วัดบัวขวัญ..ระฆัง...อาจารย์วัฒน์..และ อาจารย์ ฮัมปาว
เรื่องนี้ เป็นเรื่องอันเกิดขึ้นอย่างที่ข้าพเจ้าเห็นกับตา...เป็นเรื่องแปลกอันหาเหตุและผลไม่ได้ เป็นสิ่งเหลือเชื่อหากเล่ากันปากต่อปากและ เป็นเรื่องซึ่งบุคคลผู้เกี่ยวข้องมิได้อยากจะพูดถึง และ ข้าพเจ้าขออนุญาต เล่า..ให้หลายคนได้ฟัง...ตั้งใจให้เป็นเรื่องอันควรแก่การใช้วิจารณญาณในการพิจารณาอย่างถ้วนถี่ เพราะชีวิตของคนเรานี้ ยังมีอีกมากซึ่งยากจะรู้ tiki_ทิกิ เริ่มบันทึก ณ เวลา ๑๑:๑๕ นาฬิกา พระพุธ ๑๑ มีนาคม พระพุทธศักราช ๒๕๕๒ เรือนนนทบุรี สยาม ราชอาณาจักรไทยนำมาจากเรื่องเขียนหน้าจอพันทิป เช้านี้ค่ะW7614991 วัดบัวขวัญ..ระฆัง...อาจารย์วัฒนา..และ อาจารย์ ฮัมปาว [ความเรียง] tiki_ทิกิ (5 - 11 มี.ค. 52 16:16) //www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7614991/W7614991.html%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
งานแต่งลูก..."เพียงความตายมาพรากเราจากกัน" ...ลำดับ# ๔๒
บันทึกคำยินดีที่ลูกแต่งใช่อวดแข่งเสกสรรค์บรรดาสินยกน้ำชา แต่งไทย ได้ยลยินงามเพชรนิลจินดาค่าควรคน อันสินสอดทองหมั้นเขาสรรมาสร้างหรรษาบุพการีนี้ทุกหนด้วยบุตรีทำดีเป็นศรีตนส่งเป็นผลชูสิทธิพิจารณา แขกและญาติประสาทคำอวยพรรดน้ำมือไหว้วอนทุกทิศาสานทุกสิ่งมิ่งขวัญบันดาลมากระจะตากระจ่างใจให้ขวัญยืน เมื่อลูกดีเป็นศรีการุณย์ชาติเหล่าญาติประกาศคำหวานชื่นพุทธและคริสต์แต่งกันเมื่อวานซืนต่างศาสน์มิอาจฝืนรักรื่นรมย์ ที่เหนื่อยยากลำบากเฝ้าเลี้ยงดูมีมืออื่นชื่นชูเพื่ออุ้มสมดุจกิ่งทองใบหยกปรกประพรมสานคารมคู่ขวัญนิรันดร์กาล หยาดน้ำใสสองหยดรินรดแก้มดุจทวยเทพสาดแซมรินประสานแม่อาจมีชีวิตมิยืนนานส่งขวัญตาสาบานครองคู่ดี ถึงเวลามารดา นอนตาหลับเหนื่อยขานขับขวัญตามารศรีเฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงนานปีหวังเจ้ามีคู่ครองผู้ต้องใจ เมื่อสานส่งเจ้าตรงสู่อุ้งหัตถ์ซึ่งร้อยรัดพระเจ้าเข้าชิดใกล้หวังเพียงเจ้าอยู่รอดและปลอดภัยสิ่งพรากไกล..เพียงตาย..คลายผูกพัน มีสิ่งเดียวที่จะพรากไปจากเจ้าจะชิงเอาคู่เคล้าแม่จอมขวัญ"เพียงความตายฤๅพรากเราจากกัน"รักนิรันดร์..มั่นคง..ตรงสาบาน...ทิกิ_tikiบันทึกวาระงานแต่งลูกสาว ณ โฮเต็ลถนนวิทยุ กรุงเทพมหานคร๙ และ ๑๑ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙บันทึก ความรักสู่อุ้งหัตถ์ ของพระเจ้าแต่ลูกสาว ยังจะพาแม่ไปทำบุญ ณ โรงพยาบาลสงฆ์พุทธไทยและจะไปตามวัดทำบุญกับพระสงฆ์ที่แม่เคารพนับถือตามคำมั่นสัญญาตลอดกาลเช่นกันจารหน้าคอมพ์ ณ เช้า ๘:๐๐ นาฬิกา วันพุธ ๑๓ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙วันที่หน้าที่แม่ ผู้มีหน้าที่ดูแลลูกมีคู่ครองดี ได้เสร็จสิ้นลงไปอีกหนึ่งหน้าที่จารึกในคอมพิวเตอร์ ณ เรือนนนทบุรี ประเทศไทย %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
กลอนชุดงานแต่งลูก..ตอนแม่แต่งตัว ...ลำดับ# ๔๑
