การแก้ไขปัญหาชีวิตไม่ว่าเรื่องใด ๆ เราต้องแก้ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า หลักคำสอนของท่านสอนให้เราแก้ด้วยการพิจารณาตัวเอง ค้นหาเหตุภายในตัวของเรา เมื่อพบเหตุนั้นแล้วจงตัดเหตุนั้นเสีย เพราะสิ่งทั้งหลายเกิดขึ้นจากเหตุ ไม่มีเหตุ ผลจะเกิดขึ้นไม่ได้ เหตุที่จะทำให้เกิดผลอะไรขึ้นนั้น ส่วนมากอยู่ในตัวของเราเอง อยู่ที่การคิด การพูด การกระทำของตัวเราเป็นเรื่องสำคัญ แต่ที่เราได้มากระทำการกราบไหว้ในตอนเช้า-เย็นนี้ ไม่ได้หมายความว่าเรามาขอร้องอ้อนวอนอะไร  ดังที่ได้กล่าวแล้ว  แต่ว่าเรามากล่าวสรรเสริญคุณงามความดีของพระผู้มีพระภาคเจ้า  การกล่าวสรรเสริญคุณงามความดีของพระองค์นั้น เป็นเครื่องก่อให้เกิดความเชื่อเลื่อมใสในพระองค์มากยิ่งขึ้น  เป็นเหตุให้เราจะได้เดินตามรอยยุคลบาทต่อไป
อย่าว่าแต่คนนับถือพุทธศาสนามาแต่กำเนิดเลย   แม้แต่ผู้ที่ยังไม่ได้นับถือพุทธศาสนา เมื่อได้มาศึกษาความเป็นมาของพระพุทธเจ้า เขาก็มีความรัก ความเลื่อมใสในพระองค์ จนถึงกับพูดได้ว่า ยิ่งอ่านเรื่องพระองค์มากเท่าใด ยิ่งรักพระองค์มากเท่านั้น อันนี้ เป็นผลของการที่นึกถึงบ่อยๆ คิดถึงบ่อยๆ


   ถ้าหากเรามีเวลาว่าง เวลาอื่นเราก็ควรที่จะเอาหนังสือทำวัตรเช้าเย็น มาอ่านมาพิจารณาเป็นข้อๆไป โดยเฉพาะข้อที่เกี่ยวกับพระคุณของพระผู้มีพระภาคเจ้า เราควรจะนำมาพิจารณา เช่น บทที่ว่า อะระหัง นี้ หมายความว่าอย่างไร ?  สัมมาสัมพุทโธ  หมายความว่าอย่างไร ? สุคะโต โลกะวิทู  อะไรเหล่านี้  หมายความว่าอย่างไร ?   เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจชัดเจนในเรื่องนั้น ไม่ใช่สักแต่ว่า จำได้ สวดได้ แต่เราต้องเข้าใจความหมาย เมื่อเรานึกถึงบทใดบทหนึ่ง ก็คิดซึ้งไปในข้อความนั้นๆ อันนี้แหละ จะช่วยให้เราได้เข้าถึงพระคุณของพระผู้มีพระภาคเจ้ามากขึ้น