อำลา..เมืองอิเหนา ตอนจบ 29 July วันนี้เราโบกมืออำลา Amed เหมารถไปที่อื่น แม่บุญกับมิเชลเที่ยวกันแบบนี้แหละ ไม่มีโปรแกรมตายตัว จองที่พักนอนคืนเดียวก่อน ดูว่าชอบไหม ? ถ้าชอบก็อยู่อีกสองสามวัน ไม่ชอบก็เปลี่ยนที่ เคยจองที่พักเป็นอาทิตย์แล้วไปเจอที่อื่น สวยกว่า สะอาดกว่า กับข้าวอร่อยกว่า แต่ยกเลิกที่เก่าไม่ได้ต้องจองแล้วจองเลย ..ผิดความตั้งใจ ตั้งแต่นั้นมาเลยเปลี่ยนวิธีใหม่แบบที่ว่ามา จะเบื่อก็ตอนเก็บกระเป๋าเข้า ๆ ออก ๆ นี่แหละ แต่เที่ยวกันมาห้าหกปีแล้ว เราเริ่มชิน บางทีนอนที่ละคืน เช้ามาไปต่ออีก ความมันส์ของชีวิต.. วันนี้เราเปลี่ยนไปพักที่แหล่งท่องเที่ยวดูบ้าง เมืองที่ว่าคือ Kuta อยู่บ้านนอกมาหลายวันแล้ว ก่อนกลับขอดูมั่งว่า ชาวอิเหนาเขามีที่สวย ๆ ที่อื่นที่น่าสนใจอะไรอีกบ้าง รถที่เราเหมามารับแปดโมงเช้า แต่รถไม่ยอมออก บอกว่ารอแขกอีกคน อ้าว..เมื่อวานบอกว่ามีเราสองคนเท่านั้น งานนี้แกเลยรับทรัพย์สองต่อ เพราะจริง ๆ หากเหมาแล้วแกไม่มีสิทธิ์รับคนอื่นอีก เอาน่า..เขาทำมาหากิน อย่าไปคิดอะไรมากเลย มีที่นั่งพอก็ใช้ได้แล้ว ฝรั่งที่จะเดินทางไปกับเรา เป็นชาวเชค ฯ อยู่ยุโรปเหมือนกัน แต่พี่แกพูดภาษาประกิต ไม่ค่อยได้ เลยคุยกันได้ไม่นาน เพราะเมื่อยมือ แม่บุญนั่งหน้ากับโชเฟอร์ ปล่อยให้มิเชลนั่งข้างหลังกับแก จะได้คุยกันบ้าง อีกอย่างแกแพ้แอร์รถยนต์ อากาศร้อนตับแตก โชเฟอร์เปิดแอร์ พี่แกงัดเสื้อกันหนาวออกมาคลุมโปงยันหัว นั่งหลับ มิเชลขำแทบกลิ้ง เลยงัดกล้องมาถ่ายรูปไว้เป้นหลักฐาน ..ของแปลก.. ระหว่างทางเราขอหยุดที่หมู่บ้านศิลปหัตถกรรมของเขา เพราะน่าสนใจ คนขับตอบตกลงทันที งานนี้มี ค่าน้ำ..คอมมิชชั่น เวลาแขกซื้อสินค้าไง มากน้อยแล้วแต่แขกจะจ่ายไปเท่าไหร่ บางทีไกด์รวยเละ เพราะแขกซื้อมาก ที่ไหน ๆ ก็แบบนี้ทั้งนั้นแหละ ทำใจเถอะ ต่างคนต่างทำมาหารับประทาน..แม่บุญพูดเพราะเนาะ แม่บุญเดินหลงเข้าไปในร้านทอผ้าของเก่า ..คนเดียว มิเชลเดินไปดูร้านอื่น เพราะคงคิดว่าแม่บุญจะไม่ซื้ออะไรแน่นอน แต่...แม่บุญเห็นผ้าผืนหนึ่งสวยมาก ทอแบบเก่าแก่เป็นศิลปของเขา เวลานั้นอารมณ์อยากได้เข้าครอบงำแบบไม่ยอมออก เลยเจราว่ามีแต่เงินไทย ดอลล่าห์มีบ้างแต่ไม่เยอะ เจ้าของร้านบอก ได้สิ ..เดี๋ยวนี้เขารับเงินไทยกันแล้ว..อ้อเหรอ ความรู้ใหม่นะเนี่ย แสดงว่าพี่ไทยช็อปแหลกจริง ๆ แกบอกว่าจะให้ราคาพิเศษ ซื้อแล้วเวลาไปเห็นที่ร้านอื่นอย่าไปบอกเขาว่าได้ราคาดี เดี๋ยวแกจะถูกต่อว่า โถ..ตกลงจ้า ใจดีจัง ว่าแล้วแม่บุญก็จ่ายกะตังค์ เดินยิ้มหน้าบานออกมานอกร้าน ดีใจที่ได้ของถูกใจราคาไม่แพง บุญ..มีจริง พระท่านดลใจให้เดินผ่านอีกร้าน มีผ้าขายเหมือนกันเด๊ะ กำลังจะก้าวขาผ่านร้าน เหมือนมีคนมาจับไว้ให้เดินเข้าไปถามราคา...ถามแล้วก็วิ่งไปหาลุงใจดี...ไม่ได้ไปขอบคุณหรอก งานนี้เดินไปหาเอง ไปขอคืนผ้า...เพราะผูกโก่งราคาแพงระยับกว่าร้านอื่น โถ..นึกว่าใจดี ที่ไหนได้ เชือดแม่บุญแบบนิ่ม ๆ โชคดีที่แกยังไม่เก็บเงินไทย มันวางอยู่บนโต๊ะ แกกำลังพับผ้าที่ขนมาให้แม่บุญเลือก แม่บุญเลยยึดเงินมา แล้วบอกแกว่า สามีให้เอามาคืน เพราะลุงขายแพงกว่าร้านอื่น งานนี้ลุงหน้าแดง ไม่รู้ว่่าโกรธหรืออาย...แม่บุญพูดเสร็จก็โกยอ้าว.. กลัวแกวิ่งมาตีหัวเอาเงิน...ดีนะที่มิเชลเดินมาพอดี ..ระวังกันหน่อยนะเวลาไปไหน ๆ คนเดียว นั่งรถมาทั้งวัน ถึงที่พักเกือบบ่ายสาม ระหว่างทางเห็นเขาปิดป้ายอัตราแลกเปลี่ยนเงินไว้ โอ้โห..ทำไมมันต่างกันลิบลับ ให้ราคาดีจังวุ้ย ถ้าแวะมาแลกที่นี่แต่แรก คงได้กะตังค์เพิ่มอีกเยอะ เล็ง ๆ ไว้ว่าที่ไหนให้เยอะ เดี๋ยวค่อยมาแลก บ้านเมืองข้างหน้าที่เห็น แม้จะยังหลงเหลือความเป็นบาหลีอยู่บ้าง แต่โรงแรมมากมายก็ผุดขึ้นแทบจะทุกถนน นักท่องเที่ยวมากมายเดินเต็มไปหมด สมแล้วที่เป็นเมืองท่องเที่ยว คล้าย ๆ ภูเก็ตเลย เราสองคนมองหน้ากัน มันต่างกันเป็นขาวกับดำ กับที่เราพักมาเมื่อสามวันก่อน แต่ช่างเถอะ นอนอีกไม่กี่วันก็กลับแล้ว เราเลือกพักเกสต์เฮ้าท์ตามเคย ราคาปานกลาง ตั้งอยู่เกือบใจกลางเมือง ที่พักอื่น ๆ เต็ม...