..เยี่ยมหน้าหาเพื่อนเยือนชาวกลอน..อ่านย้อนลมหวนชวนนักฝันโน่นมี้ท นี่ก็มัด นัดสัมพันธ์ส่วนฉันยุ่งเสื้อผ้าแทบบ้าตาย......เตรียมงานเช่นกันวัน"ลูก"แต่งต้องแบ่งเวลามามากหลายทรงผม เสื้อผ้า พาวุ่นวายรองเท้า กระเป๋า คล้าย..งานใหญ่โต เป็นเจ้าภาพ เขาจะหาบ ขันหมากหมั้นต้องเตรียมตัวหลายวันออกอักโขจะแต่งชุดอะไรก็ต้องโชว์ใช่อวดโอ้ ลูกเรา เขาสั่งมา ที่เคยสวม สั่งงด โปรดอย่าสวมช่วยสำรวม เปลี่ยนผม ให้สมหน้าชุดสีสด โปรดงด ฐานมารดาแม่เจ้าสาว..ชักระอา..น่ารำคาญ.. เคยกระโดดโลดเต้นตามสบาย"มีท"ทั้งหลายแค่สวมสูทอัครฐานทับเสื้อใน กางเกงยีน ตัวเก่งงานลูกขอร้องหลักการแม่ต้องมี จึงต้องจัดตัดแต่งทุกแหล่งหาซื้อพวกผ้า ไหมนอก ออกหลายสีมาเย็บเอง เราเก่ง ..ทุนมากมีเคยร่าเรียน ครูดี อาลิย้องซ์*(Alliance Francaise) เสียเวลาตัดแบบสักสัปดาห์เสียเวลาตัดผ้าอีกเต็มกล่องเนาทั้งชุดผุดขึ้นแล้วใส่ลองงามพุงพองป่องดีที่ตรงกลาง "แม่เจ้าสาว" ถึงคราวเป็นเจ้าภาพนั่งทำงานพังพาบจนรุ่งสางจึงไว้พุง ป่องแท้ แม่ร้องครางคล้ายอึ่งอ่าง สวมชุดยาว...คราวต้องเซ็งแวะมาเขียนกลอนบอกเพื่อนฝูง ต้องเย็บชุดใส่เองเพราะรำคาญลูกยุ่งนัก แม่ออกแบบไป ช่างที่ไหนก็คงไม่เย็บให้อาศัยเคยเรียน ออกแบบดีไซน์ตัดเสื้อ กับอาจารย์ดวงดาวที่สมาคมฝรั่งเศลสาทร มาสักเกือบยี่สิบปีที่แล้วเลยปัดฝุ่นตำรามาตัดเอง ก็พอไปวัดไปวาได้ เสียแต่แม่พุงป่องไปหน่อย พยายามลดอย่างแรงอยู่นะคะ(ภาพนี้ ไปถ่ายร้านเจ้าสาวที่ลูกเขาไปลองเสื้อค่ะ) ...สำหรับคนอื่นเขาคงสบายมีชุดมากมายแต่สำหรับผู้เขียน..ชุดทั้งหลายที่เคยมีมันคับจริงๆสวมลำบาก เพราะปีนี้น้ำหนักขึ้นลดไม่ลงเลยค่ะ....จะไปสั่งซื้อ สั่งตัด ก็..คิดแล้วคิดอีก ออกแบบเอง ตัดเอง ไปเลือกซื้อผ้า มามากมายซื้ออุปกรณ์มามากมาย เห็นทีจะมากกว่าจ้างตัดไปหลายเท่าตัว แต่ได้ความภุมิใจ ว่า "แม่ยังมือถึงอยู่นะคะ "....พักนี้ ไปโน่นไปนี่ ไปหารองเท้า กระเป๋า ฯลฯแม้กระทั่งทรงผม คุณลูกยัง "จัดการ" สั่งให้แม่ไปเปลี่ยนเป็น "ซอยสั้น"มาเสียอีก...กลอนชุดแต่งลูกคงจะมีมาเรื่อยๆ คราวนี้ ขอแค่แม่แต่งตัวก่อนแล้วกันค่ะภาพนี้ ตอนนั่งดูสร้อยมุกทั้งหลายว่าไม่พอ ต้องไปซื้อมาใหม่อีกจนได้ เฮ้อ อันที่จริง มีหลากหลายเรื่องราวที่จะเล่าสู่กันฟังแต่มันสลับไปมา ระหว่าง คุณแม่ที่บ้าน คุณแม่บ้านนี้คุณน้องที่โรงพยาบาล คุณลูกแต่งงาน ฯลฯ ทำให้ตกหล่นเรื่องสังคมไปมากระยะนี้ค่ะที่ว่าจะเขียนให้ต่อ ก็อาจจะตามมาในภายหน้าโปรดรอไปก่อน (อีกแล้วนะเฮ้อ....)เอ้า นำรูปสวยๆมาฝากสักรูปก่อนแล้วกันค่ะคราวที่แล้วด้านล่าง คราวนี้ด้านบน เฮ้อ อยากมีหุ่นอย่างนี้จังเลย ..แม่ไม่ให้ไม่เป็นไร ขอให้ฝึกใส่ยกทรงยกตึกดูสักหนหากอยากรู้จงหลังไมค์มาพบตนจะบอกใบ้..อย่าจำนน...พอมีทางอิอิของอย่างนี้ เขา " เก็บ" กันได้จากเนื้อรอบตัวเราน่ะแหละค่ะ ยกทรงดีดีก็มีอยู่ แต่ ต้องเจตนาใส่ตอนนี้ ข้าพเจ้า ต้อง ทรง"เสตย์" 24 ชั่วโมง ร่วมด้วยช่วยกัน อึดอัด ก็ต้องยอมแถม เช้า ก็ ผสม งาดำ กับเครื่องดื่มต่างๆกลางวัน ระหว่างมื้อ พยายาม รับประทาน โยเกิร์ตไว้ก่อนตามด้วยผลไม้ชนิดเร่งสลายไขมัน แฮ่คิดว่า แขนลดไปสักนิด...อ้าว...แล้วพุงล่ะ..?ได้เอวลงไปอีกนี้ดด นะเจ้าค่ะส่วนพุง แง่ม...รออีกสักอาทิตย์ก่อนงานลูกจะวัดดูเจ้าคะภาพนี้ เธอกำลังลองเสื้อชุดวิวาห์ที่สั่งตัดไว้ที่ร้าน Bridalคุณแม่นั่งเฉยๆไม่รู้จะทำอย่างไร เลย ถ่ายรูปไว้เรื่อยๆค่ะมาโพสลงก็ดีกว่าไม่มีรูปดูนะคะ%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
รอยแสง..ณ ..หาดทราย...ลำดับ ๑๗
//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4474122/W4474122.html รอยแสง..ณ ..หาดทราย ...เช้านั้น...ณ ริมหาด..ดวงอาทิตย์ กำลังค่อยๆ ผุดขึ้นเพื่อจะสาดส่องแสงระเรื่อเปลวไฟสีทองมาตามผิวน้ำ...เป็นเวลาที่ฟ้ากำลัง บิดตัวเพื่อให้แสงอรุณระเรื่อผิวน้ำ..และ กลุ่มเมฆก็กำลังกระจายล้อแสงอย่างน่าจับตา : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:29:20 ] ---------------------------------------------------------- 1 ...ช่วงเวลาที่หลายคน ยังไม่อยากลุกขึ้น...เนื่องจากได้ดื่มด่ำค่ำคืน กับเสียงเพลงแจ๊ซซ์อันรัวเร้า ณ ริมหาดจากดึก คืนก่อน......//www.bloggang.com/data/tiki/picture/1151308524.jpg>หัวหินในคืนก่อน ยังดูมีมนต์ขลัง เร้าใจเหมือนในวัยวันเก่าๆที่เหล่าดรุณ ดรุณีเคยรื่นเริงลีลาศริมหาด .........คืนวันเหล่านี้ หวนกลับมาด้วยเสียงกระหื่มของเบสส์แซกโซโฟน..กลอง อันเร้าระรัวใจ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:31:50 ] #2 ......ค่ำคืน ก่อนหน้านั้น... ณ หาดหัวหินยังกระหื่มกึกก้อง...ถ้าคุณได้ล้มลองเสียงกระหน่ำจากลำโพงใหญ่ สูงเท่าตึกสองชั้นที่ตั้งอยู่ตรงหูคุณพอดี.....วิญญาณ อันกึกก้องนั้น ยังเต้นระริกอยู่ในหูของคุณไม่หาย : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:34:40 ] # 3 .........อย่างมิได้นัดหมายในค่ำคืน ของต้นเดือนมิถุนายน......เมื่อกลับคืนบ้านสวนในเย็นวันพฤหัส.คุณที่บ้านก็ ชักชวนว่า...พรุ่งนี้ไปหัวหินกันไหมล่ะ.......อูยย์ ดีจัง..ฉันกระโดดโลดเต้น......อย่างลืมวัยของตัวเองอีกตามเคยไปทำไมไปอย่างไรล่ะ...........พรุ่งนี้ ไปกับน้อง.เธอนั่นแหละ..เขาหัวเราะ ตาเป็นประกาย.........เราไม่ได้ไปทะเลด้วยกันมานาน.....แม้นว่าคุณจะ ติดงานตกแต่งโฮเต็ลพัทยามาเจ็ดเดือนแล้วยังไม่หยุด........แต่ฉันก็มิเคยได้เยี่ยมกรายไปดูงานที่คุณกำลังตกแต่งเลย ได้แต่เห็นตามรูปถ่ายที่คุณ..เก็บมาฝาก : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:36:38 ] #4 .........วันศุกร์นั้น ฉันคงยุ่งอะไรตามเคยจนคุณต้องเตือนแล้ว เตือนอีกว่าจัดกระเป๋ารึยังจัดกระเป๋ารึยัง.........จัดแล้วค่ะ.........จนใกล้เวลาที่น้องจะมารับตามที่นัดกันไว้ ว่า สี่โมงครึ่งนะเราทั้งสอง ในชุดกางเกงยืน เสื้อยืดและรองเท้าแตะ สะพายกระเป๋าคนละใบเดินข้ามสะพานลอยไปฝั่งตรงข้าม...และอดทนยืนรอรถเบ๊นซ์คันงามของน้องชาย...อยู่จน...เกือบหกโมงเย็น : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:38:20 ] ที่ 5 ..........พี่น้องมีเวลาพบกันไม่มาก เพราะต่างคนต่างก็มีหน้าที่การงาน.........แต่วันนั้น น้องมีเวลาให้เพราะน้องอยากให้ไปดูบ้านหลังใหม่ริมหาดทราย...บ้านที่เธอฝันมาตลอดเวลาว่าคงจะได้มีวาสนามีสักหลัง...............ไว้ให้เธอได้พักผ่อนในยามสูงวัย......เรานั่งรถเบนซ์คันงามของเขาไป..ด้วยฝีมือขับนิ่ม....ใจเย็นอารมณ์ดีของเจ้าของ...แวะไปทานอาหารฝีมือจัดจ้านระหว่างทางร้านที่น้องชายและน้องสะไภ้ชอบมาแวะทาน.............แกงป่าเข้มข้นจริงๆ.......อาหารอร่อย..และพวกเราก็มีความสุขในการเจรจาไปตลอดทาง..............เพื่อนของน้องชายที่เคยเห็นกันมาแต่เล็กจนไปเรียนอเมริกาพร้อมคุณ และกลับมาอยู่เมืองไทยเพื่อได้ทำงานเกี่ยวกับการแสดงต่างๆ ก็ไปด้วยกัน..คุยกันสัพเพเหระ..ตลอดทาง...............เพื่อจะไปโผล่ที่ หาดหัวหิน...กับแจ๊ซซ์ เฟสติวัล...ณ คืน ๒ มิถุนาย ๒๕๔๙ นั้นใบหน้าสดชื่นรืนเริงของทุกคน ที่ได้เสมือนกลับไปสู่ก๊วนวัยเด็กอีกครั้ง...ที่เคย เฮฮาปาร์ตี้ ....หน้าวงดนตรีกระหึ่ม..แต่ทุกคน สุภาพเรียบร้อย.........ตามวิถีชีวิตของพวกเรานับแต่วัยเด็กกันมา.. : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:40:57 ] # 6 ......... ฉันจองที่นั่งด้านหน้า....