sansook
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [?]




คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
โค้ดนี้เป็นภาพพื้นหลังนำไปวางที่ช่อง Script Area ค่ะ https://youtu.be/K2vg5yDgVX4
Group Blog
 
<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
8 กันยายน 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add sansook's blog to your web]
Links
 

 

ตอนที่ ๑๔ บทเรียนบทรัก






ราชยืนพิงกรอบประตูมองดูไอรดาพับเสื้อผ้าลงกระเป๋าเดินทางใบเล็ก ชายหนุ่มนิ่วหน้าก่อนจะผุดรอยยิ้มอย่างเอ็นดูเมื่อเห็นหญิงสาวจัดของใส่กระเป๋ามาพักใหญ่แล้วแต่ไม่เข้าที่เข้าทางสักที

“คุณไม่เคยพับเสื้อผ้าเลยเหรอไอ”

เมื่อทนดูไม่ไหวราชจึงเอื้อมมือไปดึงบานประตูให้ปิดงับ เดินยิ้มเข้าไปหาคนรักแล้วทรุดตัวนั่งลงบนเตียงนอน

“ไม่รู้สิคะ...”

หญิงสาวตอบขณะหยิบเสื้อที่พับแบบลวกๆ วางทับกับข้าวของอื่นๆ

“พับแบบนั้นเสื้อก็ยับกันพอดีเอามานี่สิเดี๋ยวผมพับให้”

ราชยิ้มกว้างออกมาเมื่อเห็นเสื้อที่หญิงสาวพับดูยับยู่ยี่จนไม่เหลือรูปเดิม

“ยับก็ช่างมันสิคะที่บ้านคุณคงมีเตารีดบ้างล่ะ”

ไอรดาพูดพลางย่นจมูกเพราะนึกฉุนเมื่อราชเห็นความพยายามของเธอเป็นเรื่องขบขัน

“ที่บ้านโน้นไม่ได้มีแค่เตารีดหรอกจ๊ะ...คนรีดก็มี”

ราชบอกยิ้มๆ

“อ้าว...แล้วทำไมคุณราชไม่บอกไอตั้งแต่แรกล่ะคะ...จะได้ไม่ต้องเสียเวลาพับให้เหนื่อย”

หญิงสาวส่งค้อนไปให้อีกคนขวับใหญ่ก่อนจะขยุ้มเสื้อผ้าที่กองอยู่บนเตียงยัดลงไปในกระเป๋าเดินทาง

ราชถึงกับพ่นเสียงหัวเราะออกมาอย่างสุดกลั้นเมื่อเห็นความเป็นระเบียบเรียบร้อยของภรรยา...ช่างอยู่ห่างจากคำว่ากุลสตรีไทยซะเหลือเกิน...

แม้นึกแปลกใจที่ดูเหมือนหญิงสาวจะไม่ถนัดเรื่องงานบ้านงานเรือนเอาเสียเลย...แต่เขาก็ยังมองเธอในแง่ดีว่าทุกอย่างมันอาจจะเกี่ยงโยงกับความทรงจำที่เลือนหาย

“ยัดมันลงไปแบบนั้นกระเป๋าก็แน่นหมดสิไอ...มานี่สิเดี๋ยวผมสอนให้ว่าจัดกระเป๋ายังไงถึงจะเป็นระเบียบ”

ราชดึงคนรักเข้ามานั่งลงบนตักแล้วแนบปลายจมูกสูดดมเรือนผมนุ่มสลวย ชายหนุ่มยิ้มกรุ้มกริ่มเมื่อได้กลิ่นหอมอ่อนๆ จากเรือนกายของเธอ มือหนาค่อยๆ ไล้แก้มนวลเนียนที่กำลังเอียงหนี ก่อนจะเชยคางเธอให้หันมาก้มหน้าลงเล็กน้อย...แล้วกับบอกตัวเองว่าเธอช่างให้ความรู้สึกอยากรักในทุกๆ นาทีที่ได้ชิดใกล้

“อ๊ะๆ จัดกระเป๋าค่ะ”

ไอรดาเอียงหน้าหลบแล้วกางมือปรามเจ้าของริมฝีปากซุกซนที่กำลังซอนไซอยู่ข้างแก้ม หญิงสาวส่ายหน้าไปมาขณะแตะปลายนิ้วลงบนริมฝีปากหนานุ่มที่กำลังโน้มชิดริมฝีปาก ราชเลิกคิ้ว...จ้องริมฝีปากอิ่มกระชับที่กำลังเม้มแน่นแล้วยิ้มอย่างพอใจ

