ตอนที่ ๒๑ ลมหึงระลอกใหม่

ช่วงสายของอีกวันเมื่อไอรดาลืมตาขึ้นอีกครั้ง...ราชก็อาบน้ำแต่งตัวและมานั่งจ้องเธออยู่ข้างเตียง ดวงตาทั้งคู่สบกันนิ่งหญิงสาวกะพริบตาไล่ความง่วงงุนและเมินหลบเมื่อเห็นประกายบางอย่างของอีกฝ่าย “อรุณสวัสดิ์จ๊ะยอดรัก...” ราชเอ่ยทักพร้อมกับโน้มใบหน้าลงแนบริมฝีปากกับหน้าผากนวลเนียน “อรุณสวัสดิ์ค่ะ...ทำไมตื่นแล้วไม่ปลุกไอคะ” “ผมอยากให้คุณนอนพักเยอะๆ น่ะสิจ๊ะ” ไอรดาเมินหน้าหลบสายตาฉ่ำหวานของราชอีกครั้งเมื่ออยู่ๆ เหตุการณ์เมื่อคืนก็ผุดขึ้นมา “หลบตาผมทำไมฮึ...” “ก็ตาคุณมันบอกอะไรหลายๆ อย่างน่ะสิคะ” “ขนาดนั้นเชียว...เอ...ผมอยากรู้แล้วสิว่ามันบอกอะไรได้บ้าง” ราชหรี่ตาพลางไล้ปลายนิ้วไปตามวงหน้างดงาม “มันบอกอะไรๆ ได้เยอะเลยแต่ที่ชัดเจนสุดๆ ก็คือคุณบ้ากามมากๆ จนไออาจจะเป็นอันตรายได้ทุกเมื่อค่ะ” ชายหนุ่มหัวเราะขึ้นเบาๆ พร้อมกับก้มมองใบหน้าของคนรักที่กำลังง้ำงอ...ก่อนจะไล่ไปตามหัวไหล่กลมกลึงและเนื้อตัวเปลือยเปล่าภายใต้ผ้าห่มด้วยประกายตาที่คนถูกมองรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว “เมียผมสวยออกอย่างนี้จะไม่ให้บ้ากามยังไงไหว” “คุณราช!...” “เรียกชื่อผมบ่อยๆ แบบนี้น่าชวนก่อร่างสร้างเจ้าตัวน้อยก่อนอาหารเช้าสักรอบ...” ราชยังไม่วายกระเซ้า “คุณจะบ้ากามไปถึงไหน...ไม่คุยด้วยแล้วไปอาบน้ำดีกว่า” ไอรดาดึงผ้าห่มขึ้นปิดทรวงอกและขยับจะลุก “คุณอย่าบอกนะว่าจะเดินเข้าห้องน้ำโดยมีผ้าห่มอยู่บนตัว” ชายหนุ่มตะครุบชายผ้าห่มแล้วดึงไว้ “ก็ใช่น่ะสิคะ...ไอไม่บ้าเดินแก้ผ้าต่อหน้าคุณให้ผวาเล่นหรอกค่ะ...ปล่อยมือสิคะ” หญิงสาวขยับตัวออกแรงดึงผ้าห่มแต่ราชกลับรั้งไว้ ชายหนุ่มส่ายหน้าแล้วยิ้มพรายออกมา “ผมก็ไม่บ้าปล่อยคุณลากผ้าห่มผืนนี้เข้าห้องน้ำเหมือนกัน” “คุณอย่าเล่นบ้าๆ นะคุณราช” ดวงตาคู่งามส่องประกายเขียวปัดขึ้นเมื่ออีกฝ่ายยังจงใจกลั่นแกล้ง “ถ้าคุณไม่กล้าเดี๋ยวผมพาไปก็ได้...” ราชไม่รอคำตอบรับออกแรงดึงผ้าห่มเข้าหาตัวด้วยพละกำลังที่เหนือกว่าจนร่างบอบบางถลาเข้าสู่อ้อมกอด รอยยิ้มกรุ้มกริ่มผุดออกจากมุมปากสีเข้มเมื่อเห็นประกายตาเอาเรื่องของหญิงสาว คิ้วหนาเลิกขึ้นอย่างท้าทายขณะใช้มือดึงผ้าห่มออกจากตัวเธอและโยนลงบนเตียงในเวลาเพียงชั่วพริบตา ไอรดาร้องวี๊ดเมื่อร่างเปล่าเปลือยถูกช้อนขึ้นแนบกับอกแกร่ง ใบหน้านวลเนียนเริ่มเป็นสีระเรื่อเมื่อสายตาของราชไล่ไปตามเรือนร่างของเธออย่างจาบจ้วง “คุณอยากเรียนหลักสูตรแขวนผ้าในห้องน้ำไหมไอ...” คำถามของราชทำเอาใบหน้าที่เป็นสีระเรื่อเริ่มแดงเข้มขึ้นเรื่อยๆ ไอรดาเม้มปากแน่นไม่กล้าแม้แต่จะสบตากับอีกฝ่ายเพราะไม่แน่ใจว่าหากเธอเผลอสบตาเขา คนเจ้าเล่ห์จะตีความเป็นแบบไหน แค่หลักสูตรเก็บผ้าออกจากกระเป๋าเขาก็ทำเอาเธอแทบขาดใจตาย...