Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
นี่แหละชีวิต...คือละคร
ครอบครัวอุ่นรัก
ชีวิตและการเดินทาง
ด้วยแรงแห่งรัก (ของขวัญของชีวิต)
กล่องความฝัน
แด่แม่ คนดีที่หนึ่ง
<<
มีนาคม 2550
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
15 มีนาคม 2550
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 7
All Blogs
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) บทส่งท้าย
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 11
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 10
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 9
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 8
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 7
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 6
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 5
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 4
ทำไม่ต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 3
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 2
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 1
มือใหม่หัดสร้าง
ทำไมต้องเป็น...คนเลว(ที่แสนดี) 7
ก่อนอื่นอยากบอกทุกท่านที่แวะมา...เจอบทเรียนบทนี้ของฉัน...
ในตอนนี้...มันอาจจะดูแย่ในสายตาของท่าน....
ก็บอกแล้วว่าทำไมต้องเป็น....คนเลว(.........)???
การตัดสินใจของฉันในครั้งนี้อาจมีหลายมุมมอง
บางคนอาจมองว่า...ช่างเป็นสิ่งที่เลวร้ายแย่ และแย่ๆๆๆ
บางคนอาจมองว่า...เป็นการตัดสินใจที่เห็นแก่ตัว
แต่อาจมีบางคนที่มองอย่างเข้าใจ...เมื่อได้ประสบด้วยตัวเอง
ฉันเองก็อีกคนหนึ่งที่ไม่เคยคิดว่า....ตัวเองจะต้องมาเจอแบบนี้
มันเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับฉันในตอนนั้น....
วันที่ 22 มิถุนายน 2540 กับการตัดสินใจแก้ปัญหา
ไม่ว่าใครจะคิดอย่างไรก็ตาม แต่ฉันจำเป็นต้องทำ
ฉันไปปรึกษาหมอที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
ฉันไม่พร้อมที่จะให้เขาเกิดมา...ทั้งที่ตัวเองยังแย่มากในตอนนั้น
แม้เด็กคนนั้นจะไม่ผิดอะไร....แต่สักวันเราคงได้เป็นแม่ลูกกัน...
ฉันผ่านวันที่ 22 มิถุนายน ปีนั้นมาด้วยความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน
ฉันขอบอกว่าถ้าไม่เชื่ออย่าลบหลู่สำหรับลูกผู้หญิง...ที่คิดจะทำอย่างฉัน
มันเป็นฝันร้ายที่จะตามหลอกหลอนคุณ
ไปอีกนานแสนนาน....ไม่ว่าคุณจะหลับหรือตื่น....
ภาพเหล่านั้นมันจะวนเวียนกลับมาหาคุณได้ตลอด....
ตอนนั้นฉันเหมือนคนที่ย่ำแย่เอามากๆ....
ไปทำงานด้วยจิตใจที่เจ็บปวดรวดร้าวอย่างแสนสาหัส
ฉันเก็บเรื่องนี้ไว้ในแวดล้อมแคบๆ...
มีเพียงเพื่อนๆที่ทำงานสองสามคนที่ได้รับรู้....
เพราะภาพหลอกหลอนเหล่านั้นมันอัดอั้นสุมแน่นในอก...
จนฉันจำต้องบอกเล่าให้ใครได้ฟังบ้างเพื่อผ่อนคลาย...
ความทุกข์ให้บรรเทาเบาบางลงบ้างแม้จะไม่มากก็ตามที....
ในตอนนั้นดูเหมือนจะเป็นวัยเบญจเพศพอดี
ที่ใครๆว่ากันว่าเป็นปีอันตราย....
อีกอย่างฉันเองก็เหมือนมีบาปติดตัว....
มรสุมชีวิตจึงยังไม่หมดลงแค่นั้น....
และเรื่องร้ายๆ ก็เกิดขึ้นกับฉันอีก....
ในเช้าวันหนึ่งขณะที่ฉันเดินทางไปทำงาน
ระหว่างนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างเข้าซอยเพื่อไปที่ทำงานนั้นเอง
ฉันประสบอุบัติเหตุ!!!!!!!!!
