Release my darkness to the world
สังคมป่าเถื่อน
การศึกษาล้าหลัง
ประเทศโลกที่สาม
เรื่องเล่าสีดำ
ถ้าหากว่า
ห้องประชุม
ถนนสายนี้มีตะพาบ
ซีรี่ย์เลือกตั้ง
ภาพประวัติศาสตร์การเมืองไทย
<<
พฤศจิกายน 2565
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
23 พฤศจิกายน 2565
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 315 "รางวัลปลอบใจ"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 379 "เรื่องที่มักเข้าใจผิด"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 378 "ฝันที่ไม่เคยเป็นจริง"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 377 "ประนีประนอม"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 376 "กระดาษหนึ่งแผ่นที่แสนมีค่า"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 375 "การเดินทางใกล้แต่ไกลเหลือเกิน"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 374 "เรียนรู้จากความผิดพลาด"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 373 "ทริปในฝัน"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 372 "รสชาติที่คุ้นเคย"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 371 "แผนงาน"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 370 "คู่ชีวิต"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 369 "แรงบันดาลใจ"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 368 "ยุ่งยาก"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 367 "คำอวยพร"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 366 "อาชีพในฝัน"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 365 "ไกล"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 364 "พักผ่อน"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 363 "คำตอบสุดท้าย"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 362 "ตัวละครลึกลับ"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 361 "บล็อกแรกที่เขียน"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 360 "สองมาตรฐาน"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 359 "รอยยิ้มที่ไม่มีวันลืม"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 358 "เขียนใหม่อีกครั้ง"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 357 "บินเดี่ยว"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 356 "จุดจบของการเริ่มต้น"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 355 "3 in 1"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 354 "โลกออนไลน์"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 353 "เปิดประตูผิดบาน"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 352 "รถไฟฟ้ามาหานะเธอ"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 351 "ตัวประหลาด"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 350 "คำมั่นสัญญา"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 349 "วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะ
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 348 "ฉุกละหุก"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 347 "ติดเป็นนิสัย"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 346 "เมล็ดพันธุ์แห่งความรัก"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 345 "ไฟแรง"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 344 "ไม่เคยพอ"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 343 "ไม่กิน"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 342 "ทิศทางในปีหน้า"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 341 "ที่เก่าเวลาเดิม"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 340 "คาราโอเกะ"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 339 "อยากทำ แต่ไม่เคยทำ"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 338 "สุภาษิต สํานวนไทย"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 337 "เลี้ยงรุ่น"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 336 "ตี๊ต่างว่าถูกLotteryรางวัลที่ 1"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 335 "หัวใจขณะพัก"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 334 "ปัจจัย 5"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 333 "หลงทาง"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 332 "สัมภาษณ์ตัวเอง"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 331 "เรื่องเก่าเล่าใหม่"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 330 "คนเดียวก็ได้ สบายดี"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 