|
|
นิยามความรัก
เึคยอ่านเรื่องราวความรักที่หลายๆึคนเขียนเอาไว้ นิยามความรักที่คนเหล่านั้นเขียนดูมุ่งเน้นไปที่ความรักแบบชายหนุ่มหญิงสาว แท้จริืงความรักในโลกนี้มีมากกว่ารูปแบบความสัมพันธ์ชายหนุ่มหญิงสาว
ทำไมคนเรามีความรักแล้วคนเรายังเป็นทุกข์? มีหลายคนพยายามเอาพุทธโอวาทที่กล่าวไว้ว่า "ที่ไหนมีรักที่นั้นมีทุกข์" ยิ่งมีความรักสิบเท่าก็มีทุกข์สิบเท่า
คนเรารักคนอื่นแล้วคาดหวังว่าจะต้องได้รับความรักตอบแทน...คนส่วนใหญ่คิดแบบนี้จริงไหม? ดังนั้นเมื่อมีความคาดหวังในความรัก...ความคาดหวังจึงเป็นเกณฑ์ที่ทำให้คนเรามีความสุขเมื่อได้รับรักตอบแทน แต่เมื่อไม่ได้รับรักตอบแทนจึงเป็นทุกข์
ให้หลายคนนิยามความหมายของคำว่า "ความรัก" สิบคนก็นิยามไม่เหมือนกัน ร้อยคนก็นิยามไม่เหมือนกัน ผมเคยอ่านนิยามความหมายของคำว่า "ความรัก" จากนักเขียนหลายๆคน แต่คนที่เขียนนิยามความหมายของคำว่า "ความรัก" ได้โดนใจที่สุดคือ ท่านกฤษณะ มูรติ ท่านกฤษณะนิยามเอาไว้ว่า
"ความรักคือการไม่โกรธ พร้อมที่จะให้อภัย พร้อมที่จะช่วยเหลือ"
ถ้าลองพิจารณาจากนิยามนี้ จะเห็นว่าไม่มีความหมายของการต้องได้รับรักตอบแทนเลย ลองพิจารณาดูดีๆ ถ้าเรารักสัตว์เลี้ยง เราก็มีความรู้สึกแบบนี้ใช่ไหม ไม่ว่าสัตว์เลี้ยงจะทำให้เราผิดหวังแต่เราก็ไม่โกรธมัน เราให้อภัยแก่มันได้ เพราะเรามีความรักต่อมัน
พ่อแม่รักลูก พ่อแม่พร้อมที่จะช่วยเหลือให้ลูกมีความสุข ตอนที่ลูกมีแฟน หัวใจของลูกมีแต่แฟน พ่อแม่เคยคิดจะไปยื้อแย่งความรักที่ลูกมีต่อแฟนกลับมาเป็นความรักที่มีต่อตนเองไหม? เปล่าเลย พ่อแม่กลับมีความสุขที่เห็นลูกตัวเองกำลังมีความสุึขในช่วงแห่งความรักแบบชายหนุ่มหญิงสาว หรือในยามที่ลูกผิดหวังจากความรัก...ผิดพลาด...พ่อแม่ก็ให้อภัยแก่ลูกของตนเอง คอยปลอบโยนลูกตัวเองที่ทำในสิ่งผิดพลาดมา หัวไหล่ของพ่อแม่เป็นที่ซับน้ำตาให้แก่ลูกได้เสมอ
รักแบบเพื่อน เพื่อนเราทำอะไรผิดพลาด ทำให้เราโกรธเราให้อภัยแล้วก็ยังคบเป็นเพื่อนกันต่อ ในยามที่เพื่อนเราลำบาก เรายินดีช่วยเหลือเพื่อนเราให้ผ่านความยากลำบาก
ความรักในรูปแบบของการมีเมตตา อยากให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ ยื่นมือไปช่วยเหลือในเวลาที่เหมาะสม ยิืนดีเมื่อเขามีความสุข ไม่มีการคาดหวังว่าจะต้องได้รับอะไรตอบแทนจากการหยิบยื่นความช่วยเหลือไปให้แม้แต่คำว่าขอบคุณ ถ้าความรักแบบนี้เกิดขึ้นในใจของใคร ไม่ว่าจะมีความรักกี่ครั้งคงไม่เป็นทุกข์ เพราะใจเต็มไปด้วยความโปร่งเบาสบาย ยินดีที่ได้ช่วยเหลือ และวางอุเบกขาถ้าคนที่เราช่วยเพราะเรามีเมตตากลับไม่ีได้สนใจ ไม่สำนึกในความปรารถนาดีที่เราหยิบยื่นช่วยเหลือ
ในการช่วยเ้หลือคนอื่น...ทำไมเราต้องหวังว่าจะต้องได้รับคำว่าขอบคุณกลับมา ถ้าในเมื่อการช่วยเหลือเพราะใจเรามีเมตตาอยากใ้ห้เขาเหล่านั้นพ้นทุกข์ เมื่อเขาพ้นทุกข์จิตใจเราก็ยินดี สิ่งที่ตามมาภายหลังจากได้ช่วยเหลือเป็นผลพลอยได้แต่ไม่ควรเป็นความคาดหวัง เราเป็นทุกข์กันทุกวันนี้ก็เพราะเรามีความหวังเป็นที่ตั้งใช่ไหม?
ถ้าเรารักผู้คนและสิ่งต่างๆด้วยความรักที่เปี่ยมไปด้วยเมตตาโดยไม่มีเงื่อนไข เราจะไม่เป็นทุกข์ เพราะใจเราจะเบิกบานที่ได้ช่วยเหลือคนเหล่านั้น ไม่คาดหวังว่ารักแล้วต้องได้รับรักตอบแทน
| Create Date : 12 พฤษภาคม 2550 |
| Last Update : 12 พฤษภาคม 2550 23:29:44 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 626 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [