วัดบัวขวัญ..ระฆัง...อาจารย์วัฒน์..และ อาจารย์ ฮัมปาว เรื่องนี้ เป็นเรื่องอันเกิดขึ้นอย่างที่ข้าพเจ้าเห็นกับตา...เป็นเรื่องแปลก อันหาเหตุและผลไม่ได้ เป็นสิ่งเหลือเชื่อหากเล่ากันปากต่อปาก และ เป็นเรื่องซึ่งบุคคลผู้เกี่ยวข้องมิได้อยากจะพูดถึง และ ข้าพเจ้าขออนุญาต เล่า.. ให้หลายคนได้ฟัง...ตั้งใจให้เป็นเรื่องอันควรแก่การใช้ วิจารณญาณในการพิจารณาอย่างถ้วนถี่ เพราะชีวิตของคนเรานี้ ยังมีอีกมากซึ่งยากจะรู้ tiki_ทิกิ เริ่มบันทึก ณ เวลา ๑๑:๑๕ นาฬิกา พระพุธ ๑๑ มีนาคม พระพุทธศักราช ๒๕๕๒ เรือนนนทบุรี สยาม ราชอาณาจักรไทย นำมาจากเรื่องเขียนหน้าจอพันทิป เช้านี้ค่ะ W7614991 วัดบัวขวัญ..ระฆัง...อาจารย์วัฒนา..และ อาจารย์ ฮัมปาว [ความเรียง] tiki_ทิกิ (5 - 11 มี.ค. 52 16:16) //www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7614991/W7614991.html %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%   Create Date : 11 มีนาคม 2552     14 comment Last Update : 21 พฤศจิกายน 2552 21:17:52 น.     Counter : 1067 Pageviews.   Share Tweet

งานแต่งลูก..."เพียงความตายมาพรากเราจากกัน" ...ลำดับ# ๔๒ บันทึกคำยินดีที่ลูกแต่ง ใช่อวดแข่งเสกสรรค์บรรดาสิน ยกน้ำชา แต่งไทย ได้ยลยิน งามเพชรนิลจินดาค่าควรคน อันสินสอดทองหมั้นเขาสรรมา สร้างหรรษาบุพการีนี้ทุกหน ด้วยบุตรีทำดีเป็นศรีตน ส่งเป็นผลชูสิทธิพิจารณา แขกและญาติประสาทคำอวยพร รดน้ำมือไหว้วอนทุกทิศา สานทุกสิ่งมิ่งขวัญบันดาลมา กระจะตากระจ่างใจให้ขวัญยืน เมื่อลูกดีเป็นศรีการุณย์ชาติ เหล่าญาติประกาศคำหวานชื่น พุทธและคริสต์แต่งกันเมื่อวานซืน ต่างศาสน์มิอาจฝืนรักรื่นรมย์ ที่เหนื่อยยากลำบากเฝ้าเลี้ยงดู มีมืออื่นชื่นชูเพื่ออุ้มสม ดุจกิ่งทองใบหยกปรกประพรม สานคารมคู่ขวัญนิรันดร์กาล หยาดน้ำใสสองหยดรินรดแก้ม ดุจทวยเทพสาดแซมรินประสาน แม่อาจมีชีวิตมิยืนนาน ส่งขวัญตาสาบานครองคู่ดี ถึงเวลามารดา นอนตาหลับ เหนื่อยขานขับขวัญตามารศรี เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงนานปี หวังเจ้ามีคู่ครองผู้ต้องใจ เมื่อสานส่งเจ้าตรงสู่อุ้งหัตถ์ ซึ่งร้อยรัดพระเจ้าเข้าชิดใกล้ หวังเพียงเจ้าอยู่รอดและปลอดภัย สิ่งพรากไกล..เพียงตาย..คลายผูกพัน มีสิ่งเดียวที่จะพรากไปจากเจ้า จะชิงเอาคู่เคล้าแม่จอมขวัญ "เพียงความตายฤๅพรากเราจากกัน" รักนิรันดร์..มั่นคง..ตรงสาบาน... ทิกิ_tiki บันทึกวาระงานแต่งลูกสาว ณ โฮเต็ลถนนวิทยุ กรุงเทพมหานคร ๙ และ ๑๑ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙ บันทึก ความรักสู่อุ้งหัตถ์ ของพระเจ้า แต่ลูกสาว ยังจะพาแม่ไปทำบุญ ณ โรงพยาบาลสงฆ์พุทธไทย และจะไปตามวัดทำบุญกับพระสงฆ์ที่แม่เคารพนับถือ ตามคำมั่นสัญญาตลอดกาลเช่นกัน จารหน้าคอมพ์ ณ เช้า ๘:๐๐ นาฬิกา วันพุธ ๑๓ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙ วันที่หน้าที่แม่ ผู้มีหน้าที่ดูแลลูกมีคู่ครองดี ได้เสร็จสิ้นลงไปอีกหนึ่งหน้าที่ จารึกในคอมพิวเตอร์ ณ เรือนนนทบุรี ประเทศไทย %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%   Create Date : 13 ธันวาคม 2549     17 comment Last Update : 21 พฤศจิกายน 2552 21:18:22 น.     Counter : 605 Pageviews.   Share Tweet

