ดาริกา แปลว่า ดาว
มณี แปลว่า ดวงแก้ว

ดาริกามณี เป็นชื่อ ดาว ชื่อ ดาวดวงแก้ว หรือ ดาวยอดมหาจุฬามณี arcturus เป็นดาวฤกษ์ประเภท ดาว ยักษ์เล็ก มีขนาดใหญ่กว่าดวงอาทิตย์ประมาณ 25 - 26 เท่า หรือประมาณ 1/4 ของวงโคจรดาวพุธ ส่องแสง สว่างกว่าดวงอาทิตย์ 113 เท่า อยู่ห่างออกไปจากโลก 37 ปีแสง - -

รายละเอียด เขียนไว้ตรงนี้ค่ะ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=arcturus&month=04-2006&date=26&group=10&gblog=28

ปล. เป็นผู้หญิงที่ทำกับข้าวไม่เป็น
คงต้องไปหาซื้อหนังสือผู้ชายทำกับข้าวมาอ่าน
หรือบางทีก็หาผู้ชายทำกับข้าวให้กินซะเลย

ทำเป็นแต่ไม่ค่อยอร่อยค่ะ
ก้อยมดแดง,อ่อมหอย,แกงหน่อไม้ใส่เห็ดเผาะ
ใครได้ชิมฝีมือ ไม่รับประกันว่าจะมีชีวิตรอด 555

ตะวาแก๋งยอดบะน้ำแก้วลืมใส่จั๊กไค
กิ๋นจะใดก็ว่า มันขาดอะหยังหั้นอย่าง
จิมแล้วจิมแหม จ๋นอีป้อมาจิม บอกคุณลูกลืมใส่จั๊กไค

ชอบขนาดนักอ้ายปอน ทั้งกับข้าวและคนชอบทำกับข้าว ยิ่งเป็นชายหนุ่ม (บ่ค่อยหนุ่มแล้วก่า) แล้ว ก้อนหินฯขอรับฝากคนแรกเลยเจ้า..แหะๆๆ
แนะนำมาด่วนอ้ายปอน..เดี๋ยวจะลองใช้วิธีเชื่อมโยงสิ่งเร้าซะเลย

เข้าใจนะดาริกามณี...
ขอบคุณ
ไปดูดาวมาแล้วจ้ะ

555 รุ้งแปดสี มีไข่มดแดง
เมื่อถึงหน้า กรุณาทำและเรียกด่วน....

จั๊กไคทำให้น้ำหอม แก้ท้องอืดเฟ้อ ห้ามลืมทีเดียวเชียว
จะกลับไปแกงกินบ้าง

กรุณารอสักครู่ เลขที่ออก......
เชื่อมสิ่งเร้าแล้วอย่าลืมเรียกเราเน้อ.....

อ้ายปอนยังบ่หลับบ่นอนอีกก่า ดึกละเน้อ

โอ้โห...ประกาศตัวแบบนี้
ผมว่าคุณกฤชต้องแจกบัตรคิวแล้วล่ะครับ

ลายมือพี่เค้าเท่มากเลยครับ
ไม่นับรูปวาดและลายเส้นที่ดูมั่นใจมากครับ

สวัสดียามเย็นค่ะ

ทำได้ อร่อยหรือเปล่าไม่รับประกัน ๕๕๕...

อากาศชุ่มฉ่ำฝนแบบนี้ รับป่นเห็ดสักหน่อยไหมคะ

มาเยี่ยม มาสวัสดี ด้วยคนครับ

พบกันวันนักเขียน แล้วยังไม่ได้พบกันอีกเลย
หวังว่าคงสบายดีครับ ...คิดถึง

คนหนุ่มก็งี้แหละก้อนหินริมทาง....

ก๊ะว่าก๋า ว่าไหม ลายมือกวีนี้จะคล้าย ๆ กัน

สาวบ้านนอก อย่าลืมกินยาลดโมแลนติคเน้อ

ป่นเห็ดเเหรอ เหมือนตำเห็ดหล่มบ้านเปะ สุดยอดคลาสสิค
ประจำฤดูฝน

รับไหว้ครับลุงเส...เดินดูอะไรยังล่ะ หรือแค่แวะมาไหว้..

งานนายอินทร์ เราตาฝาดรึเปล่า-เสรี ??????

