานที่ทำงานเป็นที่ซึ่งพนักงานทำแล้วมีความสุข ผูกพันและเป็นส่วนหนึ่งของที่ทำงาน

ตัวประธานริเริ่มโครงการให้พนักงานแต่ละคนเขียนโครงการเสนอขอเงินวงเงินคนละ ๓๐๐๐ บาทเพื่อซื้อข้าวของไปบริจาคหรือจัดสร้างถาวรวัตถุให้แก่ท้องถิ่นที่เป็นบ้านเกิดตัวเอง ยามที่พนักงานกลับไปเยี่ยมบ้านเกิด ถือเป็นการส่งเสริมให้พนักงานเกิดความภูมิใจในบ้านเกิดตัวเอง..จากบ้านมาทำงานแล้วยังไม่ลืมบ้านเกิด คิดอยากกลับไปตอบแทนบ้านเกิดตัวเอง พนักงานหลายคนเขียนโครงการมาเพื่อขอเงินไปซื้อหนังสือ อุปกรณ์กีฬา ไปมอบให้แก่โรงเรียนที่ตัวเองเคยร่ำเรียนมา นักเรียนและคนในหมู่บ้านต่างชื่นชมที่บริษัทมีโครงการดีๆแบบนี้ให้พนักงาน

บริษัทนิมนต์พระมารับบาตรที่บริษัททุกเดือน เพื่อเปิดโอกาสให้พนักงานที่เกิดในเดือนนั้นได้มีโอกาสใส่บาตร ปกติพนักงานไม่มีเวลาไปใส่บาตรตอนเช้า แต่นี่บริษัทนิมนต์พระมารับบาตรถึงที่ทำงาน โดยบริษัทจัดเตรียมของถวายพระให้ สิ่งเล็กๆน้อยๆแบบนี้บริษัทก็ให้ความสำคัญ...เรื่องของความสุขทางจิตใจ...เงินไม่สามารถซื้อได้

ในยามที่เพื่อนพนักงานเดือดร้อนก็จะมีประกาศรับบริจาคของช่วยเหลือ หรือพนักงานคนอื่นไปช่วยเหลือทั้งๆที่ไม่รู้จักกัน เอาแรงงานไปช่วย ไปช่วยเหลือด้วยใจ บรรยากาศถ้อยทีถ้อยอาศัย ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน มันทำให้เกิดความเห็นอกเห็นใจกัน....เกิดความสามัคคี ทุกคนมีความสุขที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของที่ทำงาน ยินดีและทุ่มเทให้กับงาน ผลของงานก็พลอยออกมาดีด้วย

อีกรายหนึ่งที่รายการนำเสนอเป็นร้านขายขนมปังของเจ๊หมวยย่านบางลำพู ที่คนงานแต่ละคนอยู่กับเจ๊หมวยมาคนละหลายปี บางคนอยู่ร่วม ๒๐ กว่าปี เคล็ดลับที่เจ๊หมวยเอาชนะใจคนงานเหล่านี้ไว้ได้ก็คือ เจ๊หมวยคิดเสมอว่าคนเหล่านี้ทำให้เจ๊หมวยมีวันนี้ ถึงเวลาที่เจ๊หมวยควรจะดูแลคนเหล่านั้นให้ถึงฝั่งเหมือนกัน เจ๊ไม่ถือตัวว่าเป็นนาย...แต่จะปฏิบัติต่อคนงานเหมือนญาติ มีหอพักให้อยู่ฟรี มีข้าวให้กิน คนงานอยู่กับเจ๊หมวยโดยไม่ลำบาก มีเงินเหลือเก็บเพราะเจ๊หมวยช่วยรับภาระค่าครองชีพต่างๆ

การชมรายการเมื่อคืนวันพุธจบลง...อมยิ้มอย่างอารมณ์ดี แล้วก็คิดว่าที่ทำงานไม่สำคัญว่าจะเล็กจะใหญ่ สำคัญว่าเจ้าของกิจการ...เขานึกถึงสภาพจิตใจของพนักงานที่ทำงานให้แก่องค์กร เขาตระหนักถึงความสำคัญของพนักงาน เขาสร้างบรรยากาศให้ทีทำงานเป็นสถานที่ซึ่งพนักงานมาทำงานแล้วมีความสุข เพียงเท่านี้พนักงานที่มาทำงานคงมีความสุขและคงพร้อมที่จะทุ่มเทให้กับสถานที่ทำงาน ผลงานขององค์กรก็คงจะดีตามมาด้วยเช่นกัน

แต่น่าเสียดายที่หลายองค์กรมองข้ามเรื่องเหล่านี้ หลายองค์กรเข้าใจว่าคนควรจูงใจด้วยเงิน...และเงินที่เป็นผลตอบแทนก็เพียงพอที่จะกระตุ้นให้พนักงานพอใจที่จะทำงานตอบแทนให้องค์กร ความเป็นจริงความสุขทางใจต่างหากที่มันทำให้คนทำงานอย่างมีความสุขและอยู่ได้นานกับงานที่ทำ...แต่ความสุขทางใจนั้นบางครั้งเจ้าของกิจการก็มองข้ามกันไป และความสุขทางใจ...ไม่ว่าเงินจะมากขนาดไหนก็ไม่สามารถซื้อหรือว่ามาทดแทนได้

สิ่งสำคัญในชีวิตของมนุษย์ไม่ได้อยู่ที่เงินแต่อยู่ที่ความสุขซึ่งบ่อยครั้งที่เราพยายามค้นหาแต่หลายคนไม่สามารถหามันเจอทั้งๆที่ความจริงมันอยู่ใกล้ตัวเรา สิ่งทั้งหลายเริ่มต้นที่ใจและดับก็ที่ใจเช่นกัน



Create Date : 11 กรกฎาคม 2551
Last Update : 13 กรกฎาคม 2551 23:52:27 น. 2 comments
Counter : 666 Pageviews.

 


โดย: superss วันที่: 11 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:10:40 น.  

 
บางคนใช้ชีวิตอยู่ที่ทำงานมากกว่าที่บ้าน
ที่ทำงานจึงกลายเป็นบ้านหลังที่สอง
ถ้าที่ทำงานมี Boss ที่ใจดี เข้าใจบุคคลากรของตัวเอง
ก็ยิ่งจะทำให้บ้านหลังนี้อบอุ่น น่าอยู่ยิ่งขึ้น
พี่รัตน์เองก็อยากได้ค่ะ ...

ขอบคุณ ดร. มากนะคะ ที่นำสาระดีๆมาฝากเสมอ


โดย: รัตตมณี (kulratt ) วันที่: 11 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:29:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ชีวประภา
Location :
พิษณุโลก Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




New Comments
Friends' blogs
[Add ชีวประภา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.