กลอนชุดงานแต่งลูก..ตอนแม่แต่งตัว ...ลำดับ# ๔๑ ..เยี่ยมหน้าหาเพื่อนเยือนชาวกลอน ..อ่านย้อนลมหวนชวนนักฝัน โน่นมี้ท นี่ก็มัด นัดสัมพันธ์ ส่วนฉันยุ่งเสื้อผ้าแทบบ้าตาย ......เตรียมงานเช่นกันวัน"ลูก"แต่ง ต้องแบ่งเวลามามากหลาย ทรงผม เสื้อผ้า พาวุ่นวาย รองเท้า กระเป๋า คล้าย..งานใหญ่โต เป็นเจ้าภาพ เขาจะหาบ ขันหมากหมั้น ต้องเตรียมตัวหลายวันออกอักโข จะแต่งชุดอะไรก็ต้องโชว์ ใช่อวดโอ้ ลูกเรา เขาสั่งมา ที่เคยสวม สั่งงด โปรดอย่าสวม ช่วยสำรวม เปลี่ยนผม ให้สมหน้า ชุดสีสด โปรดงด ฐานมารดา แม่เจ้าสาว..ชักระอา..น่ารำคาญ.. เคยกระโดดโลดเต้นตามสบาย "มีท"ทั้งหลายแค่สวมสูทอัครฐาน ทับเสื้อใน กางเกงยีน ตัวเก่งงาน ลูกขอร้องหลักการแม่ต้องมี จึงต้องจัดตัดแต่งทุกแหล่งหา ซื้อพวกผ้า ไหมนอก ออกหลายสี มาเย็บเอง เราเก่ง ..ทุนมากมี เคยร่าเรียน ครูดี อาลิย้องซ์*(Alliance Francaise) เสียเวลาตัดแบบสักสัปดาห์ เสียเวลาตัดผ้าอีกเต็มกล่อง เนาทั้งชุดผุดขึ้นแล้วใส่ลอง งามพุงพองป่องดีที่ตรงกลาง "แม่เจ้าสาว" ถึงคราวเป็นเจ้าภาพ นั่งทำงานพังพาบจนรุ่งสาง จึงไว้พุง ป่องแท้ แม่ร้องคราง คล้ายอึ่งอ่าง สวมชุดยาว...คราวต้องเซ็ง แวะมาเขียนกลอน บอกเพื่อนฝูง ต้องเย็บชุดใส่เอง เพราะรำคาญลูกยุ่งนัก แม่ออกแบบไป ช่างที่ไหนก็คงไม่เย็บให้ อาศัยเคยเรียน ออกแบบดีไซน์ตัดเสื้อ กับอาจารย์ดวงดาว ที่สมาคมฝรั่งเศลสาทร มาสักเกือบยี่สิบปีที่แล้วเลย ปัดฝุ่นตำรามาตัดเอง ก็พอไปวัดไปวาได้ เสียแต่แม่พุงป่องไปหน่อย พยายามลดอย่างแรงอยู่นะคะ (ภาพนี้ ไปถ่ายร้านเจ้าสาวที่ลูกเขาไปลองเสื้อค่ะ) ...สำหรับคนอื่นเขาคงสบายมีชุดมากมาย แต่สำหรับผู้เขียน..ชุดทั้งหลายที่เคยมีมันคับจริงๆ สวมลำบาก เพราะปีนี้น้ำหนักขึ้นลดไม่ลงเลยค่ะ ....จะไปสั่งซื้อ สั่งตัด ก็..คิดแล้วคิดอีก ออกแบบเอง ตัดเอง ไปเลือกซื้อผ้า มามากมาย ซื้ออุปกรณ์มามากมาย เห็นทีจะมากกว่าจ้างตัด ไปหลายเท่าตัว แต่ได้ความภุมิใจ ว่า "แม่ยังมือถึง อยู่นะคะ " ....พักนี้ ไปโน่นไปนี่ ไปหารองเท้า กระเป๋า ฯลฯ แม้กระทั่งทรงผม คุณลูกยัง "จัดการ" สั่งให้แม่ไป เปลี่ยนเป็น "ซอยสั้น"มาเสียอีก...กลอนชุดแต่งลูก คงจะมีมาเรื่อยๆ คราวนี้ ขอแค่แม่แต่งตัวก่อนแล้วกันค่ะ ภาพนี้ ตอนนั่งดูสร้อยมุกทั้งหลายว่าไม่พอ ต้องไป ซื้อมาใหม่อีกจนได้ เฮ้อ อันที่จริง มีหลากหลายเรื่องราวที่จะเล่าสู่กันฟัง แต่มันสลับไปมา ระหว่าง คุณแม่ที่บ้าน คุณแม่บ้านนี้ คุณน้องที่โรงพยาบาล คุณลูกแต่งงาน ฯลฯ ทำให้ตกหล่นเรื่องสังคมไปมากระยะนี้ค่ะ ที่ว่าจะเขียนให้ต่อ ก็อาจจะตามมาในภายหน้า โปรดรอไปก่อน (อีกแล้วนะเฮ้อ....) เอ้า นำรูปสวยๆมาฝากสักรูปก่อนแล้วกันค่ะ คราวที่แล้วด้านล่าง คราวนี้ด้านบน เฮ้อ อยากมีหุ่นอย่างนี้จังเลย ..แม่ไม่ให้ไม่เป็นไร ขอให้ฝึก ใส่ยกทรงยกตึกดูสักหน หากอยากรู้จงหลังไมค์มาพบตน จะบอกใบ้..อย่าจำนน...พอมีทาง อิอิ ของอย่างนี้ เขา " เก็บ" กันได้จากเนื้อรอบตัวเรา น่ะแหละค่ะ ยกทรงดีดีก็มีอยู่ แต่ ต้องเจตนาใส่ ตอนนี้ ข้าพเจ้า ต้อง ทรง"เสตย์" 24 ชั่วโมง ร่วมด้วย ช่วยกัน อึดอัด ก็ต้องยอม แถม เช้า ก็ ผสม งาดำ กับเครื่องดื่มต่างๆ กลางวัน ระหว่างมื้อ พยายาม รับประทาน โยเกิร์ตไว้ก่อน ตามด้วยผลไม้ชนิดเร่งสลายไขมัน แฮ่ คิดว่า แขนลดไปสักนิด...อ้าว...แล้วพุงล่ะ..? ได้เอวลงไปอีกนี้ดด นะเจ้าค่ะ ส่วนพุง แง่ม...รออีกสักอาทิตย์ก่อนงานลูกจะวัดดูเจ้าคะ ภาพนี้ เธอกำลังลองเสื้อชุดวิวาห์ที่สั่งตัดไว้ที่ร้าน Bridal คุณแม่นั่งเฉยๆไม่รู้จะทำอย่างไร เลย ถ่ายรูปไว้เรื่อยๆค่ะ มาโพสลงก็ดีกว่าไม่มีรูปดูนะคะ %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%   Create Date : 01 ธันวาคม 2549     6 comment Last Update : 21 พฤศจิกายน 2552 21:19:03 น.     Counter : 1149 Pageviews.   Share Tweet