329 "สัตว์เลี้ยงของฉันหายไป"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 328 "ฟ้าหลังฝน"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 327"ภาษากาย"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 326 "นอนหลับและฝัน"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 325 "ยุค'90"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 324 "หมดคำพูด"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 323 "นิทานที๋โดนใจคุณ"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 322 "เพลงไหนตรงกับชีวิตคุณ"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 321 "ตาสว่าง"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 320 "แอบรัก"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 319 "จันทร์เจ้าขา"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 318 "ตัวการ์ตูนที่คุณชอบมากที่สุด"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 317 "ปล่อยวาง"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 316 "พูดกับฉันในวันที่ผ่านมา"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 315 "รางวัลปลอบใจ"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 314 "Lie to me"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 313 "ถูกทิ้ง"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 312 "เรื่องไม่เป็นเรื่อง"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 311 "คืนที่ฝนตกหนัก"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 310 "ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 309 "ล้อเลียน"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 308 "ลางสังหรณ์"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 307 "ภูเขา หรือ ทะเล"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 306 "สิบสาม"
ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 315 "รางวัลปลอบใจ"
โจทย์ครั้งนี้ คุณ NENE77 เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน
โจทย์คราวนี้หัวข้อคือ "รางวัลปลอบใจ"
มีข่าวเงียบๆ ที่ไม่ค่อยเป็นข่าวของอาจารย์ เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ที่ออกมาร้องไห้ จากคำสั่งย้ายผู้ว่าฯ เชียงราย กระทบงานศิลปะระดับโลก "ไทยแลนด์เบียนนาเล่เชียงราย" จากนั้นก็ตัดพ้อว่าไม่ไหวแล้ว จะให้ตัวเองหาเงิน ตัวเองก็ออกเงินไปตั้งเยอะแล้ว แล้วต้องมาเจอคนที่ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร จะสามารถทำงานได้เข้าขากันหรือไม่ พูดง่ายๆ ก็คือกระทบไปหมด และอาจไปถึงงานล่ม ซึ่งดูแล้วแกน่าจะสิ้นหวังมากจริงๆ ถึงขนาดร้องไห้ออกมาแบบนี้ ถ้าใครมองว่าเป็นละครก็ต้องถือว่าเล่นใหญ่มาก
เราเป็นคนที่เคารพอาจารย์มาก แต่เรื่องนี้เราก็พูดได้แค่ว่าอาจารย์!! คุณต้องจมให้ลง เมื่อก่อนมันไม่กระทบกับคุณไง คุณไม่เดือดร้อน คุณก็นิ่ง เรื่องนี้มันทำให้เรานึกถึงคำพูดอมตะของฝรั่งอันหนึ่งที่ว่า
ครั้งแรก เขา มาจับพวกคาทอลิก แต่ฉันเป็นโปรเตสแตนต์, ฉันจึงเฉยเสีย
ต่อมา เขา มาจับคอมมิวนิสต์ แต่ฉันไม่ได้เป็นคอมมิวนิสต์, ฉันจึงไม่ได้ทำอะไร
ต่อมา เขา มาจับพวกสหภาพแรงงาน แต่ฉันไม่ได้อยู่ในกลุ่มนั้น, ฉันจึงยังนิ่งอยู่
จากนั้น เขา มาจับคนยิว แต่ฉันไม่ได้เป็นคนยิว, ฉันจึงยังนิ่งเฉยดังเดิม
และเมื่อถึงเวลาที่ เขา มาจับฉัน ก็ไม่เหลือใครสักคนที่คิดจะพูดหรือทำอะไร
มันอาจเป็นวาระ หรือโยกย้ายเพราะต้องการขัดขาคุณ หรืออะไรก็ตามแต่ เราได้ยินข่าวลือ ก็ไม่อยากจะพูดมากเพราะไม่มีหลักฐานที่จับต้องได้ แต่เห็นว่าคุณไปขัดขาเขานี่ มันมีศิลปินคนอื่นในพื้นที่ที่อิจฉาคุณเยอะ พวกเขาจ้องเล่นคุณอยู่ ถึงขั้นว่าต้องทำให้มันเสียหน้าให้มันฉิบหาย มันจะได้ไม่กล้าเจ๋อหน้าขึ้นมาอีก เอาเป็นว่าเรื่องที่เราพูดเมื่อสักครู่เป็นแค่นิยายไร้สาระก็แล้วกัน เชื่ออะไรมากข่าวลืออะนะ
นี่น่าจะเป็นรางวัลปลอบใจที่ดีที่อาจารย์ควรได้รับ อาจารย์แม้จะเก่งในเรื่องศิลปะแต่ก็มีบางเรื่องที่ไม่เก่ง อาจารย์ต้องเรียนรู้อีกมากในเรื่องแบบนี้ ถ้าไม่คิดที่จะเรียนรู้ รางวัลนี้ก็คงเป็นได้แค่คำสาปความซวย และโชคร้ายของอาจารย์ก็เท่านั้น ขอให้อาจารย์ยืนหยัดขึ้นมาได้อีกครั้งในเร็ววัน โชคดีที่ไม่ได้รางวัลที่หนึ่ง เพราะรางวัลที่หนึ่งอาจจะเป็นสั่งยุติงานไปเลยก็ได้
สุดท้ายในฐานะบุคคลทั่วไป สิ่งที่เราอยากจะบอกคือ
การเมืองมันคือชีวิตของเราๆ ท่านๆ ต่อให้คุณไม่อยากจะยุ่งการเมือง และไม่พยายามเข้าไปยุ่ง แต่การเมืองจะเข้ามามีผลกระทบต่อชีวิตคุณแน่นอน ไม่มากก็น้อย เรื่องนี้คุณเองก็น่าจะสัมผัสได้ด้วยตนเองไปแล้วจากการที่คุณต้องมาร่ำไห้นี่แหละ เป็นรูปธรรมที่เห็นชัดที่สุด
Create Date : 23 พฤศจิกายน 2565
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2565 10:46:36 น.