สวัสดียามดึกค่ะ
เอ..หรือต้องบอกว่า อรุณสวัสดิ์ ดีล่ะคะ

กฤช เหลือลมัย
ได้ยินชื่อนี้บ่อย ๆค่ะ
โอ..น่าทึ่ง ว่าทำกับข้าวอาหร่อย
คนเกิดปี 08 ตามคำทำนายบอกว่าน่ารัก

จะไปหาหนังสือเธอมาอ่าน คงกลมกล่อมดั่งกับข้าวมื้อเย็นที่ทานกับใครก็ได้ที่เราต้องการทานด้วย
ว่าเช่นนั้นมั้ยคะ

ไปนอนก่อนล่ะ
ถ้าโชคดีก็ได้ตื่น ถ้าไม่ตื่นก็ถือว่าโชคดีกว่า
กลอนพาไป ไม่จริงหรอก

ตาฝาดหรือไม่???
ควรถามคนอื่นที่ไม่ใช่คุณเสรี ถูกมั้ยพี่ชายทั้งสอง

หวัดดีเจ้า อ้ายปอน

กำลังจะถามอ้ายพอดีว่า ปีนี้อ้ายกินเห็ดถอบหรือยัง เห็ดถอบแกงหน่อส้มน่ะเจ้า เก่าะมาได้อ่านเรื่องที่อ้ายเขียนพอดี แต่ว่าเห็ดถอบที่บ้านน้อง ลิตรละร้อยซาว กินจนกระทั่งลิตรละ ห้าสิบ อ่อน ๆ กรุบ ๆ นะเจ้า

แต่อะหยังก่อบ่อเต้าเห็ดห้า น้องก็บ่ฮู้ว่ามันมาจากตางใด หันก๊ะตอนที่เปิ้นเอามาหื้อ เอามาแก๋งกับยอดส้มป่อย
ลำแต๊ลำว่า มื่น ๆ กรอบ ๆ กรุบ ๆ โชคดี๋ตี้ลูก ๆของน้องบ่มัก กิ๋นบ่จ้าง เลยลำกันสองคนป้อแม่ แต่น้องแปงกับข้าวบ่จ้าง แฟนน้องเยียะกับข้าวเมืองลำ ทั้งตี้บ่แม่นคนเมือง


เฮ้ออ..เหนื่อยจังเขียนภาษาเมืองนิดนึงค่ะ อ่านไปยิ้มไป เพราะไม่คิดว่าคุณปอนจะได้ทานแกงเห็ดห้าด้วย อร่อยมากจริง ๆ นะคะ

ที่บ้านมีกฤช เหลือลมัยคนหนึ่งแล้วค่ะ อิ่มใจสบายท้อง

ไว้จะหาหนังสือของกฤช เหลือลมัยต้นตำรับมาอ่านนะคะ

สวัสดีครับพี่ปอน


เรื่องนักเขียนหรือกวีทำกับข้าวเก่งเนี่ยะ
ที่ได้ชิมฝีมือจริงๆคนแรกพี่สวาท ธนามี เขาก็ว่าเขาทำอร่อยนะ ทำอร่อยจนเปิดร้านอาหารอยู่พักหนึ่ง
ฝีมือพี่สวาท ผมก็ได้ชิม แต่พี่สวาทนี่แกก็เสียไปนานแล้ว


อีกคนที่ว่าอร่อยก็คือกนกพงศ์ นี่ก็อร่อยจริงๆ
ผมได้ชิมก่อนกนกพงศ์จะเสียชีวิตไม่นาน

ส่วนกฤช เหลือลมัย ผมเคยเห็นเขาเอาเตาเอาครัวติดท้ายรถแล้วไปทำครัวที่บ้านลุงคำสิงห์ (ถ้าผมจำไม่ผิดนะ)

แต่ผมยังไม่มีโอกาสได้ชิมฝีมือของเขาหรอก
ได้ยินเสียงร่ำลือในหมู่เพื่อนฝูง

และเห็นเขามีหนังสือเกี่ยวกับอาหารชื่อ "ท้ายครัว" หรืออะไรนี่แหละผมจำไม่แม่น

ผมเป็นคนที่ทำอาหารไม่เป็นเลย
ทำได้อยู่ไข่เจียวเท่านั้น
แต่อาศัยว่าเป็นคนกินง่าย กินอะไรก็อร่อยไปหมด

มีความสุขดีนะครับ

ได้รับของหรือยังขอรับ..