รอยแสง..ณ ..หาดทราย...ลำดับ ๑๗ //www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4474122/W4474122.html รอยแสง..ณ ..หาดทราย ...เช้านั้น... ณ ริมหาด.. ดวงอาทิตย์ กำลังค่อยๆ ผุดขึ้นเพื่อจะสาดส่องแสง ระเรื่อเปลวไฟสีทองมาตามผิวน้ำ ...เป็นเวลาที่ฟ้ากำลัง บิดตัวเพื่อให้แสงอรุณ ระเรื่อผิวน้ำ.. และ กลุ่มเมฆก็กำลังกระจายล้อแสง อย่างน่าจับตา : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:29:20 ] ---------------------------------------------------------- 1 ...ช่วงเวลาที่หลายคน ยังไม่อยากลุกขึ้น ...เนื่องจากได้ดื่มด่ำค่ำคืน กับ เสียงเพลงแจ๊ซซ์อันรัวเร้า ณ ริมหาด จากดึก คืนก่อน ...... //www.bloggang.com/data/tiki/picture/1151308524.jpg> หัวหินในคืนก่อน ยังดูมีมนต์ขลัง เร้าใจ เหมือนในวัยวันเก่าๆที่เหล่า ดรุณ ดรุณีเคยรื่นเริงลีลาศ ริมหาด .........คืนวันเหล่านี้ หวนกลับมา ด้วยเสียงกระหื่มของเบสส์ แซกโซโฟน..กลอง อันเร้าระรัวใจ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:31:50 ] #2 ......ค่ำคืน ก่อนหน้านั้น.. . ณ หาดหัวหิน ยังกระหื่มกึกก้อง ...ถ้าคุณได้ล้มลองเสียงกระหน่ำจากลำโพงใหญ่ สูงเท่าตึกสองชั้น ที่ตั้งอยู่ตรงหูคุณพอดี .....วิญญาณ อันกึกก้องนั้น ยังเต้นระริกอยู่ ในหูของคุณไม่หาย : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:34:40 ] # 3 .........อย่างมิได้นัดหมาย ในค่ำคืน ของต้นเดือนมิถุนายน ......เมื่อกลับคืนบ้านสวนในเย็นวันพฤหัส .คุณที่บ้านก็ ชักชวนว่า ...พรุ่งนี้ไปหัวหินกันไหมล่ะ .......อูยย์ ดีจัง.. ฉันกระโดดโลดเต้น ......อย่างลืมวัยของตัวเองอีกตามเคย ไปทำไม ไปอย่างไรล่ะ ...........พรุ่งนี้ ไปกับน้อง.เธอนั่นแหละ.. เขาหัวเราะ ตาเป็นประกาย .........เราไม่ได้ไปทะเลด้วยกันมานาน .....แม้นว่าคุณจะ ติดงานตกแต่งโฮเต็ลพัทยา มาเจ็ดเดือนแล้วยังไม่หยุด ........แต่ฉันก็มิเคยได้เยี่ยมกรายไปดู งานที่คุณกำลังตกแต่งเลย ได้แต่เห็นตามรูปถ่ายที่คุณ..เก็บมาฝาก : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:36:38 ] #4 .........วันศุกร์นั้น ฉันคงยุ่งอะไรตามเคย จนคุณต้องเตือนแล้ว เตือนอีกว่า จัดกระเป๋ารึยัง จัดกระเป๋ารึยัง .........จัดแล้วค่ะ .........จนใกล้เวลาที่น้องจะมารับ ตามที่นัดกันไว้ ว่า สี่โมงครึ่งนะ เราทั้งสอง ในชุดกางเกงยืน เสื้อยืดและรองเท้า แตะ สะพายกระเป๋าคนละใบ เดินข้ามสะพานลอยไปฝั่งตรงข้าม... และอดทนยืนรอรถเบ๊นซ์คันงามของน้องชาย ...อยู่จน...เกือบหกโมงเย็น : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:38:20 ] ที่ 5 ..........พี่น้องมีเวลาพบกันไม่มาก เพราะต่างคนต่างก็มีหน้าที่การงาน .........แต่วันนั้น น้องมีเวลาให้ เพราะน้องอยากให้ไปดูบ้านหลังใหม่ ริมหาดทราย...บ้านที่เธอฝันมาตลอดเวลา ว่าคงจะได้มีวาสนามีสักหลัง... ............ไว้ให้เธอได้พักผ่อนในยามสูงวัย ......เรานั่งรถเบนซ์คันงามของเขาไป.. ด้วยฝีมือขับนิ่ม....ใจเย็นอารมณ์ดีของเจ้าของ ... แวะไปทานอาหารฝีมือจัดจ้านระหว่างทาง ร้านที่น้องชายและน้องสะไภ้ชอบมาแวะ ทาน... ..........แกงป่าเข้มข้นจริงๆ .......อาหารอร่อย.. และพวกเราก็มีความสุขในการ เจรจาไปตลอดทาง..... .........เพื่อนของน้องชายที่เคยเห็นกันมาแต่เล็ก จนไปเรียนอเมริกาพร้อมคุณ และกลับมาอยู่เมืองไทย เพื่อได้ทำงานเกี่ยวกับการแสดงต่างๆ ก็ไปด้วยกัน.. คุยกันสัพเพเหระ..ตลอดทาง... ............เพื่อจะไปโผล่ที่ หาดหัวหิน...กับ แจ๊ซซ์ เฟสติวัล...ณ คืน ๒ มิถุนาย ๒๕๔๙ นั้น ใบหน้าสดชื่น รืนเริงของทุกคน ที่ได้เสมือนกลับไปสู่ก๊วนวัยเด็ก อีกครั้ง... ที่เคย เฮฮาปาร์ตี้ ....