Bloggang.com : เจ้าทานตะวัน : เหตุผลหนึ่ง ที่ทำให้เราได้พบกัน

เหตุผลหนึ่ง ที่ทำให้เราได้พบกัน

วันนี้ผมมาทำงานสายครับ อย่าทำหน้าประหลาดใจแบบนั้นเลย เป็นเพราะว่าเมื่อคืนมีประชุมเลิกดึกมาก กว่าจะได้นอนก็ล่วงเข้าอีกวัน ไม่อยากฝืนตนเองให้รีบตื่นมาผจญภัยบนท้องถนนแต่เช้า จึงปล่อยเลยตามเลยสบายใจ

แต่คุณเชื่อมั้ยครับ ผมคงคล้ายคนทำบาปไม่ขึ้น มีเพื่อนที่เคารพแต่ไม่น่าคบเท่าไหร่ โทรมาทักทายตั้งแต่ 06.40 น. ผมจำได้ว่า ตอนรับสายนั้น ไม่ได้ลืมตา แต่คำถามแรกที่ถามไปคือ กี่โมงแล้ว ปลายสายหัวเราะแล้วทำเสียงประหลาดใจว่า ปกติคงไปทำงานแล้ว ทำไมวันนี้รับสายเอง แล้วยังอยู่ในที่นอนแบบนั้น เจ้านั่นยังพยายามไม่ให้หลับต่อ สรรหาเรื่องราวมาเล่า ด้วยความที่เพิ่งกลับจากต่างประเทศ และกำลังจะเดินทางต่อไปอีก ไม่มีเวลาจะพบหน้ากัน และเวลาจะคุยกันนานๆ ไม่มีหรอกครับ ทำให้ผมไม่สามารถนอนตื่นสายได้ แต่เรื่องไปทำงานสายนั้น แน่นอนอยู่แล้วครับ

อีกเรื่องที่ผมมักจะทำเสมอ หากได้อยู่ในห้องทำงาน และมีโอกาสนั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์ ก็คือ การเปิดไดอารี่ของคุณแล้วอ่านเรื่องราวของวันนี้ หากอ่านแต่เช้า ผมก็จะรู้สึกสบายใจ เมื่อได้ทราบว่าแต่ละวันของคุณดำเนินไปอย่างไร แต่หากวันไหน มองไปยังเป็นเรื่องเดิม เดิม ก็มีบ้างให้รู้สึกกังวล และห่วงใยว่า เกิดอะไรขึ้นกับทุ่งทานตะวันอันไกลโพ้นด้านโน้นหรือเปล่า

สำหรับผมเอง คงบอกเหมือนเคย เคยว่า สบายดี ครับ งานที่ทำ มีแนวโน้มจะเพิ่มมากขึ้นอีกเหมือนเคย โครงการใหม่ๆที่เข้ามา มักจะกว้างขึ้นเรื่อยๆ จนบางทีผมก็รู้สึกเหมือนตนเองเป็นเพียงองค์ประกอบเล็กๆ ที่บุคคลสำคัญเหล่านั้นกรุณาให้โอกาสได้แสดงความสามารถ

ยอมรับครับว่า การทำงานเป็นคล้ายชีวิตและจิตใจของผม แต่ผมยังคงมีอารมณ์ของมนุษย์ทั่วไป มีร้อน หนาว และความพอใจ อยากได้ความสบายใจ และความสงบบ้างเป็นบางครั้ง นี่คงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เราได้พบกัน...

ผู้ชายธรรมดา
20 ม.ค. 2548 เวลา 11.53 น.

Create Date : 05 ธันวาคม 2548

Last Update : 5 ธันวาคม 2548 12:25:08 น.

0 comments

Counter : 199 Pageviews.