ชิคาโก้ มีฉายาว่า เมืองแห่งสายลม แต่ สายลมดันไม่เห็นใจ
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
3 ธันวาคม 2550
 
All Blogs
 

แม่ vs แตงโม(23/11/07)




คุณแม่ Sally เข้าฉาก The Return of The แตงโม ภาค 2 เป็นครั้งแรก ที่เวลา ตี 2 กลางดึกคืนวันพฤหัส
4 วันหลังจาก แตงโม เดินทางมาถึง ชิคาโก้
คุณแม่ Sally เข้าฉากบนเตียงของเธอเอง กับ เพื่อนสาวชาวไทยของเธอ ที่ชื่อ "ป้าเตือน"
โดยมีผมเดินเข้าไปอย่างเงียบ ๆ ท่ามกลาง ความมืดสนิท
พร้อมกับ ถือความจริงทั้งหมด เข้าไปมอบให้ ผู้ใหญ่ ทั้ง 2 คน
ในช่วงเวลาที่ทุกอย่างของผม กับ เธอ ใกล้แตกหักเต็มที

ณ.ขณะนั้น
ยังไม่มีใครหลับ
ผมทรุดตัวลงบนโซฟา
เริ่มต้น บอกทุกสิ่งทุกอย่างให้ ให้ทุกคนได้ฟัง............


เรื่องราวระหว่างผม กับ แตง ในห้อง 4 เหลี่ยมห้องน้ัน
ตลอด 4 วันที่ผ่านมา


เรื่องราวเกี่ยวกับ ช่วงเวลาทั้งหมด
ที่มีแต่การทะเลาะวิวาทของเรา
มีแต่การไม่เข้าใจกัน
มีแต่น้ำตา
มีแต่ความทุกข์ใจ

ด้วยเหตุเกิดจาก ปัญหาเรื่องความรัก ระหว่าง เรา 2 คน
ที่พลาดพลั้ง เริ่มมาจาก การปิดบังของเธอ ตลอด 2 เดือน ว่าไม่มีใคร
ให้ความหวังผมมาตลอด ทำให้ผมถลำลึก
และผมยอมรับตามตรงว่า ผมรับไม่ได้อย่างมาก เมื่อได้พบกับความจริง
ส่วน แตงโม นั้น อยากจะขอรับผิดชอบด้วยการ กลับเมืองไทย ทันที!!!


20 นาที แห่งการสารภาพความจริง ของผมกับแม่ จบลงด้วย
การเดินไปเข้าฉาก ระหว่าง แม่ กับ แตง ในซีนต่อไป
ด้วยท่าทางใจเย็น ของ แม่
ไม่มีสิ่งที่ผม(คิดเล่น ๆ ว่า) อยากจะได้ยิน จาก ปากแม่
เช่น "มึงหลอกลูกกรูเหรอ? ออกจากบ้านไปเดี๋ยวนี้!!" หรอก


แม่ กับ ป้าเตือน ก็เหมือนทุกคนที่ได้ยิน
ก็คิดเหมือนท่ีหลาย ๆ คนเค้าคิดกัน(และทุกคนที่ผมได้ขอคำปรึกษา)
ใคร ๆ ก็อยากให้ แตงโม ได้อยู่ที่ ชิคาโก้ ต่อ เพื่ออนาคต
ส่วนเรื่องความรัก นั้น
เมื่อมันเป็นไปไม่ได้ ก็พยายามอย่าให้มันมาทำให้ อนาคตของเราไขว้เขว
กรณีนี้ ก็แค่กลายเป็นภาระของผมที่ต้องทำใจ ต่อไป


คุณแม่ Sally เดินไปคุย กับ แตงโม ที่ห้องของผม โดยมีผมเดินตามเข้ามา
เธอร้องไห้ และบอกกับแม่ผมว่า

เธออยากกลับบ้านจริง ๆ
เพราะในขณะนี้เธอกดดันสูงมาก
เธอไม่มีความสุขเลยที่นี่
ที่นี่เธอกดดันทุกคร้ังเมื่อเห็นหน้าผม
กดดันทุกครั้งเมื่อได้ยิน สิ่งที่คนซึ่งถูกหลอกอย่างผม พร่ำเพ้อ

ผมได้แต่ยอมรับต่อหน้า แม่ ว่า
ทุกสิ่งที่ผมทำ นั่นเป็นเพราะ ผมกำลังเผชิญหน้ากับความเสียใจ ผมก็ต้องเป็นแบบนี้
แต่อย่างไรก็ตาม ผมก็สัญญาเช่นกันว่า จะตัดใจ
เพียงแต่ กระบวนการทั้งหมดนั้นจะไม่เกิดขึ้น และเสร็จสิ้นเรียบร้อย ภายใน 2-3 วันนี้แน่นอน
ผมขอเวลา 1 อาทิตย์
ผมเชื่อว่า ทุกอย่างน่าจะดีขึ้น


คุณแม่ Sally ได้แต่บอก แตง ด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ว่า

"คิดให้ดี ๆ
คิดถึงโอกาสที่คนอีกหลายหมื่นคน ใฝ่ฝัน
อย่าทิ้งโอกาสนี้ไป
ถ้ากดดันจริง ๆ ย้ายไปอยู่ที่อื่นก็ได้
เพราะแม่มีบ้านเพื่อนหลายคนก็ว่างอยู่
แม่ อยากให้แตง อยู่เพื่อตัวเอง เพื่ออนาคตที่ดี"

แต่ แตง ไม่ยอมรับความหวังดีนั้นเลย
แตง ยังคงยืนยันที่จะกลับ
เมื่อ แตง คิดจะกลับ แม่ผมก็ให้ กลับ



เช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นขึ้นมาพบว่า............

