BlogGang.com : : pim(พิม) : คิดถึงจังหู HU # 14 ...2

คิดถึงจังหู HU # 14 ...2

พวกเพื่อนๆนัดกันจัดรวมรุ่นทุกๆปี มาร่วม 5 ปีวนไปเรื่อยสงขลา พัทลุง จนปีที่แล้วตกลงกันว่าจะจัดที่นครศรีธรรมราช

เพื่อนรินทร์เขียนเล่าไว้ว่า

***

จากสงขลาสู่ขนอม

ราวๆกลางปี2553 แมน เบบี้ ชรินทร์ นัฏยาคุยกันว่าพวกเราน่าจะนัดเจอกัน สรุปได้ว่าเดือนตุลาคม ที่สวนป๋าเปรม นั่นคือจุดเริ่มต้นของมีตติ้ง เพื่อนๆที่มาครั้งแรกมีเบบี้ นัดยา สุภัทร์ เกียง ไก่ (ตกหล่นใครไปช่วยบอกด้วยครับ). ชรินทร์ไม่ได้มาด้วยความจำเป็นบางอย่าง

ปี2554ห่างหายไป ทีมแกนนำคุยกันว่าเราน่าจะจัดในเดือนเมษายนเพราะเพื่อนหลายคนกลับมาบ้าน

ครั้งที่สองปี2555 จัดที่สวนป๋าเปรมเหมือนเดิม เรือนพักรับรองเต็มทุกหลัง มีเพื่อนมาเพิ่มเติมทั้งชรินทร์ นุช ติ๋ม ตุ้ม เอียด(ด้วยมั้ย)ยู้แวะเวียนมาหา เพื่อนแนนจากสงขลา

ครั้งที่สาม2556 ครอบครัวเราเพิ่มขึ้นแต่ยังจัดที่สวนป๋าเปรม. สมาชิกที่เพิ่มมาใหม่มีเทศกับครอบครัว อ๊อดแอ๊ดจากกรุงเทพ อ้อ โอเล่ พี่เล็ก(หญิง). พี่ดา น้องเนียร น้องปู น้องเล็ก น้องหญิง ที่ขาดไม่ได้คือเพื่อนรีนั่งรถตู้มาจากชุมพร และเสพติดมีตติ้งมาจนถึงวันนี้ คราวนี้เราเริ่มรู้สึกว่าสวนป๋าเปรมเล็กเกินไปสำหรับพวกเรา

ครั้งที่สี่ 2557 ที่โฮมสเตย์โรงเรียนบ้านเกาะเสือ ตำบลเกาะหมาก ปากพะยูน พัทลุง มีสมาชิกที่เหนียวแน่นชุดเดิม แมน เบบี้ เกียง สุภัทร์ สี่คนนี้ไม่เคยพลาดสักครั้ง ชรินทร์ นุช ตุ้ม รี น้องเนียร น้องเว้ง น้องรื่น คุยกันว่าครั้งต่อไปเราน่าจะไปที่นครเพราะเพื่อนเราเยอะ สุราษฎร์ก็มาได้

ครั้งที่ห้า2558 ชรินทร์เสนอว่าน่าจะเป็นขนอม นครก็สะดวก สุราษฎร์ก็ใกล้ หนึ่งเดือนก่อนถึงวันกำหนดทุกอย่างยังเงียบงัน ปลายมีนาเริ่มมีเสียงตอบรับจากทีมนครโดยเอื้องและอัญว่าไปติดต่อสถานที่

***

ใช่ค่ะ ปีนี้เราใช้เวลาเตรียมงานกระชั้นชิดมาก ต้นเมษาก็ยังเรียกว่าเงียบ พอเริ่มกำหนดวันว่าเป็นวันที่ 17 เมษายน 2558 เราเริ่มเครียดและตัดใจว่าคงจะไม่ได้ไปร่วม เพราะยังอยู่ในช่วงเทศกาลสงกรานต์ ซึ่งทุกๆปีจะจัดให้เป็นเวลาของครอบครัวเต็มที่ แทบจะไม่รับนัดเพื่อนๆเลย ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล จำต้องตอบปฎิเสธไปว่า คงจะไปไม่ได้ ให้เหตุผลไปว่าเพราะอะไร และเพื่อนๆทุกคนก็เข้าใจ คิดแล้วล่ะว่า รอใหม่ปีหน้า อาจจะเวลาเหมาะ สถานที่ได้ อาจจะได้ไปสักครั้ง

จุดเปลี่ยนแปลงมันอยู่ที่ครอบครัวเอก เอกกับจ๋า แจ้งกับเพื่อนๆว่าจะไปร่วมงานในปีนี้ และจะมานอนพักที่ชุมพรหนึ่งคืน .... เอาล่ะสิ รู้เลยว่าเพื่อนมาเพื่อที่จะรับเราไป ถ้ายังไม่ไปอีกก็คงจะเสียใจแน่ๆ ก็เลยคุยกับที่บ้าน คุณแม่ยุทันที ไปเลยลูก นานๆจะได้เจอเพื่อนไปเถอะ เอาน่ะแค่คืนเดียว สรุป ไป!

คิดเลยว่า พอเอกไป เราไป ... ถ้าเราชวนเพื่อนได้อีกหนึ่ง เพื่อนชวนเพื่อนได้อีกหนึ่ง มันก็จะต่อเนื่องกันไปไม่สิ้นสุด

ปฎิบัติการกดดันเพื่อนจึงเริ่มขึ้น ณ บัดนาว ...

เพราะคนคู่นี้แท้ๆเลยเชียว ... ขอบคุณนะ

Create Date : 22 เมษายน 2558

Last Update : 22 เมษายน 2558 13:43:52 น.

1 comments

Counter : 758 Pageviews.

โดย: สมาชิกหมายเลข 4713825

วันที่: 12 สิงหาคม 2561 เวลา:16:40:36 น.