Bloggang.com : sansook : ตอนที่ ๑๖ สูตรร้อนสูตรรัก

ตอนที่ ๑๖ สูตรร้อนสูตรรัก

เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วอยู่นอกหน้าต่าง...ปลุกไอรดาให้ตื่นขึ้นหลังจากดื่มด่ำกับห้วงเวลานิทรารมย์อันแสนสุขมานับสองชั่วโมง

วงแขนแข็งแรงกอดกระชับร่างนุ่มนิ่มที่เริ่มขยับออกจากอกแนบเข้ามาใหม่ และกอดรัดไว้แน่น ไอรดาพลิกร่างตะแคงหนีเมื่อปลายจมูกซุกซนเริ่มป้วนเปี้ยนอยู่ตรงซอกคอ

“จะไปหนาย...”

ราชถามเสียงยานคางขณะไล้ฝ่ามือไปตามเอวคอด...ไล่ขึ้นไปเกาะกุมเนื้อนุ่มละมุนของทรวงอกอิ่ม และลากวนอยู่อย่างนั้น

“คุณราช...อย่าซนสิคะ”

เมือเรียวตีแปะลงบนหลังมือหนานุ่มเมื่อชายหนุ่มยังลูบไล้ปลายนิ้วไปทั่วร่างไม่เว้นแม้จุดอ่อนไหวที่ทำเอาเธอแทบสำลักตายเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่าน

“กินข้าวไม่อิ่มเขายังให้ตักเพิ่มจานที่สองนะไอ...ผมกินคุณยังไม่อิ่มใจคอจะไม่ให้ตักเพิ่มบ้างเลยหรือ”

“คุณราช!...”

ไอรดาเอ็ดตะโรขึ้นเมื่อพ่อจอมหื่นยังดื้อดึงเอาแต่ใจ

“อย่าทำเสียงเขียวๆ แบบนี้สิไอ...ได้ยินแล้วรู้สึกหวิวใจยังไงก็ไม่รู้...ผมไม่อยากเข้าไปอยู่ในชมรมคนกลัวเมียอย่างพวกเพื่อนๆ นะอย่าทำให้ผมกลัวสิทูนหัว”

“ก็ไม่ได้ทำให้กลัวนี่คะ...แค่อยากให้รู้ว่าไม่พอใจ”

“แล้วที่ผ่านมาคุณพอใจไหมไอ...กับทุกอย่างที่เกิดขึ้น”

ไอรดาหน้าร้อนผ่าวเมื่อได้ยินคำถามชวนให้ใจวาบหวิว...หญิงสาวพลิกร่างเข้าหาคนช่างตั้งคำถามหวังจะเอ็ดให้หายอาย

ริมฝีปากอิ่มกระชับเผยอจะพูดแต่ช้ากว่าริมฝีปากอุ่นชื้นที่แนบลงมาอย่างรวดเร็ว...จนเธอรั้งไม่อยู่ หญิงสาวหลับตาถอนใจยาว...และเริ่มจูบตอบด้วยความดูดดื่มเร่าร้อนพอกันเมื่อแรงเร้าจากปลายลิ้นร้อนกำลังรุกรานเธออย่างหนัก...

ราชถอนริมฝีปากออก...ทาบฝ่ามือกับแก้มเนียนนุ่มด้วยความอ่อนโยน ดวงตาคู่เข้มจ้องมองดวงตาคู่หวานที่ฉ่ำเยิ้มตรงหน้าแล้วผุดรอยยิ้มออกมา

“เห็นไหมไอว่าเราต่างพอใจกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น”

“คุณราช!”

“ทำเสียงเขียวอีกแล้ว...ไม่เอาน่าที่รักก็ผมยังไม่อิ่มนี่นา...อีกอย่างผมให้คุณพักมาเป็นชั่วโมงๆ แล้วนะ...มันไม่หนักหนาหรอกตามใจผมสักครั้งไม่ได้เหรอ”

“ไม่ได้...เราต้องจัดกระเป๋านะคะ”

“อ้อ...เราต้องพับผ้าสินะ...เมื่อกี้เพิ่งพับไปสองชิ้นเองปกติตัวคุณต้องสวมเสื้อผ้ากี่ชิ้นฮึไอ...ผมจะได้สอนให้พับทุกชิ้นจนเสร็จสรรพ”