“ช่างกระเป๋ามันก่อนดีกว่ามั้ง...จัดคุณให้เข้าที่เข้าทางอีกสักหน่อยน่าจะดี”

สารวัตรหน้าเข้มพึมพำขณะประกบริมฝีปากลงบนกลีบปากงาม ก่อนจะบรรจงจูบเธออย่างดูดดื่มอ่อนโยนละเมียดละไม ไอรดาขัดขืนอยู่เพียงครู่แล้วจึงยอมโอนอ่อนผ่อนตามเมื่ออีกฝ่ายไม่ละความพยายามที่จะปลุกเร้า เธอปล่อยความรู้สึกไปตามความต้องการของธรรมชาติแล้วล่องลอยไปกับรสจูบอันรุกเร้าอย่างลืมตัว

ความเร่าร้อนของเรียวลิ้มอุ่นชื้นที่แทรกซอนอย่างหวานชื่นกระตุ้นให้หญิงสาว เริ่มตอบสนอง ไอรดาเอนศีรษะซบลงบนบ่ากว้างเมื่อรู้สึกอ่อนระทวยไปทั้งร่าง เธอสอดแขนข้างหนึ่งโอบเอวสอบแน่นขณะอีกมือทาบอยู่บนแก้มสาก

ราชเลื่อนมือไปรอบๆ เอวคอดบางและรั้งหญิงสาวเข้ามาแนบชิด วงแขนแข็งแรงโอบกระชับเรือนร่างอรชรแน่นตามแรงอารมณ์จนทรวงอกอิ่มตึงแนบชิดกับอกเขา ชายหนุ่มหลับตาพริ้มเพื่อสะกดอารมณ์ปรารถนาที่คุขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วนเมื่อสะโพกกลมกลึงเบียดคลึงอยู่บนต้นขา

ไอรดากำลังเพลิดเพลินอยู่กับรสจูบอันแสนอ่อนโยน เสียงลมหายใจของราชที่ดังขึ้นขณะมอบรสจูบอันดูดดื่มด้วยความชำนิชำนาญกำลังลากเธอลงไปในวังวนของมนตร์เสน่ห์อันน่าหลงใหล อารมณ์ที่เรียบเฉยในคราแรกเริ่มแปรปรวน เมื่อความปรารถนากำลังครอบคลุมไปทั้งความรู้สึก

หญิงสาวพยายามรวบรวมความรู้สึกที่กำลังดื่มด่ำกับความหวามหวานให้กลับคืนมา และยุติสิ่งที่กำลังล่องลอยอยู่บนอากาศไว้เพียงแค่การจูบ

“เดี๋ยวสายนะคะ...”

ไอรดาพึมพำเมื่อริมฝีปากได้รับอิสระ ทั้งสองสูดลมหายใจเข้าปอดเมื่ออารมณ์รักที่พร้อมปะทุถูกจุดให้ลุกพรึ่บจนยากเกินกว่าจะดับ

“ผมจัดคุณให้เข้าที่เข้าทางไม่นานหรอกจ๊ะไอ...”

ราชกระซิบชิดติ่งหูนุ่มนิ่มแล้วไล้ปลายลิ้นหยอกเย้ากับใบหูเล็กๆ ของเธออย่างเชิญชวน หญิงสาวย่นคอด้วยความซ่านไหวขณะพยายามเบี่ยงกายหลบหลีกเป็นพัลวัน

ฝ่ามือหนาค่อยๆ สอดเข้าไปใต้เส้นผมนุ่มสลวยยึดท้ายทอยและรองรับศีรษะของหญิงสาวไว้ในอุ้งมือ ก่อนจะแนบริมฝีปากประกบกับริมฝีปากเธออีกครั้ง ชายหนุ่มยังคงจูบไซ้อย่างดูดดื่มลึกซึ้งตามความปรารถนาที่กำลังพุ่งขึ้นอย่างสุดระงับกับแรงเร้าที่ผุดขึ้นโดยฉับพลัน

เขาไม่เคยรู้สึกเพียงพอกับความงดงามในห้วงของความปรารถนาเมื่อได้แนบชิดเธอ เขาไม่เคยรู้สึกอิ่มเมื่อได้กลิ่นเย้ายวนจากเรือนกายอันแสนหอมละมุน...ไม่เคยหยุดได้เลยสักครั้งกับความปรารถนาที่มี

“ไอ...ยอดรัก...ผมจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรหากปราศจากคุณ”

ราชกระซิบขณะถอนริมฝีปากออกเพื่อสูดอากาศเข้าปอด หัวใจสองดวงที่กำลังกระหน่ำเต้นดังตึกตักรัวเร็วขึ้นทุกขณะ สายตาทั้งคู่ประสานกันนิ่งต่างจ้องลึกไปในดวงตาของอีกฝ่าย ด้วยประกายตาที่ทั้งเขาและเธอต่างรู้ดีว่าความหมายที่เปล่งประกายออกมานั้นมันคืออะไร

“ไอรักคุณค่ะคุณราช...”