และราคาแพงเป็นเท่าตัวเพราะเป็นช่วงท่องเที่ยวของเขา เช็คอินเสร็จ ก็พากันเดินสำรวจไปนอบ ๆ เมือง คนเยอะจริง ๆ เชียว เราเดินหลบศูนย์การค้าเพราะขี้เกียจเบียดเสียดกับคนเยอะ ๆ ลัดเลาะไปตามย่านเก่า เจอร้านขายอาหารพื้นเมือง คนเยอะทีเดียว ดูสะอาดสะอ้านเลยเข้าไปสั่งข้าวกินกัน ราคาไม่แพงเลย อาหารรสชาติใช้ได้ จากนั้นก็เดินต่อ ไปเจอชาวบ้านจริง ๆ กำลังเตรียมเครื่องไหว้ นัท เลยขอเข้าไปชม ได้คุยกันอีกพักใหญ่ พวกเขาดูใจดีกันจริง ๆ ชมเมืองกันจนเมื่อย..กลับจ้าขอพักยกหน่อย นั่งรถทั้งวันมันเมื่อยไปหมด แก่แล้วก็แบบนี้หละ หาดคูต้าออกจะพลุ่งพล่านไปด้วยนักท่องเที่ยวตั้งแต่แบกเป้ยันถือหลุยส์ วิตตอง ห่างไปอีกนิดเป็นหาดสวยงาม โรงแรมห้าหก ดาว แหล่งหรู ดูมีเทสต์ ราคาแพงคล้ายสยาม บวก แถบสุขุมวิท ชื่อหาด Legian นักเดินทางกระเป๋าแพ็บอย่างเรา พักที่หาดคูต้า ก็เลิศแล้ว แถมฝากท้องไว้กินอาหารที่ร้านตรงข้ามโรงแรม ...อร่อยมาก ๆ ขอบอก แต่ไปตอนเย็นนะ เพราะกลางวัน ลูกมือทำ ฝีมือคนละเรื่องกันเลย 30 July วันนี้มิเชลตั้งใจอย่างแม่นมั่นที่จะไปนอนอาบแดดริมหาด เอาอีกแล้ว..ตรู แม่บุญต้องหาครีมกันแดดเบอร์แรงสุด ๆ ชะโลมแทบจะอาบแทนน้ำ ว่าแล้วก็หอบผ้าขนหนูหนึ่งผืน ไปปูนั่งริมหาด แต่เพราะคนเยอะ เราเลยเลี่ยงไไกล ๆ หน่อย นั่งได้ซักพักไม่ไหวแล้ว ร้อนเหลือเกิน มิเชลเองยังบ่นว่าทำไมมันร้อนจนแสบไปหมด ตกลงเลยเปลี่ยนใจเดินชมหาดรอบ ๆ แทน เขามีเทศกาลริมหาดหน้าโรงแรมใหญ่ เดินดุกันสักพัก เพราะแดดร้อนระเบิด ทนไม่ไหวเลยเดินลัดเลาะชมเมืองอีกด้านแทน แม่บุญกับมิเชลออกจะเบื่อ ๆ กับคนเยอะ ๆ เลยตกลงกันว่าเราจะกลับก่อนกำหนด เดินหาเอเจนซี่จนเจอของการบินไทย ไปขอเลื่อนตั๋วกลับ โดนสับไป 150 usd เรายอมตกลงเพราะคิดว่าหากอยู่ต่ออีกห้าวันก็คงจ่ายค่าโรงแรม ค่ากินมากกว่านี้ อีกอย่างไม่ชอบที่นี่เลย เกิดอาการเบื่อ อยากกลับไปกินข้าวเหนียวส้มตำ เลยตกลง หารู้ไม่ว่า ตั๋วของเรา เลื่อนการเดินทางได้ตลอด โดยไม่ต้องจ่ายอะไรเลย หากเราเพียงแต่โทรฟรี ไปที่ออฟฟิสการบินไทย ไงหล่ะ เสียค่าโง่..แพงจัง ใคร ๆ มาอ่านแล้วจงจำไว้นะจ๊ะ ยกเว้นสายการบินราคาประหยัด ถึงจะเปลี่ยนไม่ได้เลยจ้า อันนี้มารู้ตอนไปสำนักงานที่ถนนวิภาวดี ฯ เขาเช็คดูตอนแลกไมล์ แล้วเจ้าหน้าที่ถามอะไรไม่รู้ แม่บุญเลยเล่าให้เขาฟัง เธอตกใจที่เราจ่ายตังค์แพง เพราะมันไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย เล่นเอามิเชลหัวเสียไปกับการโกงครั้งนี้สุด ๆ ..นี่เป็นครั้งที่สอง ที่เราถุกโกง ครั้งแรกเป็นไง เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง 31 July ไหน ๆ เราก็จะกลับก่อนกำหนด แม่บุญเลยมองหาทัวร์หนึ่งวัน ขอไปดุพระอาทิตย์ตก ที่ Tanah Lot ไปดูให้เห็นกับตาว่าสวยจริงหรือเปล่า หลังอาหารเช้า เรามายืนรอรถที่จะมารับ เผอิญแม่บุญกับมิเชลมีกะตังค์ไม่พอจ่ายต้องแลกอีก แม่บุญบอกให้มิเชลรอที่หน้าโรงแรม เพราะหากไกด์มาจะได้เห็น ส่วนแม่บุญเดินเลี้ยวไปหาที่แลกเงิน เล็งไว้ตั้งแต่เมื่อวาน เพราะเห็นป้ายให้ราคาดีกว่าที่อื่น ๆ ผู้ชายรุ่นหนุ่มผิวสีกาแฟ ยืนอยู่หน้าร้าน พอรู้ว่าจะแลกเงินก็รีบกุลีกุจอต้อนให้เข้าเล้าหมู ถามแม่บุญว่าจะแลกกี่มากน้อย แม่บุญคำนวนดูเท่าที่ต้องการ เพราะพรุ่งนี้จะกลับแล้ว แลกคืนมันยากและได้น้อยกว่าแน่นอน ตกลงเอาตามที่ว่า... หนุ่มน้อย..เอาเงินแบ็งค์ย่อยออกมานับเป็นกอง ๆ ละแสน..นับแล้วนับอีกให้แม่บุญเห็นจะ ๆ แม่บุญเห็นนับอยู่นั่น เออ..