มีรถปิคอัพวิ่งแซงมาด้วยความรวดเร็ว....
ชั่ววูบเดียวจริงๆ ....ฉันเจ็บอีกแล้วคราวนี้....
นี่ละมั๊งที่โบราณว่า เวรกรรมมีจริง...ไม่เชื่ออย่าลบหลู่!!!!!!
การประสบอุบัติเหตุในครั้งนั้น
...ทำให้กระดูกแขนข้างขวาหัก....
...ฉันต้องใส่เฝือกเป็นแรมเดือน...
คงถึงจุกหักเหชีวิตอีกครั้ง....
ฉันดูแลตัวเองต่อไปไม่ไหวอีกในเวลานั้น
กับความรู้สึกเกรงใจเจ้านาย...ถ้าจะต้องลางานยาวๆ
ฉันเลยตัดสินใจลาออกจากงาน....
คราวนี้แม่รู้ข่าวแล้วก็บอกให้ฉันกลับบ้าน....
กลับไปพักใจ พักกาย รักษาตัว.....
ฉันจำได้วันที่ฉันไปลาออกเจ้านายยังเอ่ยปากทิ้งท้ายไว้
เจ้านายบอกว่า...เฮียจะไม่คิดว่าหนูลาออก แต่เฮียให้หนูลาพักร้อน...ไม่มีกำหนด
เจ้านายยังบอกว่าให้ฉันไปรักษาแขนให้หายดี
และเรียนหนังสือให้จบ แล้วค่อยกลับมาทำงานกับท่านอีก....
ในตอนนั้นฉันคิดในใจว่าฉันไม่กลับมาอีกแน่นอน....
เพราะฉันอยากทิ้งอดีตไว้อันเจ็บปวดไว้แค่ตรงนั้น....
หลังจากกลับไปพักรักษาตัวอยู่ที่บ้านได้พักใหญ่ๆ
อาการทางกายของฉันก็ดีขึ้น....
แต่อาการทางใจมันรักษายากจริงๆ...
และนั่นก็ไม่ได้รอดพ้นสายตาแม่ไปได้....
สุดท้ายแม่ก็คาดคั้นจนได้ความจริงจากฉัน
แม่ร้องไห้เสียใจ...เพราะฉันเป็นคนที่แสนดีเสมอสำหรับแม่
แต่มาวันนี้...ฉันกลายเป็นคนเลวไปซะแล้ว
เป็นเด็กใจแตก...เรียนหนังสือก็ไม่ทันจบแต่...
เวลาก็ผ่านมานานเนิ่น....
ตอนนั้นฉันเหลือวิชาเรียนแค่เพียงไม่กี่เล่มด้วยซ้ำ
ทั้งๆที่แม่เสียใจจนสุดจะทน...แต่ลูกก็เป็นลูกอยู่วันยังค่ำ
แม่ไล่ให้ฉันกลับกรุงเทพเพื่อเรียนต่อให้จบ....
ฉันกลับขึ้นมากรุงเทพอีกครั้ง...
คราวนี้ชีวิตฉันจะเจอสิ่งเลวร้ายอีกหรือไม่
รอติดตามตอนต่อไปนะคะ....
ชีวิตก็เหมือนละคร.....
แต่ชีวิตจริงไม่มีผู้กำกับเลยไม่รู้ตอนจบว่าจะลงเอยอย่างไร
จะมีอะไรเกิดขึ้นกับเราบ้าง
จะร้องไห้อีกกี่ครั้ง ยิ้มและหัวเราะอีกกี่หน
ว่าแต่ว่า ฮั่นแน่ อย่าเผลอร้องไห้นะคะ...
.....แล้วคนเลวคนนี้...ก็ต้องมีความดีกะเค้าบ้างสิน่า.....
Create Date : 15 มีนาคม 2550
Last Update : 15 มีนาคม 2550 9:46:52 น.
19 comments
Counter : 524 Pageviews.
Share
Tweet
คนเราไม่เคยมีใคร ที่ไม่เคยผิดพลาดอะไร ขอเพียงแต่เราอย่าท้อ กับมันแค่นั้นเอง สักวันเราจะผ่านพ้นมันไปด้วยดี ขอเป้นกำลังใจให้เสมอนะ
โดย:
หนุ่มปักษ์ใต้
วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:10:21:01 น.
