Bloggang.com : คนเลวที่แสนดี : ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 8

ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 8

ฉันกลับมากรุงเทพอีกครั้ง
ทั้งที่ในใจยังบอบช้ำกับฝันร้ายที่เกิดขึ้น
หลายครั้งเวลาหลับฉันมักฝันถึงเด็กคนหนึ่ง
มันน่ากลัวมาก...เด็กคนนั้นมาหาฉัน
ร่างกายอาบไปด้วยเลือด....ยืนร้องไห้ไม่พูดไม่จา
ฉันฝันเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า
จนไม่มีจิตใจที่จะทำอะไร....
ไปสอบครั้งไหนก็สอบไม่ค่อยผ่านซักเท่าไหร่
จนกระทั่งเหลือวิชาเรียนเพียงแค่วิชาเดียว....
แต่มันเป็นอาถรรพ์หรือยังไงก็ไม่ทราบได้...วิชาเดียวที่สอบไม่ผ่านซักที
ช่วงนั้นฉันทำงานพิเศษเล็กๆน้อยๆไม่เป็นเรื่องราวนัก
แต่อาศัยว่าเป็นคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์กับคนรอบข้างก็ว่าได้
ฉันเลยสนิทสนมกับพี่ที่ดูแลอพาร์ทเม้นท์ที่ฉันพักอยู่
ในสังคมกลุ่มนี้ก็ให้ที่พึ่งพิงกับฉันพอสมควร
พี่เค้าให้ฉันช่วยทำบัญชีค่าเช่าอพาร์ทเม้นท์ให้
โดยให้ค่าตอบแทนเล็กๆน้อยๆ พอประทังชีวิตอยู่ได้
พอที่จะเปลี่ยนเป็นค่าข้าวค่าที่พักได้บ้าง....
ชีวิตในตอนนั้นก็ไม่ได้หวือหวาอะไรมากมาย
กลับดูเหมือนว่าฉันยิ่งเหงาหนักกว่าเดิมด้วยซ้ำ
ทำให้นึกถึงเพลงของปาน ธนพรที่ร้องไว้ว่า...
“เจ็บแล้วไม่จำไม่เคยจำ....ให้เขาทำอยู่อย่างนั้น...”
เพราะอะไรนะรึ...ที่ฉันพูดเช่นนั้น
ก็เพราะว่าช่วงนั้นชีวิตฉันเริ่มวนเวียนอยู่กับน้ำเมา...
ทุกวันที่ฉันนั่งดื่ม กิน กับพี่ๆ ในกลุ่มที่ฉันพักอยู่....
ไม่มีใครรู้หรอกว่า ที่ฉันดื่มก็เพื่อฆ่าเวลาที่ทำให้คิด
ฆ่าความรู้สึกที่คอยตอกย้ำในตอนนั้น
...เวลาที่ดื่มมันทำให้ฉันหลับสนิท ในห้องแคบๆ โดยไม่ต้องฝันร้าย...
แล้วโลกก็หมุนไปให้ฉันได้พบกับความรักอีกครั้ง....
จะว่าไปแล้วในตอนนั้นมีชายหนุ่มเข้ามาในชีวิตถึงสามคน
คนแรก...เป็นเพื่อนของพี่ที่ดูแลหอ
คนที่สองเป็นรุ่นพี่ที่เจอกันโดยบังเอิญ และบังเอิญรู้จักกับเพื่อนอีกคน
คนที่สามคือคนที่ฉันเจอในร้านเหล้า
ชายหนุ่มคนแรกเป็นคนดี
เป็นสุภาพบุรุษ คอยให้ความช่วยเหลือดูแล
ไม่เคยล่วงล้ำแตะต้อง นอกจากคอยปลอบโยน
