เสร็จจนได้ ไอ้โขมดดง ! [ ปูมวันที่ 21]
xx xxxx 2502
โป่งน้ำร้อน
ในที่สุด ความลึกลับอย่างที่สุดของป่าดงพงไพร ก็ถูกเฉลยออกมาด้วยมือของพวกเรา
จะเป็นเพราะเหตุผลใดไม่ทราบได้ เจ้าโขมดดง เลือกกลุ่มของพวกเราเป็นเหยื่อในคืนนี้ และคงเป็นคราวซวยของมันจริงๆ ที่แงซายไม่ได้ผล็อยหลับไปด้วย เลยส่องมันเข้าให้ ถึงจะไม่โดนตัว แต่เสียงปืนก็ช่วยให้พวกเราตื่นจากฤทธิ์ยาสลบของมัน หลังจากพวกเราได้สติ สถานการณ์ก็เปลี่ยนไป จากผู้ล่า กลายเป็นฝ่ายถูกล่า
ในช่วงแรกของการตามล่าก็ขลุกขลักกันพอควร เนื่องจากเหยื่อของเราในครั้งนี้ มันบินได้ ถึงไม่เร็วนัก แต่ก็เป็นข้อได้เปรียบอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืนอย่างนี้ แต่โชคดีที่เราพอจะจับทางได้ว่ามันกลัวแสงไฟ ไฟฉายทุกดวงของเราจึงถูกนำออกมาใช้เพื่อสะกดให้มันบินได้ช้าลง
จนเช้าตรู่ พวกเราก็ประสบความสำเร็จ ไล่ต้อนมันเข้าไปจนมุมในแง่หินตอนหนึ่ง หลังจากพยายามกันอยู่พักใหญ่ เราก็สามารถจับตัวมันออกมาได้ ถึงแม้จะไม่ใช่โขมดดงที่สมบูรณ์สักเท่าไหร่ ก็ใครใช้ให้มันวิ่งทะเล่อทะล่าไปทางเชษฐาล่ะ หมอยิ่งตีนโตอยู่ กระทืบไปที เตะไปอีกที ก็เละไปเท่านั้น
ลักษณะของมันน่าจะเป็นแมลงชนิดหนึ่ง ตัวป้อมกลมขนาดซองบุหรี่เท่านั้น มีหกขาลักษณะคล้ายแมงมุมมีพิษ ตาโปนสีแดงยื่นออกมาเหนือหัวที่เรียวเล็ก คล้ายๆกับตาปู แต่ดันมีงวงหรือจะเป็นปากอันยาวแหลมคล้ายยุง ส่วนปีกเหมือนปีกแมลงวัน ที่ใต้แผ่นท้องของมันมีลักษณะเป็นต่อมผลิตไฟฟ้าสำหรับผลิตแสงสว่าง ตัวมันก็ว่าประหลาดถึงที่สุดแล้ว แต่ก็ไม่มากไปกว่าทับทิมรูปร่างแบนก้อนหนึ่ง ขนาดสักดวงทับทิมสะท้อนแสงที่ติดกับบังโคลนจักรยาน ซึ่งแนบติดอยู่ใต้แผ่นท้องของมัน ไม่ผิดอะไรกับไข่ที่ติดท้องแมงมุม สีแดงคล้ำราวกับสีเลือด
พวกเราหาข้อสรุปสำหรับทับทิมเลือดก้อนนี้ไม่ได้ รพินทร์ว่ามันคงเป็น “ตัวแม่” ของเพชรพลอยทั้งหลายที่อยู่ในเขานี้ เกิดยืนยันให้เผาทำลายทิ้งซะ คงกลัวว่าวันดีคืนดี มันจะลอยขึ้นมาสูบเลือดใครเข้ากระมัง จะว่าไปเราก็หลอนๆ อยู่เหมือนกัน ตรงข้ามกับเชษฐา นอกจากจะไม่กลัวแล้ว ยังจะขอเก็บไว้เองอีกแน่ะ
ก่อนถึงห้วยยายทองเราพบร่องรอยของไอ้มหิงสาตัวนั้น เป็นรอยลงไปนอนแช่ปลักอย่างสบายอารมณ์ เสียดายถ้าลมไม่เปลี่ยนทิศให้มันรู้ตัวเสียก่อน ยังไงๆ ก็ต้องได้ตัวมันแน่
พูดถึงห้วยยายทอง รพินทร์เคยบอกว่าที่นี่เสือชุมอย่างกับแมวบ้าน แล้วคืนนี้เราต้องพักที่นี่ด้วยสิ จะเข้าช่วงไหนก็เข้ามาเถอะ แต่ขออย่างเดียว อย่าเข้าในเวรของเราก็แล้วกัน ไอ้กลัวมันไม่กลัวหรอก แต่มาอยู่ในป่าห่างจากพรรคพวกอย่างนี้ ไม่เจอได้เป็นดี
::::::::::: credit ::::::::::::::::::::::::::::::
ตรวจคำผิด :mera , สหายน้อย
ตรวจเนื้อหา :wormy , นายเค
รวบรวมแก้ไข : ฟ้ากาง
ตรวจสำนวน :ภคิน , จตร
รูปประกอบ : นายเค
|
วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:18:05 น.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed 
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