คุณพี่คับ .....
นี่แหละที่เขาเรียกว่า มหรสพ แห่งชีวิต คงต้องมีทุกข์มีสุขคะเคล้ากันไป
สู้ๆ คับ
โดย:
นิรมาณ
วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:10:26:52 น.
ความเข้มแข็งค่ะ
ที่ทำให้เราผ่านทุกเรื่องมาได้
โดย: กาต่ายตากลม (
เ พี ย ง ค ว า ม ฝั น
) วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:10:42:07 น.
ความผิดพลาด คือบทเรียของชีวิต
เหมือนที่เค้าว่า ต้องล้มก่อนแล้วถึงจะรู้วิธีที่จะลุก
ขอเป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ
โดย:
blue_raindrop
วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:10:47:38 น.
เข้ามาที่บล็อกคุณ 2-3 ครั้งมั้งคะ แต่สารภาพตามตรงว่าไม่เคยอ่านเรื่องราวของคุณเลย แค่แวะเข้ามาทัทายเท่านั้น ต้องขอโทษจริงๆนะคะที่มองข้ามมันไป วันนี้ได้อ่านเรื่องของคุณแล้ว คุณเจอมาเยอะจริงๆค่ะกับชีวืตผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ก็ดีใจและชื่นชมนะคะที่คุณยังยืนหยัดและยังสู้อยู่
เป็นกำลังใจให้ค่ะ แล้วจะกลับมาอ่านตอนหน้าค่ะอัพบล็กเมื่อไหร่แวะไปชวนด้วยนะ
o/emo35.gif>
สู้ต่อไปด้วยพลังใจที่เข้มแข็งนะ
เราสองคน
โดย:
ฝากเธอ
วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:10:58:24 น.
แม่เจ้าปันคิดว่า ทุกคนคงมีช่วงเวลาสุด ทุกข์ ทำดี และทำเลว แตกต่างกันไป
ณ ตอนนี้เรา่ได้ผ่านประสบการณ์เหล่านั้นมาแล้ว ก็คงได้แต่ฝากไว้เป็นอุทาหรณ์ให้แก่คนรุ่นหลังไปพิจารณา เลือกทางที่คิดว่าถูกและดีงามค่ะ
โดย: แม่เจ้าปัน (
แม่เจ้าปัน
) วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:11:50:55 น.
ในที่สุดก็ผ่านมาได้ ใช่มั้ยคะ
โดย:
เช้านี้ยังมีเธอ
วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:11:57:09 น.
ผิดเป็นครูอ่ะนะคะ ไม่มีใครไม่เคยทำผิดพลาดหรอกค่ะ อยู่ที่ว่าพลาดแล้วเราจะสามารถประคองชีวิตให้กลับมาอยู่ในวิถีทางที่ถูกต้องเหมาะสม และทำให้ชีวิตที่จะดำเนินต่อไปมีความสุขได้ยังไงมากกว่าอ่ะเนาะ..
ดีใจจังที่ในที่สุดบล้อกก็กลับมาทำให้เราได้พบเจอกันอีกอ่ะนะคะ
โดย:
i'm not superman
วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:14:58:39 น.
ผ่านวันเก่า ๆ ที่เลวร้าย
เพื่อเจอวันใหม่ที่ดีกว่านะคะ
.............
โดย: มั บ เ มี ย ง (
todayd
) วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:18:10:02 น.
เป็นอีกหนึ่งกำลังใจไม่ให้ยอมแพ้นะครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กับพี่สาวเรา ขอบคูณครับ
โดย:
ตะวันออกไม่แพ้
วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:22:53:59 น.
ตามมาอ่านค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
โดย:
N_BEE810
วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:23:29:08 น.
เราเคยแท้งนะตอนปลายปีที่แล้วนี่เอง
ถึงจะคนละสถานการณ์แต่คิดว่าความเจ็บปวดมันเท่ากันค่ะ
กับการเสียลูกไป
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ ๆๆ
โดย: ความเจ็บปวด (
ความเจ็บปวด
) วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:1:35:30 น.