ในวันที่ฉันดูแย่ๆ....
แต่ฉันไม่เคยเปิดใจรับพี่เค้าเลย
คนที่สองก็ดูดีพอสมควร...อ่อนโยน
ค่อนข้างเจ้าชู้ มีตุกติก แตะต้องบ้าง
แต่ไม่ถึงกับเกินเลย...ที่สำคัญฉันก็ไม่เปิดใจรับอีกเหมือนกัน
คนที่สาม...ครั้งแรกที่เจอกัน
เขาอยู่บนเวทีร้านอาหารเพื่อชีวิต
เสียงเพลงที่ร้อง คือสิ่งที่ฉันหลงใหล
ความที่เป็นคนที่ดูมาดเซอร์ เข้าข่ายเป็นศิลปะ
คือชายหนุ่มในดวงใจฉัน
ฉันเริ่มรู้สึกว่าอบอุ่นตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกัน
ฉันเปิดรับผู้ชายคนนี้เข้ามาอยู่ในหัวใจอย่างเต็มๆ
ในที่สุด...ประมาณเดือนพฤษภาคม ปี 2541
ชายหนุ่มมาดเซอร์ที่ดูอบอ่นคนนั้นก็ได้มาเดินอยู่ข้างๆฉัน
ได้ไปไหนต่อไหนด้วยกันบ้าง...
ทั้งที่เขาไม่มีทั้งความเป็นสุภาพบุรุษ
เวลาจะกินอะไรก็ไม่เคยนึกถึงฉันเลย
ใครต่อใครหลายคน...ต่างพากันบอกว่า
ถ้าฉันจะเลือกคบผู้ชายซักคนในตอนนั้น
ฉันควรจะเลือกคนแรก หรือไม่ก็คนที่สอง
แต่ความรักมาปิดบังตาฉันให้เริ่มพร่ามัวอีกแล้ว
ฉันไม่สนใจว่าเขาจะเป็นคนอ่อนโยนกับฉันหรือไม่
ไม่สนใจว่าเขาจะรักฉันแค่ไหน....
ฉันหลอกตัวเอง...ว่าเขาคือผู้ชายที่ทำให้วันเวลาของฉันไม่ว่างเปล่า
ที่ฉันหลงรักนักหนาในตัวผู้ชายคนนี้คือ
คำพูดที่ดูดี มีความเป็นผู้ใหญ่ ปรัชญาชีวิตสูงส่ง
ทั้งที่ทุกคำพูดสวนทางกับตัวจริงของเค้า....
แต่ทุกคำพูดก็สามารถทำให้ฉันลืมตัวตนอันแท้จริงของเค้าได้
ถ้าถามว่ามันเร็วไปไหมที่ฉันจะมีใครซักคนในตอนนั้น
ฉันว่ามันไม่เร็วเกินไป เพราะอายุก็ไม่น้อยนัก
บรรลุนิติภาวะแล้ว...เพียงแต่อาจยังไม่บรรลุในเรื่องการแยกแยะ
ฉันทำตัวตามความต้องการของหัวใจ….
หรือที่เรียกว่าตามใจตัวเอง โดยไม่ฟังคำทัดทานของคนรอบข้าง
ฉันได้แต่คิดว่าไม่ควรมองโลกในแง่ร้ายเกินไป
โดยไม่เคยเฉลียวใจเลยว่า ผู้ชายคนนี้จะเป็นคนต้นเหตุ
ที่ทำให้ชีวิตฉันมีรอยช้ำ....มาจนปัจจุบันนี้....
คนเลวที่แสนดีคนนี้ จะเจอชีวิตที่หักเหยังไงต่อไปอีก
แล้วคนเลวๆ จะเป็นคนที่แสนดีได้อย่างไรกัน
นี่ไม่ใช่ละคร...มันคือชีวิตจริงที่สามารถเลือกทางเดินด้วยตัวเองได้
แล้วคนอย่างฉันจะเลือกเดินทางไหนกัน
พรุ่งนี้จะกลับมาเล่าให้ฟังค่ะ....