สนุกสนานเต็มที่ปล่อยสามหนุ่มวัยกลางคนทั้งสามเฮฮาทักทายคนโน้นคนนี้ไปตามสบาย..........แนว แจ๊ซซ์ร็อค แต่ละวงที่มาบรรเลงก็น่าจะสนุกถูกใจขาแจ๊ซซ์ เสียดายที่เราไปถึงเกือบห้าทุ่มจึงได้แต่ดูวงสุดท้ายในคืนนั้น.........พระจันทร์บนฟ้า....ลมทะเลพัดฉิวเสียงดนตรีกระหื่มละลิ่วไปในทะเล...ค่ำคืนแห่งความสุขอีกคืนหนึ่งของเราทุกคน : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:43:35 ] # 7 ......น้องชายขับรถกลับจากหัวหิน...ตีย้อนขึ้นมาตามเส้นทางชะอำ...เพื่อจะแยกเข้า..ริมหาดปึกเตียน...เพชรบุรี.........ทางจะไกลโขอยู่...สัก สี่สิบห้าสิบกิโลจากหัวหิน..........ในท่ามกลางความมืด...ของถนนเส้นเล็กๆสู่หาด...ฉันนั่งมองแสงไฟรถที่สาดไปข้างทาง..........ในใจ...นึกห่วง...ห่วง...บอกไม่ถูก..ว่าถ้าหากเขาเดินทางมาคนเดียว...........รถเสีย..ยางแตก...อุบัติเหตุ............ใครหนอจะช่วย.......ไม่...ไม่ฉันไม่คิดอะไรอย่างนั้น.........แต่เพราะรักและห่วงในใจอย่างล้นเหลือมิใช่หรือ...?...........พี่น้องของเรา..ทั้งท้อง...แม้นจะมีเรื่องแง้บกันหลายคน...แต่เราก็รักกัน รักกันเหล้อเกิน...พี่ช่วยน้อง น้องช่วยพี่กันมาตลอดเลยทีเดียว : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:44:32 ] # 8 .........รถจอดเทียบบ้านชั้นเดียวอาณาบริเวณกว้างพอสมควร..ลมทะเลโชยมา..บ้านอาจดูเก่าสักหน่อย แต่นี่แหละคือ หน้าที่ของเราที่จะต้องมา ตกแต่งให้เขาใหม่ เพื่อจะให้บ้านหลังเก่าหลังหนึ่งสวยงามขึ้นใหม่ในวันข้างหน้า............เราเปิดประตูเทอเรซออกไป.......ทุกคน พูดเสียงเดียวกันว่า..........นี่ไง...ที่น้องอุตส่าห์...ดั้นด้นมาซื้อ.........ลมทะเลที่ตีวูบเข้ามา...เสียงคลื่นที่ซัดหาดซ่า.......มนต์เสน่ห์ท้องทะเลเรียกเขามานั่นเอง : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:49:00 ] #9 ...เช้านั้น...จึงเป็นเช้าที่ฉันออกไปทอดน่องท่องๆ ท่อมๆ อยู่ตามหาดทราย ถ่ายรูปแสงสีเช้าริมหาดอย่างมีความสุข...อบอุ่น..กับแสงรวีที่โชนสายมา..เก็บภาพแล้วภาพเล่าเก็บมุมโน้นมุมนี้ อย่างมีความสุขกว่าที่เคยไปทะเลใดๆก็นี่มันบ้านน้องเราเองนี่นา..นี่คือทะเลที่น้องมีสิทธิ์เป็นเจ้าของริมหาดของเขาเองนี่นา............มือถือของเราก็กลายเป็นกล้องคู่ชีพไป.....อาจไม่ใช่มือโปรแต่มันก็มีวิญญาณของชีวิตอันสดใสในภาพถ่ายของเรา : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:51:10 ] # 10 ..........จวบสาย...พวกเขาก็ยังไม่มีใครตื่นทุกคนมาทะเล...เห่กล่อมตัวเอง...หลับไหลกันอยู่ในห้องนอน.........เจ้าสุนัขน้อยตัวหนึ่งวิ่งผ่านมา..ฉันจุปากเรียกมันเบาๆเพื่อให้มันมาเป็นพระเอกในกล้องสักหน่อย : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:52:21 ] #11 ........พอกลับขึ้นมาบนเทอเรซก็ไล่ถ่ายรูปต้นไม้ใบหญ้าแถวนั้น...............อย่างน้อย วันหนึ่งที่มีเวลาอาจจะมานั่งเรียบเรียงต้นฉบับงานเขียนที่นี่.......ฉันบอกน้องชายไว้ว่าอย่างนั้น : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:53:16 ] # 12 ........ฉันกลับขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว.....แล้วก็เข้ากลุ่มช่วยกันดูว่าจะจัดบ้านอะไรอย่างไร.......อย่างน้อยก็ช่วยกันเลื่อนโต๊ะกินข้าว มาวางกลางบ้านจัดชุดรับแขกให้ใหม่..........ออกไปเก็บดอกเข็มหลายกอและ ใบเฟิร์นก้านแข็ง...