ไอรดานึกฉุนเมื่อพ่อจอมหื่นยังคึกไม่เลิก หญิงสาวถลึงตาฟาดฝ่ามือลงบนแขนของชายหนุ่มเต็มแรงจนเห็นรอยแดงเป็นปื้นใหญ่ตามด้วยค้อนวงใหญ่อีกหนึ่งชุด

เสียงเผียะ! ที่ดังขึ้นพร้อมกับอาการแสบร้อนตรงช่วงแขนทำเอาราชถึงกับสะดุ้ง ชายหนุ่มยิ้มพรายขณะลูบแขนที่ถูกฟาดไปมา

“คนเขาหวังดียังจะมาลงไม้ลงมืออีกแน่ะ...เมียจ๋าอย่าดุนักสิตีมากๆ เดี๋ยวผมก็เฉามือกันพอดี”

“ก็คุณนิสัยไม่ดีนี่คะ”

“ผมนิสัยไม่ดีตรงไหนเนี่ย...ก็แค่อยากสอนให้ครบหลักสูตร”

“หลักสูตรอะไรอีก เวลานี้คุณก็เห็นว่าสื่อการเรียนการสอนของคุณมันเหลืออยู่บนตัวไอเสียที่ไหน...ไม่เอาแล้วถ้าคุณยังบ้าไม่เลิกก็เชิญจัดกระเป๋าเองเถอะค่ะ...ไอขอลาขาด”

ไอรดาประกาศลั่นด้วยน้ำเสียงจริงจังจนราชอดขำไม่ได้

“หลักสูตรต่อไปคือเอาผ้าที่พับเสร็จยัดใส่กระเป๋าจ๊ะ...อ๊ะๆ อย่าปฏิเสธว่าจะไม่เรียนเพราะผมเป็นคนมีจรรยาบรรณสอนไม่ครบหลักสูตรมันเสียชื่อ...”

คำพูดของราชทำเอาคนฟังได้แต่นั่งอ้าปากค้าง...หญิงสาวส่ายหน้าไปมากับความบ้าระห่ำของพ่อหน้าเข้มแล้วร้อง...โอ้มายก๊อด...พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอดอีกเฮือกใหญ่...แค่พับผ้าเธอก็แทบขาดใจ...แล้วเอาผ้าใส่เข้าไปในกระเป๋า...พระเจ้า...ไม่อยากจะนึกเลยว่าเธอจะต้องขาดใจอีกกี่รอบกับหลักสูตรใหม่ที่ต้องเรียนรู้

ภาพของหญิงสาวที่กำลังทั้งเหวอทั้งอาย และประกายตาระยิบระยับยามเธอจินตนาการไปเรื่อยเปื่อยทำเอาราชอดยิ้มเอ็นดูไม่ได้

“ผมรักคุณนะไอ”

คำพูดสั้นๆ แต่เต็มไปด้วยความหมายอันมากมายที่ถ่ายทอดออกมากับกระแสเสียงให้ความรู้สึกอิ่มเอิบแทรกลึกเข้าไปในจิตใจของหญิงสาวและมันกำลังแผ่กระจายไปทั่วร่าง

“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่ความใคร่นะไอ...ผมให้คุณได้ทั้งชีวิตและจิตวิญญาณทุกการกระทำมันเกิดจากหัวใจสั่งให้ร่างกายสัมผัสและบอกว่าผมรักคุณมากแค่ไหน”

ไอรดาช้อนตาขึ้นมองราชแล้วเบียดเข้าหาอกอุ่นอย่างลืมตัว...หญิงสาวซุกหน้าแนบอกกว้างและไล้ปลายนิ้วไปตามแผ่นอกอย่างช่างใจ

เฮ้อ! แค่เอาเสื้อที่พับเสร็จยัดใส่กระเป๋ามันคงไม่หนักหนาถึงตายหรอกกระมัง...คุณราชนะคุณราชเล่นเอาความรักเทหน้าตักขนาดนี้...แล้วจะให้คนที่มีความรักให้คุณจนเต็มเปี่ยมไปทั้งหัวใจปฏิเสธได้อย่างไรกัน...