13 comments
Counter : 813 Pageviews.
Share
Tweet
ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณtoor36
,
คุณกะว่าก๋า
,
คุณชีริว
,
คุณกิ่งฟ้า
,
คุณไวน์กับสายน้ำ
,
คุณNENE77
,
คุณหอมกร
,
คุณnewyorknurse
ผมไม่รู้ควรจะปลอบใจ หรือไม่ต้องดี เพราะยังไงแกก็รวยและอยู่สบายกว่าผมตั้งเยอะ ผมเรียนรู้พิษภัยของการวางเฉยทำเป็นไม่รู้เรื่องตั้งแต่สมัยประถมแล้วครับ จากการโดนครูฟาดทั้งห้องทั้งที่ไม่ได้ทำเสียงดังนี่แหละ
ผมว่าใจแกก็รู้แหละว่ามันเกี่ยวกับการเมือง แต่ก็ยังบอกอย่าโยงการเมือง ย้ายผู้ว่าไม่เกี่ยวการเมือง? โอเคๆ เอาเป็นแบบนั้นก็ได้
ถ้ามันจะล่มก็ให้มันล่มไปครับ ขายหน้าทั้งประเทศก็ให้มันขายหน้าไป ผมก็เคยเจอลักษณะนี้ ต้องปล่อยวางให้ได้ แม้จะเห็นแล้วว่ามันเป็นหายนะ แต่ผู้ใหญ่ไม่สนใจแล้วเราจะสนใจไปทำไมล่ะ? เราไม่ได้สำคัญตัวขนาดนั้น อย่าไปคิดว่าตัวกู กูมีชื่อ อย่าไปยึดติดมัน โลกนี้ขาดเราเราตายไปมันก็ยังหมุน คนที่ควรเดือดร้อนมากกว่าคือผู้ใหญ่ ทำให้ดีที่สุดตามหน้าที่ที่เราได้รับมาก็พอ ส่วนผลจะเป็นอย่างไรผมไม่ไปเครียดกับมันหรอก
โดย: คุณต่อ (
toor36
) วันที่: 23 พฤศจิกายน 2565 เวลา:11:51:08 น.
ผมสายราชการ การเมืองเริ่มเข้ามายุ่งไปหมด ต้องวางเฉยเหมือนกันครับ บางเรื่องรู้ทั้งรู้แต่ก็แบบเม็นต์คุณต่อนะครับ
โดย:
The Kop Civil
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2565 เวลา:15:40:52 น.
