ขอบคุณ น้ำใจ เธอ ในฝัน
เป็นอีกครั้ง ไม่ตั้งใจ ว่าได้เห็นเธอแฝงเร้น อยู่ตรงไหน ให้สับสน ยามแสนยากแสนทุกข์คลุกระคนยามดิ้นรนแสวงหาอัตตาตรอม ในค่ำคืนดึกดื่นเมื่อคืนนี้ยามความฝันราวีคลี่ห่อห้อมวิ่งหนีทุกข์อุทกภัยไหลบ่ากรอมกลับตกจ่อมเจียนจมงมไม่เจอ แต่ใครหนอนาทีท้อยื่นแขนช่วยเอื้ออำนวยสองแขนแน่นเสนอโอบอุ้มฉันจากบ่าหนองคลองละเมอแม่นเสมอมิตรแท้แน่รักจริง เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาครางุนงงจับประสงค์นิมิตยามจิตนิ่งหยดน้ำตาหยดหนึ่งซึ่งท้วงติงค่อยเกลื่อนกลิ้งหยาดคลอพ้อแววนัยน์ โอ้เธอหรือซ่อนอยู่มิรู้เห็นฤๅเป็นชาติปางก่อนย้อนวิสัยฤๅว่าคอยเฝ้าหวงฤๅห่วงใยสุดที่ใจจักรู้เกินตู่จอง รู้แต่ตนสงบเสงี่ยมและเจียมตัวมิหมองมัวหลีกหลบลบหม่นหมอง"มิซบบ่าคุณนาน" ขานขับคลองปล่อยทุกข์ล้นลอยละล่องท่องอัตตา แต่ขอบคุณดวงจิตซึ่งคิดช่วยอาจจะม้วยในฝันดั้นด้นหาอาจจะม้วยจมหนองคลองนิทรารู้เพียงแค่อ่อนล้าไร้เรี่ยวแรง ขอขอบคุณซึ่งส่งใจมาให้ช่วยหากมิม้วยหากพบหน้าคราส่งแสงคือดวงจิตมิตรช่วยอวยสำแดงจักขอบคุณชัดแจ้งแหล่งนิทรา ครั้งคราก่อนยามท่านให้ฝันเห็นผวาเช่นเห็นเธอเสนอหน้าอยู่หัวเตียง แรงแทบเดี้ยง ฤๅมรณา?ต้องบอกว่าอย่ามาพบประสบกัน ขอเป็นแค่เพื่อนกลอนนอนตื่นสายหากจะย้ายวิกมาคราผลุนผลันยังมีหนึ่งซอกเร้นเฟ้นรำพันว่าเธอนั้นยอดกวี...มิมีคลาย ฝากไว้บนเที่ยงวันพระเสาร์ ๑๗ มีนาคม พระพุทธศักราช ๒๕๕๕ยามความฝันในนิทราพาให้ตื่นตระหนกอกใจอ่อน ว่าจะต้องไหลนอนไปตามน้ำบ่ามาทุกทางทุกสายแต่เป็นเธอคนนั้น ที่เข้ามา สอดแขนประคองกายช่วยฉุดลากดึงว่ายขึ้นฝั่งยังที่พักพิงเท่านี้ก็ขอบคุณเป็นที่สุดในน้ำใจในฝันที่เห็นกันเป็น ครั้งที่สอง บันทึกไว้ ณ เรือนไม้เก่านนทบุรี สยาม ราชอาณาจักรไทยเพลา ระหว่าง ๑๒:๐๐ - ๑๒:๓๕ นาฬิกา tiki_ทิกิ
เดินหน้า------< ถอยหลัง
เมื่อตื่นเช้า ตั้งใจเอาไว้ว่าจะเดินหน้าทำโน่น และ ทำนี่ครั้นเมื่อสายผ่านไปหลายนาทีก็เร่งรี่ ทำประจำ นำกายตน ซึ่งตั้งจิต เดินหน้า คราช่วงเช้าพอสายเข้า งึมงำ ทำสับสนแต่งตัวเสร็จ นั่งรอ เฝ้าจอวนเขียนตอบคน งานเมือง เรื่อเรืองความ ถึงยามเที่ยง เหมือนเบี่ยง กลับก่อนหน้าดูทีท่า รอบ่าย ให้ต้องถามเมื่อ เดินหน้า ถอยหลัง ดุจนั่งยามก็ลุกลาม กินเวลา กว่าครึ่งวัน เพราะมิจัด ระบบ แลระเบียบมิงามเรียบ ค้นนี่ และค้นนั่นได้หนึ่ง ลืมสอง ของสำคัญจึงฉับพลัน หิวข้าว ราวตาลาย โอ้ อนาถ ดั่งชาติ อันเลือนลับมิถอยกลับ ดังเรา เฝ้าว่าสายก็ผ่านพ้น อีกครั้ง ดั่งนิยายเวลาวาย เดินหน้า------>เกินฝ่าฟัน เดินหน้า------< ถอยหลัง ในครั้งนี้สุดที่ ชาติไทย ต้องไหวหวั่นถึงต่อสู้ เดินหน้า ฝ่าประจันอาจถอยหลัง ตกสวรรค์ ขแมร์กรอม ฯจะออกไปข้างนอก แต่งตัวเสร็จ หมุนไปมาหาเอกสารแถมเปิดเน็ต เข้าตอบสหายในเฟ้ซ ตอบไปตอบมาหิวข้าวตาลาย โอ้ สายไปอีกแล้ว ทั้งเรา ทั้งชาติ หรือไม่? พี่น้องจากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 54 12:37:48 //www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10650134/W10650134.html//www.thaipoem.com/forever/ipage/poem140539.html//www.facebook.com/notes/nat-viboolpanth/%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B2-%E0%B8%96%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%87-%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%94%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%89%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%87-/215108771843523
๏ บางสิ่งเล็กๆ ยืนหยัดสู่ฟ้า
๏ ยามบ่ายร้อนแดดแผดเผาจึงเราคิดค้นสิ่งสวยตามประสาไม่จนและไม่รวยเอื้ออวยความงามยามบ่ายกัน ๚ ๏ ฉากหนึ่งมุมซ้ายรูปบ่ายนี้พิศดีพิศงามเห็นตามฉันศิลป์สายตาวาบฉาบฉับพลันจึงมอบกลอนเป็นกำนัลแด่เพื่อนกลอน ๚ tiki_ทิกิ ๑๖:๔๕ นาฬิกา พระจันทร์ ๒๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๔เรือนไม้เก่านนทบุรี สยาม ราชอาณาจักรไทย ๏ ชีวิตคนเราก็เท่านั้นบางวันสุขขึ้นกว่าวันก่อนน้อยนักจักสุขนิรันดรมุมหนึ่งฝ่าร้อนเพียงผ่อนคลาย ๚ tiki_ทิกิ ๑๖:๔๕ นาฬิกา ๏ มุมหนึ่งในสวนเสียบงานบ้านมุมจานล้างลงตรงยามบ่ายฝากมุมสร้างสรรค์วันสบายมุมข้าวเสียดกายขึ้นสู่ฟ้า ๚ tiki_ทิกิ ๑๖:๔๕ นาฬิกา พระจันทร์ ๒๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๔ ๏ ข้าวเปลือกเม็ดน้อยต่างคอยสิทธิ์เพื่อพิชิตวันเกิดขึ้นสู่หล้าต่างเหยียดกายมุ่งตรงส่งนภาเหมือนเหล่าข้าฯ ผู้ยืนหยัดอย่างหยัดยืน ๚ะ๛ tiki_ทิกิ ๑๗:๔๙ นาฬิกา พระจันทร์ ๒๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๔เรือนไม้เก่านนทบุรี สยาม ราชอาณาจักรไทยCopyright ® 2011 All rights reserved.
เจียมตัว ....รู้จักตน ... บนพอเพียง
รู้พอจึงอยู่เหย้า...............ยังเรือนมองฝ่าเปลวแดดเสมือน..........ดั่งเชื้อโลมแผดแดดสาดสะเทือน......ทุกข์เร่ง...ร้อนนายอจิตพิศเอื้อเฟื้อ.................ฝากไม้ชายกรุง ฯ tiki_ทิกิ ณ คืนพระอาทิตย์ แรม ๗ ค่ำเดือนสี่ ปีฉลูเพลา ตีสาม กับอีก ยี่สิบห้านาที ๗ มีนาคม พระพุทธศักราช ๒๕๕๓เมือง สยาม ราชอาณาจักรไทย จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 53 03:23:45 source:-//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8959046/W8959046.html
เจียมใจ ไม่ซบบ่าคุณนาน
ขอเพียงฉันซบบ่า...น้ำตารื้นอ้อมแขนคุณหยิบยื่น..ยืนเคียงใกล้ทุกข์ที่มีร้าวฤดี...เหน็บข้างในเกินจะกลืนฝืนไว้...แต่ในตน ------------------------- ขออย่าทำ..ให้ลำบาก...ฝากบอกเพื่อนคำคุณให้ ใจสะเทือน...เหมือนฟ้าลั่นมือที่ยื่น...ฉุดให้ขึ้น..ยืนใกล้กันรอยน้ำตา...บนบ่านั้น..ฉันเจียมตน.วันที่สะเทือนใจในบางเรื่องทิกิ_tikiเจียมใจ...ไม่ซบบ่าคุณนานsource:-//www.thaipoem.com/forever/ipage/poem72059.html --------------------------------------------------------------------- หน้านี้ ตอบได้ที่ กระทู้ตอบรวม//www.bloggang.com/mainblog.php?id=tiki&month=28-03-2009&group=2&gblog=34 ขออภัย อยู่ระหว่างการจัดการหมวดหมู่บล็อกอีกครั้ง ขอขอบคุณค่ะ