♥ ปรัชญานิพนธ์ ...ระพินทรนาถ ฐากูร...♥ ความเพ้อฝันแห่งข้า คือ หิ่งห้อย จุดสว่างทรงชีวิต ระยิบในอนธการ. ♥......♥ จุมพิตหนึ่งแห่งราตรีที่ลาจาก บนเนตรพริ้มสนิทแห่งยามเช้า เรื่อเรืองอยู่ในดารกาแห่งรุ่งอรุณ ♥.......♥ บุปผาต้องขังในพวงมาลากษัตริย์ ยิ้มขื่น ๆ เมื่อดอกไม้ชายทุ่งริษยาเธอ ♥......♥ เหล่าขนนกทอดตัวเกียจคร้าน สบายอารมณ์กลางกองธุลี และลืมฟากฟ้าแห่งตน ♥.......♥ บุปผาโดดเดี่ยว มิพึงริษยาประดาหนาม ซึ่งมีอยู่มากมาย ♥.........♥ ศรัทธาซึ่งรออยู่กลางใจเมล็ดพืช ให้สัญญาอัศจรรย์แห่งชีวิต ซึ่งพิสูจน์มิได้ในทันที ♥......♥ รักคือความเร้นลับอันมิรู้จบ เพราะหาอื่นใดมาอธิบายมิได้ ♥......♥ บุปผาสละกลีบสิ้น เพื่อได้พบผล ♥......♥ ใบมีดโกนหยิ่งในความคมแห่งมัน เมื่อแสยะเย้ยสุริยา ♥......♥ ขอให้รักของข้าห้อมล้อมเธอดั่งแสงอาทิตย์ และมอบอิสระภาพอันเจิดจ้าแด่เธอ ♥.....♥ แมลงใต้ดินแห่งจิต งอกปีกโปร่งบาง แล้วโผผินบินลา สู่ฟากฟ้ายามตะวันรอน ♥........♥ ทะเลสาบราบเลียบเชิงเขา คือคำวอนรักระคนน้ำตา แทบเท้าเขาผู้เกรียงไกร ♥.....♥ เพลงอพยพโผบินจากใจข้า และเสาะหารังของมันในกังวานรักแห่งเธอ ♥........♥ ♥..........................................♥ (คำแปล กวีนิพนธ์ชิ้นสุดท้าย) ราตรีอันมืดทมึนแห่งความโทมนัสได้มา ปรากฏที่ธรณีประตูบ้านของข้า ครั้งแล้วครั้งเล่า อาวุธอย่างเดียวของมันที่ข้าเห็น ก็คือคิ้วอันขมวดด้วยความปวดร้าว และทีท่าอันน่าเกลียดของความกลัว ซึ่งล่วงหน้ามาก่อนการหลอกลวงของราตรี ในท่ามกลางความมืด เมื่อใดที่ข้าหลงเชื่อในหน้ากากแห่งความน่ากลัวของราตรีนั้น เมื่อนั้นความพ่ายแพ้อย่างไร้ผลก็เกิดขึ้นแก่ตัวข้า กีฬาแห่งความพ่ายแพ้ผลัดกับชัยชนะเช่นนี้แหละ คือมายาของชีวิต ทุกฝีก้าวมาแล้วตั้งแต่เยาว์วัย สภาพเช่นนี้เกาะแน่นอยู่กับเรา เต็มไปด้วยแววเยาะเย้ยแห่งความเศร้าโทรมโทมนัส (ปรากฏการณ์ทั้งหลายนี้อุปมาได้กับ)ม่านอันเคลื่อนที่ได้ แห่งความหวาดกลัวนานัปการ (ซึ่งเป็น) หัตถกรรมอันฉลาดล้ำของมรณะที่เนรมิตขึ้นมา ในท่ามกลางความมืดมนที่แผ่กระจายอยู่ทั่วไป รพินทรนาถ ฐากุร ♥.................................♥ (รพินทรนาถ ฐากุร ได้รจนากวีนิพนธ์บทนี้ 10 วัน ก่อนถึงแก่กรรม: กรุณา-เรืองอุไร กุศลาศัย แปล) ♥..................................♥   Create Date : 19 มิถุนายน 2553 16 comments Last Update : 19 มิถุนายน 2553 14:23:29 น. Counter : 5434 Pageviews. Share Tweet

นั่นสิครับพี่ต่าย อายุสัก 10 ขวบ ขืนเอารูปมาลงแบบนี้ ลูกเคืองแย่เลยครับ 5555   โดย: กะว่าก๋า 19 มิถุนายน 2553 15:27:47 น.

