จั ด ว่ า . . .

"ตุ่บ ตุ่บ ตุ่บ" เสียงอะไรบางอย่างมันดังก้องอยู่ในหัว

คาดว่าคงเป็นอาการข้างเคียงของอาการพักผ่อนไม่เพียงพอ ((สำหรับฉันนะ))

ตื่นแต่เช้า...และนอนหลังเที่ยงคืนมาสองสามวัน

ห้าวันทำการ....

เช้า กลางวัน เย็น และก่อนนอน เป็นการใช้ชีวิตที่เป็นไปตาม "ตาราง"

ไม่มีวันไหน ที่ฉันจะแหกคอก ออกจากตารางการใช้ชีวิตของตัวเองไปได้

ไม่เช่นนั้นแล้ว...ทุกอย่างจะ "รวน" กระทบกันล้มไปหมด

((ให้นึกถึงโดมิโน่ที่เรียงกันไว้ ถ้าตัวใดตัวหนึ่งคว่ำหน้า หงายท้อง พังทั้งแถว -- ))

แผนการสอน ใบงาน วิจัยชั้นเรียน วิจัยเด็ก สมุดลงเวลา ลงคะแนน สอน ทำงานจิปาถะร้อยแปด

สิ่งต่างๆเหล่านี้ต่างก็วนเวียนราวกับเป็นวัฎจักรอยู่ในวงจรชีวิตฉันอย่างไม่มีหยุดพัก

เป็นอะไรที่เหนื่อย....((ใช้คำว่าเหนื่อยมากเลยดีกว่ามั๊ยแก๊ ????))

และไอ้อาการเหนื่อยมาก คงไหลมาตามตัวหนังสือ

มันเลยมาแสดงอาการเอาเมื่อเช้า

ตื่นเกือบเก้าโมง ((เป็นวันที่ตื่นสายมากผิดปกติ))

หลังจากที่ตอนกลางคืนไป "เลี้ยงรุ่น" กันมาอย่างสนุกสนาน

((รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ความสนุก ยังคงกรุ่นๆในหัวใจนะ))

กลับมาเที่ยงคืนนิด...อยากจะนอนใจจะขาด

แต่นึกได้...ว่างานยังไม่ถึงไหน

เลยต้องตัดใจมานั่งทำงานต่อ...ลากยาวไปตีสอง

จัดว่าเบลอ...แต่งานล่วงไปได้เยอะ

สบายใจ...หลับน็อคยาววววว

อยากให้พรุ่งนี้เป็นวันหยุดจัง

ปัจฉิมลิขิต :

1. พยายามบอกตัวเองว่า อีกนิดเดียว อีกนิดเดียว...แต่เหนื่อยจัง

2. อยากให้มีเลี้ยงรุ่นทุกอาทิตย์เลย ปลดปล่อยกันหน่อย เอ้ววววววววววว

3.กำลังจะเข้าสู่ช่วงปั่นงานหฤโหดแว๊ววววววว

4. เหงา !!!!

Create Date : 30 มกราคม 2554		0 comments
Last Update : 30 มกราคม 2554 20:36:51 น.
Counter : 458 Pageviews.
Share Tweet