bloggang.com mainmenu search
ปู่ป๋อง กับ ป้าเปี๊ยก


ปู่ป๋อง กับ ป้าเปี๊ยก


นานแล้ว เคยคุยกับคุณ Kapeak ว่าบ้านป่าของเราอยู่ที่ไหน เชื้อเชิญให้ไป
เยือนอย่างไม่เป็นทางการด้วย แต่ก็นานจนลืม ดังนั้นเมื่อได้รับโทรศัพท์
จากเธอเมื่อบ่ายวันเสาร์ที่ผ่านมาว่า เธอยืนอยู่หน้าบ้านป่า ก็ได้แต่นึกว่า
โดนอำ แต่พอเดินออกมาหน้าบ้านก็เห็นเธอยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมพ่อลุงและ
หนูเมย์คนสวยของเธอ พอรีบบอกให้เข้าบ้าน ทั้งสามก็ทำท่าหวาดๆ
เจ้าตั้งตั้ง กับ นังแดง ยามประจำบ้าน แต่เจ้าสองตัวนั่นซึ่งไม่เคยยอมให้ใคร
เข้าบ้านก็ไม่ได้สนใจจะเห่าสักโฮ่ง ทั้งที่ไม่เคยยอมให้คนแปลกหน้าเข้าบ้าน
แต่โดยดีเลย น้องเมย์ถึงกับถามคุณแม่ว่า ทำไมหมาไม่เห่า แล้วมันจเฝ้า
บ้านหรือนี่ เราก็วิเคราะห์เรื่องนี้กันอีกยาว แล้วก็ยังสรุปไม่ได้ว่า
เพราะกลิ่นเหมือนกัน หรือเป็นญาติกัน อิอิ


ข้างล่างนี่ละครับ เจ้าตั้งตั้งของผม เวลามันอยากจะให้หูตั้ง ก็ตั้งแบบนี้







เจ้านี่ซนเด็ดดวง ถ้าประตูระเบียงปิด มันจะไต่ๆๆๆ ขึ้นไปจนสุดเหมือนลิง
แล้วก็กระโจนออกไป เช้าๆ มันต้องขึ้นเขาเข้าป่าล่าสัตว์เล็กๆ กิน
แต่อาหารที่ให้ก็ไม่เคยเหลือ เนื้อตัวมอมแมมดูไม่ได้ แต่ก็มีเหมือนกันที่
อาบน้ำมาใหม่ๆ ก็หล่อใช้ได้เลย







ส่วนนังแดงนั้น เป็นหมาชาวบ้านสีน้ำตาลแดง แข็งแรงบึกบึนมาก มาอยู่กับ
เราเพราะติดใจเจ้าตั้ง ค่อนข้างดุและไม่ยอมให้ใครจับตัว ยังไม่เคยถ่ายรูป
ไว้เลย กลัวไอ้ตั้งจะไล่เตะเอา 555


อ้าววว ... นอกเรื่องไปหรือเปล่าเนี่ย รีบพาแขกขึ้นบ้านไปไหว้พ่อกะแม่
แล้วโอภาปราศรัยทักทายไล่เลียงกัน ได้ความว่า ชวนกันไปเที่ยวแถวนั้น
ไปฟาร์มโขคชัยด้วย แต่คนมากจนเมา เลยล่องๆ ต่อไปขึ้นวนอุทยาน
เขาใหญ่แล้วก็ชะแว้ปไปบ้านป่านั่นแหละ นั่งคุยกันเฮฮาเหมือนทุกคนรู้จัก
กันมาแต่ดีดัก แม่กะพ่อก็เลยชวนให้ค้าง ป้าเปี๊ยกบอกผมว่า เตรียมตัว
มาแร้นนนน นึกว่าจะไม่ชวนเสียอีก


ความจริงผมรู้ว่าป้าเปี๊ยกตั้งใจพาครอบครัวไป ไม่ได้อยากเซอร์ไพร้ส์หรอก
เพราะเตรียมข้าวของไปเยี่ยมมากมาย แต่คงเพราะไม่อยากให้เราลำบาก
เตรียมตัวต้อนรับ เพราะช่วงนี้สุขภาพของพ่อไม่สู้ดี เราไม่สะดวกรับแขก
แบบจัดเต็ม แต่อาหารการกินตามร้านก็โอเค หวังว่าแขกจะคิดเช่นนี้
เพราะเป็นฤดูกาลที่ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวเท่าไหร่ แล้วมื้อเช้าวันอาทิตย์
เราก็มีเครื่องปรุงให้แม่สะดวกทำกวยจั้บญวนเลี้ยงกัน


แล้วเจ้าของบ้านก็จัดที่หลับที่นอนมาให้แขกออกกำลังปูเอง บ้านผมน่ะ
ชวนใครค้างก็เหมือนชวนให้ลำบากแท้ๆ เลย บ้านช่องเก่าคร่ำ ที่นอน
หมอน ผ้าห่มน่ะพอมี จะว่ามีเยอะก็ได้ เก็บไว้ในห้องเก็บของ รับแขกได้
ทีละหลายสิบ แต่หามีเตียงไม่ แผ่กับพื้นเหมือนเข่งปลาทูเลยครับ
กางเตียงแล้วเปลืองที่ อาศัยว่ามักมีแขกเยอะช่วงอากาศเย็นมาก ถ้าไม่เกิน
สี่คน ก็มีห้องให้นอน เกินจากนี้ ต้องเลือกที่นอนเอาเอง มันก็บ้านๆ ป่าๆ
สมชื่อละครับ ไม่เชื่อถามป้าเปี๊ยกดูเลย เราใช้ข้าวของแบบชาวบ้าน
เฟอร์และอื่นๆ เอาที่บ้านกรุงเทพฯไม่ใช้แล้วไปใช้ที่นั่น
แบบว่า โจรยังเมินเลยบ้านนี้