เมื่อผ้าที่พับไว้พร้อมลงไปอยู่ในกระเป๋า บทเรียนบทที่สองจึงเริ่มขึ้น หญิงสาวหลับตาลงดื่มด่ำกับทักษะแปลกใหม่และลืมตาขึ้นบ่อยครั้งเมื่อทุกจังหวะที่โถมทับเข้ามาสร้างความหวานชื่นและร้อนรุ่มจนความอุ่นซ่านอาบไล้ไปทั้งความรู้สึก

ไอรดาปล่อยจิตใจล่องลอยไปกับทุกสัมผัสที่กำลังห่อหุ้มพลังชีวิตอันแข็งแกร่งที่ถาโถมเข้ามาระลอกแล้วระลอกเล่าด้วยจังหวะอันงดงามและเป็นธรรมชาติ

เธอได้ยินเสียงเขาครางครวญแสดงความพอใจ...ชายหนุ่มเดินหน้าบอกรักเธอด้วยลีลาล้ำลึกอย่างที่ไม่เคยแสดงออกมาก่อนด้วยบทโลดโผนโจนทะยาน ร่างกายของเขาและเธอร้อนซู่สลับเย็นจัดจนแทบระเบิดเป็นผุยผง

ใบหน้างดงามบิดส่ายพร้อมกับกรีดร้องออกมาอย่างลืมตัวเมื่อสื่อการสอนที่เธอคิดว่ามันคงไม่มีอะไรกำลังสร้างความซาบซ่านในระดับที่เรียกว่า...เทพประทานมาชัดๆ...

กลิ่นไอของความรักยังคงคละคลุ้งไปทั่วทั้งความรู้สึก ความร้อนระอุที่แผ่ซ่านยังทวีความรุนแรง ความชุ่มฉ่ำยังชโลมอยู่ในกระแสอารมณ์ที่เชื่อมติด แรงพลุ่งพล่านหลอมรวมเป็นพลังอันแสนมหัศจรรย์และขับเคลื่อนไปข้างหน้าด้วยจังหวะรักอันเร่าร้อน

หลักสูตรรักบทใหม่กำลังผ่านไปช้าๆ และเพิ่มระดับความเร็วขึ้นเรื่อยๆ ทั้งเธอและเขาต่างซึมซับความรักที่ร่างกายกำลังถ่ายทอดให้กันและกันไว้ในหัวใจ และเก็บมันไว้ในความรู้สึกเพื่อระลึกถึงความงดงามของสิ่งที่กำลังเจิดจ้าอยู่ในหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก...

ไอรดาแทบขาดใจตาย เมื่อหลักสูตรใหม่มันไม่ได้ผ่านไปง่ายๆ อย่างที่คิด หญิงสาวผ่อนลมหายใจออกมาครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่อเขาถอนกายออกไป และแทบคลั่งตายเมื่อร่างกายร้อนฉ่าเต็มไปด้วยพละกำลังหวนกลับมาใหม่ด้วยระดับที่เธอไม่เคยพบเคยเจอ....

กว่าผ้าที่พับไว้จะถูกจัดวางลงกระเป๋า ไอรดาก็แทบอยากเผากระเป๋าทิ้ง ให้ตายเถอะคุณราชไอ้หลักสูตรน่าผวาแบบนี้คุณคิดมาได้ยังไง...ต่อไปถ้าจะเดินทางไปไหนเธอสาบานว่าจะไปหาซื้อเสื้อผ้าเอาข้างหน้าและลาขาดจากหลักสูตรอันแสนทรมานที่แทบกระชากวิญญาณให้ขาดวิ่น...

เมื่อทุกอย่างสิ้นสุดลงดวงตาคู่งามค่อยๆ ปิดลงช้าๆ เพราะเหนื่อยล้าเหลือกำลัง ราชจ้องมองใบหน้าชื้นเหงื่อของภรรยาแล้วยิ้มกว้างออกมา โถ...แค่เอาผ้าใส่กระเป๋ายังขนาดนี้...หึหึ...รอถึงบ้านเมื่อไรผมจะสอนคุณเอาผ้าออกจากกระเป๋าด้วยวิธีใหม่นะ...ไอจ๋า...

เพราะกำลังหลับพริ้มแล้วดิ่งเข้าสู่นิทราไอรดาจึงไม่มีโอกาสได้เห็นแววตาของราชที่กำลังจ้องมองเธอ...และถ้าเห็นเธอคงแทบช็อกกับความหมายที่เขาบอกเป็นนัยๆ ว่าหลักสูตรร้อนๆ ยังมีพร้อมเสิร์ฟไม่อั้น...