หน้าวงดนตรีกระหึ่ม.. แต่ทุกคน สุภาพเรียบร้อย... ......ตามวิถีชีวิตของพวกเรานับแต่วัยเด็กกันมา.. : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:40:57 ] # 6 ......... ฉันจองที่นั่งด้านหน้า....สนุกสนานเต็มที่ ปล่อยสามหนุ่มวัยกลางคนทั้งสาม เฮฮาทักทายคนโน้นคนนี้ไปตามสบาย ..........แนว แจ๊ซซ์ร็อค แต่ละวงที่มาบรรเลง ก็น่าจะสนุกถูกใจขาแจ๊ซซ์ เสียดายที่เราไปถึงเกือบห้าทุ่ม จึงได้แต่ดูวงสุดท้ายในคืนนั้น .........พระจันทร์บนฟ้า ....ลมทะเลพัดฉิว เสียงดนตรีกระหื่มละลิ่วไปในทะเล... ค่ำคืนแห่งความสุขอีกคืนหนึ่งของเราทุกคน : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:43:35 ] # 7 ......น้องชายขับรถกลับจากหัวหิน...ตีย้อนขึ้นมา ตามเส้นทางชะอำ...เพื่อจะแยกเข้า.. ริมหาดปึกเตียน...เพชรบุรี.. .......ทางจะไกลโขอยู่...สัก สี่สิบห้าสิบกิโลจากหัวหิน ..........ในท่ามกลางความมืด...ของถนนเส้นเล็กๆสู่หาด ...ฉันนั่งมองแสงไฟรถที่สาดไปข้างทาง.. ........ในใจ...นึกห่วง...ห่วง...บอกไม่ถูก.. ว่าถ้าหากเขาเดินทางมาคนเดียว... ........รถเสีย..ยางแตก...อุบัติเหตุ... .........ใครหนอจะช่วย... ....ไม่...ไม่ ฉันไม่คิดอะไรอย่างนั้น .........แต่เพราะรักและห่วงในใจอย่างล้นเหลือมิใช่หรือ...?... ........พี่น้องของเรา..ทั้งท้อง...แม้นจะมีเรื่องแง้บกันหลายคน ...แต่เราก็รักกัน รักกันเหล้อเกิน...พี่ช่วยน้อง น้องช่วยพี่ กันมาตลอดเลยทีเดียว : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:44:32 ] # 8 .........รถจอดเทียบบ้านชั้นเดียวอาณาบริเวณกว้างพอสมควร.. ลมทะเลโชยมา..บ้านอาจดูเก่าสักหน่อย แต่นี่แหละคือ หน้าที่ ของเราที่จะต้องมา ตกแต่งให้เขาใหม่ เพื่อจะให้บ้านหลังเก่า หลังหนึ่งสวยงามขึ้นใหม่ในวันข้างหน้า... .........เราเปิดประตูเทอเรซออกไป.. .....ทุกคน พูดเสียงเดียวกันว่า ..........นี่ไง...ที่น้องอุตส่าห์...ดั้นด้นมาซื้อ... ......ลมทะเลที่ตีวูบเข้ามา...เสียงคลื่นที่ซัดหาดซ่า... ....มนต์เสน่ห์ท้องทะเลเรียกเขามานั่นเอง : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:49:00 ] #9 ...เช้านั้น...จึงเป็นเช้าที่ฉันออกไปทอดน่องท่องๆ ท่อมๆ อยู่ตาม หาดทราย ถ่ายรูปแสงสีเช้าริมหาดอย่างมีความสุข...อบอุ่น..กับ แสงรวีที่โชนสายมา..เก็บภาพแล้ว ภาพเล่า เก็บมุมโน้น มุมนี้ อย่างมีความสุข กว่าที่เคยไปทะเลใดๆ ก็นี่มันบ้านน้องเราเองนี่นา.. นี่คือทะเลที่น้องมีสิทธิ์เป็นเจ้าของ ริมหาดของเขาเองนี่นา... .........มือถือของเรา ก็กลายเป็นกล้องคู่ชีพไป .....อาจไม่ใช่มือโปร แต่มันก็มีวิญญาณ ของชีวิตอันสดใส ในภาพถ่ายของเรา : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:51:10 ] # 10 ..........จวบสาย...พวกเขาก็ยังไม่มีใครตื่น ทุกคนมาทะเล...เห่กล่อมตัวเอง...หลับไหล กันอยู่ในห้องนอน .........เจ้าสุนัขน้อยตัวหนึ่งวิ่งผ่านมา ..ฉันจุปากเรียกมันเบาๆเพื่อให้มันมาเป็น พระเอกในกล้องสักหน่อย : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:52:21 ] #11 ........พอกลับขึ้นมาบนเทอเรซ ก็ไล่ถ่ายรูปต้นไม้ใบหญ้าแถวนั้น ...............อย่างน้อย วันหนึ่งที่มีเวลา อาจจะมานั่งเรียบเรียงต้นฉบับงานเขียนที่นี่ .......ฉันบอกน้องชายไว้ว่าอย่างนั้น : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:53:16 ] # 12 ........ฉันกลับขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว .....แล้วก็เข้ากลุ่มช่วยกันดูว่าจะจัดบ้านอะไร อย่างไร .......อย่างน้อยก็ช่วยกันเลื่อนโต๊ะกินข้าว มาวางกลางบ้าน จัดชุดรับแขกให้ใหม่... .......