| เซ็นโซจิ | | | ได้ฤกษ์แล้ว...จึงขอประกาศว่า ชื่อของสถานแห่งนี้คือ เซ็นโซจิ (浅草寺;Sensō-ji) หรือวัดเซ็นโซ (寺;ji [หรือถ้าตัวอักษรนี้อยู่โดด ๆ จะอ่านว่า tera] หมายถึง วัด) อันที่จริง โตเกียวไม่มีโบราณสถานโด่งดังให้นักท่องเที่ยวชมกันสักเท่าไร เมื่อพูดถึงโตเกียวใครๆ ก็เห็นแต่ภาพความเป็นเมืองที่มีคนพลุกพล่าน มีแหล่งชอปปิง และความทันสมัย แต่ในภาพลักษณ์ที่อ่อนด้อยด้านสถานที่โบราณของโตเกียว วัดที่มีชื่อเสียงที่สุด และมีคนไปเที่ยวมากที่สุด คือเซ็นโซจิในย่านอะซะกุซะที่โอะกาซังพาผมไปนั่นเอง นอกจากเป็นวัดแรกในญี่ปุ่นที่ผมได้ไปแล้ว ยังเป็นที่ที่ผมอธิษฐานทั้งๆ ที่เพิ่งมาญี่ปุ่นได้แค่สองวันว่า ขอให้ได้กลับมาญี่ปุ่นอีก ศักดิ์สิทธิ์เท่าใดผมไม่กล้ายืนยัน แต่ภายหลัง สิ่งที่เกิดคือ เมื่อโครงการแลกเปลี่ยนจบลง สองปีให้หลังผมได้ทุนและกลับไปญี่ปุ่นอีกในฐานะนักศึกษาปริญญาโท เดอะโคมแอนด์ไอ ตอนเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยน ผมผ่านอะซะกุซะสัปดาห์ละ 5 6 วัน ความตื่นเต้นย่อมเป็นไปตามกฎการลดลงของอรรถประโยชน์ แต่ความคุ้นเคยเพิ่มขึ้นตามกฎของอุปทานด้านเวลา เมื่อยิ่งนานทำให้ยิ่งคุ้น ต่อมาจึงได้รู้ว่าเซ็นโซจิที่ตัวเองไปสักการะอยู่บ่อยๆ นั้น ไม่ใช่วัดที่มีพระพุทธรูปสายพระพุทธโคดมเป็นประธาน แต่เป็นวัดของพระโพธิสัตว์กวนอิม และเป็นวัดในพุทธศาสนาที่เก่าแก่ที่สุดในโตเกียว ซึ่งเป็นเหตุผลที่ดีข้อหนึ่งสำหรับการไปเที่ยว เซ็นโซจิมีตำนานการก่อตั้งว่า เมื่อ พ.ศ.1171 ชาวประมงสองพี่น้องพบรูปหล่อพระโพธิสัตว์กวนอิมติดตาข่ายของพวกตนขึ้นมาตอนที่หาปลาอยู่ในแม่น้ำซุมิดะซึ่งอยู่ใกล้ ๆ วัด หัวหน้าหมู่บ้านซึ่งเลื่อมใสศรัทธาความศักดิ์สิทธิ์ ได้นำบ้านของตัวเองมาแปลงเป็นวัดเพื่อประดิษฐานรูปหล่อเจ้าแม่กวนอิม วัดนี้ถึงได้มีอีกชื่อหนึ่งว่า วัดอะซะกุซะคันนง (観音;Kannon หมายถึง เจ้าแม่กวนอิม) คงด้วยเหตุนี้คนไทยจำนวนไม่น้อยจึงเรียกอีกชื่ออีกอย่างหนึ่งด้วยว่า วัดแคนนอน ซึ่งเป็นชื่อยี่ห้อโด่งดังระดับโลก แต่ที่มาของการเรียกชื่อวัดแบบนี้ก็ไม่ได้ไกลห่างจากต้นกำเนิดของยี่ห้อนี้แต่อย่างใด เพราะชื่อยี่ห้อ แคนนอน นั้นมาจากคำว่า คันนง จริง ๆ (ยุคแรกที่ก่อตั้งบริษัทเขียนว่า KWANON)
|