ฉันไม่มีเวลามานั่งสับไพ่ เอ้ย..เงิน จะรีบไปเที่ยว ว่าแล้วก็ยื่นมือจะไปเก็บเงินแต่ละกอง ...หนุ่มน้อย รีบโบกมือห้าม อะไรว่ะ คนจะรีบไป เขาบอกว่าเงินที่นับมันเกิน แม่บุญต้องทอนให้เขาคืน จำนวน..มีไหม? แม่บุญบอก มีสิ ว่าแล้วก็ก้มหน้ามุดหาเงินที่ตกอยู่ด้านในสุดของกระเป๋า โดยละสายตาจากหนุ่มน้อย ไม่ได้มองกองเงินที่ถูกรวบทั้งหมด ยื่นมาให้ แม่บุญก็ทอนส่วนต่างแล้วรีบเดินไปหามิเชล เพื่อไปขึ้นรถที่มาถึงและกำลังรออยู่ มิเชลถามว่าเรียบร้อยใช่ไหม ?? จ้า..ว่าแล้วก็เอามือตบกระเป๋าอันตุงขึ้นมาทันตาเห็นกับจำนวนแบ็งค์ย่อย ..นึกในใจว่าเยอะชมัด นับกันตาเหลือก ยิ่งตกเลขอยู่ รถออกจากที่พัก มุ่งไปที่จุดแรก คือ Jatiluwih เป็นจุดชมนาข้าวที่ใหญ่ที่สุดของบาหลี ระหว่างนั่งรถไป มิเชลบอกว่าให้จ่ายเงินค่าทัวร์ให้ไกด์ไปเลยจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องเงินอีก ในรถมีเพียงเราสองคนกับไกด์ พร้อมคนขับรถ ซึ่งเป็นรถใหม่เอี่ยมละออ ดีกว่าที่คิดไว้ แม่บุญลงมือล้วงกระเป๋า เอาเงินออกมานับ ๆ ๆ ๆ ๆ เอ..มันทำไมขาด จริง ๆ แล้วมันต้องเกิน เพราะแลกมาเผื่อนิดหน่อย ว่าแล้วก็นับ ๆ ๆ ๆ สุดท้ายใจเริ่มสั่น ด้วยความโกรธ รู้แล้วว่าโดนโกง แต่ไม่รู้ว่าเขาโกงตอนไหน ? แม่บุญพยายามนึก..ตอนไหนนะ ?? มิเชลถามว่า เงินครบไหม ? เลยตื่นจากภวัง..รีบกลบเกลื่อนว่าครบสิ เพราะไม่กล้าเล่าให้แกฟัง กลัวแกโกรธ ในใจเริ่มมีทุกข์ เพราะความโกรธ...พอไปถึงนาข้าว อารมณ์นั้น แม่บุญไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น รอจนมิเชลเดินไปหามุมถ่ายภาพ เลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้ไกด์ฟัง ถามเขาว่า ช่วยได้ไหม ? ขอให้เป็นพยานให้หน่อย ว่าตอนเช้าแม่บุญไปแลกเงินที่นั่น... ไกด์ฟังอย่างตั้งใจ ระหว่างนั้นมิเชลก็เริ่มสงสัยว่าทำไมแม่บุญผู้บ้าคลั่งการถ่ายภาพไม่ขยับก้นเสียที ไกด์บอกอย่างนิ่ม ๆ สุภาพ ๆ ว่า ช่วยอะไรแม่บุญไม่ได้เลย เพราะหากเจ้าของร้านมีอิทธิพล ตัวเขาเองจะลำบากในการทำมาหากิน ยิ่งให้การกับตำรวจเรื่องจะไปกันใหญ่ ตำรวจรับเรื่องไปกว่าจะสืบสานเรื่องราว แม่บุญก็ไปถึงเมืองไทยแล้ว อีกอย่างหากอยากให้ไว..ต้องจ่ายใต้โต๊ะ ..เอากะเขา เหมือนกันไม่มีผิด.ที่ไหนก็ไม่รู้ ?? แม่บุญเริ่มเครียดหนัก มิเชลเดินมาข้างหลัง ถามว่าเกิดอะไรขึ้น งานนี้ปิดไม่ได้แล้ว ต้องเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง แกโกรธจนหน้าแดง โกรธทั้งเจ้าหนุ่มรับแลกเงิน และแม่บุญที่ไม่ยอมบอกตั้งแต่แรก จะได้กลับไปจัดการทันที นี่เดินทางมาไกลแล้ว ปล่อยเสือเข้าป่าไปแล้ว ..ว่าแล้วก็บ่นแบบหมีกินผึ้ง ...ไม่น่าเลยแม่บุญ เสียรู้เขาจนได้ มาคิด ๆ กันแล้วคงเป็นตอนที่ก้มหาเงินทอนในกระเป๋า ไอ้หนุ่มนั่นถือโอกาส กาดเงินส่วนหนึ่งลงหลังเคาน์เตอร์ มันสูง แม่บุญเลยมองไม่เห็นว่าเงินส่วนหนึ่งลงไปกองอยู่อีกด้าน เจ็บใจจริง ๆ ต้องทำใจ เดินทางเที่ยวต่อให้จบวัน เพราะจ่ายตังค์ไปหมดแล้ว เขาพาไปตลาดขายผลไม้ที่ใหญ่มาก ชื่อ Candi Kuning รถทัวร์จอดกันพรืดเรียงเป็นตับ ผลไม้คล้าย ๆ บ้านเรามีแปลก ๆ บ้าง แต่เราสองคนไม่ซื้ออะไรเลย ไกด์คงเซ็ง..ว่าแล้วก้ไปต่อ เที่ยงแล้ว เขาพาไปกินข้าวที่ร้านอาหารใหญ่ตั้งอยู่ท่ามกลางวิวท้องทุ่งอันเขียวขจีบนเขา เป็นบุบเฟ่ อาหารมากมายเหมือนเมืองไทยเลย เราเลือกกินอันที่เห็นว่าพอกินได้ ถัดจากโต๊ะที่แม่บุญนั่งไม่ไกล เจอกลุ่มคนไทยมาเที่ยว แต่เราไม่ได้ทัก เพราะยังคิดเรื่องถูกโกง..