มาเสียบแจกันเพิ่มสีสันในบ้านให้สดใส........บ้านของน้องก็เหมือนบ้านของพ่อพ่อรักทะเลพ่อรักต้นไม้ใบหญ้า........เหมือนได้กลับไปอยู่กับพ่ออีกครั้ง...เมื่อเดินไปเดินมาเช็ดกระจกด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์และบางครั้ง ก็ง่วงงุ่นไปลากเตียงผ้าใบพลาสติคมาวางตรงเทอเรซแล้วปล่อยให้ลมไล้ตัวเย็นหลับไหล.............ความสุขสงบบังเกิด ณ บ้านริมหาด : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:54:12 ] # 13 ถึงยามเย็น....หลานชาย และ น้องสะไภ้ ก็ขับรถอีกคันตามมา...ดูท่าทางภาคภูมิใจในบ้านริมทะเลของพ่อเขากันเป็นอย่างยิ่ง...........ฉันแอบปลื้มปิติ..ชีวิตครอบครัวของน้อง..จะต้องมีความสุขในบั้นปลายอย่างแน่นอน.......น้องสะไภ้เดินไปมารอบบ้านแล้วถามด้วยเสียงกังวลว่า......" คิดกลุ้มอยู่หลายวัน แต่เห็นแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะต้องซื้อค่ะ"......"บ้านนี้ดีทีเดียวค่ะ.น้อง"ฉันให้กำลังใจ...ราคาหลายหลักของมันอาจดูเป็นการหาเรื่องภาระเกินตัวในวัยปลาย........แต่หากจะเป็นที่พักผ่อน...หย่อนอารมณ์ และ กลับคืนสู่ถิ่นฐานใกล้เคียงญาติพี่น้องเดิมของเธอ..ย่อมไม่น่าจะกังวล......"บ้านนี้ สวยงาม และ น้องซื้อได้ถูกอย่างไม่น่าเชื่อ.."....ฉันให้กำลังใจอีกครั้ง.......เชื่อมันว่า น้องทั้งสองคนจะต้องฝ่าฟันกันจนจ่ายครบทุกบาททุกสตางค์ได้แน่นอน... : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:55:21 ] #14 ......ค่ำคืนนั้น...เราทั้งหลายคนขับรถตามกันไป..เพื่อจะ สมทบกับเพื่อนหลานและ ลูกชายของฉันซึ่งบึ่งมากับเพื่อนๆก๊วนเขาเพื่อจะดูแจ๊ซซ์ริมหาดกันกับกลุ่มเพื่อน........เราเลือกร้านอาหารซีฟู้ดริมทะเลในทางเดินไปสู่ชายหาด...น้องชายแบก ขวดไวน์มาอีกสองขวดและ ก้ได้เวลาฉลองชีวิตของเขาที่เขามีความสุขมาก"ยินดีที่หลานชายสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ค่ะ"..เราเริ่มเปิดฉาก เมื่อกลุ่มหลานชายมากันครบหมดเป็นเวลาแห่งความสุขและความชื่นมื่น...แค่อีกหนึ่งคืน...๓ มิถุนายน...๒๕๔๙.......เสียงแก้วกระทบกัน ยกดื่มให้กำลังใจคนที่เหน็ดเหนื่อยมาทั้งชีวิตเพื่อ เมีย และ ลูก......น้องชายคนดีที่หนึ่งของฉันเอง............แล้ว ก็แยกขบวนต่างวัยไปดูแจ๊ซซ์ คืนที่สอง...กันอีกครา... : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:57:21 ] # 15 .....คืนนี้ เราไม่ได้ปักหลักกันที่ โซฟีเทลหัวหินแต่ย้ายมานั่งดู วงเดิมในสไตล์แจ๊ซซ์บิ๊กแบนด์ไม่ใช่แจ๊ซซ์ร็อคแนวซานตาน่าอย่างคืนก่อน............เช่นเดิมฉันคงนั่งหน้าวงยึดหัวหาด..........กับเสียงทรัมเป็ต.แซกโซโฟนกับเครื่องดนตรีสารพัดชนิด....กับมือกลองที่ระรัวระเริงพลิกมือบนแผ่นหนังหน้ากลองกับ มือเป่าฉกาจฉกรรจ์ ที่ทำให้ค่ำคืนริมหาดด้านเหนือ พลิ้วไหวด้วยลีลา..............น้องชายกางแขนให้ที่รักของเขาเข้าไปสู่อ้อมกอด...ภาพน้องชายที่มีความสุขกับคู่ชีวิตของเขาประทับอยู่ในใจเมื่อเดินกลับกันมาที่รถ... : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:01:12 ] # 16 ......วันรุ่งขึ้น น้องสะไภ้และ ฉัน เดินทางเข้าตลาดเมืองเพชรบุรีเพื่อซื้อหาข้าวของติดมือกลับบ้าน กลับมาทันหนุ่มๆรับประทานอาหารตอนสาย.........แล้วก็เร่งรัดเพื่อจะกลับบ้านให้ไวขึ้น ......มีโอกาสแวะ ร้านสรรพสินค้าใหญ่ริมถนนสายเพชรบุรีเพื่อจะเข้าไปดูของจาก โรงงานFActory Outlet ..........