ออกไปเก็บดอกเข็มหลายกอ และ ใบเฟิร์นก้านแข็ง...มาเสียบแจกัน เพิ่มสีสันในบ้านให้สดใส.... ....บ้านของน้อง ก็เหมือนบ้านของพ่อ พ่อรักทะเล พ่อรักต้นไม้ใบหญ้า........เหมือนได้กลับไป อยู่กับพ่ออีกครั้ง...เมื่อเดินไปเดินมา เช็ดกระจกด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์ และบางครั้ง ก็ง่วงงุ่นไป ลากเตียงผ้าใบพลาสติคมาวางตรงเทอเรซ แล้วปล่อยให้ลมไล้ตัวเย็นหลับไหล..... ........ความสุขสงบบังเกิด ณ บ้านริมหาด : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:54:12 ] # 13 ถึงยามเย็น....หลานชาย และ น้องสะไภ้ ก็ขับรถอีกคันตามมา...ดูท่าทางภาคภูมิใจ ในบ้านริมทะเลของพ่อเขากันเป็นอย่างยิ่ง.. .........ฉันแอบปลื้มปิติ.. ชีวิตครอบครัวของน้อง..จะต้องมีความสุขในบั้นปลาย อย่างแน่นอน... ....น้องสะไภ้เดินไปมารอบบ้านแล้วถามด้วยเสียงกังวลว่า ......" คิดกลุ้มอยู่หลายวัน แต่เห็นแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะต้อง ซื้อค่ะ" ......"บ้านนี้ดีทีเดียวค่ะ.น้อง" ฉันให้กำลังใจ...ราคาหลายหลักของมันอาจดูเป็นการหาเรื่อง ภาระเกินตัวในวัยปลาย... .....แต่หากจะเป็นที่พักผ่อน...หย่อนอารมณ์ และ กลับคืน สู่ถิ่นฐานใกล้เคียงญาติพี่น้องเดิมของเธอ..ย่อมไม่น่าจะกังวล ......"บ้านนี้ สวยงาม และ น้องซื้อได้ถูกอย่างไม่น่าเชื่อ.." ....ฉันให้กำลังใจอีกครั้ง... ....เชื่อมันว่า น้องทั้งสองคนจะต้องฝ่าฟันกันจนจ่ายครบ ทุกบาททุกสตางค์ได้แน่นอน... : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:55:21 ] #14 ......ค่ำคืนนั้น...เราทั้งหลายคน ขับรถตามกันไป..เพื่อจะ สมทบกับ เพื่อนหลานและ ลูกชายของฉันซึ่ง บึ่งมากับเพื่อนๆก๊วนเขาเพื่อจะดูแจ๊ซซ์ ริมหาดกันกับกลุ่มเพื่อน ........เราเลือกร้านอาหารซีฟู้ดริมทะเลในทางเดินไปสู่ชายหาด ...น้องชายแบก ขวดไวน์มาอีกสองขวด และ ก้ได้เวลาฉลองชีวิตของเขาที่เขามีความสุขมาก "ยินดีที่หลานชายสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ค่ะ" ..เราเริ่มเปิดฉาก เมื่อกลุ่มหลานชายมากันครบหมด เป็นเวลาแห่งความสุขและความชื่นมื่น... แค่อีกหนึ่งคืน...๓ มิถุนายน...๒๕๔๙ .......เสียงแก้วกระทบกัน ยกดื่มให้กำลังใจ คนที่เหน็ดเหนื่อยมาทั้งชีวิตเพื่อ เมีย และ ลูก ......น้องชายคนดีที่หนึ่งของฉันเอง... .........แล้ว ก็แยกขบวนต่างวัย ไปดูแจ๊ซซ์ คืนที่สอง...กันอีกครา... : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:57:21 ] # 15 .....คืนนี้ เราไม่ได้ปักหลักกันที่ โซฟีเทลหัวหิน แต่ย้ายมานั่งดู วงเดิมในสไตล์แจ๊ซซ์บิ๊กแบนด์ ไม่ใช่แจ๊ซซ์ร็อคแนวซานตาน่าอย่างคืนก่อน... .........เช่นเดิม ฉันคงนั่งหน้าวง ยึดหัวหาด ..........กับเสียงทรัมเป็ต.แซกโซโฟน กับเครื่องดนตรีสารพัดชนิด... .กับมือกลองที่ระรัวระเริงพลิกมือบนแผ่นหนังหน้ากลอง กับ มือเป่าฉกาจฉกรรจ์ ที่ทำให้ค่ำคืนริมหาดด้านเหนือ พลิ้วไหว ด้วยลีลา.... ..........น้องชายกางแขนให้ที่รักของเขาเข้าไปสู่อ้อมกอด... ภาพน้องชายที่มีความสุขกับคู่ชีวิตของเขา ประทับอยู่ในใจเมื่อเดินกลับกันมาที่รถ... : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:01:12 ] # 16 ......วันรุ่งขึ้น น้องสะไภ้และ ฉัน เดินทางเข้าตลาดเมืองเพชรบุรี เพื่อซื้อหาข้าวของติดมือกลับบ้าน กลับมาทันหนุ่มๆรับประทาน อาหารตอนสาย... ......แล้วก็เร่งรัดเพื่อจะกลับบ้านให้ไวขึ้น .. ....มีโอกาสแวะ ร้านสรรพสินค้าใหญ่ริมถนนสายเพชรบุรี เพื่อจะเข้าไปดูของจาก โรงงานFActory Outlet ... .......