ลืมไม่ลง จากนั้นเดินทางต่อ ไปที่วัดที่ตั้งอยู่ท่ามกลางหุบเขา อากาศที่ร้อน และชื้น ทำให้เกิดเป็นเมฆหมอกปกคุมบริเวณทะเลสาบ Beratan lake ที่วัดตั้งอยู่กลางน้ำ ชื่อ Ulun Danu กลายเป็นภาพสวยงาม ที่ใคร ๆ ก้พากันไปถ่ายภาพเป็นที่ระลึก แม้แต่ชาวอินโดเองก็เถอะ จากนั้นไปดูทะเลสาบอีกสองแห่งคือ Buyan และ Tamblingan at Gobleg village แล้วก็พาไปดูลิง แม้จะบอกว่า เป็น Friendly Monkey แต่เราสองคนไม่ชอบเท่าไหร่ ต่อด้วย Taman Ayun ที่เป็นวัดหลวง สร้างตั้งแต่ปี 1634 นานจังเนาะ ระหว่างไปชมสถานที่ต่าง ๆ ยอมรับว่าแม่บุญทำใจลำบาก กับการถูกโกงครั้งนี้มาก ไม่นึกว่าจะเสียรู้เขาว่างั้นเถอะ ที่สุดท้าย โฮไลท์ของบาหลี คือ ไปดูพระอาทิตย์ตกน้ำที่วัดชื่อ Tanah Lot Temple ตั้งอยู่ด้านมหาสมุทรอินเดีย ตอนไปถึงนึกว่ามาผิดที่ เพราะร้านขายของที่ระลึกข้างทางเยอะจริง ๆ แทบจะไม่มีที่เดิน นักท่องเที่ยวหลั่งไหลมารอชมภาพพระอาทิตย์อัสดง กันราวกับมด แม่บุญต้องเดินจับมือถือแขนสามีเดินเพราะกลัวหลง นัดกับไกด์ว่าจะมาเจอกันที่ไหน แล้วเขาก้ปล่อยเราสองคนให้เดินดูตามใจชอบ เราเดินดูรอบ ๆ บริเวณ คนเยอะจริง ๆ เล่นเอามิเชลเบื่อ แม่บุญบอกว่าเราแยกกันเถอะ..ไปถ่ายภาพน่ะ จะได้ไม่ต้องรอกัน ว่าแล้วก็แยกกันตรงนั้น รอจนพระอาทิตย์เริ่มแย้มกายมาหย่อนตรงทะเลข้างหน้า ภาพนั้นสวยมากจริง ๆ คนก็เฮโลกันกดชัตเตอร์กันจ้าละหวั่น เพราะเวลาไม่คอยใคร นี่ถ้าเก็บค่าตัว แกจะรวยไม่เบา เพราะแต่ละวันคนมาดูกันมากมาย คิดได้ไง..แม่บุญ พระอาทิตย์ลับฟ้าไปแล้ว ผึ้งก็แตกรัง ตอนนี้ใช้ความเร็วในการเดินไปที่รถ เพราะกลัวรถติด อย่างว่าไกลเหลือเกิน ใครจะไปเที่ยวไม่ต้องคิดว่าจะขับรถไปดุเองให้เสียเวลา เกิดหลงทางขึ้นมาจะยุ่ง ว่าแล้วไกด์ก้พาไปส่งที่โรงแรม อาบน้ำ นอน..พรุ่งนี้จะกลับบ้านแล้ว 1 August มิเชลบอกว่า ให้รีบเก็บของแล้วลองเดินไปดูที่ร้านรับแลกเงินอีกครั้ง เผื่อเขาจะมาแล้ว แปดโมงเช้าเราสองคนไปยืนรอ เริ่มมีร้านข้าง ๆ มาเปิดร้าน เลยถามว่ารู้จักคนรับแลกเงินไหม ? เขาบอกว่าเป็นคนมาจากจาร์การตาร์ มาเปิดร้านได้ไม่นาน แม่บุญเลยเล่าเรื่องราวให้เขาฟัง พร้อมกับถ่ายรูปร้านทั้งซ้าย ขวา เล่นเอาร้านข้าง ๆ กลัวว่าจะมีภาพร้านของเขาติดไปด้วย แม่บุญบอกว่า...จะเอาภาพร้าน รายละเอียดไปลงเฟสบุค ให้คนดูให้ทั่ว ว่าร้านนี้โกง และจะไปแจ้งความด้วย งานนี้มีลุ้น คนที่ได้ยินเริ่มพูดกันต่อ ๆ เก้าโมง..ยังไม่มา เราเดินกลับไปโรงแรม เช็คเอ้าท์ เพื่อรอขึ้นเครื่องตอนบ่าย จากนั้นกลับไปที่ร้านอีกเพราะอยู่ไม่ไกล คราวนี้มีชาวหนุ่มอีกคน เดินมาหา พร้อมถามว่าโดนโกงไปเท่าไหร่ ? ที่แท้เขาก็ทำงานด้วยกัน แม่บุญ..พูดเสียงดังให้คนอื่น ๆ ได้ยินเรื่องราว เพราะอยากให้รู้ว่าสิ่งที่เขาทำมันไม่ถุกต้อง ที่สุด เจ้าหนุ่มเรียกเข้าไปในร้านคืนเงินที่ถูกโกงให้ทั้งหมด และขอร้องไม่ให้เอารูปร้านไปลง..เพราะกลัวไม่มีลูกค้า ..แม่บุญ.ไม่รับปากใด ๆ ทั้งสิ้น เมื่อทำผิดก็ต้องรับผิด ต้องลงโทษ ไม่งั้นก็จะทำแบบนี้กับคนอื่น ๆ ต่อไป คุกไม่ได้มีไว้ใส่หมานี่หว่า.. อันนี้คิดในใจจ้า ไม่ได้พูดออกมาหรอก มิเชล..ขอให้แม่บุญยกโทษให้เขา ..พูดง่ายเนาะ แล้วเขาก็จะทำต่อไปอีกเรื่อย ๆ อันนี้เป็นเรื่องความคิดของแต่ละคน แม่บุญ...ต้องการให้เขาได้รับบทเรียน .ไม่ได้ต้องการอย่างอื่น เรื่องทำมาหากินใคร ๆ ก็ต้องทำ แต่..ทำอย่างถูกต้อง ทั้งทางกฏหมายและศีลธรรม อันนั้นรับได้ แต่หากต้องโกงคนอื่น ไม่เคยอยู่ในคามคิดของแม่บุญเลย ..ขอโทษที่แม่บุญไม่ยกโทษให้ บ่ายวันนั้นเรานั่งเครื่องบินกลับเมืองไทย พร้อมกับเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต การเดินทางแต่ละครั้ง ล้วนให้ประสบการณ์ มากมายแตกต่างกันออกไป ถึงได้มีคำกล่าวไว้ในสุภาษิตจีนว่า อ่านหนังสือพันเล่ม ไม่เท่าเดินทางหนึ่งลี้ ..ท่านเห็นด้วยไหม ?? จบบริบูรณ์จ้า   Create Date : 21 มิถุนายน 2554 26 comments Last Update : 21 มิถุนายน 2554 2:28:20 น. Counter : 4435 Pageviews. Share Tweet