แล้วหลักสูตรแขวนผ้าในห้องน้ำเนี่ยนะ...ฉันไม่บ้าไปกับคุณแน่... “ว่าไงจ๊ะ...” “คุณราช...วันนี้ไอสาบานเลยว่าถ้าคุณยังระห่ำไม่เลิกไอจะเลิกกับคุณ...คนบ้าทำไมถึงได้ห่ามไม่บันยะบันยังแบบนี้” “ก็ผมรักคุณนี่นา...รักมากมันก็อยากแสดงความรักเยอะๆ น่ะสิไม่เห็นจะแปลก” “การแสดงความรักมันไม่จำเป็นต้องระห่ำขนาดนี้ก็ได้...ไอไม่ไหวแล้วนะคะคุณจะบ้าไปถึงไหน” ราชยิ้มกว้างออกมาเมื่อเห็นสีหน้าเหนื่อยหน่ายของหญิงสาว “วันนี้พักก่อนก็ได้...แต่ไอจ๋าอย่างไรผมก็ทิ้งหลักสูตรแขวนผ้าในห้องน้ำแน่...เอาไว้คุณหายเหนื่อยรับรองผมจะรีบสอนให้ทันที” ใบหน้าสีระเรื่อเปลี่ยนเป็นขาวซีดในทันใดเมื่อชายหนุ่มพูดจบ... “ถามจริงๆ เถอะค่ะคุณไปสรรหาไอ้หลักสูตรบ้ากามพวกนี้มาจากไหน...และมันมีกี่หลักสูตรคะ...” “หลักสูตรพวกนี้มันเป็นหลักสูตรพื้นฐานนะไอ...คู่รักคู่ไหนๆ เขาก็เรียนกันทั้งนั้น...ถ้าจะเทียบกับระบบการศึกษาก็น่าจะอยู่แถวๆ ระดับประถม...เดี๋ยวพอขึ้นมัธยมก็จะต้องเพิ่มหลักสูตรเข้มข้นขึ้นไปอีก...คุณไม่ต้องกลัวหรอกจ๊ะกว่าจะจบมหาวิทยาลัยเรายังต้องศึกษาหลักสูตรใหม่ๆ กันไปอีกนาน” ไอรดาถึงกับอ้าปากค้าง...พระเจ้า...ที่ผ่านมามันแค่ประถมศึกษาอย่างนั้นหรือ...โอ้ก็อด...แล้วหลักสูตรต่อๆ ไปเธอไม่ต้องช็อกตายหรือไงกว่าจะตะกายไปถึงมหาวิทยาลัยอะไรนั่น... “ฉันเลิกกับคุณได้ไหมคะคุณราช” ไอรดาถามขึ้นเมื่อราชวางเธอลงแต่ยังโอบเอวไว้หลวมๆ “หึหึ...เลิกกับผมน่ะเหรอ...ไม่มีทางผมไม่ยอมแน่...” “แต่ไอไม่ไหวแล้วนะคะกับหลักสูตรบ้าระห่ำของคุณ...” “เดี๋ยวก็ชินน่ายอดรัก...อาบน้ำเถอะวันนี้ผมนัดเพื่อนๆ ไว้...เอ๊ะ...หรือว่าเราจะมาลองซ้อมวิธีแขวนผ้ากันก่อน” ราชยังแสดงความหื่นได้ในระดับคงเส้นคงวาจนไอรดาแทบล้มทั้งยืน “ไม่ค่ะไม่...ถ้าคุณไม่ออกไปนะคุณราชไอสาบานค่ะว่าจะฆ่าตัวตาย” ชายหนุ่มถึงกับพ่นเสียงหัวเราะออกมาเมื่อเห็นประกายตาจริงจังของหญิงสาว ใบหน้าคมเข้มยิ่งเบ่งบานเมื่อเห็นท่าทางลนลานหวาดผวาของเธอ... “โอเคจ๊ะ...ผมจะไปรอข้างนอกนะคุณอาบน้ำให้สบายใจเถอะ...ผมรักคุณนะไอ...รักจนสุดหัวใจเลยทูนหัว” ฝ่ามือหนาวางลงบนศีรษะได้รูปของหญิงสาวแล้วลูบเบาๆ ด้วยความรักอันสุดซึ้ง ราชโน้มใบหน้าจูบหน้าผากนวลเนียนแล้วยิ้มหวานละไมก่อนจะผละออกไปในอีกอึดใจต่อมา ไอรดาอมยิ้มบางๆ เมื่อร่างสูงใหญ่เดินกลับออกไป หญิงสาวถอนใจออกมายาวๆ เมื่อชายหนุ่มยอมทำตามง่ายๆ อย่างไม่น่าเชื่อ เกือบสิบโมงเช้าหลังจากแต่งตัวเรียบร้อยราชจึงจูงมือไอรดาลงมาด้านล่างและพามุ่งตรงไปที่ห้องอาหาร “นอนหลับสบายไหมจ๊ะหนูไอ” เสียงสดใสของแม่เลี้ยงไพลินเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นบุตรชายจูงสมาชิกใหม่เข้ามา “หลับสบายมากค่ะ...