แล้วต่างคน ต่างก็แยกย้ายกันกลับสู่... ภาระหน้าที่ที่กำลังรออยู่เบื้องหน้า... .......ทิ้งสายลม..แสงแดด...ไออุ่น...ลมทะเลไว้ที่นั่น อยู่ในความทรงจำ..ไปอีกนาน : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:03:20 ] # 17 ......แค่ชั่วไม่กี่วัน.... .........ที่ความสุขอบอุ่นและไอทะเล ยังไม่จางหาย...... ......ภาพน้องชายที่กางแขนรับที่รักของเขาเข้าอ้อมแขนในค่ำคืนที่ เดินตามกันไปทางแคบๆริมหาดสู่ทีจอดรถ.. ....ภาพที่เขาช่วยกันยกเก้าอี้ จัดบ้าน ..กุลีกุจอทำโน่นนี่... ........แล้วเขาก็มาหาในชุดเครื่องแบบผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ในวันพุธก่อน..แค่สิบกว่าวัน.. เพื่อจะเลือกผ้าม่านไว้แต่งบ้าน.. ให้เข้ากับชุดผ้าเย็บเบาะเก้าอี้หวายชุดใหม่ ที่เขาสั่งซื้อมาเพื่อไว้ที่บ้านริมหาด...หลังนั้น... ...........ฉันมีโอกาสได้เปรยกับเขานิดหนึ่งว่า ...น้องน่าจะทำประกันอุบัติเหตุเสียหน่อยนะ.. ..."...อย่า..อย่า...ฉันไม่มีวันเสียเงินให้ประกันหรอก.." เขาโต้ตอบ.. .........ฉันนิ่ง...ไม่พูดอะไรต่อ...ภาวนาขอให้เขาเดินทาง ไปมากับชายฝั่งทะเลอย่าง..ปลอดภัย.... : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:07:13 ] # 18 .........ฉันมองสายระโยงระยาง...ในสองวันทีผ่านมา.. ด้วยความสลดใจอย่างลึกซึ้ง... .......กี่วันเชียวที่น้องจะต้องนอนให้สายอ๊อกซิเจนผ่านเข้าปอด.. ......."ทิกิ...น้องเธอถูกรถชนอยู่โรงพยาบาล. paralyzed ไปค่อนตัวนะ".. .......เสียงคุณตะคอกมาทางโทรศัพท์ ในวันเสาร์ที่เพิ่งผ่านไป ตอนที่ฉันตอบรับโทรศัพท์ด้วยคำพูดว่า "กำลังประชุมอยู่เท่านี้นะ" ............"อะไรนะ..อยู่ที่ไหน เมื่อไหร่"........ ....เปล่า..... ...เปล่า... ไม่ใช่ที่บ้านริมหาด. .ที่นี่เอง แค่แถวส.น.โรงพัก...เด็กเอแบคขับรถเก๋ง เสยน้องชาย กระเด็นขึ้นมาศีรษะฟาดกระจกแตก.. พาส่งสมิติเวชแล้ว...เตรียมผ่าตัดด่วนเย็นนี้... ......เป็นอีกครั้งที่ฉันทำอะไรไม่ถูกไปอีกหลายชั่วโมง... ฟังการประชุมสายวันเสาร์ และบ่ายวันเสาร์ไม่รู้เรื่อง. ........เมื่อเสร็จประชุมบ่ายวิ่งไปถึงโรงพยาบาล น้องก็เข้าห้องผ่าตัดไปแล้ว... ......ห้าทุ่มกว่า ผ่าตัดเสร็จ คนที่นอนอยู่บนเตียง สายระโยงระยางทั่วตัว.สายอ๊อกซิเจนแทรกผ่านรอผ่าตัดคอ ....ส่วนที่บอบช้ำที่สุด...คอเกือบหัก..กระดูกกดทับเส้นประสาท ไม่ขยับเขยื้อนตัว... ..........แต่วันนี้ ...เมื่อวาน...เขากระดิกตัวได้ พอค่อยๆจัดท่าให้นั่งได้ ...เพียงแต่ไม่สามารถพูดผ่านปากที่ต้องคีบเครื่องช่วยหายใจไว้.. ......น้องที่รัก.... สายลม และ แสงแดดในหัวใจของพี่ จะเทให้เธอเสมอไป...สำหรับน้องคนดีที่หนึ่ง.... .......คนที่ทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว.. .เพื่อพ่อ เพื่อแม่ เพื่อเมีย เพื่อลูก.. ..น้องคนดีที่หนึ่งที่เป็นหลักขวัญกำลังใจ ของครอบครัวเราเสมอมา... .........บ้านหลังนั้น...กำลังรอเจ้าของบ้าน คนที่วิ่งจ๊อกกิ้งนับสิบกิโลบนถนนเส้นนอก...... ......บ้านหลังนั้น กำลังรอเจ้าของบ้าน ด้วยสายลม และ แสงแดด ริมหาดสวย..... ........พี่ขอภาวนาให้เธอลุกขึ้นได้เเหมือนเดิม..... ...........พี่จะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอได้ลุกขึ้นไปสู่บ้านริมหาด ที่เธอฝันจะมีมานาน... ...............จากพี่สาวคนเดียวของเธอ ทิกิ_tiki : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:12:03 ] # 19 ........ท้ายหน้า...... เมื่อเตรียมภาพไว้ในคอมพ์มาสิบกว่าวัน... หมายใจว่าจะเขียนเรื่องสายลมแสงแดด อันอบอุ่นงดงาม...