นางฟ้า's Diary Waikiki Beach,Hawaii เช้ารุ่งขึ้นจะเป็นวันที่ต้องทำงานเข้าฮาวายกันแล้ว ไพล์ทบินเข้าฮาวายจะออกช่วงบ่ายๆ เย็นๆ ส่วนมากพิมก็มักจะตื่นมาสายๆ หาอะไรทาน แล้วปักครอสติสมั่ง อ่านหนังสือมั่ง สักพักก็จะนอนต่ออีกรอบเก็บแรงเอาไว้ทำงานเย็นนี้ แล้วจะตื่นก่อน wake up call สักครึ่งชั่วโมง wake up call โดยปรกติจะโทรมาก่อน pick up time หนึ่งชั่วโมงค่ะ สมัยบินใหม่ๆ พิมพอรับ wake up call แล้วก็รอฟังให้จบ นึกว่าคนโทรมากลัวเสียมารยาทก็ต้องรอให้เค้าพูดให้จบก่อน มารู้ที่หลังว่าจริงๆ แล้ว เสียงคนพูดน่ะเป็นเสียงจากเครื่องโทรอัตโนมัติล่ะค่ะ เปิ่นซะไม่มีละ หลังๆ พอโทรศัพท์ดังช่วงเวลา wake up call เราก็ยกหูขึ้น แล้วก็วางลงซะไม่ต้องไปฟังให้เสียเวลา แต่ถ้าเป็นโทรศัพท์ wake up call ที่ฮาวาย อันนี้ใช้คนพูดจริงๆนะคะ เราไม่ควรจะยกหูแล้ววางเลย ฟังสักนิดแล้วบอกขอบคุณซะหน่อย ก็จะดีมากๆค่ะ พอแต่งตัวเสร็จเราก็ลากกระเป๋าลงมารอรถที่ล็อบบี้ เค้าก็จะมีที่วางกระเป๋า ลูกเรือไว้ เราก็ไปวางเรียงๆ กัน แล้วเค้าก็ยกขึ้นใส่รถเอาไปโหลดขึ้นเครื่องให้เลย บรรดาแอร์ก็แค่เดินลากกระเป๋าใบเล็กทำท่าให้สวยงามเท่านั้นเอง แล้วก็ขึ้นรถนั่งไปสนามบิน ที่สนามบินนาริตะก่อนที่จะเข้าไปในเขตสนามบินได้ เค้าจะต้องมีการตรวจด้วยนะคะ คือว่าถ้าเป็นลูกเรือเนี่ยก็ต้องติด ID (Identity Card) เอาไว้ให้เรียบร้อย ถ้าเป็นผู้โดยสารที่จะเข้าไปก็ต้องโชว์พาสปอร์ตให้เจ้าหน้าที่ดูด้วย กี่คนกี่คนก็ต้องดูให้ครบถึงจะปล่อยให้รถเข้าไปในเขตสนามบินได้ พอไปถึงออฟฟิศ อบรีฟเสร็จก็เดินขึ้นเครื่อง บางครั้งก็จะมีน้อง OJT (On Job Training) มาจอยไพล์ทด้วยสามคน ปรกติถ้าบินเข้าฮาวายมักจะมีเวลาให้แบ่งกันไปนอนคนละเกือบๆ ชั่วโมง แต่จะได้หรือไม่ได้ก็ต้องแล้วแต่ชีพเพอร์เซอร์ด้วยล่ะ ถ้าวันไหนไม่ได้แบ่งไปนอนพักละก็พวกแอร์ๆก็ยืนคอยดูผู้โดยสารกันตาเป็นนกฮูกแดงก่ำ พอผู้โดยสารคนไหนแสดงทีท่าว่าอยากได้อะไร ก็รีบปรี่แย่งกันเข้าไปรับกันเป็นแถวเพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี เดินน้ำแจกผู้โดยสารก็แล้ว ทำห้องน้ำก็สะอาดเรี่ยมแล้ว ก็ยังเหลือเวลาอีกนานเชียวกว่าจะแลนด์ดิ้ง แล้วผู้โดยสารก็พร้อมใจกันหลั