แตงโม โทร.ไปบอกที่บ้านเธอเรียบร้อย
เธอจะกลับไทย
ทุกอย่าง คอนเฟิร์ม
เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
ตั๋ว United Airlines ของเธอ ที่ซื้อมา ไป-กลับนั้น
แม่ กับ ป้าเตือน โทร.ไปถาม สายการบินให้แล้วด้วย
แตงได้กำหนดกลับแน่นอน


เพียงแต่.........



ไม่ใช่อาทิตย์นี้
ไม่่ใช่อาทิตย์หน้า
ไม่ใช่เดือนหน้า
แต่เป็น

กลางเดือนมกราคม!!!!
(เพราะแม่บอกว่า ช่วงนี้ช่วง เทศกาลไม่มีตั๋วเลย)


เพียงแต่........

แม่แอบซุบซิบกับผมว่า..........

ที่จริงตั๋วน่ะมีแต่ ยื้อไว้ก่อน ให้อยู่ไปเรื่อย ๆ อะไร ๆ อาจจะดีขึ้น


เพียงแต่.........

2 วันให้หลัง

เธอไม่เชื่อ สิ่งที่แม่ผมพูดเรื่องตั๋ว และ เธอ ได้ตั๋วกลับบ้านของเธอเอง ที่เร็วกำหนดการเดิม 95%








 

Create Date : 03 ธันวาคม 2550
24 comments
Last Update : 3 ธันวาคม 2550 13:32:01 น.
Counter : 521 Pageviews.

 

เขากลับไปก็ดีแล้วล่ะค่ะ หมดเวรหมดกรรมกันเสียที


ใจน้องเขาคงไม่ได้คิดเรื่องเรียนแล้วด้วยล่ะค่ะ


สู้ ๆ นะเป๊กกี้

 

โดย: Galilee 3 ธันวาคม 2550 14:02:06 น.  

 

เด็กคนนี้ตลกค่ะ

ขอให้เป๊กโกะหลุดออกมาจากจากบ่วงกรรมนี้ได้เร็ว ๆ
รีบ ๆ ปิ๊งสาวใหม่
จะได้มีเรื่องน่ารัก ๆ มาเล่าให้ชาวบล็อกแกงค์ฟังเหมือนเดิม

โอเคนะคะ ตามนี้

 

โดย: มันจะดีเหรอคะ 3 ธันวาคม 2550 14:06:49 น.  

 

NO COMMENT

จะส่ง vcd เรื่อง ตลก 69 ไปให้นะคร้าบบบบ........

 

โดย: ลิงจ๊ากจ๊าก 3 ธันวาคม 2550 15:11:30 น.  

 

แวะมาทักทายค่า เพิ่งจะได้เข้ามาอ่านอ่ะค่า ยัง งงๆ เดี๋ยวต้องไปอ่านตั้งแต่เริ่มต้น อิอิ

 

โดย: pinkypiggie 3 ธันวาคม 2550 15:40:47 น.  

 

ปล่อยให้เขาเลือกของเขาเอง ตามยถาบุญ

 

โดย: Mamochan 3 ธันวาคม 2550 16:03:33 น.  

 

เมื่อสิ่งที่เป็นอยู่
ไม่ได้เรียกว่าความรัก
ทำยังไงก็ไม่ใช่ความรัก
มีเพียงต้องทำใจและยอมรับ

 

โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท 3 ธันวาคม 2550 16:06:41 น.  

 

อ่านบล็อกนี้แล้ว
เห็นด้วยกับแม่นะ
ถ้าเราเป็น แม่ เราก็คงทำแบบเดียวกัน
ถ้านึกถึงเรื่องของอนาคต โดยไม่เอาเรื่องความรักมาเกี่ยวข้อง

แต่...
คนตัดสินใจ คือ เค้า
เค้าเลือกทางเดินเอง เพราะชีวิตและอนาคตเป็นของเค้า
เราก็แค่มีหน้าทีแนะนำสิ่งดี ๆ ให้
ในเมื่อเค้าไม่รับความปรารถนาดีนั้น
มันก็สุดแท้แต่เค้าแล้วล่ะ

ปล.แอบเสริมว่า เห็นด้วยกับ คห ของคุณฮิโระบล็อกที่แล้วค่ะ

 

โดย: Almondblist 3 ธันวาคม 2550 16:51:44 น.  