มาเจิมเอง จะบอกว่า เรื่องมันยาวเพราะเราอยู่กันนาน เราคิดกันว่าหากจะไปที่ไหนก้ไปให้มันสุด ๆ ไปแล้วไม่ต้องไปอีก ไปให้รู้ให้เห็นว่าเป็นไง จากนั้นก้เก็บตังค์หาที่ใหม่ไปดุกันใหม่ แต่ละทริปของเราเลยยาววววว เป้นหลายกิโลเมตร อิ อิ หากไม่เบื่อที่จะอ่านกันก่อน งานหน้ายาวอีกตามเคย   โดย: Maeboon 21 มิถุนายน 2554 2:51:32 น.

สวัสดีค่ะแม่บุญ ตามมาเที่ยวอิเหนาตอนจบ โอ้โห ร้านขายผ้ารับเงินไทยด้วย แสดงว่าพี่ไทยช้อปเก่งจริงๆ 555+ ว๊ากกก งานนี้มีหลอกขาย เชือดนิ่มๆ แม่บุญใจถึงค่ะ เข้าไปคืนผ้า เอาเงินคืนซะเลย สุดยอดๆ คนที่นั่นชอบหาโอกาสหลอกนักท่องเที่ยวนะคะ อ่านเรื่องหนุ่มโกงแลกเงิน น่าเจ็บใจมาก แต่ยังไงทุกอย่างถือเป็นประสบการณ์ เราจะได้ไม่พลาดครั้งหน้า อย่างน้อยแม่บุญกับคุณมิเชลก็เดินทางถึงบ้านปลอดภัย ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ ค่ะ   โดย: diamondsky 21 มิถุนายน 2554 4:21:30 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่บุญ เมืองนี้มีของสวยงามมากมายจริงๆนะะครับ   โดย: panwat 21 มิถุนายน 2554 8:02:59 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ ทักทายค่ะ แวะชมบล็อกของน้ำชาได้ค่ะ ThaiLand Travel สถานที่ท่องเที่ยว   โดย: nonguide 21 มิถุนายน 2554 8:38:01 น.