ไม่มีเอะอะหรือสร้างความรำคาญใจให้กับแอร์เลย พอมากันน้อยๆ ก็อย่างนี้ทุกที พอมากันมากๆ คนนั้นจะเอาอย่างนั้น คนนี้จะเอาอย่างนี้ไม่ได้มีความพอดีเล้ยยยย พอได้เวลาแลนด์สาวๆ แอร์ที่เคยสวยงามตอนที่ออกจากสนามบินนาริตะก็ได้กลายสภาพเป็นซอมบี้ไปเรียบร้อย ยืนขอบคุณผู้โดยสารเหมือนหุ่นยนต์ ถ้าบินแพทเทิร์นนี้เรายังจะไม่ได้แลนด์ที่ฮอนโน (Honnolulu) หรอกนะคะ เราพาผู้โดยสารไปลงที่ Kona เกาะ Hawaii หรือที่เรียกว่า Big Island เราต้องส่งผู้โดยสารที่นี่ แล้วรอรับผู้โดยสารที่จะกลับนาริตะขึ้นเครื่องขึ้นมา พอเราส่งผู้โดยสารลงจากเครื่องเสร็จเรียบร้อย บรรดาทั้งแอร์ทั้งกัปตัน ก็จะต้องเดินไปผ่านคนเข้าเมืองด้วย เพราะที่อเมริกามีกฎหมายว่าไม่ว่าคุณจะเข้าที่เมืองไหนที่แรกจะต้องผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองและด่านศุลกากรที่เมืองนั้น พอผ่านการตรวจคนเข้าเมืองเสร็จ ก็ไปหยิบกระเป๋าเดินทางที่พนักงานภาคพื้นดินของโคนาหยิบมาวางเรียงไว้ให้ แล้วเราก็เข็นไปผ่านด่าศุลกากร ผ่านเสร็จก็วางกระเป๋าเอาไว้ตรงที่ที่เค้าจัด แล้วพนักงานที่นั้นก็จะจัดการเอากระเป๋าเราขึ้นไปไว้บนเครื่องให้เราใหม่ แล้วบรรดาลูกเรือทั้งหลายก็เดินขึ้น ไปบนเครื่องบินเดิมรอรับผู้โดยสารชุดใหม่ ระหว่างรอ เราก็จะมีอาหารว่าง สำหรับลูกเรือไว้ให้ทานกันรองท้อง ฮาวายจะมีเกาะรวมกันอยู่เจ็ดเกาะค่ะ เกาะแรกที่จะเจอเวลาบินไปจากญี่ปุ่นคือเกาะ Kauai ที่เค้าว่ากันว่าสวยที่สุดและเป็นที่ถ่ายทำหนังเรื่องจูราสิกปาร์คด้วยค่ะ ถัดมาคือเกาะ Oahu เกาะนี่เป็นเกาะที่มีชื่อโด่งดังมากที่สุด Waikiki Beach ,Dimond Head ก็อยู่ที่นี่ และพิมก็ส่วนมากจะบินไปลงที่เกาะนี่ละค่ะ จากนั้นก็เป็นเกาะ Molokai และ Lanai เป็นสองเกาะเล็กๆ ต่อมาด้วยเกาะ Maui เกาะนี่ก็สวยมากค่ะ จาก Maui ก็จะมองเห็นเกาะ Lanai และเกาะสุดท้ายที่เป็นเกาะใหญ่ที่สุดก็คือเกาะ Hawaii หรือเรียกกันว่า Big Island ค่ะ เกาะที่โดนสึนามิก็คือเกาะนี่ละค่ะ พวกเราก็รอผู้โดยสารกันบนเครื่องบินสักชั่วโมงผู้โดยสารชุดใหม่ก็จะขึ้นมา หน้าตาสดใส ช่างผิดกันลิบลับกับหน้าตาแอร์ตอนนั้น พอเครื่องออก ราก็ต้องเสิร์ฟน้ำผลไม้คนละแก้วสองแก้ว เสิร์ฟเสร็จก็เก็บทันที