Bloggang.com : mcayenne94 : 20 พย 52 ไร่นาสวนผสม ตามแนวพระราชดำริ

20 พย 52 ไร่นาสวนผสม ตามแนวพระราชดำริ

วันนี้มาเล่าเรื่องไป จ.เลย ต่อดีกว่าค่ะ เมื่อวานคั่นด้วยเพลงชีวิตรันทดสักหน่อย เราว่ารันทดแล้วแต่ก็ยังมีคนฟังให้สนุกได้ ตอนไปก็ผ่านอำเภอนครไทยเหมือนเดิมนะคะ แต่วันนี้ต้องทานโจ๊กซะก่อน จริงๆแล้วสำหรับคนเดินทางผ่านมาที่นี่ก็ไม่ค่อยมีอะไรให้เลือกทานหรอกค่ะ มีก๋วยเตี๋ยว แล้วก็ข้าวเหนียวกับไก่ย่าง วันนี้คุณป้าไม่ได้มาทอดขนมลูกกลมๆ เลยไม่ได้ทานก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องรับทานของทอดมากเกินไป

กลางคืน อากาศเย็นนอนที่ระเบียงที่เดิมหลับสบายกว่าอยู่ที่บ้าน เป็นข้างแรมท้องฟ้ามืดสนิทเห็นดาวเต็มท้องฟ้า พยายามไปแหงนดูดาวตก คนอื่นเขาเห็นกันตั้งสี่ดวง เราไม่เห็นเลยสักดวง และตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยเห็นเลยสักดวง ได้แต่จินตนาการตามที่เขาบอกน่ะค่ะ เขาว่ามันจะเป็นดาวแล้วก็วิ่งได้ ตั้งใจว่าถ้าเห็นจะอธิษฐานขอพรซะหน่อย เลียนแบบตามในหนังเกาหลี สรุปว่าพยายามมาดูทุกคืนก็ไม่เห็นสักดวงจนคืนสุดท้าย เราก็บอกตัวเองว่าเราไม่ได้จะมาตั้งหน้าดูดาวตกสักหน่อยเราควร เร่งทำความเพียรมากกว่า ก็อดใจไม่มาเฝ้ารอดูมันได้ค่ะ

เช้าวันรุ่งขึ้น เราก็นั่งนอนอยู่ในสำนักตลอดทั้งเช้า ช่วงบ่ายเพื่อนใหม่ที่เป็นคนให้หนังสือหลวงปู่หลุยแวะมาหา หลวงพ่อแนะนำให้เราไปเที่ยวฟาร์มของเธอที่ทำเป็นไร่นาสวนผสม และรับเลี้ยงไก่ของซีพี ระหว่างทางรถเกี่ยวข้าวกำลังทำงานที่นี่คงเป็นฤดูเก็บเกี่ยว ทุ่งนาเป็นสีทองสวยดีค่ะ

ทางเข้าผ่านหมู่บ้าน หลายๆแห่งมีผู้นำหมู่บ้านดี บ้านแต่ละหลังจะจัดทำไว้เป็นระเบียบเรียบร้อยสวยงาม เราสังเกตว่าชาวบ้านแถววังสะพุงทุกบ้านจะนิยมทำเทอเรซหน้าบ้านปูกระเบื้อง และมีส่วนหนึ่งยกสูงขึ้นไว้นั่ง บางบ้านก็แปะกระเบื้องหมดทั้งผนังด้านหน้าบ้าน เป็นลวดลายสีสันต่างๆกัน ส่วนชาวบ้านแถวภูหลวง เดิมเป็นพรานล่าสัตว์ ปัจจุบันมี อาชีพขายลอตเตอรี่ คงเป็นอาชีพที่ทำรายได้ดีมากๆ ทุกบ้านเป็นบ้านหลังใหญ่ สร้างใหม่

เราชอบนิสัยคนอีศาน เป็นคนขยันทำงาน อดทน จริงใจ และสนุกสนาน เวลามาที่สำนักส่วนใหญ่จะมีเรื่องตลกมาเล่าให้ฟังอยู่เรื่อย ถ้าคุยก็หัวเราะกันทั้งวัน เขามักเรียกตัวเองว่าเป็นพวกลาว มันตลกดีค่ะ เวลาเดินขึ้นบันไดต้องจับราว ก็จะโวยวายกันว่าจะถูกจับ หรือคำในภาษาอีสานบางคำเช่น ย้อน หมายถึงการเดินรำฟ้อนไปอย่างช้าๆ ถ้าเราว่าต้องย้อนไปทางนี้เขาก็จะรำฟ้อนไปอย่างช้าๆตามทางที่เราบอก

