งานนี้ต้องขอบคุณแม่มดน้อยจริงๆ ^__^ .... !? [ปูมวันที่ 36 ]
xx xxxx 2502
หล่มช้าง
คะหยิ่นเกณฑ์คนมาทำบ้านพักให้พวกเราแต่เช้า เจ้าองคุลิมาลนี่จะว่าไปก็มีดีเหมือนกัน อย่างที่รพินทร์ว่าไว้ไม่มีผิด ลงว่ามันเคารพนับถือใครแล้ว มันจะซื่อสัตย์อย่างที่สุด อันที่จริง กับพวกเราเองมันคงไม่ได้เคารพกลัวเกรงเท่าไหร่หรอก แต่ไม่ใช่กับแม่มดดาริน ไอ้คะหยิ่นทั้งเคารพทั้งยำเกรงน้อยอย่างกับแม่ทูนหัวงั้นแหละ คิดถูกจริงๆที่อุปโลกน์ให้น้อยเป็นแม่มดหมอผีไปซะตามคำแนะนำของรพินทร์
ปัญหาเฉพาะหน้าเรื่องงูยักษ์ตัวนั้นดูจะคลี่คลายลงมาก เมื่อรพินทร์กับแงซายรวมหัวกัน แงซายเสนอให้เราทำธนูติดไนโตรเอาไปถล่มมัน ช่างเป็นความคิดที่วิเศษเสียจริง จะว่าไปอาวุธที่เราขนมาทั้งหมดนี่ เห็นจะไม่มีอะไรให้อำนาจประหัตประหารได้รุนแรงเท่าไนโตรอีกแล้ว และแงซายก็เป็นคนเสนอความคิดถึงวิธีใช้ของมันออกมาได้เหมาะสมที่สุด เอาความรุนแรงของไนโตรมาประยุกต์ใช้สร้างความปลอดภัยกับผู้ใช้ได้สูงสุด
งูยักษ์ก็งูยักษ์เถอะ ลองเจอศรพระรามดอกนี้เข้า ไม่แหลกเป็นจุลก็ได้ขาดเป็นสองท่อนบ้างล่ะ
คำตอบที่เราอยากรู้นับแต่วันแรกที่ออกเดินทาง เฉลยออกมาที่หล่มช้างนี่เอง เหตุผลที่รพินทร์ ไพรวัลย์เป็นจ้าวแห่งไพรครองใจชาวป่าชาวเขาทุกชุมชนเช่นนี้ แน่ละว่า ต้องเกิดแต่ฝีมืออันเฉียบขาดของเขาประการหนึ่ง แต่ถึงฝีมือจะเก่งกาจเพียงใด ก็ไม่อาจครองใจคนจำนวนมากเช่นนี้ได้ น้ำใจอันประเสริฐและกว้างขวางของเขาสิคือสิ่งที่ทำให้ทุกชีวิตในพงไพร พร้อมใจกันให้ความเคารพนับถือดุจพระราชาแห่งไพรกว้าง ลองคิดเล่นๆ ถ้าให้หมอลงสมัครเลือกตั้งผู้แทนฯในเขตนี้ คงไม่มีใครที่ไหนกล้าสมัครแข่งด้วยเป็นแน่ ก็หมอนอนมาขนาดนั้น ใครจะลงแข่งให้เสียเวลา
จะว่าไป วันนี้รพินทร์มีท่าทีแปลกๆชอบกล จะว่าหลบหน้าหลบตาพวกเราก็ไม่ผิด ดูลุกลี้ลุกลนยังไงก็ไม่รู้ ผิดปกติไปมากทีเดียว ไม่รู้มีเรื่องกังวลอะไรที่ไม่ได้บอกพวกเราอีกรึเปล่า ท่าทีของหมอมันชวนสงสัยเสียจริง
::::::::::: credit ::::::::::::::::::::::::::::::
ตรวจคำผิด :mera , สหายน้อย
ตรวจเนื้อหา :wormy , นายเค
รวบรวมแก้ไข : ฟ้ากาง
ตรวจสำนวน :ภคิน , จตร
รูปประกอบ : นายเค
|
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