ไอรดาใช้มือประคองใบหน้าของราชไว้ ริมฝีปากอิ่มเผยอขึ้นเล็กน้อยคล้ายเชิญชวน ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเลื่อนไล้ไปตามเส้นผมดกดำด้วยความรู้สึกแสนรัก

ราชหัวหมุนติ้วเป็นลูกข่างเมื่ออยู่ๆ ร่างบอบบางก็หยัดขึ้นจูบเขาอย่างกระหาย จนรับรู้ได้ถึงความปรารถนาอันแรงกล้าที่เกิดขึ้นเช่นเดียวกันกับเขา แค่คำพูดของหญิงสาวทำเอาเขาแทบคลั่งอยู่รำไรยิ่งมาเจอบทเชิญชวนอย่างนี้เข้าไปไฟปรารถนาจึงระเบิดบึ้ม

ความรู้สึกของทั้งสองลุกโชนขึ้น ด้วยอารมณ์วาบหวาม เคลิบเคลิ้ม และรุนแรง จนลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปชั่วขณะ

ราชก้มหน้าจูบหญิงสาวด้วยความรู้สึกหิวกระหายไม่ต่างกัน เขาจูบเธออย่างลึกซึ้งด้วยหัวใจพองโตจนคับอก ความเครียดและความกังวลที่ฟุ้งกระจายอยู่ในใจมาหลายวันถูกชะล้างออกไปด้วยรสจูบอันเร่าร้อน...ของอารมณ์ปรารถนาที่ลึกซึ้งและจริงใจ...

“หัวใจผมวางอยู่ตรงแทบเท้าคุณแล้วไอ...อย่าทิ้งผมไปไหน...อยู่กับผมตลอดไปได้ไหม”

“ไอจะอยู่กับคุณค่ะ...จะอยู่กับคุณไปจนตายด้วย...อย่าเบื่อไอนะคะ”

ราชยิ้มกว้างจนตาหยีเมื่อได้ยินคำมั่นที่เขายังนึกหวั่นว่ามันจะเป็นจริงได้แค่ไหน...เขารักเธอจนสุดหัวใจจนแทบทนไม่ได้หากขาดเธอ...แล้วผู้ชายหน้าตาคมคายที่อยู่ในล็อกเกตนั่นเล่าจะรู้สึกต่อเธอเช่นเดียวกับเขาไหมหนอ...พอนึกถึงตรงนี้หัวใจมี่พองขยายก็พาลแฟบลงจนความรู้สึกห่อเหี่ยวเริ่มครอบงำ

“วันนี้ผมจะคุยเรื่องของเรากับคุณพ่อคุณแม่...ส่วนผู้ใหญ่ของคุณเอาไว้รู้ว่าท่านอยู่ที่ไหนเราค่อยไปกราบขอขมาท่านทีหลัง...ผมจะทำทุกอย่างให้ถูกต้องเพื่อความมั่นคงของเรา”

“แต่ไอพอใจกับการได้อยู่เงียบๆ แบบนี้นะคะ”

“คงไม่ได้หรอกจ๊ะ คุณคือเมียผมนะไอบางครั้งคุณต้องออกสังคมบ้างจะมาหลบอยู่ในป่าในเขาแบบนี้ได้ยังไงกัน...”

“ไอไม่ชอบคนเยอะๆ ค่ะคุณราชบางครั้งไอรู้สึกเบื่อหน่ายกับความวุ่นวายที่ผุดขึ้นมาเพียงชั่วแวบ แม้ไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่ก็ไม่อยากกลับไปอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นอีก ไออยากอยู่ที่นี่ อยู่เงียบๆ และมีคุณอยู่ใกล้ๆ ”

ไอรดาเอนกายซบศีรษะลงซอกคอของราช หญิงสาวเงยหน้าจ้องมองเขาอย่างลึกซึ้ง ขณะชายหนุ่มโอบกระชับเธอเข้าแนบกาย แตะริมฝีปากกับหน้าผากกลมกลึงอย่างรักใคร่

ในชีวิตนี้เขายังต้องการอะไรอีก...ราชถามตัวเองเมื่อความรู้สึกอิ่มเปรมกำลังแผ่ซ่าน...ในชีวิตนี้เขาคงไม่ปรารถนาสิ่งใดมากไปกว่าการมีเธออยู่ในอ้อมกอดเช่นนี้ไปตลอดกาล...เขาไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว...ชายหนุ่มตอบตัวเองโดยไม่ต้องตรึกตรอง...