ตามมาเที่ยวกับพี่บุญอีกแต่ถ้าเป็นกุ้งคงกลัวมากกว่าจะไปทำอย่างอื่นได้ ถึงไม่ไปเที่ยวที่ไหนค่ะ (เพราะจน) 555 อ้อ พี่บุญได้ของแล้วยังค่ะ ถูกใจหรือเปล่า...   โดย: กุ้ง (kungviyada ) 21 มิถุนายน 2554 8:50:06 น.

สวัสดีค่ะแม่บุญ ตามไปเที่ยวปิดท้ายค่ะ อ่านเรื่องราวแล้่วเห็นด้วยตรงที่ว่าคนทำผิดควรจะได้เรียนรู้และรับบทลงโทษ ไม่อย่างนั้นเค้าก็จะไปทำกับคนอื่นอีกเรื่อยไปค่ะ   โดย: Close To Heaven 21 มิถุนายน 2554 11:41:11 น.

555 นับถือแม่บุญจริงๆ เรื่องใจสปอร์ต และก็มีความกล้าหาญนะครับ ทุกๆทีมักจะมีทั้งคนดีคนเลวปนๆกันไป แต่ แดนอิเหนานี่ ขึ้นชื่อมานานแล้วครับ แต่พี่ไทยก็ใช่เล่นนะครับ พอฟัดพอเหวี่ยงกันนั่นแหละ 555 รูปสวย เสียแต่ไม่คอยมีรูปเจ้าของทริปเลยอะ คราวหน้าถ่ายรูปตัวเองกับหวานใจแยะๆหน่อยน้า   โดย: multiple 21 มิถุนายน 2554 11:47:42 น.