ผู้ชายที่ทำกับข้าวมักทำได้อร่อยค่ะ เพราะผู้ชายไม่หวงเครื่องปรุงน่ะค่ะ

ชอบบทความที่น้าปอนเขียนถึงคุณกฤช เหลือลมัยจังค่ะ

แหม...เสียดายอยู่ไกลกับมีคนทำครัวให้แล้ว ไม่งั้นจะขอเข้ารับบัตรคิวด้วยคน

มีโอกาสก็อยากหางานของเขามาอ่านเหมือนกัน รู้สึกห่างเหินการอ่านกวีนิพนธ์นานมาก เล่มล่าสุดที่อ่านคือ แม่น้ำรำลึก บอกอย่างไม่อายว่า ซื้อเพราะได้ซีไรต์ แหะๆ ไม่ได้ติดตามงานเขียนกวีนิพนธ์มากนัก ก็ไม่รู้จะซื้อของใครมาอ่านน่ะค่ะ

กำลังอ่านหนังสือ ชูมาน ของน้าปอนอยู่นะคะ

พ่อพเยียเจ้าขา
ไข่เจียวธรรมดาๆ ที่ว่าอร่อยแล้ว
หากว่าท่านใส่ยอดผักหวานบ้านเด็ดเป็นท่อนๆลงไปสักกำ
แล้วค่อยเทลงในกระทะน้ำมันร้อนๆ
ครู่เดียวก็จะสุกหอม..ไปสามบ้านแปดบ้าน
แล้วลองรับทานกับน้ำพริกตาแดง หรือไม่ก็พริกป่นบีบมะนาว ใส่น้ำปลา ..
รับรองว่า...กฤช ก็กฤชเถ๊อะ
อุ อุ

......

นกแสงตะวัน ใครหลับ ใครตื่นเหรอ แล้วกลอนพาไปไหน

ภูเพยีย ได้กินเห็ดถอบตื้อเลยปีนี้ ทั้งต้ม กับน้ำพริก แกงหน่อไม้ส้ม ผัด ยำ ผัด-บึ้มน้ำมันหน่อยอร่อยล้ำ อย่าลืมหั่นหอมแดงใส่ด้วย และน้ำมันอย่าเยิ้ม เห็ดห้านี่ แกงใส่ยอดส้มป่อย ใบเม่า ก็ได้ครับ อร่อยกรุบๆ พูดแล้ว โปรดรอ ก.ค.นี้ ที่บ้านทุ่งดาว มีลุ้นครับ ทุกปี ๆ เห็ดโคน....หวานอร่อย ดอกเท่าน่องเท่าขา(เด็ก.....) 555

พ่อพเยีย มาไล่หลังภูเพยีย
ไม่ทันแล้ว เรากินเห็ดถอบกันหมดแล้ว
กินไข่เจียวจานเก่งของตัวเองไปแล้วกัน
สูตรบอนหวานก็อร่อยนะ เคยแล้วบอนหวาน
ผักหวานบ้านมีสองต้น ต้องหมั่นเด็ดยอด เขาจะโป่งใบอ่อนให้เก็บกินเรื่อย ๆ แกงจืดแบบตำลึงก็อร่อย
น้ำเดือดวางลง
ยกลงเลย เขียวสด หวานกรอบ รักษาคุณค่าอาหารไว้
สวาท ธนามีเป็นคนพะเยา ไปทำงานดำน้ำทะเลแถบอาหรับ อาลัยนักเขียนเรื่องผจญภัยใต้สะดือ(ทะเลนะห้ามคิดมาก) ไว้เล่าดีกว่า เรื่องยาวหลายตอนจบ ที่แน่ ๆ ฝีมือต้มยำปลากระเบนของเขาสุดยอด กระเบนเขามีแต่ผัดฉ่าร้อนแรง แต่สวาททำให้เรากิน ต้มยำครับท่าน (สมันเปิดร้านอยู่ที่บางกรวย..)
กวีแทบทั้งนั้นแหละ มีฝีมือ ไวท์ ศักดิ์สิริ ก็ใช่ย่อยปลาน้ำจืดนี่ต้องยกให้เขาเลย เข้าใจ....ทำกับข้าวนี่มันกรรมพันธุ์นะเราว่า...
แม่ไวท์ยิ่งสุดยอด กับข้าวไทยสมัยโบราณท่านทำให้กินสมัยอยู่เหย้าริมยม สวรรค์มีจริงต้องบอกอย่างนั้น

ส่วนผักหวานป่า กรอบกรุบ แกงใส่ปลาย่าง อร่อยสุด
พูดแล้วก็มื้อหน้าแล้วกัน

เมนูสุดยอดปอน ปอน ชอบก็คือยำปลาแห้ง
ใส่มะแคว้ง วุ้นเส้น ใส่ขิงด้วย ร้อน ๆ เหงื่อซก ต้องกินเป็นมื้อเที่ยงเท่านั้น ถึงจะมันสุด

ก่อนที่จะเข้าหมู่บ้านไปถามปณ ว่ามีคนชื่อพี่แต้ม แต๋ม แตม หรือ ptham ส่งอะไรมารึเปล่า