หลังจากหลับยาวร่วมสามชั่วโมง ราชลืมตาจ้องคนที่ยังนอนสงบนิ่งอยู่ในอก ชายหนุ่มเอียงหน้าก้มจูบหน้าผากนุ่ม...เลื่อนฝ่ามือไปตามเนื้อผิวนวลผ่อง...รอยยิ้มละมุนผุดออกมาจากมุมปากได้รูป...เมื่อเห็นว่าคนที่เขาเฝ้าบอกรักครั้งแล้วครั้งเล่ายังหลับพริ้มและดำดิ่งอยู่ในห้วงนิทรา

หลังจากเขาสอนเธอจนครบหลักสูตรที่ตั้งไว้ ความกังขาใจก็แวบผ่านมาเป็นระยะๆ ราชหลุบเปลือกตาลงมองเสี้ยวหน้างดงามแล้วครุ่นคิด

ท่ามกลางอารมณ์ที่พุ่งฉิว...เขาได้ยินเธอคร่ำครวญด้วยภาษาที่แปลกหู...และที่แน่ๆ มันไม่ใช่ภาษาพม่าตามคำสันนิษฐานของธิติพล

...คำถามหลายอย่างเริ่มผุดออกมา...เธอเป็นใคร?...มาจากไหน?...คือปริศนาที่รอให้เขาไปค้นหา...

ราชก้มลงจูบแก้มเนียนนุ่มแล้วค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียง ชายหนุ่มยกมือขึ้นเท้าสะเอวเมื่อเห็นสื่อการเรียนการสอนกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้นห้อง ดวงตาคู่เข้มเหลือบไปมองกระเป๋าเดินทางใบเล็กที่ตกอยู่ข้างเตียงแล้ววกไปมองลูกศิษย์สาว...เขาทอดมองเธออยู่นานและยิ้มอย่างเป็นสุข

ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าแค่จัดกระเป๋าใบเดียวมันจะให้ความรู้สึกเป็นสุขขนาดนี้...แค่พับผ้าเขาว่ามันตื่นเต้นเร้าใจ...แต่เมื่อเอาผ้ายัดใส่ลงไปในกระเป๋ามันกลับให้ความรู้สึกเร้าใจกว่า เห็นทีคงต้องชวนเธอออกเดินทางบ่อยๆ เสียแล้วกระมัง

ชายหนุ่มบอกตัวเองด้วยประกายตาที่ไอรดาเห็นเป็นต้องเผ่น เมื่อเห็นว่าผิดเวลานัดไปหลายชั่วโมง ร่างสูงใหญ่จึงหมุนตัวเดินตรงไปห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย...

ราชเดินกลับออกมาในอีกสิบห้านาที โดยมีเพียงผ้าขนหนูพันกายไว้หลวมๆ ชายหนุ่มเดินไปเก็บข้าวของบนขึ้นวางลงบนเตียงนอนฝั่งที่ว่าง ใบหน้าคมเข้มเงยมองคนที่ยังนอนหลับพริ้มอยู่อีกฟากหนึ่งแล้วยิ้มกับตัวเอง

เขาคงบ้ากามไปแล้วจริงๆ ถึงได้ตักตวงเอาความรักจากเธอจนไม่ลืมหูลืมตาขนาดนั้น เมื่อก่อนกับรักแรกเขารู้สึกสะดุดใจแม้อยากจะได้แต่ไม่ใช่ความรู้สึกโหยหาเอาเป็นเอาตายแบบนี้ กับรักที่สองแม้เขาจะรู้สึกพอใจแต่มันก็ไม่ได้มีมากจนล้นทะลักเหมือนกับที่กำลังรู้สึกกับเธอ

ชายหนุ่มส่ายหน้าไปมาแล้วนึกขบขันตัวเอง เมื่อก่อนเขาโทษฟ้าที่พรากรักแรกและรักสองแต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่า...ทำไมฟ้าถึงจัดวางทุกอย่างไว้ภายใต้พรหมลิขิต...