ราชสูดลมหายใจยาวเป็นจังหวะสม่ำเสมอด้วยท่าทีสงบนิ่งอยู่ชั่วครู่ ชายหนุ่มเพ่งพิศใบหน้าของหญิงสาว สายตาของทั้งสองประสานกันและส่งผ่านความรู้สึกเป็นสุขเมื่อมีกันและกันออกมาอย่างไม่คิดปิดบัง

“ผมไม่อยากไปไหนแล้วล่ะไอ”

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดออกจากมุมปากของชายหนุ่ม เมื่อความรู้สึกสั่งให้เขาเดินไปตามความปรารถนา

“แต่เราต้องไปเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่ของคุณไม่ใช่เหรอคะ”

ไอรดายิ้มอย่างรู้ทันเมื่อเห็นประกายร้อนฉ่าผุดออกมาจากดวงตาคู่เข้ม...จะบ้าพลังไปถึงไหนกันหนอพ่อหน้าเข้ม...เธอพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ เมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่ายบอกชัดว่าปรารถนาเธอเพียงใด

“เราเดินทางช่วงเย็นก็ได้...ใกล้แค่นี้เอง...แต่กับคุณนะยอดรัก...ถ้าผมไม่ทำอะไรมากไปกว่านี้เห็นทีชีวิตจะอับเฉา”

ใบหน้านวลเนียนค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีระเรื่อ เมื่อราชกำลังใช้สายตาโลมเลียไปตามร่างกาย และหยุดนิ่งอยู่ที่ปลายยอดปทุมถัน รอยยิ้มละมุนที่แฝงไปด้วยความหิวกระหายราวทารกน้อยทำเอาหญิงสาวหน้าร้อนผ่าวอย่างช่วยไม่ได้

“ไหนคุณบอกจะสอนไอพับเสื้อผ้าไงล่ะคะ”

หญิงสาวยังพยายามหาทางหลบเลี่ยง

“ถอดเสื้อออกสิจ๊ะ...เดี๋ยวผมจะสอนให้”

“บ้า! แล้วคุณราช”

ไอรดาทุบอกอีกฝ่ายดังปึก! ด้วยความอายเมื่ออีกฝ่ายเล่นพูดออกมาโต้งๆ

“บ้าที่ไหน...จะให้เขาสอนพับผ้ามันก็ต้องเสียสละสื่อการเรียนการสอนสิจ๊ะ”

ราชเลิกคิ้วแล้วหัวเราะขึ้นเบาๆ เมื่อเห็นหญิงสาวทำหน้าเหวอ

“โน่นไงคะสื่อการเรียนการสอนที่คุณต้องการ”

มือเรียวชี้ไปยังกองเสื้อผ้าที่กองอยู่ข้างกระเป๋าเดินทาง

“ไม่ล่ะ...พวกนั้นมันเป็นหลักสูตรธรรมดาเกินไป...ผมอยากพับตัวนี้มากกว่า...หลักสูตรนี้รับรองเลยที่รักคุณพับเสร็จเมื่อไรมันจะเนี๊ยบเลยล่ะ”

ชายหนุ่มก้มลงจูบหญิงสาวอย่างอ้อยอิ่งเชิญชวนด้วยความนุ่มนวลอ่อนโยน จนในที่สุดคนที่ดิ้นอึกอักอยู่ในอกค่อยๆ โอนอ่อนผ่อนตาม เมื่อเธอเริ่มเคลิบเคลิ้มเขาจึงโอบกอดเธอแนบแน่นขณะพรมจูบด้วยความหนักหน่วงยิ่งขึ้น

ไอรดาตอบสนองกับทุกจังหวะไปตามขั้นตอนอย่างต่อเนื่องจนลมหายใจของเขาและเธอขาดเป็นห้วงๆ หญิงสาวเบียดสะโพกแนบชิดกับหน้าขาแกร่ง แรงกระตุ้นจากภายในที่กำลังลามเลียไปทั้งร่างปลุกจิตวิญญาณของบุรุษเพศให้ตื่นขึ้นจนเธอรับรู้ถึงความซาบซ่านที่พลุ่งพล่านจนเร่าร้อนกลายเป็นไฟราคะที่พุ่งทะยานขึ้นทุกขณะ

