I t ' s " แ ห้ ง ตี่ น้ อ ย " ! ! !
ปะติ๊โถ..ชีวิตแห้งตี่น้อย ชีวิตดูน่าสงสารอย่างกะลูกเมียน้อยถูกตบแย่งสมบัติอย่างไงอย่างงั้น (เปรียบเทียบเว่อร์ไปไหน สมแล้วที่มีชื่อเล่นว่า " วึ่ น วื อ ") เจี๊ยกกกกกกกก. . . . .
ชีวิตช่วงนี้ จะพัวพันอยู่กับ
เ ด็ ก ( นั ก เ รี ย น ) แ ผ น ( ก า ร ส อ น โ ม่ มั น เ ข้ า ไ ป ! ! ! ) ส อ น ( โ อ๊ ว มั น ลิ ง ห รื อ นั ก เ รี ย น เ นี่ ย ) ใ บ ง า น บั น ทึ ก ป ร ะ จำ วั น ข อ ง ม ห า ลั ย ใ บ ง า น ข อ ง ตั ว เ อ ง ฯ ล ฯ
โอ๊ย เยอะได้อีก ปลวกได้อีก และ(วาย)ป่วงได้อีก อาทิตย์ที่แล้วไปเรียนเพื่อนถึงกับทักว่า เอ็ม : ขวัญ ผอมลงป่ะเนี่ย คางที่ห้อยอยู่มันหายไปแล้วนะ (ปล. เราเป็นคนผอมที่มีคางห้อยๆเหมือนคนอ้วน เพื่อนเลยชอบแซว ) (เดี่ยวนี้จะไปเรียนอาทิตย์ละหนึ่งวัน ส่วนอีกห้าวันฝึกสอน)
ขวัญ : จริงหรอเอ็ม ก็ไม่นะ ก็กินปกติ .. แค่กินน้อยกว่าเดิมแค่นั้นเอง ((ปกติตรงไหนวะ)) เอ็ม : &$&^$@#*+!@#
โถ นอกจากจะผอมจนเพื่อนทักแล้ว ผมยังร่วงอย่างไม่มีที่สิ้นสุดอีก !!! พระเจ้า ไอ้จอร์จลูกยัยปริกเอ๊ย
เมื่อก่อนเวลาไปตัดผมที่ไหน จะได้ยินคำพูดประมาณว่า "น้องผมหนามากเลย" "โอ๊โห..ทำไมผมหนาอย่างนี้คะ" "น้อง ซอยออกเยอะหน่อยเนอะ ผมหนามาก" ฯลฯ
ปัจจุบัน ยังไม่กล้าไปร้านทำผมสักเท่าไร กลัวเค้าบอกว่าน้องผมบางจัง แล้วทำใจรับไม่ได้ 555+ เหมือนจะตลก แต่ขอบอกว่า "ไม่"
โห ใครไม่มาเป็นฉันไม่รู้หรอก ที่ต้องประสบกับภาวะ "เครียด" ผมร่วง กินข้าวได้น้อยลง ชีวิตวกวนอยู่กับสิ่งเหล่านี้ (การสอน แผนฯ ใบงาน สื่อฯ นักเรียน)
เป็นหนึ่งปีที่รู้สึกว่าตัวเองใช้สมองเยอะมาก เยอะกว่าตอนเรียนปริญญาตรี 4 ปีเสียอีก
บางที รู้เลยว่าสมองเราล้า แค่ตรรกะง่ายๆยังคิดไม่ออก (ทุกวันนี้ ระแวงว่าจะคิด 1+1 เท่ากับเท่าไรไม่ออกอยู่เลย)
บางที รู้เลยว่าเราเหนื่อยมาก กลับบ้านไปวันๆก็หมดแรง ไม่อยากจะทำอะไรเลย แต่ก็อดไม่ได้ ไหนจะแผน ไหนจะสื่อ ยังไม่ได้ทำ ก็ต้องตัดใจลุกมาทำงาน ทั้งๆที่จริงๆแล้ว หมดแรงตั้งแต่สอนชั่วโมงสุดท้ายไปแล้ว
บางที รู้เลยว่าเหงามาก ((อันนี้เริ่มไม่เกี่ยว เอ๊ะ หรือจริงๆแล้วคือประเด็นหลักวะ)) เหงา แต่ก็ยังไม่อยากพยายามหาอะไรมาเติมให้ความเหงานั้นหายไป
เขียนที่ : ห้องสมุด โรงเรียนสะพานที่ 3 เวลา : ชั่วโมง 3 (10.30 -11.30 น) ความรู้สึก : ยังพอไหว เตรียมตัวไปขายของที่สหกรณ์ และสอนตอนบ่ายอีกสองชั่วโมงเอ๊งงงง
กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
Free TextEditor
Create Date : 23 พฤศจิกายน 2553 |
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2553 11:21:54 น. |
|
2 comments
|
Counter : 431 Pageviews. |
|
|
ขอยืมคำว่าลูกยายปริกนะคะ
เพราะเหมือนจิงๆค่ะตอนนี้
ทั้งเครียด ทั้งผอม กินแล้วแต่ น. น ไม่ยอมขึ้น
ยังไงก็อย่าเครียดนะคะ
55+ บอกได้แต่ก็ทำไม่ได้เหมือนกัน