มาช้าไปนิดแต่มาชัวช์ค่ะ
โดย:
โอน่าจอมซ่าส์
วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:5:04:45 น.
เช้าแล้ว กาแฟสักแก้วใหมครับ จะได้สดชื่น ครับ
โดย:
หนุ่มปักษ์ใต้
วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:7:12:11 น.
เรื่องมันก็ผ่านไปแล้ว
สิ่งไม่ดีลืมมันไปซะ จดจำแต่สิ่งดีๆ
ไม่มีประโยชน์อะไรที่ต้องจำ และย้ำ
บาดแผลเจ็บๆ นั้น คงได้แต่ อย่าทำ
ซ้ำเป็นครั้งที่ 2 ละกัน
คนเราต่างมีเหตุการที่ไม่สบายใจ
ตอกย้ำหัวใจมากมายต่อหลายเรื่อง
คิดเสียว่าเป็นฝันร้าย
ยังมีผุ้ชายบ้าๆ คนนี้
ที่มาอ่านบ๊อกเธอทุกวัน
"คนเลว...ที่รักเธอ"
โดย: น้าวัชร (
น้าวัชร-จัดให้
) วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:10:26:45 น.
ขอบคุณทุกๆท่านที่แวะมาเยือนบ้านอุ่นรักหลังนี้ และยังเป็นกำลังใจให้คนเลว ที่แสนดีอย่างฉัน....
โดย:
คนเลวที่แสนดี
วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:11:20:42 น.
บางเรื่อง ก็ไม่อาจเรียกได้ว่า "เลว"
มันอาจแค่ "พลาด"...
บางเรื่องที่ "พลาด" ไปแล้ว
ก็ไม่ควร "ลืม"
แต่ "จำ" ไว้เป็นบทเรียนสอนใจ
"ผมคิดว่า "บทเรียนสอนใจ" ของคุณ
มีประโยชน์กับคนที่เดินตามหลังได้เป็นอย่างดี
โดย: กะว่าก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:14:08:40 น.
เรื่องอย่างนี้ เกิดขึ้นกับผู้คนอีกมากมาย
ไม่ต้องเก็บมาซีเรียสหรือเป็นบาปติดตัว
ไม่มีใครอยากทำผิดหรอก
ทำผิดแล้วรู้ตัว ยังไงก็ไม่ใช่คนเลว
เชื่ออย่างนั้น...
โดย:
ทาสบอย
วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:14:44:39 น.
อ่านก็เศร้าแล้ว
ฟังเพลงยิ่งเศร้าหนัก
โดย:
หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:23:19:26 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
คนเลวที่แสนดี
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
หลายครั้งที่นั่งดูละคร...แล้วกลับย้อนมองดูตัวเอง
...ชีวิตฉันก็ไม่ต่างจากละครซักเท่าไร.....
...ดูดูไป อาจจะหนักหนากว่าละครน้ำเน่าซะอีก...
นี่แหละน๊าชีวิต!!!!!
Friends' blogs
รำเพย
i'm not superman
ทาสบอย
Shelling Ford`
N_BEE810
แบ่งกันเซ็ง
Pleng-Ticha-korn
todayd
กะว่าก๋า
หนุ่มปักษ์ใต้
เริงฤดีนะ
เช้านี้ยังมีเธอ
ตะวันออกไม่แพ้
น้าวัชร-จัดให้
ฝากเธอ
เ พี ย ง ค ว า ม ฝั น
คนแบบนี้แหละ
พ่อพเยีย
หยุ่ยยุ้ย
กรุณาอย่าล้ำเส้น
ความเจ็บปวด
น้ำอิน
เซียน_กีตาร์
pu_chiangdao
สัญจร ดาวส่องทาง
ปุถุซน
be-oct4
สเลเต
รอยยิ้มจาง..จาง
ku_khuan
อุ้มสี
benjarong9
โฟล์คเหน่อ
Webmaster - BlogGang
[Add คนเลวที่แสนดี's blog to your web]
Links
Color Codes ป้ามด
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.