ความรู้สึกร้อนระอุที่พุ่งทะลักราวกับเปลวอัคคียังลามเลียไปตามเนื้อผิวของทั้งคู่ ร้อนจนรู้สึกอยากปลดเปลื้องปราการทุกอย่างให้หลุดออกไปจากร่างกาย เสียงครวญครางเบาๆ เริ่มเพิ่มระดับไปตามจังหวะของการเคลื่อนไหวร่างกาย

ราชยกเอวคอดบางขึ้นขณะพลิกกายโถมทับร่างอรชรทอดลงบนที่นอนนุ่ม ชายหนุ่มจ้องริมฝีปากอุ่นชื้นสีแดงช้ำ และไล่ไปตามลำคอระหงเรื่อยลงไปหยุดตรงทรวงอกอิ่มเต็มที่กำลังสะท้อนขึ้นลง ดวงตาคมกริบจ้องกระดุมเม็ดบนสุดและไล่มองเม็ดต่อไปด้วยประกายตาที่คนถูกจ้องแทบหลอมละลาย

ไอรดารู้สึกปั่นป่วนตรงช่องท้องเธอมองปลายนิ้วที่แตะลงบนกระดุมเสื้อเม็ดแรกแล้วแกะออกช้าๆ ตามด้วยเม็ดต่อไปไล่ต่ำลงเรื่อยๆ ด้วยความซ่านไหว

ดวงตาสีเข้มจ้องทรวงงามอันตระการตาเนียนผ่องที่เห็นหมิ่นเหม่อยู่ภายใต้อาภรณ์เนื้อดีด้วยประกายตาลุ่มหลง ราชยิ้มหวานละไมเมื่อเห็นเจ้าของปทุมงามที่กำลังผลิดอกยั่วเย้าหมู่แมลงกำลังจ้องเขาด้วยประกายตาฉ่ำหวานอย่างรอคอย

...ดวงตาคู่งามจ้องเสื้อที่ราชกำลังปลดออกอย่างตื่นเต้นกับบทเรียนแรกเมื่อสื่อการเรียนการสอนกำลังถูกวางลงบนที่นอนอย่างเบามือ ราชใช้ปลายลิ้นอันร้อนระอุพลิกแบบฝึกหัดหน้าหน้าต่อหน้า...โดยมีลูกศิษย์ขยับตัวด้วยความกระตือรือร้นอยู่ตลอดเวลา

ไอรดาจ้องทุกการกระทำของอาจารย์หนุ่มด้วยใจจดใจจ่อว่าเขาจะสอนเธอพับผ้าอีท่าไหน...มันจะเนี๊ยบอย่างเขาว่าหรือเปล่า...หญิงสาวเฝ้าถามตัวเองและรอคอยกับทุกสิ่งที่กำลังดำเนินอยู่...






 

Create Date : 08 กันยายน 2553
2 comments
Last Update : 8 กันยายน 2553 11:33:38 น.
Counter : 861 Pageviews.

 

อ่านฉากหวานๆ บ้างนะคะเดี๋ยวสารวัตรไร่แห้วจะเฉาตายค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจและความห่วยใยที่ทิ้งไว้ให้กับแสนสุขค่ะ แสนสุขใจจริงๆ ที่เห็นคำทักทายจากทุกๆ ท่าน ขอบคุณคุณเอิงเอยที่ฝากกำลังใจ และอีกหลายๆ ท่านที่แวะมาทักทายค่ะ....


รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

ห่วงใยค่ะ

 

โดย: sansook 8 กันยายน 2553 11:38:09 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณแสนสุข...
หวานจริงๆ บทนี้ แล้วคุณราชก็สอนวิธีพับผ้า (แบบใหม่) ณ บัดนาว แบบนี้แห้วยังไม่หมดไร่หรอกค่ะ...

ขอบคุณค่ะที่สร้างความสุขให้คนอ่านทู้กทุกวัน มีความสุขทุกเช้าที่ได้เข้ามาอ่านค่ะ

รักษาสุขภาพนะค่ะ
ด้วยความห่วงใยเป็นที่สุด

 

โดย: เอิงเอย IP: 68.224.193.220 8 กันยายน 2553 19:47:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.