ขอโทษนะคะที่ไอลงมาช้า” ไอรดาตอบเพียงสั้นๆ และรีบออกตัว “โอ๊ย...ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะลูกอยู่บ้านนี้ไม่ต้องคิดมากเราไม่ได้มีพิธีรีตองอะไร...อีกอย่างหนูกำลังไม่สบายแม่เข้าใจจ๊ะว่าการพักผ่อนเป็นเรื่องสำคัญที่สุด” “ขอบคุณค่ะกับความกรุณาของคุณแม่” พอได้ยินคำพูดหวานหูของลูกสะใภ้เข้าไปคนที่กำลังเห่อสมาชิกใหม่ก็ถึงกับหน้าบานแล้วบานอีก “วันนี้แม่ทำข้าวต้มทะเลหนูไอจะลองทานดูสักชามไหมจ๊ะ...” ราชเลิกคิ้วขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของมารดา...ก่อนจะหลิ่วตาแล้วล้อเลียน “โอ้โฮ!...วันนี้ดูท่าผมจะเจริญอาหารน่าดูที่แม่เลี้ยงไพลินลุกขึ้นมาแสดงฝีมือทำข้าวต้มเองลาภปากนะเนี่ย...” “อย่าว่าแต่แกเลยที่เจริญอาหารวันนี้พ่อก็จัดลงกระเพาะไปตั้งสองชาม...เห็นทีต้องยกความดีให้หนูไอที่ทำให้คุณไพลุกขึ้นมาทำอะไรอร่อยๆ ให้พวกเราทาน” พ่อเลี้ยงรุจญ์พูดแทรกขึ้นเมื่อเดินเข้ามาสมทบ “แหมคุณก็พูดเกินไปทำยังกับไพละเลยหน้าที่อย่างนั้นแหละ” คนเป็นภรรยาหันไปค้อนขวับใส่สามีแต่พองาม “ผมไปทำงานก่อนนะ...” พ่อเลี้ยงรุจญ์เดินเข้าไปหอมแก้มภรรยาก่อนจะยืดตัวขึ้นหันไปทางบุตรชายแล้วเอ่ยถาม “ตาราชจะออกไปไหนไหมล่ะถ้าไม่ไปไหนก็พาหนูไอไปเปิดหูเปิดตาบ้างนะลูก” “วันนี้ผมจะพาไอไปบ้านกริชคงกลับมืดๆ “ ราชตอบพร้อมกับหันไปบอกมารดา “คุณแม่ไม่ต้องรอทานข้าวเย็นนะครับผมคงจะทานที่บ้านโน้นเลย” “อย่ากลับบ้านดึกนักล่ะหนูไอยิ่งไม่ค่อยสบายอยู่ด้วย แต้ไปยกข้าวต้มมาให้คุณๆ ได้แล้ว...” แม่เลี้ยงไพลินหันไปสั่งเด็กรับใช้ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไปส่งสามี ไอรดามองภาพของผู้สูงวัยทั้งสองด้วยประกายตาอบอุ่นจนราชอดยิ้มไม่ได้ “ภาพแบบนี้ผมเห็นมาตั้งแต่จำความได้แล้วล่ะ” ราชเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวดูพออกพอใจกับความใส่ใจกันและกันของท่านทั้งสอง “คุณพ่อกับคุณแม่ของคุณท่านน่ารักมากเลยนะคะคุณราช...ไอไม่แปลกใจเลยที่คุณเป็นคนอบอุ่นและน่ารักขนาดนี้” “เล่นชมกันซึ่งๆ หน้าเดี๋ยวก็พาไปเข้าหลักสูตรอบอุ่นอีกสักรอบก่อนออกจากบ้านซะหรอก” “คุณราช!...คุณเป็นคนยังไงกันฮึ...จะบ้าหลักสูตรไปถึงไหน...ตอนเรียนเก็บกดอะไรรึเปล่าเนี่ย...เอะอะก็คิดหาแต่เรื่องบ้าๆ ทำ” ไอรดาอดแว๊ดขึ้นไม่ได้เมื่อเห็นท่าทางกระปรี้กระเปร่าของราช “ก็หลักสูตรมันมีเยอะนี่จ๊ะ...ไอ้ผมก็ใจร้อนอยากสอนคุณให้ครบๆ” “กว่าจะครบไอไม่ตายก่อนหรือยังไง...