 

เมื่อใจมันไม่อยู่กายก็ต้องไป
เอาน่าผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวในโลก หาใหม่ให้ไฉไลก่าเก่านะ

และอย่าลืม อย่าคาดหวัง อย่าเรียกร้องกับความรักมากแล้วคุณจะประสบความสำเร็จในความรักนะฮ่ะ

 

โดย: Nisasa 3 ธันวาคม 2550 18:40:37 น.  

 

ถ้าเค้าไม่อยากอยู่ก็ปล่อยเค้าไปเถอะน่ะ
เค้าเลือกชีวิตตัวเองแล้วนิ ถ้าเราพูดอธิบายแล้วเค้ายังไม่เข้าใจก็ อย่ายื้ออีกเลยค่ะ เราก็เจ็บเค้าก็เจ็บ อย่าทำให้ตัวเองเจ็บไปกว่านี้เลยน่ะ จขบ

 

โดย: H_B_P 3 ธันวาคม 2550 20:58:23 น.  

 

คุณแม่น่ารักจัง

 

โดย: ผ้าถุง 3 ธันวาคม 2550 21:25:31 น.  

 

Tony!! believe me..truth of love is it never happens once...
U may not believe me now but later on u will find the truth...smile!!

 

โดย: Mudmee (Princess in the Blue ) 3 ธันวาคม 2550 22:29:37 น.  

 

ไม่รู้ทำไม ..

เราอยากเดาว่า เมื่อถึงเวลาแตงโมอาจจะไม่ได้กลับหร่อก..

อืม..แค่..เดานะ...เดา..

ต้องดูต่อไปง่ะ..

 

โดย: ซซ 4 ธันวาคม 2550 0:12:15 น.  

 

เย็นไว้ พี่

มันอาจ ดี ขึ้นก้ได้
ถ้าเป็นแบบนี้
..
ค.รู้สึกพี่อ่ะ

^^

สู้ใจขาดอ่ะ

 

โดย: pOkepumzz 4 ธันวาคม 2550 0:28:41 น.  

 

No comment
You knew it

 

โดย: Ridmanee_T 4 ธันวาคม 2550 6:39:06 น.  

 

เย้ๆๆๆๆๆๆ อย่าลืมว่ายังมีนายอยู่อีกทั้งคนนะจ๊ะ

 

โดย: อุ้ม ณ ค้างคาว 4 ธันวาคม 2550 7:35:27 น.  

 

อ่านแล้วรู้สึก
หลังๆนี่เรางัดมุขมาเม้นท์ไม่ออกแล้วอะ

โชคดีนะ

 

โดย: utterztomato 4 ธันวาคม 2550 14:11:31 น.  

 

แย่จังที่เรื่องมันจบแบบนี้ อาจจะมีคนที่ใช่รอนายอยู่ที่ไหนซักแห่งก็ได้นะ ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา น้องแตงเลยมาทดสอบอารมณ์ ก่อน (ชอบ,รัก,โกรธ,เสียใจ เห็นมะ มีครบ)

 

โดย: Bananarumba 4 ธันวาคม 2550 14:52:05 น.  

 

เฮ้อ....
เลิกรักก็ขาดใจ
รักต่อไปก็ปวดใจ
พอเหอะ...pecochan

 

โดย: สุดวอน 4 ธันวาคม 2550 17:42:48 น.  

 

เอ่อ..พี่คะ (หรือน้องดีเนี่ย???) เอาเป็นว่าพี่นั่นแหละ

อย่าคิดมากนะ

เฮ้อ...น่าสงสารง่ะ เฮ้อ คนดีก็เป็นงี๊ล่ะ มักจะโดนคนอื่นหลอก บอกแล้วให้มาเป็นคนเลวแบบนินนี่

หลอกแต่คนอื่น 5 5 5 5

 

โดย: Ninniko 4 ธันวาคม 2550 19:52:44 น.  

 

อืมคนอ่านล้นหลามเลย

 

โดย: ฮิโระ (ordinary_hero ) 4 ธันวาคม 2550 22:01:16 น.  

 

ลืมไปว่า มาส่ง Tag ให้ทำอีกอันนึงนะครับ ไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะครับ

 

โดย: ฮิโระ (ordinary_hero ) 4 ธันวาคม 2550 22:20:13 น.  

 

ต้องไปอ่านย้อนความก่อนนะคะ
แล้วจะมา ment ใหม่
ตอนนี้ก็ สู้ๆนะคะ

 

โดย: cool mint 4 ธันวาคม 2550 23:33:29 น.  

 

แบคกราวมืด อ่านยากจัง


วันนี้ไปดูพลุไซโก้มา สวยมากกกกมายย เเต่ไม่ได้เอากล้องไปอ๊ะ เเง

 

โดย: This road is mine 5 ธันวาคม 2550 0:56:14 น.  

 

อ่านแล้วเครียดวุ้ย

 

โดย: *~LiTtlE SpAce~* 2 พฤษภาคม 2551 23:45:01 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


pecochan
Location :
Chicago United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ชิคาโก้มีฉายาว่าเมืองแห่งสายลม แต่ทำไมสายลมไม่เห็นใจ
Friends' blogs
[Add pecochan's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.