13 พย 52 อภิณหปัจจเวกขณ์ 5

วันนี้มาเขียนธรรมะอีกแล้วค่ะ   นกหนูปูปลาแถวบ้านก็ถูกจับถ่ายรูปลงบล็อกหมดแล้ว  คงเหลือแต่ธรรมะที่ยังรับเข้ามาใหม่ๆทุกวัน  ขอออกตัวก่อนนะคะว่าได้แต่เขียน   ส่วนตัวเราเองก็ยังอยู่ในมรรคค่ะคือยังอยู่ในหนทางเดินไปเรื่อยๆ ยังไม่ได้สำเร็จนะคะ ( มรรคานุคา) พยายามทำเต็มที่ตามกำลังวาสนาได้แค่ไหนก็แค่นั้นล่ะค่ะ   หลวงพ่อชาท่านว่า "ทำไปเรื่อยๆ ๆ"  เราเป็นลูกศิษย์ก็ต้องเชื่อฟังค่ะ  ค่อยๆทำไปไม่รีบร้อน   ท่านว่าบางคนมาถึงวัดลงรถได้ก็รีบเดินจงกรมทำอย่างกับจะเอาให้สำเร็จซะวันนั้น  

ต้องขออภัยบางท่านที่มาอ่านบล็อกแล้วเกิดความเครียดไว้ด้วยค่ะ

               แต่เพราะว่าเป็นเรื่องที่เราชอบและก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องเดียวที่สนใจเป็นจริงเป็นจังทั้งที่ปกติเป็นคนไม่ค่อยสนใจอะไรเป็นเรื่องเป็นราวเท่าไหร่   ที่ชอบก็คงเพราะมันเป็นสัจจธรรม  ไม่ว่าจะพลิกแพลงมองมุมไหน มองด้านใด   มองเมื่อไหร่ก็เป็นของจริงทั้งหมด  Absolute truth  ไม่ใช่ความจริงสัมพัทธ์กับอะไร  เป็นจริงด้วยตัวของมันเองไม่ขึ้นกับกาลเวลา  และเมื่อน้อมนำเข้าสู่ใจก็ทำให้ความทุกข์ความเร่าร้อนในใจนั้นเบาบางลงได้  แม้เพียงชั่วขณะก็ยังดี   พระรัตนตรัยจึงเป็นที่พึ่งที่แท้จริงและถาวรของเรา 

               เมื่อวันจันทร์เช้า ฟังเทศน์ทางวิทยุหลวงตามหาบัวได้มีโอกาสฟังเทศน์ของหลวงปู่สุวัจน์ สุวโจ พระโพธิธรรมาจารย์เถระ วัดป่าเขาน้อย จ. บุรีรัมย์ ศิษย์ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร เรื่อง อภิณหปัจจเวกขณ์ 5 ชื่อเรื่องและเนื้อเรื่องเป็นสิ่งที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน เพราะเราไม่เคยศึกษาอภิธรรม  และก็ยังไม่คิดจะศึกษา วันนี้พยายามค้นหาชื่อเรื่องดีใจที่เปิดพบใน เวปฟังธรรม จึงทบทวนลงมาไว้เพื่อเตือนความจำ  และเล่าสู่กันฟัง  ถ้าท่านใดเคยฟังหรือทราบแล้วก็ทบทวนนะคะ 

อภิณหปัจจเวกขณ์ 5 (ข้อที่สตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม คฤหัสถ์ก็ตาม บรรพชิตก็ตาม ควรพิจารณาเนืองๆ )

       1. ชราธัมมตา (ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีความแก่เป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้) 
       2. พยาธิธัมมตา (ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีความเจ็บป่วยเป็นธรรมดา ไมล่วงพ้นความเจ็บป่วยไปได้)
       3. มรณธัมมตา (ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีความตายเป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความตายไปได้)
       4. ปิยวินาภาวตา (ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เราจักต้องมีความพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งสิ้น)
       5. กัมมัสสกตา (ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีกรรมเป็นของตน เราทำกรรมใด ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม จักต้องเป็นทายาท ของกรรมนั้น )

       ข้อที่ควรพิจารณาเนืองๆ 5 อย่างนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อละสาเหตุต่างๆ มี ความมัวเมา เป็นต้น ที่ทำให้สัตว์ทั้งหลายตกอยู่ในความประมาท และประพฤติทุจริตทางไตรทวาร กล่าวคือ :-
       ข้อ 1 เป็นเหตุละหรือบรรเทาความเมาในความเป็นหนุ่มสาวหรือความเยาว์วัย
       ข้อ 2 เป็นเหตุละหรือบรรเทาความเมาในความไม่มีโรค คือ ความแข็งแรงมีสุขภาพดี
       ข้อ 3 เป็นเหตุละหรือบรรเทาความเมาในชีวิต
       ข้อ 4 เป็นเหตุละหรือบรรเทาความยึดติดผูกพันในของรักทั้งหลาย
       ข้อ 5 เป็นเหตุละหรือบรรเทาความทุจริตต่างๆ โดยตรง

       เมื่อพิจารณาขยายวงออกไป เห็นว่ามิใช่ตนผู้เดียวที่ต้องเป็นอย่างนี้ แต่เป็นคติธรรมดาของสัตว์ทั้งปวงที่จะต้องเป็นไป เมื่อพิจารณาเห็นอย่างนี้เสมอๆ มรรคก็จะเกิดขึ้น เมื่อเจริญมรรคนั้นมากเข้า ก็จะละสังโยชน์ทั้งหลาย สิ้นอนุสัยได้.

Create Date : 13 พฤศจิกายน 2552		1 comments
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2552 6:50:58 น.
Counter : 1663 Pageviews.
Share Tweet