เต็มความหมายแต่ไม่มีเวลา เพราะต้องไปประชุมหลายเพลามาตลอด... ......และไม่นึกเหมือนกันว่าจะต้องมา บันทึกเรื่องนี้ไว้เช่นนี้ในคืนนี้...อย่างแสนจะขมขื่นใจ เป็นที่สุด.... tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:14:25 ] # 20 แย่จัง เสียใจด้วยนะคะ ขอให้หายเร็วๆ ค่ะ จากคุณ : scottie - [ 22 มิ.ย. 49 01:16:07 ] # 21 ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 22 มิ.ย. 49 22:01:22 ] # 22 มาอ่านและให้กำลังใจครับ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 23 มิ.ย. 49 11:05:38 ] # 23 แวะมาทักทายก่อนนะคะ จากคุณ : เม-ดา - [ 25 มิ.ย. 49 20:51:22 ] # 24 # 20 แย่จัง เสียใจด้วยนะคะ ขอให้หายเร็วๆ ค่ะ จากคุณ : scottie - [ 22 มิ.ย. 49 01:16:07 ] คุณ สก๊อตตี้คะ ขอบคุณมากค่ะ หายเร็วอย่างน่าอัศจรรย์ค่ะ # 21 ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 22 มิ.ย. 49 22:01:22 ] ขอบคุณในกำลังใจที่มีให้ตลอดมาค่ะ #22 มาอ่านและให้กำลังใจครับ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 23 มิ.ย. 49 11:05:38 ] ขอบคุณ คุณเ กรียงไกร เช่นกันค่ะ # 23 แวะมาทักทายก่อนนะคะ จากคุณ : เม-ดา - [ 25 มิ.ย. 49 20:51:22 ] น้องเม..ดาร์ ขอบคุณอย่างยิ่งค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ วันสุนทรภู่ 08:57:56 ] #25 ...แปดวันในห้องไอซียู ดูน้องที่ๆค่อยๆ ฟื้นคืนขึ้นมาทีละนิด แม้นนายแพทย์จะลงความเห็นว่า เฉียดตายไปแล้ว แต่อาการอาจเป็นอย่างดาราคริสโตเฟอร์ก้ได้ .... .......เราทั้งสอง คือ น้องสะไภ้และฉัน จึงขออำนาจบุญทั้งหลาย เร่งกระทำส่งให้ ไปที่โรงพยาบาลสงฆ์ ขอจองวันถวายอาหารเช้าได้ ในวันนี้ 26-27-28 มิถุนายน 2549 วันละ 9รูป โดยเราจะไม่ได้ไปถวายเอง ก็ทำบุญไว้ให้ ....ทั้งแลกแบงก์ 20 ฉบับใหม่เอี่ยมไว้ เกินอายุ คุณน้องชาย คืนวันอาทิตย์นั้น ฉันก็เขียนชื่อหน้าซอง ทุกซอง ให้น้อง นำไปถวายพระสงฆ์ ซึ่งป่วยอยู่อายุรกรรม ชั้น 4 และชั้น 5ป่วยโรคกระดูก ........โดยมิลืมที่จะ นำกระป๋องสังฆทานไปถวาย ณ ศาลาฉัน ในเช้าวันจันทร์ที่ผ่านมาสัปดาห์ก่อน .....เมื่อไปตรวจน้ำ ที่ พระรูป พ่อหมอปู่บรมครูแพทย์ หมอชีวกโกมารภัจจ์เจ้า ..ขณะจุดธุปถวายบุญด้วยนั้น ก็มิลืมที่จะพรรณนาคุณงามความดีแห่งแรงกตัญญู ซึ่งน้องชาย มีให้แก่ บิดาของข้าพเจ้าผู้ล่วงลับไปแล้ว และ..ปัจจุบัน เธอก็ยังดูแลมารดาผู้กำลังป่วยเป็นอัลไซเมอร์ อย่างดียิ่ง...เธอทั้งสอง ทั้งสามีภรรยา นั้นทีเดียว .....พลังแห่งมหาเทพก็ดูเหมือนเทหลั่งไหลมาให้ฉัน จนสว่างวาบเต็มอิ่มในใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนแม้นจะ ได้เคยมาถวายเพลหรืออาหารเช้า หรือ ได้ทำบุญถวาย หนังสือ หลวงปู่ครูบาดวงดีครบ๑๐๐ปี มาหลายครั้ง ก็ไม่มีกระแสใดแรงเท่า ณ วันจันทร์ ๑๙ มิถุนายนพุทธศักราช ๒๕๔๙ ที่ผ่านมาเลย... .......แล้วก็ชวนน้องสะไภ้ให้ไปตั้งกองทุน ชื่อน้องชาย ไว้ที่ หอตั้งกองบุญไว้นำดอกผลถวายเป็นค่าอาหารและ ยาแก่พระภิกษุอาพาธ .......เสร็จสิ้นการทำบุญที่โรงพยาบาลสงฆ์ ก็ ต่อไปยัง วัดหัวลำโพง ยัง มูลนิธิ ร่วมกตัญญู ทำบุญซื้อโลงศพสองโลง ในชื่อน้องชายอีกเช่นกัน... ........ซึ่งก็สำเร็จด้วยดี ......แต่ตัวฉันนั้น เมื่อน้องสะไภ้ ซึ่งควรจะกลับไปทำงาน ต่อ ไม่ได้กลับก็ไปด้วยกันที่บ้านของเขา .....ตัวฉันก็ ราวกับได้ไปออกแรงสู้รบอันหนักหน่วงมา อ่อนเปลี้ยเพลียแรงนอนสลบเหมือดไปเช่นกัน ได้ดูแลคุณแม่ผู้มีอาการหลงลืม แต่ยังสุภาพเรียบร้อย พูดจาไพเราะให้ได้รับประทานอาหารเย็น. .....