แล้วต่างคน ต่างก็แยกย้ายกันกลับสู่...ภาระหน้าที่ที่กำลังรออยู่เบื้องหน้า..........ทิ้งสายลม..แสงแดด...ไออุ่น...ลมทะเลไว้ที่นั่นอยู่ในความทรงจำ..ไปอีกนาน : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:03:20 ] # 17 ......แค่ชั่วไม่กี่วัน.............ที่ความสุขอบอุ่นและไอทะเล ยังไม่จางหาย............ภาพน้องชายที่กางแขนรับที่รักของเขาเข้าอ้อมแขนในค่ำคืนที่เดินตามกันไปทางแคบๆริมหาดสู่ทีจอดรถ......ภาพที่เขาช่วยกันยกเก้าอี้ จัดบ้าน ..กุลีกุจอทำโน่นนี่...........แล้วเขาก็มาหาในชุดเครื่องแบบผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ในวันพุธก่อน..แค่สิบกว่าวัน..เพื่อจะเลือกผ้าม่านไว้แต่งบ้าน..ให้เข้ากับชุดผ้าเย็บเบาะเก้าอี้หวายชุดใหม่ที่เขาสั่งซื้อมาเพื่อไว้ที่บ้านริมหาด...หลังนั้น..............ฉันมีโอกาสได้เปรยกับเขานิดหนึ่งว่า...น้องน่าจะทำประกันอุบัติเหตุเสียหน่อยนะ....."...อย่า..อย่า...ฉันไม่มีวันเสียเงินให้ประกันหรอก.."เขาโต้ตอบ...........ฉันนิ่ง...ไม่พูดอะไรต่อ...ภาวนาขอให้เขาเดินทางไปมากับชายฝั่งทะเลอย่าง..ปลอดภัย.... : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:07:13 ] # 18 .........ฉันมองสายระโยงระยาง...ในสองวันทีผ่านมา..ด้วยความสลดใจอย่างลึกซึ้ง..........กี่วันเชียวที่น้องจะต้องนอนให้สายอ๊อกซิเจนผ่านเข้าปอด........."ทิกิ...น้องเธอถูกรถชนอยู่โรงพยาบาล. paralyzed ไปค่อนตัวนะ".........เสียงคุณตะคอกมาทางโทรศัพท์ ในวันเสาร์ที่เพิ่งผ่านไปตอนที่ฉันตอบรับโทรศัพท์ด้วยคำพูดว่า"กำลังประชุมอยู่เท่านี้นะ"............"อะไรนะ..อยู่ที่ไหน เมื่อไหร่"............เปล่า........เปล่า...ไม่ใช่ที่บ้านริมหาด..ที่นี่เอง แค่แถวส.น.โรงพัก...เด็กเอแบคขับรถเก๋งเสยน้องชาย กระเด็นขึ้นมาศีรษะฟาดกระจกแตก..พาส่งสมิติเวชแล้ว...เตรียมผ่าตัดด่วนเย็นนี้.........เป็นอีกครั้งที่ฉันทำอะไรไม่ถูกไปอีกหลายชั่วโมง...ฟังการประชุมสายวันเสาร์ และบ่ายวันเสาร์ไม่รู้เรื่อง.........เมื่อเสร็จประชุมบ่ายวิ่งไปถึงโรงพยาบาลน้องก็เข้าห้องผ่าตัดไปแล้ว.........ห้าทุ่มกว่า ผ่าตัดเสร็จ คนที่นอนอยู่บนเตียงสายระโยงระยางทั่วตัว.สายอ๊อกซิเจนแทรกผ่านรอผ่าตัดคอ....ส่วนที่บอบช้ำที่สุด...คอเกือบหัก..กระดูกกดทับเส้นประสาทไม่ขยับเขยื้อนตัว.............แต่วันนี้ ...เมื่อวาน...เขากระดิกตัวได้ พอค่อยๆจัดท่าให้นั่งได้...เพียงแต่ไม่สามารถพูดผ่านปากที่ต้องคีบเครื่องช่วยหายใจไว้........น้องที่รัก....สายลม และ แสงแดดในหัวใจของพี่จะเทให้เธอเสมอไป...สำหรับน้องคนดีที่หนึ่ง...........คนที่ทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว...เพื่อพ่อ เพื่อแม่เพื่อเมีย เพื่อลูก....น้องคนดีที่หนึ่งที่เป็นหลักขวัญกำลังใจของครอบครัวเราเสมอมา............บ้านหลังนั้น...กำลังรอเจ้าของบ้านคนที่วิ่งจ๊อกกิ้งนับสิบกิโลบนถนนเส้นนอก............บ้านหลังนั้น กำลังรอเจ้าของบ้าน ด้วยสายลม และ แสงแดดริมหาดสวย.............พี่ขอภาวนาให้เธอลุกขึ้นได้เเหมือนเดิม................พี่จะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอได้ลุกขึ้นไปสู่บ้านริมหาดที่เธอฝันจะมีมานาน..................จากพี่สาวคนเดียวของเธอทิกิ_tiki : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:12:03 ] # 19 ........ท้ายหน้า......เมื่อเตรียมภาพไว้ในคอมพ์มาสิบกว่าวัน...