Group Blog
All Blog
|
สงครามเชื้อมรณะ บทที่ 8 หน้า 1 “โหย ดูสิ ทำไมต้องรออีก 2 วัน ถึงจะเคอร์ฟิว อยากถามว่ารออะไรคะ” เสียงออมบ่นหัวเสีย “ประชาชนพร้อมมากแล้วนะคะ” แพรแม้ไม่เคยออกความเห็นยังอดเสนอไม่ได้ “ตลกน้อ ประเทศอื่นเขาปิดประเทศกันไปแล้ว สงสัยรอให้คนติดกันหมดก่อน ยังต้องรออีก 2 วัน” เสียงโกวิทย์ดังข้ามพาทิชั่นมา “อย่างว่าแร่ะ แกเอาเงินไปซื้อเรือดำน้ำหมด” แทนคุณทนไม่ไหวแสดงความคิดเห็นออกรส “ไวรัส คงใช้เรือดำน้ำรบมั้ง” ก้องพูดอีกคน ต้นน้ำกับชมชิดหันมามองหน้ากัน เพราะไม่รู้จะพูดอะไรดีกับพี่ๆ “ถ้าเคอร์ฟิว เขาก็ห้ามเราออกจากบ้านสินะคะ” ชมชิดถามต้นน้ำ “ใช่” “แย่เลย” สาวน้อยทำหน้าเสีย “แต่เขามีเวลากำหนดนะครับ” “แบบนี้เรายังต้องทำงานไหมคะ” “แบบนี้เราก็ยังต้องทำงานค่ะ เพราะเราเป็นมนุษย์ห้องแล็บ” ออมตอบชมชิดให้ แม้ในใจเธออดเจ็บปวดกับความใกล้ชิดของต้นน้ำกับชมชิดไม่ได้ ชมชิดทั้งสาวและน่ารักกว่าสาวใหญ่อย่างเธอ เป็นธรรมดาที่ต้นน้ำจะต้องสนใจมากว่า เมษาหอมแฟ้มเข้ามาในห้องเห็นหัวหน้าทั้งสองจ้องมองคอมตัวเองอย่างไม่สนใจกันเท่าไหร่ เธอวางแฟ้มลงหน้าโต๊ะอิงดาว “คุณอิงคะ พรุ่งนี้มีประชุมนะคะ” เธอเตือนหญิงสาว “ค่ะ เมษา เดี๋ยวทำแฟ้มประวัติให้ทุกคนในห้องแล็บด้วยนะคะ ให้ติดตัวแต่ละคน ให้สำหรับกรอกว่าแต่ละวันไปไหนบ้าง แล้วก็ลงบันทึกอุณภูมิประจำวัน แล้วเมษาเบิกที่วัดอุณภูมิมาแล้วใช่ไหมคะ พี่ส่งไฟด์ตัวอย่างให้แล้ว เมษาลองไปดูแล้วอยากปรับเปลี่ยนอะไรเพิ่ม” “ค่ะ” “เมษาลงทะเบียนก่อน แล้วค่อยแจกนะคะ แอลกอฮอล์เรามีเพียงพอกับทุกคนอยู่แล้ว ถ้าใครมีขวดเปล่าก็ให้มาเติมที่ห้องแล็บเราได้ ช่วยบอกคุณก้องเข้ามาหาพี่ด้วยนะคะ” ก้องถูกตามตัวเข้ามาที่ห้อง เขานั่งลงที่เก้าอี้ หันมองแมงมุมที่ดูข้อมูลหน้าคอมตัวเอง แล้วหันมามองอิงดาว “คุณก้องคะ ตอนนี้ผสมแอลกอฮอล์ไว้ใช้งานให้แล็บกี่เปอร์เซ็นต์คะ” ปกติก้องรับหน้าที่เตรียมแอลกอฮอล์สำหรับใช้งานห้องแล็บ “เดิมที่ ใช้เช็ดอุปกรณ์ กับเช็ดมือ ผมใช้ 80%” “ดีแล้วค่ะ ตอนนี้ห้องแล็บเรามีคน 14 คน อิงให้เมษาขอขวดเปล่าจากพี่อันมาไว้ให้เราทุกคนแล้วขนาด 500 มม แต่ขนาด 500 มม ก็ใหญ่ไปสำหรับการพกติดตัว ถ้าหากใครมีขวดสเปร์สำหรับพกติดตัวได้ก็ให้เขามาเติมนะคะ” “ให้ผมเพิ่มอีก 7 ลิตรใช่ไหมครับ” “อิงคิดว่า 500 มม ต่อคนก็คงใช้ได้เป็นเดือนนะคะ” “ครับ” “อิงเหลือแอลกอฮอล์ที่ฝากพี่วิทย์ไว้ 8 ถัง 1600 ลิตร” แมงมุมถึงกับชะโงกหน้ามามองอิงดาว “คุณสั่งแอลกอฮอล์เยอะมากขนาดนั้นเชียวเหรอ” เขาตกใจกับการตุนแอลกอฮอล์ของเธอ “มันเป็นความผิดพลาดทางเทคนิคค่ะ แต่ตอนนี้กลับช่วยเราได้เยอะมากเลยนะคะ ตอนที่สั่งมา ลิตรละ 50 บาท ตอนนี้ ลิตรละ 300 บาท อิงให้พี่อันไปแจก 2000 ลิตรแล้วค่ะ ก็ยังเหลือตั้ง 1600 ลิตร พี่วิทย์แกกลัวว่าคลังจะรับน้ำหนักไม่ไหว อิงเลยหาที่ไปให้” “โห ที่คุณกล้าสั่ง 4 ตันเลยเหรอ” “ฮ้าๆๆ มันเป็นเรื่องเทคนิคค่ะ” ก้องถึงกับอมยิ้ม เป็นนางฟ้าคนนี้เองที่เขาเคยถามถึง “ไม่ยักกะรู้มาก่อนที่แล็บเราจะมีนางฟ้า” เขาพูดเปรยๆ แมงมุมฟังอย่างสนใจ “นางฟ้าก็นั่งอยู่ตรงนี้นานแล้วนิคะ” เธอยิ้มอย่างภูมิใจ “เหอะ ระวังลอยนะ” แมงมุมเหน็บเธอ “ลุงคะ คนเราทำความดี ก็ต้องรู้สึกภูมิใจสิคะ คุณก้องว่าไหมคะ” เธอหันไปหาพวก “ครับ” ยามนี้เธอจะเอ่ยอะไรก้องก็เออออห่อหมกไปกับเธอหมด “คุณก้องคะ ช่วงนี้ไม่ได้ไปปาร์ตี้กับเพื่อนใช่ไหมคะ” “ไม่ครับ ตั้งแต่ข่าวกลุ่มทองหล่อติด พวกเราก็แยกย้ายกัน คุณอิงคิดว่าผมเป็นหนุ่มปาร์ตี้ขนาดนั้นเลยเหรอครับ” “อิงก็แค่เป็นห่วง เขาปิดสถาบันเทิงแล้วคงงดขายเครื่องดื่มด้วย การชุมนุนเป็นการแพร่ระบาดอย่างหนึ่งนะคะ” “ขอบคุณที่เป็นห่วงผม” ก้องยิ้มดีใจ แมงมุมแอบมองก้องกับอิงดาว “ขอบคุณมากค่ะ” อิงดาวบอกเขา “นาย ปาร์ตี้เก่งตั้งแต่เมื่อไหร่” แมงมุมแกล้งแซว “เมื่อก่อนเราก็ไปด้วยกันนะครับพี่ หรือจะไปรื้อฟื้นความหลังกันดี ตอนนี้พี่พักอยู่ไหน” ก้องหันไปถามเขา แมงมุมเปลี่ยนท่าที ถ้าเกิดมีคนรู้ว่าเขาอาศัยอิงดาวอยู่ก็แย่ทั้งเขาและอิงดาว “ช่วงนี้งดไว้ก่อนก็แล้วกัน ไม่อยากติดโรค” “ผมไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อยนะครับ” “งั้นผมขอตัวก่อนนะครับคุณอิง” ก้องหันไปบอกอิง “ค่ะ” แมงมุมหันไปสนใจจอคอมพิวเตอร์ตัวเองต่อ แอบลอบมองหน้าหวานที่เอาจริงเอาจังกับคอม บางทีเธอก็เปิดแมสออก เพราะอยู่กันแค่ 2 คน ทำเอาเขาอิ่มเอมใจกับการมองขนตางอนๆ ที่รับกับดวงตากลมโตนัก แมงมุมพยายามที่จะดึงสติตัวเองกลับมาก็หลายครา แต่สุดท้ายหน้าหวานๆ ยั่วเขาให้ไหลหลง นี่เขาแพ้ทางอิงดาวไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ทั้งที่ เด็กแบบนี้เหรอที่จะอ่อยเขาให้ตกหลุมได้ แต่ว่าหลุมนี้ ถึงไม่ลึกแต่ก็ปีนขึ้นมาก็ไม่ได้เลย เธอใช้เวลาเพียงไม่นานเลยที่กระชากหัวใจเขา ดังนั้น แมงมุมจึงต้องวางแผนการณ์เงียบๆ ที่จ่ะอ่อยอิงดาว เพื่อให้เธอเห็นใจและหันมาสนใจเขาบ้าง ถึงแม้อายุอานามเขาน่าจะแก่กว่ามาก คิดถึงตรงนี้แล้ว มันก็ยังเจ็บหัวใจไม่เลิก จะถอยหัวใจก็ไม่ยอม จะเดินหน้า ก็เหมือนมีโซ่มาดึงไว้ ก็เอาเถอะ เขาจะตัดโซ่ให้ขาดแล้วเดินหน้าต่อไม่รออะไร
|
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
มีพล็อตผู้นำประเทศลาออกด้วยน่าจะดีค่ะ