แล้วก็กลับไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล ตอนเย็นค่ำ และก็ประพฤติตัว เยี่ยงนี้ คือ ไปแวะเวียนโผล่หน้าเยี่ยม คนป่วย จากที่ต้องกระพริบตาปริบๆอยู่อีกสองวัน ทุกคนต่างให้กำลังใจกันขนานหนัก .....เช่นอีกวันต่อมาคุณน้องสะไภ้ ก็ตรงไปซื้อโลงศพที่ สถาบันนิติเวช กรมตำรวจ ให้กุศลแก่เขาอีก ....จึง สองวันที่ผ่านมา ที่ต้องให้อ๊อกซิเจนช่วยหายใจ ที่หมอเกรงอาการเลือดตกในปอดก็หายไป... ....ถอดสายหายใจได้ ...ที่กินอาหารถุงทางหลอดอาหาร ..เมื่อวานก็หน้าตาแจ่มใส กินอาหารได้ปกติ... ......นึกดีใจที่เป็นกุศลแห่งแรงกตัญญูที่น้องมีต่อพ่อแม่ และ ความรักพี่ๆที่น้องมีให้เสมอมา ไม่ว่าจะมีปัญหาอันใด หากเขาทราบ เขาจะยื่นมือช่วยเหลือทันควันให้พี่ๆคลายทุกข์ได้ทุกครั้ง.... ...... อีกประการหนึ่ง น้องสะไภ้ ก็เล่าให้ฟัง ถึงน้ำใจ ที่ช่วยเหลือคนไม่เลือกหน้าให้ฟังอีกหลายเรื่อง... จึงเห็นแก่ตาว่ากุศลผลบุญของคนดีนั้น แม้นจะเจอโชคชะตาอันผันผวนสุดชีด...ก็กลับได้รับ การดูแลช่วยเหลือปัจจุบันทันด่วนให้หายได้ไวอย่างน่า อัศจรรย์ ...รายละเอียดจะบันทึกไว้ในภายหน้าค่ะ ขอขอบคุณที่ท่านผู้อ่านมาให้กำลังใจค่ะ ได้นำบทกลอนไปวางไว้ที่หน้าบทกวีด้วยค่ะ //www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4484245/W4484245.html#2 ขอบคุณอีกครั้งค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ วันสุนทรภู่ 09:30:39 ] %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%   Create Date : 26 มิถุนายน 2549     5 comment Last Update : 19 มกราคม 2555 9:40:14 น.     Counter : 667 Pageviews.   Share Tweet

บุญกตัญญู... ลำดับ ๑๘ ...ถ้าแขนพี่คู่นี้โอบน้องได้ จะโอบไว้มิให้ภัยถึงตัวเจ้า แต่...ว่ากรรม..เคยกระทำ.กระหน่ำเอา จึงพุ่ง.เป้า...ปักหมาย ตาย.ตก...แรง... ......อธิษฐาน..ยกพาน..ขึ้นสู่ขวัญ ขอน้องนั้นผ่านทุกข์..สุขส่องแสง น้อมรำลึกบุญที่ทำ...ย้ำ..ถูก..แพง ช่วยขับแข่ง..แหวกบาป..คล้ายสาปตาม.. ......เกิดเป็นคนชาติหนึ่งซึ่งแสนยาก ต้องลำบากฟันฝ่า.คร่าขวากหนาม เถอะนะน้อง..วิบากท้า..พยายาม กตัญญุตา..แบกหาม..ข้ามพ้นมา ......ตลอดชีวิต..คิดดี ..เป็นที่ตั้ง รุกพลัง..เผื่อแผ่..แม่พ่อหนา บุญเจ้าทำ..จึงค้ำ..ซึ่งชีวาต์ ผ่อนหนักลง..ปลงชะตา..ยกค่าคน ......กตัญญูกตเวทิตาทำหน้าที่ ตอบแทนคุณชนนีปิตุผล จึงแคล้วคลาดอย่างประหลาดแม้นรถชน กลับรอดพ้นทันเวลา..น่าแปลกใจ ......จึงขอยกเรื่องน้องมาพ้องพาน เพื่อขับขานเป็นกลอนดุจสอนใส่ สำนึกเถิด..ประเสริฐ..ทั้งผองไทย ตอบแทนคุณ..พ่อแม่ไว้..ช่วยได้ทัน ....อันตกน้ำมิไหลไฟมิครอก ยังทันบอกญาติสนิทมิตรรักมั่น ตามไปช่วยอำนวยทางอย่างสำคัญ มีช่องช่วยเปลี่ยนผันได้ทันที .....ผลของบุญคุณธรรมอันล้ำรส เพราะแทนทดสนองคุณหนุนศักดิ์ศรี จึงช่วยน้องแคล้วฆาต..บาดชีวิ พ้นเส้นตายเฉียดนาทียมพบาล ทิกิ_tiki เขียนย้อนหลังให้เหตุการณ์ น้องชายถูกรถชนกระเด็นขึ้นศีรษะฟาดกระจกหน้ารถเขาแตก ตัวเอง คอเคลื่อนแทบหัก เป็นอัมพาตจากช่วงคอลงไปถึงปลายเท้า ในบัดดล เดชะบุญ รอดพ้นมาด้วยบารมี แห่งความกตัญญูซึ่งเขาทำไว้ คือสนองคุณพ่อและ แม่..มาตลอด.. ขอกุศลนั้นจงเป็นตัวอย่างให้เยาวชนทุกคนได้เรียนรู้จดจำว่า การช่วยดูแลพ่อแม่ ตอบแทนคุณพ่อแม่ยามพ่อแม่ป่วยไข้ คอยเอาใจช่วยรักษา...นั้นนับเป็นมหากุศลอย่างยิ่งในภพปัจจุบัน ช่วยให้รอดพ้นขีดอันตรายได้อย่างทันท่วงที %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%   Create Date : 26 มิถุนายน 2549     1 comment Last Update : 21 พฤศจิกายน 2552 21:20:07 น.     Counter : 520 Pageviews.   Share Tweet