เพิ่งรู้นะนี่คนเลวที่แสนดี ว่าผู้หญิงนี้หวงเครื่องปรุง
วันหลังจะหาพ่อค้าก๋วยเตี๋ยวที่เป็นผู้ชายเท่านั้นปรุง 55


หญิงปอม-ปอม ว้า อดกินของอะหย่อยดิ
งั้นอ่านชูมานให้จบนะ เห็นว่ามาหลายเพลาแล้ว
หรือปีหนึ่งอ่านซีไรต์เล่มเดียว ม่ายนะม่ายนะ...
บอนหวานหายป่วยแล้ว ลงสวน ทำกับข้าว มีสูตรอร่อยผักหวานบ้านอื่นอีกไหม จะได้ทดลองบ้าง อือม์ ใครไม่เชื่ออย่าลบหลู่ เคยโยนใส่มาม่า(ต้องหมูสับธรรมดานะ ไม่ต้มยำ) อร่อยน้อยซะเมื่อไหร่...

ว้ายย น้าปอน ปอน จำได้ว่าปอม ปอม เม้าท์ว่าอ่านชูมานอยู่มาหลายเพลา แหะๆ แบบว่า คนมีลูกอ่ะค่ะ อ่านๆ อยู่แล้วก็วาง แต่ปอม ปอม นิสัยไม่ดีค่ะ แอบเปิดอ่านตอนหลังก่อนว่าจบไง เสร็จแล้วก็นั่งทำใจสักระยะ เดี๋ยวจะอ่านต่อ ปีนี้อ่านจบแน่นอน

หึหื้อ...หญิงปอม
นิสัย....
อ่านตอนจบก่อนได้ไงอะ....
งั้นอ่านถอยหลังเลยดิ ปีนี้เหลือตั้งหกเดือน
ทีละบรรทัดยังดี(บุญหัวซี-ฟู้ด)

รูปท้ายเล่มสารคดีน่ารักดีค่ะ
^____^

ภาพพิมพฺม่วนน้อยก็น่ารักดีครับ

เขินจัง...
จะบอกว่า นานมาแล้ว หนูเคยเขียนโปสการ์ดถึงพี่ปอนจ๋าด้วยล่ะ ส่งไปตามที่อยู่ของสำนักพิมพ์สู่ฝัน ในหนังสือห้องใต้หลังคาสีขาว ซึ่งพอโตขึ้น หนูมานั่งทบทวนดูแล้ว ตอนที่หนูส่งไป ที่นั่นน่าจะกลายเป็นอย่างอื่นไปแล้ว และโปสการ์ดของหนูก้อเดินทางไปไม่ถึงพี่ปอนจ๋าด้วย นึกๆแล้วอาย...คนที่รับไว้ เค้าจะนึกยังไงน้อ...>.<

ใบข้าว
สงสัยว่าฝนฟ้าพายุแปรปรวน
หนูถึงได้หวนหาอาวรณ์ย้อนหลังไปแสนนาน
วันวานเอ๋ย
ไม่เคยกลับคืนหวน
หลงช้ำคร่ำครวญ
ก็มีแต่ป่วนปวดใจ

วันนี้นะใบข้าว-วันนี้
คือขณะหนึ่งที่ยิ่งใหญ่
วันวานผ่านเลยไป
ทำวันนี้ให้ดีงาม

สวัสดีค่ะ

ชอบที่ จขบ. เขียนในหน้าต่างดอกไม้26 จังเลยค่ะ..ทำให้นึกถึงคำที่ท่องไว้เตือนใจตัวเองว่า ..วันไหนๆไม่สำคัญเท่า วันนี้เลย...

แค่วันนี้ขณะเดียวเท่านั้นที่มีความสำคัญ

แก๋งเห็ดเผาะใส่ยอดใบเม่า บ่ได้กิ๋นมาเมินแล้วเจ้า
เมืองนอกมีขายหนาอ้าย แต่ยะกิ๋นบ่เป๋น
เลยได้แต่ผ่มันแช่อยู่ในขวดในร้านไทย

ยะได้ผัวก่กิ๋นบ่เป๋นเจ้าอ้าย ค่อยๆกลืนชาติเปิ้น
ไปทีละน้อยเนาะอ้ายเนาะ แต่สังเกตุเต๊อะอ้าย
ฝรั่ง..ถ้ากิ๋นอาหารไทย หนังบ่ค่อยเหี่ยวย่น
ความหนุ่มยังหลงเหลือรอคอยเวลา ฒ ไปแหมเมิน
ฝรั่งบางคน 40 up ลงพุงเหียแล้ว แต่คุณสามีแม่น้องนิก
ยังหนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยวเหมือนเดิม

พี่ปอนจ๋า...
วันนี้คือ"นาทีที่เราควรทำให้ดีที่สุด" จริงๆอย่างที่พี่บอกค่ะ แต่หลายๆครั้งก้ออดไม่ได้ที่จะนึกถึงหลายๆนาทีในอดีตที่เราได้เคยทำผิดพลาดไป แม้ว่านึกถึงแล้ว มันจะทำให้เรารู้สึก"เจ็บปวด"อยู่บ้างนะคะ

หนูมีอดีตที่ได้เคยทำผิดพลาดไปเยอะแยะไปหมดเลยค่ะ แต่เวลาที่นั่งคิดถึงมันหนูก้อยังรู้สึกดี ก้อเลยเป็นที่มาของหนังสือ "ยิ้มให้กับความทุกข์แล้วเราจะมีความสุขที่สุดในโลก"มันคือบันทึก คือชีวิตส่วนหนึ่งของหนูเลยค่ะ

พี่ปอนจ๋ารักษาสุขภาพด้วยนะคะ อยากอ่านนิยายเรื่องใหม่ๆของพี่ปอนจ๋า แต่ว่า...ผ่านตามาตรึงใจก้อช่วยแก้โรคคิดถึงได้ค่ะ

floral_flory
ใช่,ไม่ต้องโลภมาก
ต้องการหนึ่งวินาทีอาจได้หนึ่งวัน
ต้องการชั่วนิรันดร์ก็เริ่มที่หนึ่งวินาที

แม่น้องนิก
เปิ้นต้มแจ่ไป มันตึงอยู่ได้เมิน
หันเขาส่งหื้อกั๋นเมืองนอก
แต่ลำบ่ลำบ่ฮู้เน้อ
ส่งสัยแฟนแม่น้องนิก
หล่อแหมะฮาก
แม่ครัวเก่งส่วนใหญ่ผัวตุ้ย
ระวังเน้อ

ใบข้าว
ซาวน์ออนฟิล์มรู้เรื่องบ้างไหม
หนูเขียนหนังสือหลายเล่มรึยัง
ขอโทษทีที่ไม่ได้ถามไถ่ พูดมาก็ทำให้อยากอ่านความสุขความทุกข์ที่หนูหาญกล้าเผชิญหน้าอมยิ้มเสียแล้ว
เล่มนี้รึเปล่าที่ว่าส่งไปที่แม่ใจ

รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันไว้เขียนหนังสือเล่มใหม่ให้โลกได้อ่านนะ...

พี่ปอนจ๋า
ซาวน์ออนฟิล์มา หนูไม่รู้เรื่องอะค่ะ เพราะเป็นคนที่ดูหนังน้อยมากด้วยมั้งคะ ไม่ได้สนใจด้านนี้เลยอะค่ะ (เกี่ยวกันมั้ยหว่า)

หนูเพิ่งเขียนไม่กี่เล่มหรอกค่ะ แต่สัญญษว่าจะเขียนให้หลายๆเล่ม
เล่มนี้แหละค่ะที่จะส่งไปที่แม่ใจ เพราะคิดว่าพี่ปอนจ๋าคงไม่เหมาะกะนิยายปุ่นๆของหนุแน่ๆ

อยากนั่งฟังพี่ปอนร้องเพลงอีกจัง ฝนตกบ่อย นางฟ้าคงกะลังอกหักนะคะ

แอบเอาดีดีทีมาฉีดมดแถวนี้จ้ะ คริคริ

มาฉีดทำไมแถวนี้
ไปที่ผ่านตาสิ เขาเปิดห้องเอกเขนกกันที่นั่นตรึม คริ คริ

ผู้ชายทำกับข้าวเก่ง นี่น่าสนใจ
แต่ไม่ชอบเด็ก
ชอบคนแก่ อิ อิ

แอบมาชิมฝีมือกฤช เหรอฟิล์มกัส

สงสัยต้องออกไปตามหาหนังสือเล่มที่ว่าซะแล้ว วันนี้ได้โอกาสอวดจดหมายเก่าที่เราเก็บบ้าง

ดีจังเลย
เรนนี่ซี
ที่รั้งเมื่อวานนี้มาให้ชมชื่น
เนื่องด้วยโอกาสอะไรหนอ
ถึงได้รูปเขียนฝีมือแวนโก๊ะ

ดีจังๆ
แต่ทำไมแอบย่องมาห้องนี้หนอ
นอกจากใบนี้แล้วมีอีกไหม