Create Date : 16 มีนาคม 2550

Last Update : 16 มีนาคม 2550 14:57:49 น.

19 comments

Counter : 412 Pageviews.

หวาดดีค่า

วันนี้แวะมาอ่านแระ

พรุ่งนี้จะมาติดตามน๊า

ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: blue_raindrop

วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:15:33:51 น.

เขาว่ากันว่า "ความรักทำให้คนตาบอด"
เห็นจะจริง ใช่มั้ยเนี่ย

อิ อิ

โดย: ทาสบอย

วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:17:44:42 น.

ตามมาอ่านค่ะ แอบลุ้นไปด้วย

โดย: แม่เจ้าปัน (แม่เจ้าปัน

) วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:17:54:04 น.

ติดงอมแงมเจ้าค่ะ
สัญญาจะแวะมาหาทุกวันนะคะ

โดย: มั บ เ มี ย ง (todayd

) วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:18:12:01 น.

แอบลุ้นเล็ก ๆ คะ

โดย: ม่วงคราม (the violetblue home

) วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:18:52:35 น.

ให้ความรักงดงามตลอดไปนะคับ

โดย: คนในสายหมอก (คนในสายหมอก

) วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:19:25:26 น.

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์

เก็บมันไว้แต่ความรู้สึกดี ๆ

ที่ให้เรายิ้มได้ทุกครั้งเมื่อนึกถึงน่ะ

โดย: Link_conner55 (Link_conner55

) วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:21:25:27 น.

ชวนติดตามอีกแล้ว

พรุ่งนี้จะมาปูเสื่อรอเลยค่ะ

โดย: หยุ่ยยุ้ย

วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:23:27:06 น.

เดี๋ยวจะมาตามอ่านนะคะ

โดย: อันติกา

วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:2:35:16 น.

ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยม Blog ครับ

โดย: ตามหาหัวใจ

วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:10:35:45 น.

แวะตามมาอ่านอีกแล้ว ติดงอมแงมเหมือนกัน น่าลุ้น น่าล้น ฮิ ฮิ

น่า..มันไม่ใช่รอยช้ำ แต่เป็นรอยที่ทำให้เราได้เรียนรู้ชีวิตเพิ่มขึ้นอีก 1 บท เพื่อให้เราเข้มแข็ง ต่อสู้กับชีวิตข้างหน้าต่อไปด้วยความเข้มแข็ง

รอมาอ่านตอนต่อไป...เขียนแล้วไปเรียกด้วยนะ เดี๋ยวพลาด....

โดย: นู๋กิ๊ฟกะนู๋เกมส์ (giftgame

) วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:12:06:22 น.

มาติดตามเช่นเคยค่ะ

จะเม้นท์เมื่อวานแล้ว แต่คอมโดนไวรัสซะก่อน

take care นะคะ

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่

วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:19:37:52 น.

i\\รอนะ

โดย: น้องโฮ่งเหมียว

วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:21:02:02 น.

สวัสดีครับ

ขอบคุณที่แวะเข้าไปเยี่ยมครับ

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำแนะนำครับ เด๋วต้องจัดลำดับคิวใหม่ตามที่แนะนำไว้แล้วครับ จุ๊บแม่ก่อนที่จะจุ๊บแมว

โดย: kittyob

วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:21:56:31 น.

ตอนเราแท้ง หลังจากนั้นไม่นานเราก็ฝันเหมือนกันนะ
พอไปทำบุญที่วัด
หลวงพ่อท่านก็ทักว่า....."พาเค้ามาก็พาเค้ากลับบ้านไปด้วยนะ"
เราขนลุกเลยยยยย
ทุกวันนี้จะทำรัยกินรัยเรียกเค้าตลอดเลยค่ะ
แล้วบอกเค้าด้วยนะค่ะว่า.....ถ้าแม่ท้องอีก กลับมานะลูก

โดย: ความเจ็บปวด (ความเจ็บปวด

) วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:2:09:29 น.

ถ้าเรื่องความรัก
จะเจ็บอีกหมื่นครั้ง
ผมก็ยอมเจ็บ คร๊าบบบ

โดย: น้าวัชร (น้าวัชร-จัดให้

) วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:6:19:48 น.

ผมหวังว่า เด็กสาวจะได้อ่านงานของคุณเยอะๆ
เขาคงได้คิด "คิด" เหมือนที่ผมคิดขณะอ่านเรื่องราวของคุณ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:8:15:32 น.

สวัสดี ครับ....เอา TaG มาส่งต่อเนี้ย
พันนี้ TaG คนหน้าตาดิ เพิ่งโดนมาหมาด ๆ แล้วเอาเชื้อมาทิ้งแถวนี้ต่อ อิอิ

โดย: หนุ่มปักษ์ใต้

วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:10:20:18 น.

ต้องขอบคุณทุกท่านอีกเช่นเคยค่ะ ที่ยังเป็นกำลังใจ และยินดีถ้าเรื่องราวของฉันจะเป็นประโยชน์ให้กับเด็กสาวรุ่นหลังได้...

โดย: คนเลวที่แสนดี

วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:14:54:42 น.