กลับมาจากเซ็นทรัลลาดพร้าวแล้วหรือค่ะคุณต่าย ไหน ไหนได้อะไรมาบ้าง เอ๋เพิ่งออกไปซื้อข้าวกินเมื่อสักครู่นี้เองค่ะ เดี๋ยวตอนเย็น ๆ จะไปวิ่งสวนลุมดีกว่า..... สวัสดีตอนบ่ายค่ะ ข้างนอกมืด ๆ เหมือนฝนจะตก   โดย: aenew 19 มิถุนายน 2553 15:57:17 น.

เป็นบทกวีที่ว่าความหมายลึกซึ้งน่ะครับ เวลาอ่านเเล้วเราต้องคิดตามไปด้วยถึงจะได้ประโยชน์ กรุงเทพฝนตกบ้างไหมครับพี่ต่าย บ้านผมตกพอให้ชุ่มชื่นหน่อยหลังจากร้อนมาหลายเพลา   โดย: Don't try this at home. 19 มิถุนายน 2553 16:36:44 น.

สวัสดีวันเสาร์ค่ะ   โดย: หัวใจแก้ว 19 มิถุนายน 2553 17:04:06 น.

สวัสดีตอนเย็นค่ะพี่ต่าย   โดย: ศุภมาศ 19 มิถุนายน 2553 17:47:24 น.

รูปได้รมณ์ เหมาะกับบทกวีจังครับ   โดย: นายแมมมอส 19 มิถุนายน 2553 22:22:20 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ต่าย   โดย: กะว่าก๋า 20 มิถุนายน 2553 5:55:57 น.

ปรัชญา แห่งธรรมชาติให้ค้นหา และตริตรอง ลึกซึ้งนัก   โดย: Bua_Jantra 20 มิถุนายน 2553 6:29:29 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับ มีความสุขมาก ๆ เช่นกัน รักษาสุขภาพนะครับ   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 20 มิถุนายน 2553 7:57:30 น.

ชอบจังจ้า มาดูบอลกันเถอะจ่ะ   โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) 21 มิถุนายน 2553 1:07:04 น.

สวัสดีตอนดึ๊กกก..ดึกค่ะพี่ต่าย   โดย: ศุภมาศ 21 มิถุนายน 2553 1:14:09 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ต่าย   โดย: กะว่าก๋า 21 มิถุนายน 2553 6:11:14 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ต่าย   โดย: กะว่าก๋า 21 มิถุนายน 2553 6:11:15 น.

สวัสดีค่ะพี่ต่ายยยยย ชอบๆๆๆ อ่าน เพลินๆๆๆๆ วันนี้ทำงานมีความสุขนะคะ จุฟๆๆๆ คิดถึงนะเสาร์อาทิตย์น้องมิได้มาหาเลย คิคิ   โดย: APPLEAIR 21 มิถุนายน 2553 8:52:42 น.

ยอมไม่เป็น ก็เย็นไม่ได้...ถ้ายอมเป็น ก็เย็นสบาย ขอความเย็นใจ อันกอปรด้วยบรมสุข จงสถิตอยู่กับคุณต่าย ตลอดไป..นะคะ   โดย: พรหมญาณี 21 มิถุนายน 2553 13:13:44 น.

ลึกซึ้งจังเลยคะ มาทักทายยามเย็น ทานข้าวรึยังคะ   โดย: นนนี่มาแล้ว 21 มิถุนายน 2553 18:51:58 น.