ส่วนที่เราชอบที่สุดของเพื่อนคนนี้ก็คือรอยยิ้มและความจริงใจใสซื่อจริงๆ เวลาเราเห็นรอยยิ้มของเธอที่ยิ้มให้เราจะรู้สึกว่าเธอยิ้มออกมาจากใจ และไม่มีอะไรเคลือบแฝงอยู่ภายใน วันนี้เธอพาเราไปเที่ยวที่ฟาร์มไก่ เธอรับจ้างเลี้ยงไก่เนื้อของซีพี จะได้รายได้ รอบละประมาณ สองถึงสามหมื่นบาท เลี้ยงหกรอบต่อปี แต่เดิมเธอปลูกมะขามหวานเท่านั้น แต่รายได้ไม่พอจึงเสริมด้วยการเลี้ยงไก่เนื้อ ต้องลงทุนค่าโรงเรือน สี่แสนบาท เธอว่าไก่ไข่โรงเรือนแพงกว่าหลังละ ล้านกว่าบาท จึงทำไม่ได้ ฟาร์มมีเนื้อที่ 30 ไร่ นอกจากโรงเรือนเลี้ยงไก่ แล้วที่ดินที่เหลือก็เป็นลักษณะไร่นาสวนผสมอย่างสมบูรณ์แบบทีเดียว และมีความเป็นอยู่แบบพอเพียงตามแนวพระราชดำริจริงๆ

ที่พักบริเวณฟาร์ม และส่วนโรงครัวที่แยกออกมา มีความเป็นอยู่แบบพอเพียงจริงๆ เธอพาเราเดินชมโดยรอบ มีสระน้ำขุดไว้ 4 สระ ภายในมีกุ้งและปลา มีผักกระเฉด ผักบุ้ง และปลูกพืช ผัก ผลไม้ ที่รับประทานได้ รวมทั้งปลูกข้าวเหนียว อาหารหลักด้วย การได้ไปเดินที่นี่ ทำให้เรานึกถึงภาพตอนเด็กที่ไปอยู่บ้านย่าที่ต่างจังหวัดตอนปิดเทอม เป็นประสบการณ์ที่ดีและสนุกมาก

เห็นสระน้ำ และบันไดพาดลงไปในสระ เรานึกอยากลองนั่งบนสะพานนั้นตอนเด็กพวกเราพี่น้องและญาติๆที่เป็นเด็กจะนั่งตกปลาอยู่บนสะพานไม้ที่ทอดลงไปในน้ำ แต่ที่บ้านย่าสะพานยาวมาก เรานั่งเรียงกันได้ทั้งหมด และถือคันเบ็ดจากไม้ไผ่ ซื้อตะขอเหล็กจากร้านเอาเชือกผูก นั่งรอปลามากินเหยื่อ ซึ่งส่วนใหญ๋ไม่ได้สักตัวแต่เหยื่อหายหมด เหลือแต่อารมณ์ที่รู้สึกดีมากที่ได้ยกทีมมานั่งบนสะพานนั่น

ที่นี่ก็มีการยกยอ เหมือนสระที่บ้านย่าค่ะ มีวันนึงลุงของเรายกยอมีแต่ปลากระดี่ติดมาหลายตัว พวกเราไปลุ้นดูเขายกยอเพราะไม่เคยเห็นการยกยอ และไม่เคยเห็นปลากระดี่เป็นๆด้วย ยังจำได้ติดตา มันมีลายกลมๆดำๆที่แถวๆหางหลายวง และทอดกรอบรสชาดใช้ได้เลย ในชีวิตก็เคยทานปลากระดี่ครั้งเดียวนี่แหละ

สิ่งที่เพื่อนเราภูมิใจนำเสนอมากคือ ตะไคร้ออกดอก เธอบอกว่าแปลกมากพาพวกเราไปดู (ภาพซ้าย ) รอบๆก็เป็นแปลงผักสารพัดชนิด เรานึกว่าถั่วฝักยาวแต่ไม่เห็นทำร้านปลูก เธอว่าเป็นถั่วทำส้มตำ

กระเจี๊ยบลูกยักษ์ มะนาว

ขิงข่า สะเดา มะรุม ผักกาด สารพัดพืชผักจาระไนไม่หมดค่ะ แต่ที่สะดุดตาก็คงเป็นเม็ดของดอกบุกนี่ค่ะ เกิดมาไม่เคยเห็นไล่สีกันสวยค่ะแต่เห็นเขาว่าดอกมันเหม็นมาก แต่เราไม่เคยได้กลิ่นค่ะ

รถจำเป็นสำหรับงานเกษตร

เริ่มมืดอีกแล้วความเหงาและความคิดถึงเริ่มครอบงำจิตใจ คงต้องกลับแล้วล่ะ ระหว่างทางกลับก้อนเมฆดูยิ่งใหญ่เต็มท้องฟ้าดับรัศมีภูหลวงให้ดูเล็กไปถนัดตา อดนึกถึงบางคนไม่ได้ที่เคยให้เราช่วยถ่ายภาพเมฆแปลกๆมาฝาก เราว่านี่ก็แปลกแล้ว แต่อาจเป็นแค่เพียงเมฆฝนที่ไม่มากพอจะทำให้ฝนตก

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 20 พฤศจิกายน 2552 18:21:47 น.

4 comments

Counter : 3795 Pageviews.

