|
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 6
คำเตือนสำหรับตอนนี้ เป็นเหตุการณ์ที่ผู้ใหญ่ควรแนะนำ(อิอิ)
แด่คนที่ฉันเคยรัก แด่คนที่เคยซื่อตรง ที่พาชีวิตฉันพลัดฉันหลง .....ไม่มีชิ้นดี..... เธอทำให้ฉันหัวเราะ เธอทำให้ฉันร้องไห้ เธอทำชีวิตที่มีความหมาย .....ฉันตายทั้งเป็น..... ฉันมันไม่ดีตรงไหน โง่เกินไปหรือเปล่า แผลที่เธอทำมันลึกมันร้าว .....มันเข้าไปฝังใจ..... ฉันมันไม่ดีตรงไหน จะบ้าจะตายเพราะเธอ หัวใจยังจำยังคิดเสมอ .....ถึงเธอคนทำ..... เธอทำให้ฉันหัวเราะ เธอทำให้ฉันร้องไห้ แต่คงเป็นคนสุดท้าย ที่ฉัน....จะยอมให้ทำ
ฉันยอมรับว่าเสียใจมากกับข่าวที่ได้รับ ฉันเป็นคนโง่มาตลอดปีกว่าๆ คนที่ฉันรัก คนที่เป็นพลังใจให้ฉัน คนที่ทำให้ฉันตั้งหน้าตั้งตารอวันของเรา แต่มาวันนี้เวลาที่ผ่านมากลับสูญเปล่า กับความรักครั้งแรกที่เขาสอนให้ฉันรู้จัก ความรักที่มาพร้อมกับความเจ็บปวดในภายหลัง ....................................................... พอเขากลับมาฉันก็ไม่รีรอที่จะค้นหาความจริง ยังไงก็ต้องคุยกันให้รู้เรื่องกันไป.... เขายอมรับว่าสิ่งที่ฉันได้ยินมาเป็นเรื่องจริง เขามีลูกแล้ว...แต่เขาอ้างว่า ผู้หญิงคนนั้นคืออุบัติเหตุ.... เขาเล่าว่า ผู้หญิงคนนั้นยังเป็นเด็กอายุแค่ 19 ปี เขาเมาเลยมีอะไรกับเธอ...จนเธอท้อง(ขอเรียกว่าเธอละกัน) พอเธอท้องก็ไม่สามารถบอกทางบ้านได้ เพราะเธอเป็นเด็กต่างจังหวัด... ซึ่งก็นับว่าเป็นคนแถบเดียวกับฉันนั่นเอง พ่อแม่เธอเป็นคนดุมาก ถ้าเขารู้เรื่องนี้ ทั้งเธอและเขาจะต้องตายแน่ๆ...เขาบอกฉันอย่างนั้น ซึ่งฉันเองก็รู้สึกเห็นใจเธอ อีกอย่างเธอก็ได้ชื่อว่าเป็นแม่ของลูก นั่นก็หมายถึง เป็นภรรยาของเขา..... และก็ได้รับการยอมรับจากพ่อแม่เขา ได้เข้าไปอยู่ในบ้านเขาพร้อมกับลูก แล้วฉันล่ะ? ฉันเป็นใคร ? พ่อแม่ของเขาฉันก็ยังไม่เคยเจอเลยซักครั้ง ฉันต้องตัดใจ!!!!! แม้จะเจ็บปวดก็ต้องตัดใจ เขาได้แต่ปลอบใจฉัน และบอกว่าขอเวลาเขาสักพัก เขาจะเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อยเอง ให้ฉันอยู่เหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาบอกว่าเขารักฉัน...น่าเชื่อถือจริงๆค่ะ ทั้งแววตา สีหน้า ทุกอย่างยังเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกฉันมันเปลี่ยนไปแล้ว... มันเจ็บปวดเหลือเกินในตอนนั้น
หลังจากนั้น ฉันเองก็ยังไม่อาจตัดใจได้ทันที เขายังคงมาอยู่กับฉัน...ฉันก็ได้แต่ไล่ให้เขากลับไป กลับไปอยู่กับลูกเมีย กลับไปทำหน้าที่ลูกผู้ชาย ทำหน้าที่ความเป็นพ่อที่ดี... แต่เขาก็ไม่ยอมไป จนกระทั่งวันหนึ่ง สิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าเดิมก็เกิดขึ้น เมื่อจู่ๆ เธอมาเคาะประตูห้องปังๆๆๆ เธอมาตามตัวเขา(สามีของเธอ) ส่วนฉันก็ได้ชื่อว่าเป็นเมียน้อยซะเต็มตัวเลย ในวันนั้นที่เธอมาโวยวาย...และทะเลาะกับเขาอย่างรุนแรง จนฉันไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนอีกแล้ว เขาก็พาเธอกลับบ้าน...โดยทิ้งฉันไว้คนเดียว เห็นทีฉันจะต้องตัดสินใจโดยเด็ดขาด เพราะถ้าขืนอยู่อย่างนั้นเหตุการณ์เดิมๆก็ต้องเกิดขึ้นอีก ชีวิตฉันในวินาทีนั้น สิ่งที่ฉันคิดได้คือการหนีค่ะ... ทั้งหนีใจตัวเอง หนีจากคนที่ตัวเองรัก หนีจากความจริงที่เกิดขึ้น....แล้วฉันจะหนีไปไหน? ฉันตัดสินใจโทรไปเล่าให้เพื่อนสนิทฟัง เพื่อนที่แสนดี ที่ฉันนึกถึงเขาในยามสับสน เพื่อนฉันบอกว่า แกอยากทำรัยก็ทำ ฉันให้เวลาแกร้องไห้ได้ไม่นานนัก... ร้องซะให้พอ ถ้าอยากเมาก็ดื่มเข้าไป อยากโกนคิ้วก็โคนออกให้หมด อยากโกนหัวก็โกนไปซะ.... แต่พรุ่งนี้แกต้องเลิกร้องไห้...แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ ฉันยังซาบซึ้งกับการแนะนำของเพื่อนคนนี้อยู่เสมอ เพื่อนฉันมักทำอะไรประหลาดๆ ให้ฉันยิ้มได้ทุกครั้ง ฉันดื่มน้ำตาตัวเองแกล้มเบียร์ ดื่มจนหลับไม่ได้สติ... หลังจากนั้นฉันก็ตัดสินใจหาที่อยู่ใหม่ หางานทำใหม่....!!!!!!!