คนอะไรหายใจเข้าก็บ้ากามหายใจออกก็บ้ากาม...ถามจริงๆ เถอะว่าเมื่อก่อนตอนไม่มีไอคุณไปบ้าหลักสูตรแบบนี้กับใครมาบ้าง” ราชถึงกับเบรกความคึกคักดังเอี๊ยด...เอาแล้วสิ...ลองแม่ยอดขมองอิ่มจับประเด็นเด็ดขึ้นมา...เล่นตั้งท่าหึงย้อนหลังแบบนี้เห็นทีคงต้องเปลี่ยนเรื่องโดยพลันมิเช่นนั้นอาจจะโดนน็อกเพราะลมหึง “ทานข้าวดีกว่าจ๊ะ...ข้าวต้มกุ้งฝีมือคุณแม่รับรองอร่อยไม่แพ้ภัตตาคารดังๆ” คุณครูผู้บ้าหลักสูตรรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเมื่อเห็นเด็กรับใช้ยกถาดอาหารเข้ามาได้จังหวะพอดิบพอดี ไอรดาจ้องหน้าราชด้วยประกายตาเย็นชาเมื่อลมหึงพัดมาอีกระลอก แม้เธอจะมองว่าอดีตก็คืออดีตแต่ในใจก็อดหวั่นไหวไปกับความรักที่ราชอาจเคยทุ่มเทให้กับใครๆ ไม่ได้ ราชยิ้มหวานหยดขณะเลื่อนชามข้าวต้มเอาใจคนรัก ชายหนุ่มนึกหวั่นๆ เมื่อเห็นประกายตาของหญิงสาวดูเฉียบคมยามลมหึงพัดโหม...พอบรรยากาศเริ่มเปลี่ยนคนที่คึกคักก็ถึงกับหงอยจนกลืนข้าวลงคอแทบไม่ลง “ไอ...ขอโทษค่ะที่หึงคุณอีกแล้ว” ไอรดาหันไปยิ้มเจื่อนๆ เมื่อเห็นท่าทางเหงาหงอยจนน่าสงสารของคนรัก “ผมแก้ไขอดีตไม่ได้หรอกนะไอ...แต่เวลานี้คุณคือปัจจุบัน...และจะเป็นอนาคตที่งดงามของผมตลอดไป...ผมเสียใจจริงๆ ถ้าอดีตที่ผ่านมามันทำให้คุณไม่สบายใจ” “ไอขอโทษค่ะที่ใจแคบ...ไอรักคุณเหลือเกินรักจนทนไม่ได้หากความรักที่คุณมีถูกถ่ายเทไปให้คนอื่น” ไอรดามองหน้าราชด้วยประกายตาที่แสดงชัดว่าเธอมีความรักให้เขาจนล้นหัวใจ “...ยอดรัก...ผมดีใจเหลือเกินกับความรักที่คุณมีให้...สาบานเลยจ๊ะว่านับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปผมจะไม่ทำให้คุณเสียใจเด็ดขาด ความรักของผมจะมีให้คุณเพียงคนเดียวเท่านั้นและจะไม่มีวันเผื่อแผ่ไปให้ใคร...ผมสาบาน” ราชดึงร่างบอบบางเข้ามากอดและแนบริมฝีปากลงบนแก้มนวลเนียนซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความรู้สึกที่เป็นสุขจนเหลือคณานับ “ไอจะพยายามหึงคุณให้น้อยลงค่ะ...แต่คุณก็อย่าว่านะคะถ้าไอจะเผลอบ้างในบางครั้ง” หญิงสาวเอนศีรษะซบกับซอกคออุ่นแล้วขอร้องเสียงอ้อนจนราชแทบไม่อยากออกจากบ้าน “เห็นทีต้องพาคุณเข้าคอร์สเพื่อติวเข้มในหลักสูตรหึงอย่างไรให้ห่างไกลปัญหาแล้วล่ะจ๊ะ...หลักสูตรนี้เห็นทีต้องติวบ่อยๆ เพราะมันเป็นอันตรายมากกับความรักอันราบรื่นของเรา...คุณว่าดีไหม” “เฮ้อ! จนได้นะคุณราช” ไอรดาหัวเราะคิกคักออกมาเมื่อสุดท้ายพ่อหน้าเข้มก็เบนเข้าอีหรอบเดิม   Create Date : 17 กันยายน 2553 1 comments Last Update : 17 กันยายน 2553 11:09:39 น. Counter : 506 Pageviews. Share Tweet