...เข้ามาเยี่ยมชม Blog นี้ทีไร ก็ได้อะไรดีทุกครั้งไป ..ขอบคุณนะคะที่นำสิ่งดีมาเล่าสู่ฟัง...คนอีสานเค้ามักพูดแบบนี้ค่ะ อ่านไปอ่านมาก็อดคิดถึงพ่อไม่ได้ พ่อท่านแรกคือพ่อบังเกิดเกล้า..เป็นคนอีสานค่ะ..สรุปคือเราก็ลูกลาวนั่นเอง..เจ๋งมั้ยคะ คนอีสานจะเป็นอย่างที่ mc, ว่าทุกคนหรือเปล่านั้นไม่แน่ใจค่ะ แต่สำหรับตัวเองและครอบครัวมักเป็นอย่างที่ mc,ว่าแหละค่ะ ครอบครัวบันเทิงไงคะ บางทีอาจบันเทิงจนเกินเหตุก็เป็นได้ ส่วนพ่อคนที่สอง..คือพ่อหลวงของเรา มิบังอาจที่จะกล่าวถึงท่าน เพราะความเป็นพระองค์ท่านนั้นเหนือคำบรรยายจริงๆ ..พระบารมีมากล้นรำพัน ท่านมอบสิ่งดีๆให้กับพวกเรา ถ้ารู้จักคิด รู้จักทำตามพระราชดำริ คนไทยคงมีความสุขมาก..จริงมั้ยคะ แต่นี่กิเลส ตัณหา ราคะ ยังสิงอยู่ในตัวตนมากมาย ทำอย่างจะให้ลดลงบ้าง อยากทำได้อย่าง mc,จังค่ะ ประเสริฐแท้..
โอย...บ่นพร้ามเสียเยอะ อย่าเพิ่งเบื่อล่ะคะ ชอบเพลง..ได้ยินครั้งใดก็ฟังได้ตลอด ขอให้พระองค์หายจากพระประชวรเร็วๆ สงสารค่ะ
....ดอกตะไคร้ไม่เคยเห็นค่ะ ที่บ้านก็มีต้นตะไคร้กอเบ้อเลิ่ม และที่สวยมากคือดอกบุนะคะ สวยจัง แปลกดีค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ....

โดย: Dark Angel IP: 118.172.174.5 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:06:51 น.

...ขอบคุณหลายๆ ค่ะที่ให้กำลังใจ คนที่ยังอยู่ในวังวนของทางโลกและยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะหลุดพ้นเมื่อไร บางครั้ง บางเวลาก็ดูเหมือนว่าจะระลึกได้ คิดได้ แต่เมื่อมีสิ่งมากระทบใจ...ก้อ..อีกแล้ว...กลับลงวังวนเช่นเดิม...ขอบคุณค่ะ จะค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะคะ..

โดย: Dark Angel IP: 118.172.174.147 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:59:57 น.

พูดเรื่องตกปลา แล้วก็นึกถึงตอนเด็กๆ เหมือนกันชอบตกปลา ตอนนี้คงกำลังใช้หนี้กรรมให้ปลาเพราะเป็นแผลที่ปาก คิคิ (ตอนปลากินเบ็ดแล้วดึงเบ็ด แล้วปลามันก็ดิ้น บางตัวก็ดิ้นหลุด ลงน้ำ มันคงเจ็บปากมากๆ)

ต้นบุก ที่บ้านเคยเห็นมีขึ้นเอง ค่ะ ยายว่าถ้าโดนใบหรือ ยาง ของมันจะคันมากๆ

แต่ต้นบุกก็น่าจะนำมาทำอาหารได้ เช่นแกงส้ม (เหมือนกับต้น บอน ที่โดนยาง แล้วจะคัน) สำนวนไทย ปากบอน/น้ำกลิ้งบนใบบอน

ใบบอน ไม่ยอมให้น้ำเกาะใบ เพราะใบจะเน่า ก็เลยวิวัฒนาการใบ ไม่ให้น้ำเกาะ (แบบเดียวกับใบบัวภาษาอังกฤษเรียก Lotus effect) สมัยนี้คำนำ เรื่องนานโนเทคโนโลยีมาใช้ โดยเลียนแบบปรากฎการณ์ Lotus effect นำมาใช้กะเสื้อ เรียกเสื้อนาโน (เสื้อที่ไม่เปียกน้ำ ก็มีค่ะ)

ใจเราก็ควรเหมือนใบบอนนะคะ จะได้ไม่มีอะไรมาเกาะกินใจ (พูดไปงั้นค่ะยังทำไมได้เหมือนกัน คิคิ)

ต้นบุก นี่ต่อมาญี่ปุ่นมาค้นคว้าวิจัย และนำไปสกัดเป็น อาหารลดความอ้วนแล้วเเอมาขายคนไทย ไม่รู้จดสิทธิบัตร หรือป่าวนะคะ กวาวเครือ อีกเหมือนกันค่ะ สมุนไพรไทยแท้ๆ

รูปเมฆสวยดีค่ะ

โดย: mcayenne94

วันที่: 12 พฤษภาคม 2554 เวลา:15:35:25 น.

ชอบมาก

โดย: supersupy

วันที่: 7 กันยายน 2555 เวลา:12:54:29 น.

Bangkok

Kyoto

Sydney