ต้นเดือนพฤษภาคม 2539 ฉันไปทำงานที่ใหม่ตามคำแนะนำของเพื่อน เป็นงานบริษัทแห่งหนึ่ง.... ชีวิตใหม่ของฉัน ชีวิตที่ไม่มีเขาอีกต่อไป ทั้งที่ลึกๆ ข้างในฉันยังคงไม่ลืมเขา ฉันได้แต่หวังว่า อีกไม่นานคงจะทำใจได้ แต่ว่ากันว่า...คนเราเมื่อไม่หมดกรรม ก็มักจะหนีกันไม่พ้น... วันหนึ่งฉันไปเจอกับเขาเข้าโดยบังเอิญ พอฉันเห็นเขาวินาทีแรก ฉันก็แสร้งทำเป็นไม่เห็น แล้วรีบเดินหนี....แต่เขาก็ไล่ตามมาจนทัน สุดท้ายฉันก็ใจอ่อนอีกครั้ง ถ่านไฟที่ยังดับไม่สนิท คุโชนขึ้นมาอีก ทั้งที่ฉันได้พยายามหนีจากมา... แต่ก็หนีไม่พ้น...แล้วเหตุการณ์เดิมๆก็เกิดขึ้น เหตุการณ์เมียหลวงมาอาละวาดเมียน้อย เหตุการณ์เสียน้ำตา.... เหตุการณ์ดื่มเพื่อลืมหรือดื่มเพื่อย้อมใจ และเหตุการณ์หนี!!!!!!! ฉันเริ่มตั้งหน้าตั้งตาหนีเขาอีกครั้ง โดยการย้ายที่อยู่ใหม่....อีกแล้วหรือเนี่ย? แต่ครั้งนี้ เวรกรรมที่ติดตัวมากลับเพิ่มมากขึ้น คงเป็นเพราะฉันไปแย่งความรักมาจากเธอ หรืออะไรซักอย่างที่ติดมาแต่ภพก่อนก็เป็นได้ คราวนี้ฉันคิดว่าจะไม่กลับไปหาเขาอีก ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ฉันจะไม่ใจอ่อนอีก ฉันสัญญากับตัวเอง!!!!!!
และแล้ว....... มิถุนายน ปีพศ. 2540 ฉันจำได้แม่นยำ จำได้ถึงความเจ็บปวดที่ลูกผู้หญิงคนหนึ่งได้รับ ถ้าใครที่ไม่เคยเจอเหตุการณ์อย่างฉันคงไม่รู้ ว่ามันเจ็บปวดขนาดไหน มันเป็นฝันร้ายที่ไม่อาจลืมเลือน.... ฉันตั้งท้อง!!!!!! โอ้แม่เจ้า!!!!!!! ถ้าเป็นคุณจะทำอย่างไรกับเหตุการณ์นี้ สำหรับฉันมันผ่านเวลานั้นมาแล้ว.... และไม่อาจกลับไปแก้ไขอดีตได้.... โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ....กับคนเลวที่แสนดี ดีจริงๆนะ!!!!!
Create Date : 14 มีนาคม 2550 |
|
17 comments |
Last Update : 30 เมษายน 2550 9:15:22 น. |
Counter : 408 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 14 มีนาคม 2550 10:33:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: yoko 14 มีนาคม 2550 10:35:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 14 มีนาคม 2550 16:21:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทาสบอย 14 มีนาคม 2550 16:54:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: มั บ เ มี ย ง (todayd ) 14 มีนาคม 2550 18:12:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: jenny (สาวอิตาลี ) 14 มีนาคม 2550 18:46:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: บรรณภรณ์ 14 มีนาคม 2550 19:10:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: หน่อยอิง 14 มีนาคม 2550 20:18:36 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
หลายครั้งที่นั่งดูละคร...แล้วกลับย้อนมองดูตัวเอง ...ชีวิตฉันก็ไม่ต่างจากละครซักเท่าไร..... ...ดูดูไป อาจจะหนักหนากว่าละครน้ำเน่าซะอีก... นี่แหละน๊าชีวิต!!!!!
|
|
|
|
|
|
|
ขอให้มีความสุขมากๆทั้งครอบครัวค่ะ