22 พย 52 คำสอนหลวงปู่สุวัจน์ สุวโจ

วันนี้มาเขียนเรื่องธรรมะต่อ การปฏิบัติที่ผ่านมาก็พยายามอยู่กับความสงบ และพิจารณาข้อธรรม และดูจิตใจของตนเองให้ต่อเนื่อง และก็ละวางขันธ์ 5 ทั้งหมดไปเรื่อยๆ ระหว่างเวลาว่างเข้าไปที่ห้องสมุด ที่นี่จะมีหนังสือธรรมะที่น่าสนใจหลายเล่มค่ะ วันแรกได้หยิบหนังสือที่ระลึกงาน หลวงปู่สุวัจน์ สุวโจ (29 สิงหาคม 2462- 5 เมษายน 2545 ) มาอ่านและจดสรุปไว้ค่ะ ฉายาสุวโจของท่านไม่ค่อยซ้ำกับพระรูปอื่น แปลว่า ผู้อันบุคคลพึงว่ากล่าวตักเตือนโดยง่าย เดิมท่านช่วยบิดามารดาทำเกษตรกรรม และต่อมาได้ฝึกอาชีพช่างทำทอง ท่านอุปสมบท 2482

"ความลำบากนั้นสอนเราไม่ให้อ่อนแอท้อแท้ สอนให้เรารู้จักสร้างกำลังใจให้ตนเองโดยไม่ต้องหวังพึ่งบุคคลอื่น เมื่อรู้จักพึ่งตนเองได้แล้วจิตใจจึงมีแต่ความอ่อนโยน ไม่อ่อนแอ จิตใจแข็งแกร่ง ไม่แข็งกระด้าง"

ท่านมองเห็นเจดีย์ฟาง ที่ชาวบ้านทะยอยดึงฟาง และบ้างก็ถูกลมพัดพาไปจนกองฟาง ค่อยๆราบเรียบหายไป ท่านพิจารณาเห็นว่า "ความไม่เที่ยงเป็นทุกข์ จวนตัวใกล้เราเข้ามาทุกที มูลวัวควายมีคุณประโยชน์ต่อเรา และต่อแผ่นดิน ในมูลยังมีแมงกุดจี่เป็นอาหารได้ ทำปุ๋ยให้ข้าวงอกงามแผ่นดินไม่แห้งจืด แล้วเรามีประโยชน์อะไร "

ท่านเป็นศิษย์ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร พระอาจารย์ฝั้นสอนให้ท่านพิจารณากายให้มาก กิเลสจะพึงเกิดขึ้นได้จาก อยาตนะทั้ง 6 อย่าส่งจิตใจแส่ส่ายไปมาในอารมณ์ที่กระทบ ให้รู้ถึงความรู้สึกนึกคิด กำหนดรู้อาการต่างๆที่มากระทบมีสติรู้อยู่ ฝึกฝนจิตใจให้เกิดพลังแก่กล้า ฝึกฝนให้เกิดความชำนาญ หรือ วสี มี 5 ชนิด

1 ชำนาญในการยกอุบายอะไรขึ้นมาพิจารณาก็ได้ ให้ทันท่วงที
2 ชำนาญในการเข้าสมาธิ
3 ชำนาญในการออกจากสมาธิ
4 ชำนาญในการตั้งอยู่ของสมาธิ
5 ชำนาญในการกำหนดรู้อารมณ์ของสมาธิ

" ภิกษุทั้งหลาย ข้าวกล้างอกงามบริบูรณ์ และคนเฝ้าข้าวกล้าก็ประมาทเสีย โคกินข้าวกล้า ลงสู่ข้าวกล้าโน้น พึงเมาเพลินประมาทเอาจนเต็มที่ฉันใด ปุถุชนผู้มิได้เรียนรู้ ไม่สังวรในผัสสายตนะ 6 ย่อมเมาเพลิดเพลินประมาทในกามคุณ 5 จนเต็มที่ฉันนั้น "

Create Date : 22 พฤศจิกายน 2552		2 comments
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2552 11:19:15 น.
Counter : 1663 Pageviews.
Share Tweet