หมายใจว่าจะเขียนเรื่องสายลมแสงแดดอันอบอุ่นงดงาม...เต็มความหมายแต่ไม่มีเวลาเพราะต้องไปประชุมหลายเพลามาตลอด.........และไม่นึกเหมือนกันว่าจะต้องมาบันทึกเรื่องนี้ไว้เช่นนี้ในคืนนี้...อย่างแสนจะขมขื่นใจเป็นที่สุด.... tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:14:25 ] # 20 แย่จัง เสียใจด้วยนะคะ ขอให้หายเร็วๆ ค่ะ จากคุณ : scottie - [ 22 มิ.ย. 49 01:16:07 ] # 21 ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 22 มิ.ย. 49 22:01:22 ] # 22 มาอ่านและให้กำลังใจครับ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 23 มิ.ย. 49 11:05:38 ] # 23 แวะมาทักทายก่อนนะคะ จากคุณ : เม-ดา - [ 25 มิ.ย. 49 20:51:22 ] # 24 # 20 แย่จัง เสียใจด้วยนะคะ ขอให้หายเร็วๆ ค่ะ จากคุณ : scottie - [ 22 มิ.ย. 49 01:16:07 ] คุณ สก๊อตตี้คะ ขอบคุณมากค่ะหายเร็วอย่างน่าอัศจรรย์ค่ะ# 21 ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 22 มิ.ย. 49 22:01:22 ] ขอบคุณในกำลังใจที่มีให้ตลอดมาค่ะ #22 มาอ่านและให้กำลังใจครับ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 23 มิ.ย. 49 11:05:38 ] ขอบคุณ คุณเ กรียงไกร เช่นกันค่ะ# 23 แวะมาทักทายก่อนนะคะ จากคุณ : เม-ดา - [ 25 มิ.ย. 49 20:51:22 ] น้องเม..ดาร์ ขอบคุณอย่างยิ่งค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ วันสุนทรภู่ 08:57:56 ] #25 ...แปดวันในห้องไอซียูดูน้องที่ๆค่อยๆ ฟื้นคืนขึ้นมาทีละนิดแม้นนายแพทย์จะลงความเห็นว่า เฉียดตายไปแล้วแต่อาการอาจเป็นอย่างดาราคริสโตเฟอร์ก้ได้...........เราทั้งสอง คือ น้องสะไภ้และฉันจึงขออำนาจบุญทั้งหลาย เร่งกระทำส่งให้ไปที่โรงพยาบาลสงฆ์ ขอจองวันถวายอาหารเช้าได้ในวันนี้ 26-27-28 มิถุนายน 2549 วันละ 9รูปโดยเราจะไม่ได้ไปถวายเอง ก็ทำบุญไว้ให้....ทั้งแลกแบงก์ 20 ฉบับใหม่เอี่ยมไว้ เกินอายุคุณน้องชาย คืนวันอาทิตย์นั้น ฉันก็เขียนชื่อหน้าซองทุกซอง ให้น้อง นำไปถวายพระสงฆ์ ซึ่งป่วยอยู่อายุรกรรมชั้น 4 และชั้น 5ป่วยโรคกระดูก........โดยมิลืมที่จะ นำกระป๋องสังฆทานไปถวายณ ศาลาฉัน ในเช้าวันจันทร์ที่ผ่านมาสัปดาห์ก่อน.....เมื่อไปตรวจน้ำ ที่ พระรูป พ่อหมอปู่บรมครูแพทย์หมอชีวกโกมารภัจจ์เจ้า ..ขณะจุดธุปถวายบุญด้วยนั้นก็มิลืมที่จะพรรณนาคุณงามความดีแห่งแรงกตัญญูซึ่งน้องชาย มีให้แก่ บิดาของข้าพเจ้าผู้ล่วงลับไปแล้วและ..ปัจจุบัน เธอก็ยังดูแลมารดาผู้กำลังป่วยเป็นอัลไซเมอร์ อย่างดียิ่ง...เธอทั้งสอง ทั้งสามีภรรยา นั้นทีเดียว.....พลังแห่งมหาเทพก็ดูเหมือนเทหลั่งไหลมาให้ฉันจนสว่างวาบเต็มอิ่มในใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนแม้นจะได้เคยมาถวายเพลหรืออาหารเช้า หรือ ได้ทำบุญถวายหนังสือ หลวงปู่ครูบาดวงดีครบ๑๐๐ปี มาหลายครั้งก็ไม่มีกระแสใดแรงเท่า ณ วันจันทร์ ๑๙ มิถุนายนพุทธศักราช ๒๕๔๙ ที่ผ่านมาเลย..........แล้วก็ชวนน้องสะไภ้ให้ไปตั้งกองทุน ชื่อน้องชายไว้ที่ หอตั้งกองบุญไว้นำดอกผลถวายเป็นค่าอาหารและยาแก่พระภิกษุอาพาธ.......เสร็จสิ้นการทำบุญที่โรงพยาบาลสงฆ์ ก็ ต่อไปยังวัดหัวลำโพง ยัง มูลนิธิ ร่วมกตัญญู ทำบุญซื้อโลงศพสองโลง ในชื่อน้องชายอีกเช่นกัน...........ซึ่งก็สำเร็จด้วยดี......แต่ตัวฉันนั้น เมื่อน้องสะไภ้ ซึ่งควรจะกลับไปทำงานต่อ ไม่ได้กลับก็ไปด้วยกันที่บ้านของเขา .....