เพราะได้เวลาเตรียมตัวแลนด์ที่ฮอนโนลูลู เปลี่ยนให้ลูกเรือชุดอื่นมาจัดการพาผู้โดยสารที่ขึ้นจากโคนาและพวกที่ขึ้นมาสมทบจากฮอนโนแล้วก็พาผู้โดยสารกลับไปนาริตะ พวกลูกเรือชุดเก่าก็เดินออกจากเครื่อง ไปหยิบกระเป๋าที่จะมีพนักงานหยิบมาวางไว้เรียงไว้ให้เรียบร้อย คราวนี้ไม่ต้องผ่านด่านอะไรทั้งสิ้น เพราะทำมาเรียบร้อยแล้วที่โคนาไงคะ แล้วก็ขึ้นรถลูกเรือกลับไปโรงแรม ไพล์ทที่มาจากนาริตะโคนาจะเป็นไพล์ทที่แลนด์ดิ้งหลังสุด เพราะกว่าจะถึงโรงแรมก็สิบเอ็ดโมงกว่าเข้าไปแล้ว ตาปิดแทบจะลืมไม่ขึ้น พอได้กุญแจห้องก็หัวซุนเข็นกระเป๋าเข้านอนกันทันที กว่าจะตื่นก็เย็นได้เวลาพบปะเพื่อนๆออกไปเดินยืดเส้นยืดสายกันต่อ อากาศที่ฮาวายจะไม่ค่อยเปลี่ยนแปลงสักเท่าไหร่ เวลากัปตันบรีฟก่อนจะบินก็จะมีการบอกอากาศปลายทางด้วยว่าอุณหภูมิจะเท่าไหร่ ถ้าเป็นที่ฮาวายกัปตันก็มักจะพูดว่า Same as usual เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลง อุณหภูมิจะประมาณ 20C ทั้งปีทั้งชาติ เช้าๆจะมีฝนปรอยๆ มีรุ้งกินน้ำมาให้ชม แล้วก็จะมีแดด พอเย็นถ้าเป็นช่วงหน้าหนาวลมก็อาจจะแรงสักหน่อย เคยเดินจากโรงแรมไปอลาโมนา เจอลมแรงทำเอาก้าวขาไม่ออกเหมือนตัวจะปลิว ว๊ายยย ในใจคิดว่า ดิชั้นนี้ ผอมขนาดลมหอบไปเชียวหรือ ^^ (ดีใจ ดีใจ) ตอนสมัยพิมทำงานน่ะค่อนข้างจะอวบอยู่เหมือนกันนะคะ ไม่ได้ผอมเหมือนอย่างตอนนี้หรอก   Create Date : 07 เมษายน 2551 4 comments Last Update : 7 เมษายน 2551 21:38:07 น. Counter : 615 Pageviews. Share Tweet

ขณะที่พิมพ์เสร็จยังไม่ได้อ่านขอแวะมาลงชื่อ อ่านต่อก่อนน้ะคุณพิม   โดย: pumorg 7 เมษายน 2551 22:20:16 น.

ชอบฮาวายจังเลยค่ะคุณพิม เกาะและชายหาดสวย อุณหภูมิก็กำลังดี เรื่องราวของคุณพิมสนุกดีค่ะ เล่าซ๊ะอ่านแล้วเพลินเลย ได้ความรู้เพิ่มด้วย ไปนอนก่อนนะค๊า ไนท์ ค่ะ   โดย: บ้านดินริมสวน 7 เมษายน 2551 22:54:44 น.

เข้ามาอ่านไดอารี่ของคุณพิมด้วยคนค่ะ อ่านเพลินดีจังเลยค่ะ แถมยังได้ความรู้เรื่องอากาศของฮาวายด้วยค่ะ   โดย: vanillaorchid 7 เมษายน 2551 23:50:18 น.

20 องคานี่ลิตช์ว่าอากาศเย็นนะ ของจริงเป็นไงอ่ะ ไม่เคยไป...   โดย: ลิตช์ (Litchi ) 8 เมษายน 2551 3:18:46 น.