รักแรกฟ้าแนะนำให้หัวใจของเขารู้จักกับความรัก รักที่สองฟ้าแนะนำให้เขารู้จักกับความสูญเสีย และรักสุดท้ายฟ้ากำลังแนะนำให้เขาใช้ความรักที่มีอย่างระมัดระวังและอยู่กับคู่แท้ที่พรหมลิขิตเป็นผู้เสกสรรด้วยหัวใจที่มีเพียงเธอผู้เดียวเท่านั้น

แม้หัวใจจะเปิดรับความรักได้นับครั้งไม่ถ้วน...แต่ถ้าไม่ถึงที่สุด...ไม่ว่ารักครั้งไหนก็ไม่ติดตาตรึงใจเท่ากับความรักที่จะเป็นของเขาไปตลอดกาล...

จากประสบการณ์รักที่ผ่านๆ มาทำให้ราชสรุปทุกอย่างว่า...ผู้หญิงที่เขาโอบอุ้มอยู่ในห้วงรักคือความรักของเขา เธอมาพร้อมกับโชคชะตาโดยมีฟ้าเป็นผู้นำทางให้ทุกอย่างดำเนินอยู่บนเส้นด้ายสีแดงของพรหมลิขิต

แม้เธอยังคงเป็นปริศนา และทุกอย่างยังดำมืด แต่เขาเชื่อว่าเมื่อเธอเกิดมาเพื่อเขา...เธอก็จะเป็นของเขาไปตลอดกาล

ราชเริ่มจัดกระเป๋าอย่างเอาจริงเอาจัง ทุกครั้งที่พับผ้าใบหน้าคมเข้มก็มักเหลือบไปมองเสี้ยวหน้างดงามที่นอนอยู่ตรงหน้า...

เสื้อผ้าชิ้นแล้วชิ้นเล่าถูกพับอย่างสวยงามด้วยความละเมียดละไม ราชวางผ้าผืนสุดท้ายลงกระเป๋าแล้วรูดซิปปิด ก่อนจะเอาไปวางไว้บนโซฟา แล้วจึงเดินกลับมายืนพิศใบหน้างดงามอีกครั้ง

ชายหนุ่มทรุดลงนั่งลงบนเตียงพลิกกายนอนตะแคงวางศีรษะกับฝ่ามือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างกำลังลูบไล้ไปตามไหล่กลมกลึงและไล่ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งที่ของเรือนร่างขาวนวลเนียนที่เปลือยเปล่าอย่างรักใคร่

มือหนาดึงผ้าห่มที่หมิ่นเหม่อยู่ปลายเตียงขึ้นคลุมร่างให้ก่อนจะขยับทอดกายลงนอนกอดกระชับเธอไว้ในอก...และเฝ้ารอให้เธอตื่นเองอย่างใจเย็น

“ผมรักคุณนะไอ...รักจนหมดหัวใจ...และสัญญาว่าหัวใจดวงนี้จะมีให้คุณเพียงคนเดียว”

ราชกระซิบบอกพร้อมกับแนบริมฝีปากลงบนแก้มนวลเนียน วงแขนแกร่งกอดกระชับเรือนร่างนุ่มละมุนและเฝ้าสัมผัสเธอด้วยความรักอันมากมายมหาศาล

Create Date : 10 กันยายน 2553

Last Update : 10 กันยายน 2553 11:11:20 น.

3 comments

Counter : 631 Pageviews.

จบหลักสูตร แระค่ะ แฮ่กๆๆๆ พรุ่งนี้จะอัพได้อีกหนึ่งวันนะคะ เพราะไม่ได้กลับบ้านค่ะ คืนนี้เลยปั่นได้ ฮี่ๆ อ่านให้สนุกและมีความสุขกับทุกๆ วันนะคะ

ห่วงใยค่ะ

โดย: sansook

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:11:13:23 น.

เข้ามาพร้อมกับทำตาเคลิ้ม ๆ

อีตาคุณราชนี่หวานเรี่ยราดจริงๆเลย หมั่นไส้

โดย: บ่าบี๋ IP: 119.46.57.229 วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:13:58:31 น.

สวัสดีค่ะคุณแสนสุข

เฮ้อ...ต้องไล่มดก่อนนะ อะไรจะหวานซะจริง
จบแล้วจริงๆ เหรอค่ะ ไอ้หลักสูตรนี้ ก็ตอนนี้แค่พับผ้า กับจัดใส่กระเป๋าเท่านั้นเอง แล้วคุณราชจะไม่สอนไอเอาผ้าออกจากกระเป๋าแล้วเหรอค่ะ

อ่านด้วยความสนุกและมีความสุขมากๆ ค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

โดย: เอิงเอย IP: 68.224.193.220 วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:21:20:07 น.