ตัวฉันก็ ราวกับได้ไปออกแรงสู้รบอันหนักหน่วงมา อ่อนเปลี้ยเพลียแรงนอนสลบเหมือดไปเช่นกัน ได้ดูแลคุณแม่ผู้มีอาการหลงลืม แต่ยังสุภาพเรียบร้อย พูดจาไพเราะให้ได้รับประทานอาหารเย็น......แล้วก็กลับไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล ตอนเย็นค่ำและก็ประพฤติตัว เยี่ยงนี้ คือ ไปแวะเวียนโผล่หน้าเยี่ยมคนป่วย จากที่ต้องกระพริบตาปริบๆอยู่อีกสองวัน ทุกคนต่างให้กำลังใจกันขนานหนัก.....เช่นอีกวันต่อมาคุณน้องสะไภ้ ก็ตรงไปซื้อโลงศพที่สถาบันนิติเวช กรมตำรวจ ให้กุศลแก่เขาอีก....จึง สองวันที่ผ่านมา ที่ต้องให้อ๊อกซิเจนช่วยหายใจที่หมอเกรงอาการเลือดตกในปอดก็หายไป.......ถอดสายหายใจได้...ที่กินอาหารถุงทางหลอดอาหาร..เมื่อวานก็หน้าตาแจ่มใส กินอาหารได้ปกติ.........นึกดีใจที่เป็นกุศลแห่งแรงกตัญญูที่น้องมีต่อพ่อแม่และ ความรักพี่ๆที่น้องมีให้เสมอมา ไม่ว่าจะมีปัญหาอันใดหากเขาทราบ เขาจะยื่นมือช่วยเหลือทันควันให้พี่ๆคลายทุกข์ได้ทุกครั้ง.......... อีกประการหนึ่ง น้องสะไภ้ ก็เล่าให้ฟัง ถึงน้ำใจที่ช่วยเหลือคนไม่เลือกหน้าให้ฟังอีกหลายเรื่อง...จึงเห็นแก่ตาว่ากุศลผลบุญของคนดีนั้นแม้นจะเจอโชคชะตาอันผันผวนสุดชีด...ก็กลับได้รับการดูแลช่วยเหลือปัจจุบันทันด่วนให้หายได้ไวอย่างน่าอัศจรรย์ ...รายละเอียดจะบันทึกไว้ในภายหน้าค่ะขอขอบคุณที่ท่านผู้อ่านมาให้กำลังใจค่ะได้นำบทกลอนไปวางไว้ที่หน้าบทกวีด้วยค่ะ//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4484245/W4484245.html#2ขอบคุณอีกครั้งค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ วันสุนทรภู่ 09:30:39 ] %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
บุญกตัญญู... ลำดับ ๑๘
...ถ้าแขนพี่คู่นี้โอบน้องได้จะโอบไว้มิให้ภัยถึงตัวเจ้าแต่...ว่ากรรม..เคยกระทำ.กระหน่ำเอาจึงพุ่ง.เป้า...ปักหมาย ตาย.ตก...แรง.........อธิษฐาน..ยกพาน..ขึ้นสู่ขวัญขอน้องนั้นผ่านทุกข์..สุขส่องแสงน้อมรำลึกบุญที่ทำ...ย้ำ..ถูก..แพงช่วยขับแข่ง..แหวกบาป..คล้ายสาปตาม........เกิดเป็นคนชาติหนึ่งซึ่งแสนยากต้องลำบากฟันฝ่า.คร่าขวากหนามเถอะนะน้อง..วิบากท้า..พยายามกตัญญุตา..แบกหาม..ข้ามพ้นมา......ตลอดชีวิต..คิดดี ..เป็นที่ตั้งรุกพลัง..เผื่อแผ่..แม่พ่อหนาบุญเจ้าทำ..จึงค้ำ..ซึ่งชีวาต์ผ่อนหนักลง..ปลงชะตา..ยกค่าคน......กตัญญูกตเวทิตาทำหน้าที่ตอบแทนคุณชนนีปิตุผลจึงแคล้วคลาดอย่างประหลาดแม้นรถชนกลับรอดพ้นทันเวลา..น่าแปลกใจ......จึงขอยกเรื่องน้องมาพ้องพานเพื่อขับขานเป็นกลอนดุจสอนใส่สำนึกเถิด..ประเสริฐ..ทั้งผองไทยตอบแทนคุณ..พ่อแม่ไว้..ช่วยได้ทัน....อันตกน้ำมิไหลไฟมิครอกยังทันบอกญาติสนิทมิตรรักมั่นตามไปช่วยอำนวยทางอย่างสำคัญมีช่องช่วยเปลี่ยนผันได้ทันที.....ผลของบุญคุณธรรมอันล้ำรสเพราะแทนทดสนองคุณหนุนศักดิ์ศรีจึงช่วยน้องแคล้วฆาต..บาดชีวิพ้นเส้นตายเฉียดนาทียมพบาลทิกิ_tikiเขียนย้อนหลังให้เหตุการณ์น้องชายถูกรถชนกระเด็นขึ้นศีรษะฟาดกระจกหน้ารถเขาแตกตัวเอง คอเคลื่อนแทบหัก เป็นอัมพาตจากช่วงคอลงไปถึงปลายเท้าในบัดดลเดชะบุญ รอดพ้นมาด้วยบารมี แห่งความกตัญญูซึ่งเขาทำไว้คือสนองคุณพ่อและ แม่..มาตลอด..ขอกุศลนั้นจงเป็นตัวอย่างให้เยาวชนทุกคนได้เรียนรู้จดจำว่าการช่วยดูแลพ่อแม่ ตอบแทนคุณพ่อแม่ยามพ่อแม่ป่วยไข้คอยเอาใจช่วยรักษา...นั้นนับเป็นมหากุศลอย่างยิ่งในภพปัจจุบันช่วยให้รอดพ้นขีดอันตรายได้อย่างทันท่วงที%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%