สวัสดีค่ะทุก ๆท่าน อ่านแล้วหนุกไหมคะ ? อย่างที่คุณมัลติเพิลว่า ที่ไหน ๆ ก้เหมือนกัน ระวังเอาไว้ก้ดีค่ะ ส่วนรูป โดยส่วนตัวแล้วชอบถ่ายสถานที่สวย ๆ มากกว่าถ่ายตัวเอง มิเชลปากจัดบอกว่า ไปยืนทำให้ภาพสวย ๆ ลดความงามลง แม่บุญส่งค้อน ส่งตะปูให้ทั้งลัง ..แต่ไหนแต่ไรก็ถ่ายแต่แบบนี้อยากให้คนที่เขาไม่ได้ไปชมภาพแบบเต็ม ๆ ค่ะ เอาไว้คราวหน้าจะพยายามลงรุปตัวเองบ้าง   โดย: Maeboon 21 มิถุนายน 2554 12:28:19 น.

สวัสดีครับ เพิ่งกลับจากหูหนานประเทศจีนได้ 2 วัน อยู่ที่นั่นไม่ได้แวะเยี่ยมเยียนบล็อกใครเลย คิดถึงจัง ความจริงผมมีเรื่องที่จะต้องเขียนในบล็อกค้างคาอีกหลายสิบเมือง แต่พอเห็นบาหลีแล้ว ว่าจะเรียบเรียงรายละเอียดนำเสนอบ้างคราวหน้า ชอบภาพพระอาทิตย์ตกที่ทานาล็อตครับ ผมไปทีไรไม่เคยได้ดั่งใจ คนมหาศาลล้านเจ็ดทุกที หลังสุดนี่ไปวันนธรรมดาเกือบมืด ยังเจอคลื่นมนุษย์เต็มไปหมด   โดย: sirimas_m 21 มิถุนายน 2554 12:58:30 น.

เมืองเขาสวยแปลกตาน่าเที่ยวจริงๆ ค่ะ คนที่โกงแม่บุญนั้น...ไม่เพียงแต่เขาทำลายอาชีพของตนเองแล้ว ยังทำให้เสียชื่อประเทศอีกด้วย น่าจะมีจิตสำนึก ซื่อสัตย์กับนักท่องเที่ยวที่นำรายได้เข้าประเทศ ทำให้คนมีงานทำ ขอบคุณที่นำประสบการณ์นี้เล่าสู่กันฟังจะเป็นประโยชน์สำหรับคนที่อ่านและคิดจะไปเที่ยวบาหลีค่ะ   โดย: ทิพย์ IP: 122.105.232.242 21 มิถุนายน 2554 13:11:28 น.

เรื่องแลกเิงินไก่ก็โดนแบบเดียวกันแป๊ะเลย แต่ไม่ได้เล่าให้ลุงฟังอ่ะ เรามันโง่เองเนอะ ตอนแรกบอกว่าเรท 1ยูโร ต่อ15000 100ยูโรก็ต้องเป็น 150000นะ เดินออกจากร้านไปนวด ควักเงินมานับในร้านนวดตอนอยู่คนเดียว เหลือแค่120000เฉยเลยค่ะ ไก่นึกแค่ว่า ชาติที่แล้วคงไปเอาของเค้ามา เค้าเลยมาเอาคืน จะกลับไปดูอีกก็ไม่รู้ว่าคนไหนแล้วอ่ะ การขายของแล้วบอกผ่าน เป็นเรื่องธรรมดามากเลยของที่นั่น เวลาซื้อของจะซื้อแต่ร้านที่ติดราคาไว้แล้ว คือเป็นคนที่ไม่มีอารมณ์มานั่งต่อรองราคาอะไรกันเป็นชั่วโมงๆน่ะค่ะ อยากจะเอาเวลาไปดูอะไรสวยๆงามๆ มากกว่ามานั่งต่อรองกัน บอกผ่านกันนิดๆหน่อยๆอันนั้นไก่ว่าโอเคค่ะ ไม่ใช่บอกผ่านกันเกินครึ่งแบบนี้อ่ะ เลยไปซื้อของในห้างซะเป็นส่วนใหญ่ ไม่ต้องมานั่งต่อราคากันให้เสียอารมณ์ ฮ่าๆๆๆ มานั่งบ่นให้ฟังซะงั้่นค่ะ ขอบคุณแม่บุญที่พาเที่ยวนะคะ   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 21 มิถุนายน 2554 13:47:39 น.

ถามแม่บุญก่อนค่ะ ทัวร์ไหนคะ สิบวันสองพันกว่ายูโรน่ะ   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 21 มิถุนายน 2554 13:51:52 น.

ตามแม่บุญมาเที่ยวต่อค่ะ ว๊า..เสียดายที่ไม่ประทับใจกับนิสัยขี้โกงเนอะ แต่คนดีคนไม่ดีก็มีปะปนกันทุกชาติทุกภาษาค่ะแม่บุญ เห็นด้วยค่ะที่แม่บุญไม่ปล่อยให้ไปทำกับคนอื่น ยกโทษให้แต่ไม่ลืมค่ะ พฤติกรรมแย่ ๆ แบบนี้ไม่สนับสนุนค่ะ ทำมาหากินไม่ว่ากันแต่โกงกันแบบนี้รับไม่ด้ายยยยยยย แม่บุญถ่ายรูปออกมาสวยเชียวค่ะ ภาพพระอาทิตย์ตกน้ำดูแลเหงาจัง ทำไมวันนี้มีแต่คนรีวิวภาพดวงอาทิตย์ตกน๊า.. เมื่อเช้าก็ไปดูที่บล๊อกน้องหนึ่งมา สวยคนละแบบค่ะ   โดย: เนินน้ำ 21 มิถุนายน 2554 16:26:16 น.

