Group Blog
All Blog
|
สงครามเชื้อมรณะ บทที่ 5 หน้า 2 อิงดาวออกมาจากห้องได้ยินเสียงทีมงานคุยเรื่องข่าวและรวมไปถึงเรื่องเศรษฐกิจอย่างออกรส “ทุกคนคะ คุยกันห่างๆ กันไว้นะคะ” ทุกคนได้ยินเสียงผู้อำนวยการสุดสวยต่างก็ยืดคอมาดู บางคนรีบกลับโต๊ะตัวเอง กฏระเบียบเรื่องระยะห่างทางสังคม Social Distancing เริ่มปฏิบัติกันหลายที่ ศัพย์เฉพาะทางของสาธารณะสุขเริ่มรู้จักกันมากขึ้น “เมษา พี่วิทย์โทรมาหาให้ไปที่โกดัง ไปกับพี่หน่อยค่ะ” เธอหันไปบอกเมษา เมษาลุกตามอิงดาวไป ทั้ง 2 มาถึงโกดังเก็บวัตถุดิบของกรม พบวิทยา เดินออกมาหา “สวัสดีค่ะ พี่วิทย์” อิงดาวยกมือไหว้ผู้อาวุโส “นี่ ที่ผมไม่พอเก็บของคุณนะ จะฝากไปถึงเมื่อไหร่ ซื้อมาเยอะแยะอะไรมากมาย” วิทยาบ่นก่อนจะเข้าเรื่อง “อะไรล่ะคะ พี่วิทย์ อิงก็ไม่ได้ซื้ออะไรตุนนะคะ” อิงดาวทำหน้างง หันไปมองเมษา ที่หลบหน้าเธอ “ทำไมจะไม่ตุนล่ะ มาดูนี่เลย” เขาเดินนำเข้าไปข้างในชี้ไปที่แถวด้านขวา ถัง 200 ลิตรตั้งเรียงกันอยู่ประมาณ 18 ถัง “อะไรคะ?” เธอหันไปถามผู้คุมคลัง “ก็อะไรล่ะ เอธิลแอลกอฮอล์ของคุณอิงไง” วิทยาตอบ “เอ...มันเยอะขนาดนี้เลยเหรอคะ อิงสั่งทีละ ถัง ใช้ ตั้ง 2-3 เดือนเลยนะคะ นี่มันถัง 200 ลิตรนะคะพี่วิทย์ ของคนอื่นหรือเปล่า?” “จะเป็นของคนอื่นได้ยังไงครับ หน่วยที่ใช้ก็มีแต่ห้องแล็บ ส่วนหน่วยทรัพยากรบุคคล เขาใช้ไม่เยอะเลย” “แล้วมีเยอะขนาดนี้ บัญชีไม่มาตรวจสอบคงคลังหรือไง?” อิงดาวขมวดคิ้วอย่างสงสัย หันไปหาเมษาที่ยืนตัวลีบ หันรีหันขวาง “เกิดอะไรขึ้นคะ เมษา” เธอถามเสียงเรียบ ไม่ดุ แต่ก็น่ากลัว “เอ่อ” ...แม้จะสวมแมส แต่ก็พอดูออกว่าสีหน้าสลดขนาดไหน “คืออย่างนี้ค่ะ ก็ปีที่แล้ว ตอนที่เมษาเขียนใบสั่งซื้อให้คุณอิง แล้วคุณอิงรีบไปพบท่านอธิการ แล้ว สงสัยวันนั้นเมษาลืมใส่ยอดจำนวน คุณอิงบอกเซ็นส์ให้ก่อน ให้เมษาใส่เอง เมษาจะผิดเองค่ะ ระหว่าง ถัง 200 ลิตร กับ 20 ลิตร เมษาเลย ใส่ไป 20 ถัง” อิงดาวพยักหน้ารับทราบ คงจะเป็นช่วงที่เมษามาทำงานใหม่ๆ “อืม..พี่ผิดเองที่ให้เมษาไปใส่ตัวเลขเองแบบนี้” เธอตอบอีกฝ่ายน้ำเสียงปกติของเธอ “เอ่อ คุณอิงไม่ผิดค่ะ เมษา สำนึกผิดแล้ว” “แล้วตัวเลขที่สรุปมาให้พี่คืออะไร?” เธอถามอย่างสงสัยกับตัวเลขที่ให้เมษาสรุปให้ทุกเดือน “ก็...เมษา คำนวนตามเดิม คงคลังหักจากถังเดิมก่อน แต่ตอนสั่งซื้อ เมษาก็ไม่สั่งแอลกอฮอล์” “ใช่พี่ว่าจะทัก แต่เห็นพี่อันบอกว่าสั่งไม่ได้” “แต่ไม่เป็นไรหรอก” อิงดาวยิ้ม หันไปมองถังแอลกอฮอล์มากมายที่เธอไม่คิดว่าจะมาอยู่ในมือเธอตอนนี้ 18 ถังก็เท่ากับเธอมีแอลกอฮอล์ 3.6 ตันอยู่ในมือ อย่างเหนือความคาดหมาย “พี่วิทย์ค่ะ อิงขอฝากไว้หน่อยนะคะ แต่ว่าจะทยอยเอาออกให้ ตอนนี้ใครๆ ก็ใช้แอลกอฮอล์ พี่วิทย์จะได้เป็นฮีโร่ในการแจกแอลกอฮอล์ในครั้งนี้ด้วยนะคะ” “คืออะไร?” อีกฝ่ายทำหน้างง “อิงจะแบ่งแอลกอฮอล์แจกประชาชน แล้วก็ให้พนักงานมารับที่คลังกับพี่วิทย์ด้วย ส่วนประชาชนที่มาติดต่องาน จะให้ พี่อันแจก แล้วก็ประชาชนข้างนอกจะให้ทีม CSR จัดการออกไปแจก” อิงดาวยิ้ม “ก็ได้ ไม่มีปัญหา” วิทย์ยิ้ม “ขอบคุณนะคะพี่วิทย์” อิงดาวเอ่ยก่อนจะลากลับตึก เมษาหันไปมองวิทย์อย่างหมั่นไส้ “ชิ เวลาพูดกับคุณอิงดี เวลาคุยกับหนู อยากกะจะกินหัวหนูอย่างนั้นแร่ะ” เธอต่อว่าเขา “ฮ้าๆๆ ทำไม ก็คุณอิง ทั้งน่ารัก ทั้งใจดี” “2 มาตรฐาน เชอะ” เมษาสะบัดตัวเดินหนี อิงกลับมาที่ห้อง เธอโทรหาอันก่อน “พี่อันคะ อิงมีแอลกอฮอล์ให้พี่ 1-2 ตัน” “ห๊า!!! น้องอิงล้อพี่เล่นไหมคะ” “ไม่ค่ะ อิงเคยพูดเล่นเหรอคะ” “ก็ ตอนนี้ ราคาแพงจนบัญชีไม่สั่งแล้ว” “ใช่ค่ะ แต่อิงซื้อมาแค่ ลิตรละ 50 บาทเอง” เธอตอบอีกฝ่าย เพราะเวลานั้นที่ซื้อมาได้คือราคานี้ “แลกกับพี่อันสั่งขวดสำหรับใส่แอลกอฮอล์ขนาด 500 มม สำหรับแจกพนักงานและประชาชนสักพันขวดดีไหมคะ” “เอาอย่างนั้นเหรอคะ เยอะไปไหมคะน้องอิง” “ไม่เยอะค่ะ ตอนนี้ขวดน่าจะถูกอยู่นะคะ เราสั่งสักพันหรือสองพันคงไม่เป็นไร” “เราจะไปแจกที่ไหนบ้างคะ มากขนาดนั้น” “เรื่องนั้น อิงจะช่วยพี่เองค่ะ ตอนนี้ประชาชนต้องการใช้แอลกอฮอล์ ข่าวที่แชร์ระหว่างประเทศ วิธีที่ดีที่สุดในการยับยั้งเชื้อโรคคือการล้างมือบ่อยๆ และการใช้แอลกออล์เช็ดมือ เพราะฉะนั้นนี่คือสิ่งที่ทุกคนกำลังต้องการ อิงจะเคลียร์กับท่านอธิการให้เองค่ะ” พอวางสายจากอันได้ เธอก็โทรหาท่านอธิการ “ท่านอธิการคะ อิงมีเรื่องเรียนให้ทราบค่ะ” “ว่าไงหนูอิง” ท่านอธิการมันจะเรียกขานเธออย่างเอ็นดูเสมอ “พอดีอิงอ่านข่าว อธิการกรมวิทย์ฯ นำแมสกับแอลกอฮอล์แจกประชาชนนะคะ ได้หน้ามากเลยค่ะ” “อืม ผมก็ได้ข่าวเหมือนกัน” อีกฝ่ายตอบน้ำเสียงเหมือนขึ้นจมูก “เดือนที่แล้วหนูอิงให้ผมซื้อแอลกอฮอล์ ผมน่าจะสั่งให้” ทำเสียงเหมือนอารมณ์เสียไป “ไม่เป็นไรค่ะ อิงมีแอลกอฮอล์ให้ท่านนำไปแจกนะคะ เราทำฉลากของกรมเรา ทีนี้ เราก็ได้หน้าเหมือนกรมวิทย์นะคะ” “แล้วจะเอาแอลกอฮอล์มาจากไหนล่ะครับ” “แค่ท่านอนุมัติพี่อันซื้อขวดบรรจุแอลกอฮฮล์สัก 2,000 ขวด ก็พอค่ะ เดี๋ยวพวกเราจะเตรียมแอลกอฮอล์ให้ท่านกับทีม CSR เองค่ะ” “อ้อ ได้ๆๆ 2,000 มันน้อยไป 3,000 ได้ไหม เรามีงบ ส่วนของสำหรับซื้ออุปกรณ์การแพทย์อยู่นะ ยังไม่ได้เบิก” “ค่ะ แล้วแต่ท่านจะอนุมัติ” อิงดาวยิ้มก่อนวางสายไป เรื่องเสียหน้าเป็นใครก็ไม่อาจยอมจริงๆ “ทีนี้ แอลกอฮอล์เรา ก็มีที่ไปแล้ว”
|
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
ส่งโหวตยามดึกนะคะ