จุดตัดสุดท้าย.รอยยิ้ม.ความสุข

มีใครเคยฝันถึงอดีตไหม?

หลายคนอาจฝันถึงอนาคต

ฝันเห็นตัวเองมีทุกสิ่งที่ต้องการ

มีบ้านหลังใหญ่

มีรถคันใหญ่

มีคนรักที่เข้าอกเข้าใจกันดี

มีลูกที่รักปานแก้วตาดวงใจ

มีครอบครัวที่อบอุ่น

มีชีวิตที่สมบูรณ์พร้อมทุกอย่างเท่าที่มนุษย์คนหนึ่งจะมีได้

แต่สำหรับบางคน

การได้ฝันถึงอดีต...มันกลับกลายเป็น "ความสุข"

อาจมีบางมือโบกคัดค้านไปมา

ด้วยว่าอดีตที่มองเห็นนั้นมีแต่ภาพแห่งความอาดูร

ความจริงคำนิยามของอดีตก็มักถูกจำกัดให้เป็นแบบนั้น

เพราะบางอดีตก็ช่างดูโหดร้ายและยากเกินกว่าจะยิ้มให้ได้ง่ายๆ เสียเหลือเกิน

อดีตที่เคยเป็นปัจจุบัน

อดีตในครั้งนั้น...

จนเวลาเนิ่นนานผ่านไป

บางคนเลือกที่จะหันหลังให้อดีต

บางคนทำทีแสยะยิ้มให้มันอย่างดูแคลน

บางคนทำได้เพียงยิ้มให้มันทั้งน้ำตา

จนเวลาเนิ่นนานผ่านไป

เวลาเนิ่นนานผ่านไป

เนิ่นนานผ่านไป

ผ่านไป...

เมื่ออดีตถูกเส้นเวลาแห่งความเข้าใจตัดผ่าน

บางอดีตถูกปรับโฉมให้เปลี่ยนแปลงไป

อดีตที่เคยเป็นปัจจุบัน

อดีตในครั้งนั้น...

ที่สุดมันกลับทำให้ใครบางคนได้ยิ้มอีกครั้ง

ใครบางคนที่เคยหันหลังแบบไม่เคยคิดหวนกลับมามองสิ่งใดอีก

ใครบางคนที่เคยแสยะยิ้มจนไม่คิดว่ายิ้มตัวเองจะงดงามได้มากไปกว่านั้นอีกแล้ว

ใครบางคนที่เอาแต่ยิ้มและน้ำตาร่วงหล่นไปพร้อมกัน

อดีตที่เคยเป็นปัจจุบัน

อดีตในครั้งนั้น...

รู้ตัวอีกที

เราก็ส่งยิ้มให้มันได้อย่างไม่มีข้อกังขาใดๆ

ยิ้มที่มาจากสารแห่งความสุขโดยแท้

เราต่างมีอดีตเป็นเงาตามตัว

อดีตตามเราไปทุกที่

บางอดีตถูกสั่งให้แกล้งตายอยู่อย่างนั้น

บางอดีตถูกสั่งให้หลับๆ ตื่นๆ จนไม่รู้จักเวลามืดหรือสว่าง

บางอดีตถูกกำหนดไว้ว่าไม่ให้หลับนอนจนใต้ตาดำปี๋เป็นหมีแพนด้า

มีหลายอดีตที่รอเราปลุกให้ตื่น

มีหลายอดีตที่รอให้เราใช้หัวใจเข้าไปซ่อมแซม

มีหลายอดีตที่รอคอยให้เราปลุกขึ้นมาเพื่อส่งยิ้มให้แล้วพูดว่า

"ไม่เป็นไร"

"ฉันเข้าใจเธอดีแล้ว"

"ขอบคุณที่เธอเคยผ่านมา"

"ฉันอภัยให้เธอหมดสิ้นแล้ว"

"เฮ้ย จริงๆ เธอไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น"

เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม

ลองค่อยๆ บรรจงลากเส้นความเข้าใจให้ตัดผ่านอดีตเหล่านั้นทีละจุด...ทีละจุด

ขณะที่มือกำลังเคลื่อนไหว

ตัวเราอาจสั่น

หัวใจอาจเต้นแรงไปบ้าง

แต่ในท้ายที่สุด

เราจะยิ้มออกมาเมื่อถึงจุดตัดสุดท้าย

ยิ้มแบบที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะทำได้

ถึงเวลานั้น

ความสุขในใจคงผลิบานและงดงามกว่าที่เคย

แด่อดีตที่เคยเป็นปัจจุบัน

อดีตในครั้งนั้น...ที่ยังคงงดงามอยู่ในความทรงจำเสมอมา

และจนกว่าจะสิ้นลมหายใจสุดท้าย

 

 

 




Create Date : 29 พฤศจิกายน 2557
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2557 23:18:35 น.
Counter : 2719 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

oramoreaim
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



魔女音符

หากมีใครถามฉันว่า ฉันเขียนตัวหนังสือพวกนี้ไปทำไม...?

ฉันก็จะขอตอบอย่างจริงใจว่า

ฉันเขียนมันไว้เพื่อให้ "คนที่ฉันรัก" ได้อ่าน...

ในวันที่ฉันไม่มีชีวิตอยู่เป็นที่รักของ "พวกเขา" แล้ว

นั่นแหละ

ที่ฉันต้องการ...

(ซึ้งอ่ะเดะ \(-0-)/ 5555+)

พฤศจิกายน 2557

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
30
 
 
All Blog