มีคำพูดนึงที่ผมชอบมาก
ถ้าเรามีเงิน 2 บาท
บาทแรกจงเอาไปซื้อข้าวกิน
อีกบาทหนึ่งเอาไปซื้อดอกไม้
อย่างแรกให้ชีวิต
อย่างที่สองคือทำให้รู้ว่าเรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร
การที่รัฐบาลทหารจะสั่งตัดงบและย้ายผู้ว่าฯ
จะด้วยเหตุผลอะไรนั้น
ผมเชื่อว่าประชาชนคงไม่ได้อยากรับรู้เหตุผลแล้ว
แรกที่อ่านข่าวนี้
ผมยังบอกกับภรรยาเลยว่า
ผู้นำที่ไม่มีรสนิยม
ย่อมไม่มีวันเห็นค่างานศิลปะ
ยิ่งไม่มีศิลปะ แล้วคิดถึงแต่เรื่องผลประโยชน์
อันนี้ยิ่งน่ากลัวเข้าไปกันใหญ่
8 ปีที่ผ่านมา
ทั้งศิลปะ และการศึกษา
ตกต่ำดำดิ่งอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ภาครัฐไม่สนับสนุน ก็ลำบาก
ยากครับที่เราจะไปแข่งกับประเทศอื่นเขาได้
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2565 เวลา:19:55:17 น.
ไทยที่น่าเที่ยวเยอะ แต่พวกฉวยโอกาสจากนักท่องเที่ยวก็เยอะเลยครับ น่าจะจัดการจริงจังซะที
อ.เฉลิมชัยโวยวายบ่อย เลยไม่อิมแพ็คเท่าไหร่ 555
หลังจากนี้ต้องติดตามว่าแกจะแอ็คตีฟเรื่องการเมืองขึ้นแค่ไหน
เชียงรายคงไม่ใช่จังหวัดลูกรักของร้าบาลอะครับ ไม่ใช่ฐานเสียงเค้า
ถ้าภาคใต้นี้ เอาแซนด์บ็อกซ์ เอาโปรโมชั่นท่องเที่ยว เอามิชลิน ไปลงให้ซะเต็ม ถถถถ
เริ่มยกก๊วนกันไปเข้าพรรครวมไทยสร้างชาติ ชิงพื้นที่ภาคใต้กันละ
โดย:
ชีริว
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2565 เวลา:20:18:55 น.
สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่บล็อกก๋วยเตี๋ยวไก่นะคะ
อ่านข่าวแล้วรับรู้ถึงความกดดันของ อ.เฉลิมชัยเลยค่ะ
ก่อนนี้คงมุ่งมั่นแต่งานศิลปะเลยไม่ได้สนใจการเมืองหรือเปล่าแต่การเมืองก็ไปยุ่งกับอาจารย์จนได้ คงอัดอั้นตันใจมากๆถึงกับหลั่งน้ำตา เห็นด้วยกับเม้นท์คุณต่อเลยค่ะ
โหวต Political Blog
โดย:
กิ่งฟ้า
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2565 เวลา:0:05:01 น.
อรุณสวัสดิ์ครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:23:35 น.
เท่าที่เคยเห็นผลงานของ อาจารย์และ การพูดจาโผงผางมา
นานหลายสิบปี... ยังทึ่้งว่า อาจารย์ทำใจหรือทำสมาธิให้จิต
นิ่งแล้วเขียนภาพ หรือแพลนงานสุดยอดได้อย่างไร..
...
เรื่องเจอการเมืองเข้ามากระทบ คงทำให้งานที่วางไว้อาจจะเสียหายก็น่าเห็นใจ...
เพราะคนไทย เจอกระทบกันถ้วนหน้าอยู่ก่อนแล้ว
โดย:
ไวน์กับสายน้ำ
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2565 เวลา:6:00:47 น.
แทบทุกเรื่องมักมีการเมืองอยู่ในนั้นหมดแหละ
แยกออกกันไม่ได้หรอก แม้แค่ปัยหาปากท้องของเราๆท่านๆทั้งหลายก็ด้วย
ชอบงานของอาจารย์ท่านนี้นะ แม้จะเอะอะไปหน่อยแต่ผลงานดีทีเดียวล่ะค่ะ
โดย:
NENE77
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2565 เวลา:8:00:55 น.
วิเคราะห์ได้ดีมากจ้า
โดย:
หอมกร
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:33:04 น.