แต่ที่น่าสนใจมาก ก็ไอ้ปู่ของผมเนี่ยครับ







มันชื่อป๋อง ก็เลยเรียกว่าปู่ป๋องเพราะมันอายุ 15 ปีแล้ว คูณ 7 เทียบอายุคนก็
105 น่ะครับ แก่งั่กเลย ป้าเปี๊ยกสงสารเพราะสุขภาพมันย่ำแย่ เธอก็เลยลงนั่ง
ลูบหัวหูหลังไหล่ให้ไอ้ปู่ มันก็ยอมให้ลูบทั้งที่ปกติไม่ให้คนแปลกหน้าจับตัว
เออนิ หมาบ้านผมเป็นอะไรกันหมดนะเนี่ย







แล้วก็มีศรัทธาหวีขนให้มัน







ขนาดเช้าๆ ไอ้ปู่ยังตาปรือ มีความสุขชะมัดเลย







พอป้าเปี๊ยกหยุด







ปูป๋องก็คอย







ป้าเปี๊ยกเลยต้องหวีให้ตั้งนาน แล้วพอหยุดจริงๆ เพราะกลิ่นกวยจั้บญวน
ของแม่โหยหวนมาก







อ้าว แมลงวันตอมป้าเปี๊ยกซะแล้ว อิอิ ส่วนไอ้ปู่ก็ส่งสายตาวิงวอนต่อไป







แต่ป้าเปี๊ยกจะต้องไปดูกวยจั้บญวนแล้ว ปู่ป๋องเลยได้แต่มองตาม







แบบว่า อาลัยอาวรณ์สุดขีด







เช้านั้นอากาศดี มีแดด ยังหอมกลิ่นราตรีอยู่บางเบา แต่สายหยุดบานน้อย
ทั้งที่ยังมีดอกอ่อนๆ แน่นยิบ ครอบครัวนี้ตื่นกันแต่เช้ามืด
คุยกันเองหนุงหนิง พ่อผมปกติไม่ค่อยคุยกัยใคร เนื่องจากหูข้างหนึ่ง
ไม่ทำงานแล้ว แต่ก็คุยกับคนใกล้ตัวคุณเปี๊ยกหลายเรื่อง น้องเมย์ก็เป็น
สาวน้อยเรียบร้อยน่าเอ็นดู แม่บอกว่า อัธยาศัยน่ารักทั้งครอบครัวเลยนะ


ดูทั้งบ้านช่วยกันเก็บเครื่องนอนกลับคืนให้อย่างเรียบร้อยสิครับ







ก็นี่แหละนะ อยู่กันได้ง่ายๆ แบบนี้ วันหลังก็ไปแบบว่าไม่ต้องทำเซอร์ไพร้ส์
ก็ได้เน้อ หมูหมาก็ไม่กัดแล้ว



ก่อนจากไป ปู่ป๋องขอมอบภาพนี้ให้ป้าเปี๊ยกไว้เป็นที่ระลึกด้วยกั๊บป๋ม







มิตรภาพในบล็อกแก็งค์นี้ มาในรูปแบบที่ผมคาดไม่ถึงบ่อยมาก บางมิตรภาพ
แม้ไม่ยั่งยืน แต่ผมก็จะจดจำส่วนที่ดีไว้เสมอไป




Background Music: Friends Are Quiet Angles


Lyrics:
Friends are quiet angels
Who lift us to our feet
When our wings have trouble
Remembering how to fly
They stand by us and give us
the strength to try

Friends are quiet angels
Who somehow make you see
The light that’s in the darkness
before the dawn
All at once the journey’s not so long

But it’s the laughter and the fun
Sometimes the feeling that we’re one
All the tears we cry together you and I
That will keep us heart to heart
as time goes by

Friends are quiet angels
Who fill your life with grace
Thrilled to share your joy
when a dream comes true
And on this special day
I’m blessed ’cause I can say
I’ve found a quiet angel
You’re a special angel
I found a quiet angel in you

ซึ้งนะครับ ท่านผู้ฟัง



ความจริง มีเรื่องน่าเล่ามากมาย
ในเวลาไม่ถึง 24 ชั่วโมงนั้น แต่คงจะได้แค่นี้
เพราะเพิ่งได้มีเวลาบรรเลงต้นร่างเมื่อสองยามที่ผ่านมา
เขียนอยู่ถึงตีสามก็หมดสตีมแล้ว แจ้นไปนอนเพราะ
วันนี้จะต้องรีบตื่นเช้าอีก ตอนนี้บรรเลงต่ออยู่ในถนน
ท่ามกลางการจราจรที่เกินจลาจล
ไม่ขับรถเองก็ดีไปอย่างเนอะ
เมินๆ ความวุ่นวายบนถนนได้เยอะ





Create Date :05 มิถุนายน 2555 Last Update :4 ตุลาคม 2555 14:44:23 น. Counter : 3490 Pageviews. Comments :50