ยิ่งเห็นยิ่งอยากไปเลยอะค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาโฆวตให้นะคะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 21 มิถุนายน 2554 16:48:23 น.

IM Flash Smiley สุขสันต์วันอังคารค่ะ ยิ้มเป็นสิ่งที่ให้กันได้โดยไม่ต้องซื้อ วันนี้ แม่บุญได้ยิ้มกับใครแล้วหรือยัง ป้าเคยไปเมื่อนานปีเต็มทีแล้ว ไกด์เป็นคนไทยและเขาให้แลกเงินไปจากเมืองไทย ไกด์คอยกำชับอยู่ตลอดเรื่องให้ระวังลูกเล่น จะซื้ออะไรก็ให้คิดเป็นเงินไทยเสียก่อน และอย่ากระพริบตาเวลาเขาหยิบของให้ เพราะลูกไม้เปลี่ยนของมักเร็วเกินคาดค่ะ รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะคะ   โดย: ร่มไม้เย็น 21 มิถุนายน 2554 18:09:59 น.

เอาขนมมาฝากจร๊า   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 21 มิถุนายน 2554 18:46:06 น.

สวยงามมากครับพี่   โดย: กร IP: 14.207.122.106 21 มิถุนายน 2554 20:06:47 น.

คลื่นอิเหนา กะนาขั้นบันไดบาหลี ยังตรึงใจมิรู้ลืม อยากไปจังค่ะ   โดย: mariabamboo 21 มิถุนายน 2554 20:09:00 น.

ตอบหนูไก้ ชนุ้กกี้ ไปโซเวียตค่ะ เพื่อนมิเชลไปถูดเชืดมาแล้ว จ่ายไปสี่พันกว่ายูโรค่ะ เห็นแล้วหนาวววว..เก็บตังค์ไปเที่ยวบ้านเราดีกว่าเนาะ ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่เข้ามาเยี่ยมแม่บุญค่ะ เตรียมจัดกระเป๋านะคะ คราวหน้าจะไปไหนดี ??   โดย: Maeboon 21 มิถุนายน 2554 22:13:38 น.

ชอบรูปตุ๊กตารูปแรกมากเลยค่ะแม่บุญน่ารักมากกกก แต่ขำแม่บุญตอนซื้อผ้า ในใจสาวนึกแปลกๆแล้วค่ะตอนที่เจ้าของร้านบอกว่า อย่าบอกใครว่าได้ราคานี้ (สาวเคยเจอค่ะ พอไปเช็คร้านอื่นแพงกว่าสองเท่าเลย) แม่บุญก็เจอแต่เก่งจังค่ะว่ิงคืนเอาเงินกลับมาทันพอดี แถมมีบอร์ดี้การ์ดตัวใหญ่อยู่ข้างๆ คนขายคงไม่กล้าทำอะไร แน่ๆ คิๆ แต่ขอชมในความว่องไวของแม่บุญจังค่ะ คิๆ แป๊บเดียวถือเงินไทยกลับมาแล้ววว โดยพ่อค้าไม่ทันได้ตั้งตัว   โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด 21 มิถุนายน 2554 22:50:34 น.

ขอบคุณครับที่แวะไปตามมาชมตอนจบ ภาพสวยๆ ประทับใจได้ชมกันอย่างสวยงามเลยครับ ชอบครับ   โดย: ถปรร 22 มิถุนายน 2554 0:02:47 น.

โหวตหมวดท่องเที่ยวให้ค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 22 มิถุนายน 2554 8:22:24 น.

มาอำลาเมืองอิเหนากับแม่บุญค่า สวยจริงๆน้า อยากกลับไปเที่ยวอีก พระอาทิตย์ตกดินก็สวยมากๆเลย อ่านประการณ์แม่บุญแล้วรู้สึกโชคดีที่ไม่เจอ เคยได้ยินมาว่ามีนักท่องเที่ยวโดนบ่อยค่ะ   โดย: AdrenalineRush 22 มิถุนายน 2554 10:26:59 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ   โดย: Roseshadow 22 มิถุนายน 2554 12:38:05 น.

ตามแม่บุญมาเที่ยว บาหลีต่อค่ะ ^^   โดย: Panino 22 มิถุนายน 2554 18:31:19 น.

เห็นแล้วอยากไป แต่อ่านเรื่องพี่ไก่แล้วโกรธแทน มีโดนโกงด้วยอะ จริง ๆ เลย ส่วนตัวชาตินี้คงได้แต่ดูรูปเที่ยวบาหลีชาวบ้านอะพี่ไก่ เพราะดูแล้วไม่เหมาะกับครอบครัวมีเด็กอย่างนัทอะคะ คราวหน้าเวลากลับไทยนัทตั้งใจจะไปสมุยกับเชียงใหม่ให้ได้เลย ไม่ได้ไปนานแล้วอะคะ คิดถึง ๆ   โดย: We Are FroM BeLGiUM 1 ธันวาคม 2554 21:52:17 น.