ล่าสุดมีความเคลื่อนไหวเพิ่มเติมแล้ว
https://twitter.com/MatichonOnline/status/1595749928814321664
โดย: โลกคู่ขนาน (
สมาชิกหมายเลข 7115969
) วันที่: 25 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:40:55 น.
เห็นข่าวเหมือนกัน
อจ.คงจะได้แสดงออก
แต่คงไม่มีeffect อะไร..
What ever will be ..will be.
อะไรจะเกิด..มันก็ต้องเกิด
โดย:
เริงฤดีนะ
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2565 เวลา:15:09:43 น.
กุมภาหน้าก็เลือกตั้งแล้ว
รอดูอยู่ครับว่าจะทำอะไรอีก 555
ปล.ผมเห็นด้วยกับอาจารย์เฉลิมชัยนะครับ
ไม่ต้องพึ่งพารัฐบาลเลย
ทำเองได้ ใช้งบ หางบเอง
หรือไม่ก็ทำควบคู่กันไปเลย
ให้ดูว่าระหว่างการทำงานของราชการกับของอาจารย์
ผลจะเป็นอย่างไร
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2565 เวลา:15:11:07 น.
สวัสดียามเช้าครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2565 เวลา:6:57:25 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
สมาชิกหมายเลข 7115969
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
?
]
การเมือง - สังคม เป็นเรื่องของทุกคน เป็นเรื่องใกล้ตัวกว่าที่คุณคิด ถ้าคุณหันหน้าหนีการเมือง การเมืองจะตามไปเล่นงานคุณอย่างไม่ต้องสงสัย
active citizen!! สิ่งรอบตัวเราแท้จริงแล้วเป็นเรื่องการเมืองทั้งสิ้น แม้คุณจะไม่อยากยุ่งกับการเมืองแต่การเมืองยังไงก็จะมีผลกระทบกับคุณ
โลกคู่ขนาน เรียกเราแบบนี้ก็แล้วกัน ในเมื่อระบบสมาชิกแบบเฟสบุ๊คไม่สามารถตั้งชื่อได้ เรามีตัวตนในโลกนี้ที่เป็น "light" งั้นเราก็จะเป็น "darkness" เพื่อปลดปล่อยความรู้สึกที่มีอยู่
กะว่าก๋า
จันทราน็อคเทิร์น
tanjira
toor36
หอมกร
เริงฤดีนะ
multiple
ไวน์กับสายน้ำ
ชีริว
LittleMissLuna
Rain_sk
nonnoiGiwGiw
The Kop Civil
กิ่งฟ้า
NENE77
ทุเรียนกวน ป่วนรัก
**mp5**
กะริโตะคุง
Webmaster - BlogGang
[Add สมาชิกหมายเลข 7115969's blog to your web]
Bloggang.com
ผมว่าใจแกก็รู้แหละว่ามันเกี่ยวกับการเมือง แต่ก็ยังบอกอย่าโยงการเมือง ย้ายผู้ว่าไม่เกี่ยวการเมือง? โอเคๆ เอาเป็นแบบนั้นก็ได้
ถ้ามันจะล่มก็ให้มันล่มไปครับ ขายหน้าทั้งประเทศก็ให้มันขายหน้าไป ผมก็เคยเจอลักษณะนี้ ต้องปล่อยวางให้ได้ แม้จะเห็นแล้วว่ามันเป็นหายนะ แต่ผู้ใหญ่ไม่สนใจแล้วเราจะสนใจไปทำไมล่ะ? เราไม่ได้สำคัญตัวขนาดนั้น อย่าไปคิดว่าตัวกู กูมีชื่อ อย่าไปยึดติดมัน โลกนี้ขาดเราเราตายไปมันก็ยังหมุน คนที่ควรเดือดร้อนมากกว่าคือผู้ใหญ่ ทำให้ดีที่สุดตามหน้าที่ที่เราได้รับมาก็พอ ส่วนผลจะเป็นอย่างไรผมไม่ไปเครียดกับมันหรอก